Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Ook hier moet men duchtig relativeren. In de zogenaamde christelijke maatschappij werden de zwakzinnigen en achterlijken ook in de gevangenis gesmeten of opgesloten en werden mentaal (en lichamelijk) gehandicapten in de zogenaamde christelijke families óók weggestopt. Vaak kwamen zij nooit buiten omdat men niet wilde laten zien aan de omgeving dat de familie 'besmet' was met een erfelijke kwaal. De (weinig in aantal) christelijke instellingen vingen sommige van deze gehandicapten op- dit deden ze inderdaad wèl- en dit deden ze vermoedelijk uit zogenaamde 'christelijk naastenliefde', daar niet van, maar ook en evenzeer omdat ze er aan verdienden.
|
Tiens, in welke gemeenschap doen ze dat nu ook nog steeds omdat gehandicapt zijn een straf van God is en het een schande is zulks een kid te hebben gebaard? Iets met een middeleeuwse mentaliteit, help me eens even zeg eens welke.
