Los bericht bekijken
Oud 2 september 2006, 16:16   #140
ElFlamencoLoco
Minister
 
ElFlamencoLoco's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 23 november 2004
Berichten: 3.053
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Chilles Bekijk bericht
Meedere malen heb ik uw aangeduide deeltje van de tekst gelezen, maar helaas begrijp ik niet wat u bedoelt. Daarom vraag ik u vriendelijk om enige woordjes uitleg.
Ik neem aan dat het over dit citaat gaat:
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco
Ook toen had ik een klein beetje kritiek op diegenen die - tot in den treure toe - de zwarte piet willen doorspelen naar religie, of gelovigen, met het argument dat niet-gelovigen er toch niets op tegen kunnen hebben wanneer geloofsmisbruikers en -verkrachters in de eerste plaats door gelovigen zélf worden terechtgewezen. Dat woord van kritiek richt ik nu ook tot jou, overigens met alle respect.
Ik begrijp je kritiek op de Kerk. Hoewel ik stevig in die Kerk geëngageerd ben, d.w.z. in mijn parochie, ontslaat zulks mij zeker niet van de plicht om haar mijn kritiek te sparen. Tenslotte stopte mijn Schepper me 1,2 kg witte massa tussen de oren om die te gebruiken.

Mijn voornaamste kritiek op de Kerk, meer bepaald op sommige hoogwaardigheidsbekleders in het Vaticaan, luidt dat zij hun gelovigen nogal eens onderschatten. Zij onderschatten de kracht van het geloof. Zij vrezen dat zin voor kritiek het geloof per definitie in gevaar brengt. Zij zijn m.i. overijverig in het waarschuwen van de gelovigen tegen allerlei (al dan niet vermeende) gevaren die hen van de Rechte Weg kunnen doen afdwalen.

Eigenlijk geven ze daarmee blijk van een gebrek aan vertrouwen in de gelovigen. Misschien mag ik zelfs stellen dat zijzelf te weinig "geloof" aan de dag leggen. En wat baat een geloof in de Vader, de Zoon en de Geest, wanneer dat geloof niet weerspiegeld wordt in het geloof in mensen? Vader, Zoon noch Geest kunnen de gelovige ontgoochelen: God is immers de volmaaktheid zelve. Als we ontgoochelingen oplopen, dan is dat omdat mensen ons dat aandoen. Desondanks blijf ik ook in die mens geloven, want daarzonder is mijn geloof in Vader, Zoon en Geest fake.

Ik heb er absoluut niets op tegen dat de paus zijn gelovigen waarschuwt tegen mogelijke "gevaren". En evenmin dat hij suggesties doet om die gevaren het hoofd te bieden. Maar ik zou het nog liever hebben, mocht hij ook eens meer "op het veld" rondkijken: dan zou hij merken dat gelovigen bijzonder creatief zijn in het ontwijken van gevaren, dat hun geloof veel krachtiger is dan hij wellicht vreest, en dat hij meer zijn oor moet te luister leggen bij zijn gelovigen.

Dat is wellicht mijn voornaamste kritiek aan het adres van paus Johannes-Paulus II. Die man heeft inderdaad de hele wereld afgereisd. En overal heeft hij de menigte toegesproken, soms zelfs zeer streng toegesproken. Maar zelden heb ik hem weten luisteren.

Paus Benedictus XVI heb ik, in de nog relatief korte periode van zijn pontificaat, nog niet zo goed kunnen inschatten. Als Joseph Ratzinger heeft de "Pfanzerkardinal" een enigszins geduchte reputatie, waar hij - in zijn functie als "waakhond" van de juiste lijn - er zelfs niet voor terugschrok om mensen (tot priesters, bisschoppen en theologen toe) het zwijgen op te leggen. De vraag is of hij, nu hij paus is, voldoende afstand heeft kunnen nemen van die functie van "waakhond". Soms denk ik van wél, soms niet. Voorlopig geef ik de man het voordeel van de twijfel.

Als ik niet mals ben in mijn kritiek aan het adres van de Kerk, dan dien ik terloops toch eventjes op te merken dat de Kerk zichzelf definieert aan de hand van alle gedoopten, samen met de (soms inderdaad nogal zware) hierarchie, waarvan het topje zich te Rome bevindt. Velen die kritiek leveren aan het adres van de Kerk - zoals jij nu bvb. - schijnen te vergeten dat er onder dat spreekwoordelijke "topje van de ijsberg" (het Vaticaan) zowat een miljard gelovigen zitten: sommigen eerder volgzaam, anderen juist zeer kritisch.

Als je mij dus vraagt of ik in die Kerk geloof, dan luidt mijn antwoord zonder aarzelen: ja. Ik geloof in die grote groep, die toch zo'n 15% van de wereldbevolking uitmaakt. Ik geloof erin dat, ondanks de grote verschillen in overtuiging en temperament tussen de verschillende stromingen in die Kerk (ik doel op bvb. conservatieven versus progressieven), de Kerk er toch al eeuwenlang in slaagt om (min of meer) één te blijven.

Tussen twee haakjes: wat dat betreft konden de protestanten een puntje zuigen aan de katholieken. Toen zij zich in de 16e eeuw begonnen af te scheuren, versnipperden zij zich zodanig dat je er een heleboel kleine Kerkjes bijkreeg, waarvan de leden elkaar bijwijlen zelfs naar het leven stonden. Bij onze noorderburen bvb. had (heb?) je Lutheranen, Calvinisten, Gereformeerden, Mennonieten, Malcontenten, Wederdopers enz... enz... Kortom: éénheid is er op een gegeven ogenblik ver zoekgeraakt. En dat laat zich gevoelen tot vandaag.

Als ik kritiek heb op de Kerk waarvan ik me lid weet, dan mag ik uiteraard ook kritiek hebben op diegenen die die Kerk bekritiseren. Mag ik even, met alle respect?
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Chilles
Ik heb de bijbel gelezen. Hij sprak me echter totaal niet aan. Persoonlijk lijkt mij de wereld beter af zonder dat ding en de kerk. Het brengt enkel miserie met zich mee.
Op dergelijke kritiek antwoord ik:
  • dat ik tenzeerste eraan twijfel dat je de bijbel volledig gelezen hebt. Ik ben er zelf al jarenlang mee bezig, en ik ben nog niet eens halverwege.
  • dat de bijbel zich niet makkelijk laat lezen. Het is geen boek dat je naast je op je nachtkastje hebt liggen. Zoals bij elk oud geschrift, of het nu religieus dan wel filosofisch is, geldt dat de lectuur ervan zich niet makkelijk prijsgeeft. De werken van Plato bvb. lees je ook niet zomaar in 1-2-3. Oude geschriften lees je meestal, samen met anderen (bvb. een leraar), waarbij ieders commentaar méér is dan de som van alle commentaren (en waarbij je het rustig oneens mag zijn met je medelezers).
Kortom, ik denk dat je de bijbel niet helemaal eerlijk beoordeelt. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat, mocht jij je morgen in een diepzinnige bijbelstudie storten, je noodzakelijkerwijze ervan gecharmeerd zou worden. Ik ken studenten die eraan begonnen en die na verloop van tijd inderdaad gedegouteerd raakten. Doch zij zijn slechts een minderheid.
ElFlamencoLoco is offline   Met citaat antwoorden