[Herr Oberst]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Niet als die regulering doordringt tot in het gezin, zoals je eerder liet uitschijnen. In zulke gevallen bepaalt de regulering immers het gezinsverloop, niet het gezin, en valt je entiteit weg. Die entiteit is dan hoogstens nog een schaamlapje voor verregaande maatschappelijke- en/of staatsinmenging, om niet te zeggen, indoctrinatie.

Niet wanneer die regulering en bescherming de traditionele waarden en moraal bevestigt, en er dus voor zorgt dat de liberalistische logica niet het niveau van het huwelijk/gezin kan binnendringen en dat instituut zodoende langzaamaan kan vernietigen, zoals al met talloze andere entiteiten gebeurd is en nog steeds gebeurt, in toenemende mate.

Je kan de verwijzingen naar jou één-op-één vervangen door verwijzingen naar "de maatschappij". Dergelijke eenheidsworst is niet aan mij besteed, laat staan dat ik me erdoor verplicht voel tot ook maar enig iets. Die maatschappij heeft zich niet de moeien met mijn privé-besognes.

Ik ben dan ook geen voorstander van een "maatschappij" maar van een samen-leving.

Ik heb ik geen van beide gevallen een probleem; waarom zou ik me immers tot ook maar iets verplicht moeten voelen? Waarom zou ik onder de indruk moeten zijn van een maatschappij die er een achterhaalde moraal op nahoudt? De gevolgen daarvan, zijn in het verleden al mooi geobserveerd .

En de gevolgen van een gebrek aan moraal op politiek niveau worden vandaag de dag meer en meer duidelijk.

Klopt,maar het legt geen moraal op.

Natuurlijk wel. Legt de wetgeving in islamitische landen indirect geen islamitisch geïnspireerde moraal op? Legt de wetgeving in het 'Westen' indirect geen deels Christelijk, deels humanistisch geïnspireerde moraal op? Ik geloof van wel.

Daarmee dat vroeger alles koek en ei was, er geen bedrog werd gepleegd binnen de relatie, er geen mishandeling was, er geen slechte opvoeders waren, er geen misbruik was (zelfs door kerkelijke leiders) en ga zo maar verder... 't Is niet omdat alles onder de mantel van "daar spreekt men niet over" bedekt werd, dat het er niet was.

Uitwassen zijn er altijd geweest, zullen er altijd zijn, maar dat hoeft ons niet tegen te houden om ze niet tot een minimum te beperken, wat nu minder en minder gebeurt (met alle gevolgen van dien).

Ik heb binnen mijn kennissenkring allerlei varianten rondlopen; koppels met kinderen die gescheiden zijn omdat ze niet meer op elkaars gezicht konden kijken, koppels die gescheiden zijn omdat man/vrouwlief of beiden de andere bedroog, koppels die nog niet gescheiden zijn, maar waar man/vrouwlief er stiekem een ander op nahoudt, koppels die gewoon nog gelukkig zijn en zelfs koppels die doorwinterde swingers zijn. Allemaal hebben ze een gezin met kinderen, en ik kan je garanderen dat de doorwinterde swingers een relatie en een gezin hebben, waar een hele hoop doorwinterde moraalridders een puntje aan kunnen zuigen.

Ik zou ook verhalen kunnen vertellen over mensen die door een gebrek aan fatsoenlijke echtscheidingswetgeving, een gebrek aan sociale druk en culturele moraal compleet losgeslagen zijn en een, om het eufemistisch te zeggen, instabiel relatieleven hebben, met alle gevolgen van dien voor de kinderen die zogezegd opgevoed worden.