Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser
Maar met in vraag te stellen schiet je niks op. Dat is alsof het energieprobleem te willen oplossen door de wetten van de thermodynamica in vraag te stellen.
Je wordt nu een maal niet handelingsbekwaam geboren. Tegen dat je dat bent heb je eigenlijk al een hele reeks impliciete en expliciete contracten aan je been...
|
Ja, dat is juist, maar in welke mate je daaraan gebonden "zou moeten zijn" is natuurlijk maar de vraag. Zolang je minderjarig bent, ben je onderworpen aan de dwang van je ouders, want je wordt niet verondersteld een contract kunnen aan te gaan. Het enige wat je kan doen is die dwingelandij ondergaan (met de hoop dat men het ergens "goed met je voor heeft", hoop die iets meer gerechtvaardigd is als het je ouders zijn dan als het wildvreemden zijn die mogen dwingen).
Bij het meerderjarig worden, echter, wordt je plots wel "contract-vaardig" geacht, wordt het juk van de ouderlijke dwang afgeworpen, en dan zou je eigenlijk met een schone lei dienen te beginnen. De contracten die anderen (je ouders) in jouw naam hebben getekend worden dan nul en van generlei waarde. Je enige relatie is nog die van erfgenaam qua hun bezittingen bij hun dood.
Net zoals je onmogelijk rechterlijk kan vervolgd worden voor misdaden die je ouders hebben begaan, kan je moeilijk ook de contractuele verplichtingen dragen die jouw ouders hebben aangegaan (in jouw naam), eens je volwassen wordt, he.
Gewoon het sociale contract niet for granted nemen is enkel maar wat ik wens te doen in deze discussie. Ik ben geen Don Quichotte die een revolutie zou willen leiden
(tenzij ik de kans groot zou achten van daar als levende overwinnaar uit te komen, en de nieuwe Napoleon of zo te worden, wat niet het geval is.... ; voor de rol van Robbespierre bedank ik
)