Citaat:
|
Nu ben ik het over het algemeen er mee eens dat men de zaken correct moet benoemen, maar dit is toch wel muggezifterij. Muziek, gastronomie en religie zijn toch wel duidelijk kenmerken van een cultuur. Een vrije, verlichte, kosmopolitische samenleving is net synomniem van een multiculturele samenleving. Alleen fundamentalisten van beide zijde passen hier duidelijk niet in thuis. Zij zullen natuurlijk de verschillen uitvergroten om er zelf beter en sterker van te worden. Dit is net was de AEL en het Blok bij ons proberen.
|
Een multiculturele naast-elkaar-leving en een kosmopolitische samenleving zijn in bijna alle opzichten elkaars tegengestelden. Enkele punten van vergelijking:
* Multiculturalisme is waarden-relativisme. “
Multiculturalism is based on some fundamental misconceptions. There is the erroneous belief that all cultures, deep down, have the same values; or if these values are different, they are all equally worthy of respect. Multiculturalism, being the child of relativism, is incapable of criticizing cultures, of making cross-cultural judgements. The truth is that not all cultures have the same values, and not all values are worthy of respect” (Ibn Warraq ‘Why I am not a muslim’ p.356)
De voorstander van de kosmopolitische samenleving kiest ondubbelzinnig voor een stel waarden, namelijk de waarden van de Verlichting: vrijheid van denken, spreken, onderzoek; gelijkheid in rechte; broederlijkheid in de economie; scheiding van kerk en staat; en bovenal: volkssoevereiniteit en democratie. De kern achter al deze waarden is de opvatting dat het individu zijn eigen meester is, dat het individu is begiftigd met verstand en geweten, dat individuen de bekwaamheid bezitten om uit vrij initiatief samen het goede en het ware na te streven, en dat de staat er is voor de individuele mens en niet omgekeerd.
* Multiculturalisme beschouwt het individu als een representant of exemplaar van een groep; doorgaans gaat het om een etnisch-culturele groep. Het gelijkheidsbeginsel wordt gedenatureerd door het op groepsniveau toe te passen. Bv. voorrangsbeleid in het onderwijs, etnische quota bij aanwerving enz (de multiculturele agenda die SP.A en Agalev momenteel aan het pushen zijn). Zij streven naar etnische tellingen en willen op basis daarvan ‘evenwichten’ instellen, ook als dit met de vertrapping van de individuele rechten gepaard gaat. Ander voorbeeld: het streven naar ‘evenwichten’ qua geslacht en leeftijd in het parlement enz. Hierbij wordt niet teruggeschrokken voor het gebruik van orwelliaanse termen als ‘positieve discirminatie’ enz.
Een kosmopolitische samenleving is ‘kleurenblind’ en houdt geen rekening, bij de bepaling van iemands rechten, met biologische groepskenmerken als geslacht, ras enz. In de kosmopolitische samenleving is het individu enkel representant van zichzelf, en staat er geen groep tussen het individu en de wet.
* Multiculturalisme streeft naar het oplossen van de rechtsstaat en van het burgerschap, bv door de soevereiniteit van het land stap voor stap te verkwanselen aan ondemocratische instellingen en organisaties als de EU, de VN enz. , door toe te laten dat permanente bewoners van een land permanent uiteenlopende nationaliteiten (en dus uiteenlopende rechten) bezitten enz.
De kosmopolitische samenleving is gebaseerd op een scherp afgelijnde nationale staat, niet om te streven naar een of ander achterhaald bloed-en-bodem nationalisme, maar wel omdat een staat logisch onmisbaar is om democratie en rechtsgelijkheid te organiseren. In een kosmopolitische staat zijn alle burgers, die wettig en permanent in die staat verblijven, overgegaan naar de nationaliteit horend bij die staat. Die nationaliteit is niets meer, maar ook niets minder, dan de lidkaart van de democratische rechtsgemeenschap horend bij die staat, die aan ieder lid volstrekt gelijke rechten en plichten toekent, los van herkomst of groepsbehoren.
De multiculturalisten streven hun agenda na door het kapen van het gerechtvaardigd en progressief streven naar een kosmopolitische samenleving, dat in de harten van vele mensen leeft. Zij suggereren dat zij de kosmopolitische idealen van de Verlichting nastreven, maar beogen in werkelijkheid het omgekeerde: waardenrelativisme, neo-racisme, en het afsnijden van de weg naar de democratie door vernietiging van de staat.