[sancho]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

In de praktijk kan er om de drie maanden een BROV-dag zijn, zoals in Zwitserland al decennia lang het geval is. Een BROV-initiatief moet voldoende handtekeningen onder het voorstel verzamelen, anders komt het BROV er niet. Hoeveel handtekeningen? Dat wordt ook via het BROV bepaald , en eventueel gewijzigd wanneer de burgers vinden dat de handtekeningdrempel te hoog of te laag ligt. De Zwitsers verhoogden bv hun handtekeningdrempel per BROV tot 100.000 (voor federale referenda op volksinitiatief)..

Akkoord, ik ga ervan uit dat er dan tenminste niet al te snel een BROV gehouden wordt.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Wie het huidige systeem goedpraat ontzegt hierdoor aan zijn medemensen hun maatschappelijk spreekrecht. Wanneer je enkel of vooral particratische verkiezingsuitslagen als relevant beschouwt om de volkswil te leren kennen, dan leg je in feite je medemensen het zwijgen op ten voordele van de politieke kaste, want particratische verkiezingen zijn volstrekt ongeschikt om de mening van de bevolking te kennen (de burger kan immers alleen voor partijprogramma's kiezen, en niet voor standpunten over afzonderlijke thema's; je moet als kiezer bovendien niet enkel je overtuiging, maar ook je tactische overwegingen en je vermoedens betreffende de integriteit van de kandidaten laten meespelen enz). Ik zeg niet dat enquêtes het aangewezen middel zijn om de volkswil tot uitdrukking te laten komen, al bieden ze natuurlijk veel duidelijker informatie dan gelijk welke verkiezingsuitslag. Nee: het aangewezen middel om te weten wat de burgers willen, is het BROV. Dan kunnen de burgers zich vrij en klaar uitspreken over welbepaalde vragen, met ja of nee; dan krijgen zij het spreek- en medebeslissingsrecht dat hun toekomt, en dat zij nu gedwongen aan de parlementsleden moeten afstaan.)..

Akkoord, maar via BROV alleen kan natuurlijk ook niet alles geregeld worden, of we zouden constant aan het BROVVen zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Het is een kwestie van ideologische dominantie; zie mijn uiteenzetting hierboven betreffende De la Boétie. Vraag aan modale mensen of zij vrij willen zijn of slaaf, en zij zullen vrijheid verkiezen. Vraag modale mensen of zij medebeslissingsrecht willen op maatschappelijk vlak, en de meesten zeggen ja. Vandaar dat het BROV bij enquêtes onveranderlijk hoog scoort. Maar anderzijds zijn de meeste mensen gewend aan het bestaande systeem (waarvan de heersende kaste via haar propagandakanalen dag in dag uit verkondigt dat het 'democratisch' is), en hebben zij weinig informatie over concrete alternatieven (het democratisch alternatief voor het bestaande particratische bestel wordt door de heersende kaste buiten beeld gehouden, en als irrelevant terzijde geschoven). De meeste mensen ontwikkelen tegenover het bestaande systeem een houding, zeker niet van vertrouwen en anderzijds ook niet van actief verzet, maar van doffe of broeierige berusting. En een niet onaanzienlijke minderheid van de bevolking zal zich tot op zekere hoogte ook identificeren met het systeem (de machtspiramide rond de tiran, zoals De la Boétie ze schetste). Meer heeft het systeem niet nodig om verder te kunnen boeren..)..

Dat stukje ouderwetse maatschappijkritiek zweemt nog terug naar de dagen van Daens, toen we immers nog konden zeggen "we zijn onderdrukt!"...Veel mensen hebben daar nostalgie naar, want dan zijn ze immers zelf "moreel onschuldig" wat betreft "de werking van het systeem. Dit als kleine kanttekening.

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Correctie: moet ' afvaardigen'. Het is pure ideologie om die feitelijke 'moet' door een 'kan' te vervangen. Enkel in een democratie kunnen burgers structureel beslissingen overlaten aan mensen waarin ze vertrouwen hebben. Ze kunnen dat zelfs op meerdere wijzen doen. Het kan zijn dat de burgers gewoon geen BROV vragen, en dan beslissen de verkozenen. Deze laatsten hebben dan ook van de burgers een authentiek mandaat, omdat het een in vrijheid verleend mandaat betreft (de burgers hadden immers de mogelijkheid om niet te mandateren, maar via een BROV zelf te beslissen). Of je kan, indien een BROV plaatsvindt, je stemmende medeburgers mandateren - namelijk door zelf niet te stemmen. Ook dat is je eigen vrije keuze. In een particratisch regime als het onze ben je gedwongen om je beslissingsrecht af te staan. Je beslissingsrecht wordt je ontroofd

Ik heb daar kan geschreven omdat ik ook nog dacht aan de mogelijkheid van "blanco stemmen", waarbij je niet direct iemand aanwijst om je af te vaardigen. Zoals ik al stelde, ben ik trouwens van mening dat er ook een keuze "geen van allen" moet zijn, om de misnoegden op te vangen. Je zou ook bijvoorbeeld in het BROV een keuze moeten hebben "ik vaardig mijn medeburgers niet af om in mijn plaats te kiezen" ?