[sancho]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

(mijn benadrukking)
Die ‘dus’ is een fraai voorbeeldje van een non sequitur. Het is niet omdat in ons bestel iets ‘officieel’ is, dat het ook ‘waarachtig’ is; eerder integendeel, zou ik bijna durven stellen. De politieke kaste houdt om ideologische redenen hardnekkig vast aan de waangedachte, dat via de verkiezingen volksvertegenwoordigers worden aangeduid, die daadwerkelijk en ‘waarachtig’ door het volk worden gewild. Nochtans gaat het om een fictie. De volksvertegenwoordigers kunnen in een parlementaire particratie als de onze principieel geen dragers zijn van een reëel mandaat. Dat komt, omdat een mandaat door zijn aard zelf in vrijheid moet worden verleend. Een mandaat dat onder wettelijke of andere dwang wordt ‘verleend’, is helemaal geen mandaat. En van vrije mandaatverlening kan slechts sprake zijn, indien de verlener van het mandaat ook de vrijheid heeft, om desgewenst niet te mandateren doch zelf de klus te klaren. In ons systeem hebben burgers die vrijheid niet. Ze moeten ‘mandateren’, ze mogen niet opteren voor het alternatief van directe besluitvorming; bijgevolg is van reële mandatering geen sprake.
Men kan mandatering onder het oogpunt van de vrijheid het best vergelijken met een ander sociaal proces, namelijk de schenking. Net als de mandatering is de schenking per definitie vrij: een gedwongen schenking is helemaal geen schenking. Veronderstel dat vijf rovers iemand overvallen en hun slachtoffer met geweld dwingen om zijn portefeuille af te geven. Alleen: de rovers laten hun slachtoffer de vrijheid om te kiezen, aan wie van de vijf hij zijn geld gaat afstaan. Het slachtoffer, dat niet de vrijheid heeft om zijn geld te houden, geeft zijn geld dan maar aan (bv) de eerste rover.
Veronderstel dat de rovers nadien worden gevat, en dat ze tot hun verdediging aanvoeren dat zij het slachtoffer niet dwongen om hun geld aan de eerste rover te geven, dat hun slachtoffer vrij was bij zijn keuze, en dat er bijgevolg geen sprake was van roof, doch van een schenking door het slachtoffer. Zou u de redenering accepteren? Ik hoop van niet. Het slachtoffer had immers niet de keuze om zijn geld te houden..

Blijkbaar introduceer je hiermee een nieuw concept : de mensen zouden volgens jou dus moeten kunnen kiezen om niemand af te vaardigen (waarmee ik akkoord ben), maar dan wel "opteren voor de directe democratie". Bedoel je met dit laatste dat ze acties zouden ondernemen via het BROV ? Zoja, dan kunnen we het probleem oplossen door 1) aan de stemplicht de optie "geen van allen" toe te voegen (waarmee de burger een anti-signaal of een singaal-van-geen-vertrouwen kan geven) en 2) door het BROV in te voeren. Wat mij betreft, ik vindt voorstel 1) belangrijker dan voorstel 2), omdat ik nog steeds van mening ben dat in de praktijk de huidige democratie reeds voldoende werkt, hoewel ik in theorie de logica van jouw betoog voor BROV wel inzie. Maar niet alles wat "filosofisch gezien" de puntjes op de ij heeft, moet ook noodzakelijk in de praktijk omgezet worden. Ook haalbaarheid is een vereiste.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Hetzelfde doet zich voor in een zgn ‘parlementaire democratie’. De burgers mogen ‘waarachtig vrij’ kiezen welke partij of kandidaat hun medebeslissingsrecht gaat overnemen; maar ze mogen hun medebeslissingsrecht niet zelf houden, want het BROV is uitgesloten. Kort en goed: ons politiek systeem berooft de burgers van hun medebeslissinsgsrecht, en laat ze in plaats daarvan een neprecht, namelijk het recht om te kiezen wie hen willens nillens ‘vertegenwoordigt’.

Het een sluit het ander niet uit. Wat mij betreft mag er BROV komen, maar ik hoop dan wel dat ze me niet elke zaterdag gaan opvorderen voor de minste futiele stemming! Omdat ik namelijk zal verplicht zijn steeds te gaan stemmen, want ik wil uberhaupt niet dat een "groepje" van medeburgers vanalles gaat beslissen wat dan achteraf door iedereen zijn strot wordt geduwd (zodat er dan weer een BROV moet gelanceerd worden).

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

‘Dat moet blijken uit het stemgedrag zelf’. Moet van wie? Wie decreteert dat? Waarom mogen de burgers niet vrij en vrank hun keuze uitdrukken op de wijze die ze zelf verkiezen? Waarom mag dat alleen maar via het volstrekt ongeschikte middel van de particratische verkiezing? Besef je dan niet dat je je medemensen infantiliseert en vernedert, door met de aanname van dit uitgangspunt reeds a priori hun politiek spreekrecht voor 95% te vernietigen? .

Ik kan evengoed aan jou vragen : wie decreteert dat je iets kan concluderen uit enquetes over "vertrouwen" ? Als ik moet kiezen tussen de indicator "enquetes" en de reele situatie van een verkiezing, dan vindt ik het tweede nog altijd significanter om mijn mening op te baseren. En blijkbaar stemmen de mensen dan nog altijd in grote mate op een partij en niet blanco. Idealiter zou ook de optie "geen van allen" moeten toegevoegd worden om de werkelijke anti-gevoelens op te vangen.
Overigens neem ik niemand zijn spreekrecht af.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

BROV is gewoon een afkorting voor ‘bindend referendum op volksinitiatief’.
Voor wat België betreft dateert de laatste enquête uit 1998: 71% van de Vlamingen bleek pro invoering van het bindend referendum op federaal en Vlaams niveau, en 21% was tegen (Knack 07 10 98). In onze buurlanden leveren enquêtes vergelijkbare cijfers op..

Waar zitten al die enthousiastelingen dan ? Waarom nergens een vereniging ter promotie van het BROV ? Wat zijn de standpunten van d e partijen hierover ? Enquetes kunnen valabele informatie geven, maar net zo goed kunnen ze uit de context zijn getrokken.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

De politieke klasse vormt een netwerk dat andere belangen heeft dan de bevolking in het algemeen. Indien het BROV zou worden ingevoerd, zouden de burgers substantieel meer beslissingsmacht hebben, en de politici navenant minder. De burgers zouden bv kunnen stemmen, indien zij over het BROV beschikten, over de vraag of de politieke partijen nog verder het leeuwenaandeel van hun inkomsten uit de schatkist kunnen betrekken, of ze nog verder honderden partijleden - familie of niet - in kabinetsfuncties kunnen droppen, of de herverkiesbaarheid van parlementsleden niet moet beperkt worden enz...

Ja akkoord, maar er gaan altijd wel mensen nodig zijn die "hogerop" in de organisatie staan dan anderen. Das volgens mij eigen aan organisaties.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Dat laatste is absoluut onjuist. Ook bij een BROV kan je, indien je geen mening hebt over een bepaald onderwerp, de beslissing gerust overlaten aan je medeburgers die er meer van weten of meer met de zaak begaan zijn. Je blijft dan gewoon thuis, waardoor je je medeburgers mandateert om de knoop door te hakken. En ja, dit is een VRIJ gegeven mandaat, want niemand dwingt je om thuis te blijven; je mag bij een BROV immers altijd meestemmen. In een zgz ‘parlementaire democratie’ heb je die vrijheid niet: men beslist voor jou, of je dat nu leuk vindt of niet.

Een beslissing moet in principe onder toezicht van de hele gemeenschap worden genomen, niet enkel door "zij die ermee begaan zijn". Dat is volgens mij in een indirecte democratie wel in zekere zin goed georganiseerd aangezien men mensen kan afvaardigen dit in jouw plaats te doen. Bij wijze van voorbeeld : je gaat toch ook het debat over het clonen van stamcellen niet overlaten aan medici alleen;..Hier moet ook een ethische raad naar kijken, professionals, ethici bijvoorbeeld, die de belangen van het hele volk waarnemen.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Verder zijn partijen onbetrouwbaar. Denk maar aan de radicale en herhaalde verzekering door Patrick De Wael, dat met de VLD in de regering het ‘migrantenstemrecht’ er nooit zou komen. Of onze gewezen minister-president, die eerst in zijn boekje schrijft dat hij in ieder geval tot 2006 burgemeester van Mechelen blijft, omdat hij dat aan zijn kiezers heeft beloofd, en het een maand of drie later toch aftrapt, richting Vlaamse regering..

Een partij kan zich door de band niet veroorloven om op systematische wijze onbetrouwbaar te zijn...Anders verliest ze namelijk haar kiezers en houdt ze op te bestaan.