Citaat:
|
Ik kan er echt niet bij dat Mundell dit zou voorstellen. Mundell was net degene die stelde dat er kosten optreden naarmate een muntzone groter wordt. En dat er een aantal beperkende voorwaarden waardoor de grootte van je muntzone beperkt wordt. Moest het u interesseren eens een meer betrouwbare bron te lezen dan een site die zich 'De Volkskrant' noemt en die er in slaagt Mundells naam verkeerd te spellen. Hier is de link naar Mundell's artikel: https://idenet.bth.se/servlet/downlo...ency+areas.pdf
|
Beste nun, dank voor info. Wanneer we de invoering van een wereldmunt willen begrijpen zullen we eerst een ruimer beeld moeten hebben waar het nu uiteindelijk over gaat. De wereldmunt is één van die attractoren die als katalysators dienen in het globalisatieproces. We spreken hier niet zozeer over het monopolyspel gedreven door het marktfundamentalisme dat zich eerder in een virtueel continuüm afspeelt dan wel het natuurlijke proces zoals door wetenschap wordt aangetoond. Dit alles (en veel meer) induceert een mondiale economie of een andere manier van denken over ‘economie’ en samenleving. Weinig mensen blijken hiervan op de hoogte te zijn waardoor op zich angst en onzekerheid ontstaat. Op zich is deze angst en onzekerheid begrijpelijk maar wel onnodig wanneer de bevolking correcte informatie zou krijgen. Politiek en media gaan hier helemaal niet vrijuit waardoor ze dus zelf aan de basis liggen van sociale onrust. Hoe dit werkt kunnen we ook makkelijk aflezen in psychologische werken en derhalve is een integrale benadering noodzakelijk zoals ook veel mensen inmiddels wel weten.
Het bovenstaande is kort om te zeggen dat oude denkpatronen gemengd worden met de nieuwe en dan krijg je nogal wat turbulentie in het debat, zeker niet verzoenend van aard, het tegengestelde aan dat wat een mondiale economie als doelstelling heeft. Sommige dingen kunnen niet begrepen worden wanneer we niet vanuit deze mondiale visie de samenleving bekijken en hierdoor treedt protectionisme op, mede veroorzaakt door de huidige samenleving of systemen die individualisme stimuleren. In dezelfde context is dus ook de financiële crisis één van die attractoren die zullen leiden tot het herstel van economie volgens de definitie die hierbij aansluit en niet langer het monopolyspel zoals we het nu kennen. We hoeven daarom het kind met het badwater niet weg te gooien dan wel een mentaliteitswijziging door te voeren. Jammer genoeg nemen we nog steeds beslissingen die indruisen tegen een dergelijke mentaliteitswijziging en dat op zich verhoogt ook de spanning. Daarom ook dat we zoveel chaos creëren maar tegelijkertijd liggen de alternatieven netjes op de tafel, bijna waanzinnig om zien natuurlijk. Ik weet ook niet of je op de hoogte bent van al deze dynamieken maar zonder begrip hieromtrent worden er nogal wat analyses gemaakt die eerder oppervlakkig zijn wanneer we ze in relatie leggen tot al dit wetenschappelijk studiewerk. Het lijkt dan of politiek eerder dom is dan intellectueel. Een wereldmunt werkt vereenvoudigend en derhalve zal het de chaos wegnemen maar dit alles vereist solidariteit. Solidariteit wordt door onze huidige systemen in de kiem gesmoord. Wanneer we dit niet maatschappelijk gaan erkennen, zullen we nog veel strijd en ellende mogen trotseren. De oplossingen zijn dus letterlijk eenvoudig, het denken aanpassen in deze context de opgave of boodschap.
Begrijp je een beetje ?