Ik stel hîr °n pruv° van nîw° speling vôr, en dan wel vôr d° standârt nêd°rlants° tâl. Wat m°n in hÿd°c nêd°rlants als d° "ch/g" klank kent, zoy (dêz° klank [d° hÿdic° "ou/au"] mut noc ÿtg°werkt word°n, enfin ja, eig°l°k valt dî "oy" wel mê) wêrg°gêv°n word°n met d° "c". D° zact° "g" bleift. D° Frans° "g" wort wêrg°gêv°n met h°t têk°n "q". D° "x" zoy vôr d° "sj/sg" klank kôm°n t° stân, zôals in h°t Baskis. Min of mêr zît dat °r dys zô ÿt. Wat vint g° d°r van?
Zelf vind ik nog dat het meevalt. Tis wel wennen, en ik ben het ook niet gewoon. Maar om te zeggen: spelling is iets van pure conventie, ik ben er ook niet echt tevreden mee, maar daar kunnen we blijven over neuten.
Een standaardtaal mag uiteraard de dialecten niet onderdrukken. Maar dialecten moeten ook niet dezelfde betekenis als standaardtaal krijgen. Met u toestemming wil ik mij correcter uitdrukken: dialecten hebben weldegelijk hun betekenis en hun belang, maar dan op een ander niveau dan de standaardtaal. Zonder minderwaardig te zijn.
Gedichten in het dialect, andere geschriften, het dagelijkse spreken, allemaal niets op tegen. Maar moet dat wettelijk erkend worden? Ik spreek ook mijn dialect thuis en daarbuiten. Nederlands praat ik niet (toch niet naar uitspraak te oordelen; te sterk Oost-Zuid-Oost-Vlaams gekleurd in uitspraak). Niemand praat Nederlands. We schrijven het wel. En schrijven, dat is een conventie. De geschreven letters klinken niet. Als ik "a" schrijf, dan staat daar niet "de a op zijn randstads uitgesproken". Daar staat een teken, en dat teken zal naar geland zijn spreker op een differente manier uitgesproken worden. Het Nederlands is trouwens, als schrijftaal, net als het Engels, hoewel het Nederlands fonetischer tracht te zijn, een zeer neutrale taal, daar niemand (of misschien wel een enkeling) exact de uitspraak van hét standaard nederlands beheerst. Er is geen stad of dorp, of zelfs maar streek, waar het Nederlands echt op gebaseerd is. Het schriftbeeld is gebaseerd op het oudste (West)-Vlaams. De woorden en uitspraak zijn later mede gemodeleerd geweest geworden door het Brabants (lange tijd onder Limburgse invloed) en het Hollands (vóór het het Fries en het Neder-Saksisch beïnvloedde, door deze talen zelf beïnvloed). Ik zeg niet dat het Nederlands een echt neutrale taal is, maar ze is aanvaardbaar voor iedereen in de "germaanse" Lage Landen bij de Zee. Dialecten: tuurlijk. Maar dialecten vastleggen, dat gaat te ver. Dialecten veranderen sneller dan de standaardtaal, zeker de laatste decennia, door invloeden van inwijkelingne uit andere steden, dorpen, regio's en natuurlijk onder invloed van de standaardtaal. Bovendien, als je aan een dialect een wettelijk en afdwingbaar karakter geeft, wat doe je er dan mee als ik bv. nu verhuis naar Limburg, morgen naar West-Vlaanderen, en overmorgen naar Brussel Stad? Hoogst onwerkbaar. Maar ik wil wel ijveren voor de culturele status van de dialecten, zonder daar echter staatkundige gevolgen aan te koppelen, anders eindigen we bij wat professor Pinxten plastisch "Zottegem Vrijstaat" placht te noemen. Echter, Vlaamse onafhankelijkheid, daar ijver ik ook voor, met respect voor ieder volk waar ook ter wereld, met respect voor de interne diversiteit. Ruimte voor de dialecten moet zeker gevormd worden. Mee accoord. Binnen Vlaanderen. Een open, gastvrij, solidair internationaal gericht en (con)federaal gestructureerd Vlaanderen. Greetz.
|