Het onderwijssysteem die wij hier meestal hanteren is voor velen een onderwerp van discusie. Er zal altijd kommentaar zijn op gelijke welke vorm van onderwijs.Het is al een hele opoffering als ouder om je kinderen volledig thuis te laten leren. Bedenk dan hoe zwaar het soms is voor diegen die aan een groep moeten lesgeven. Is ons huidig systeem de goede? Is die van het VK beter? Voor die enen wel en voor die anderen niet. Het belangrijkste is wat het kind zelf wil. Het is natuur onmoggelijk om aan ieder kind invidueel te vragen welk soort hij wenst maar men moet een middenweg zoeken. Misschien is de oplossing die onze laaste minister van onderwijs nu voorstelt een goede. Wie weet? Het loont de moeite om haar boek eens te lezen.Wij zijn massamensen die gewoon zijn om in groep te leven,werken,ontspanning te nemen enz....
Een al te persoonlijke maniet van opvoeden kan een wereldvervreemding in de hand werken.Uiteraard leren ze vriendjes kennen in de diverse andere opleidingen die ze volgen(muziekschool,sport,enz...)maar dit zijn momenten van ontspanning en niet van opgelegde momenten,momenten die kunnen beinvloedt worden door gedragspatronen,stress,enz......
Ons systeem is teveel benadrukt,althans bepaalde scholen,op het presteren en niet meer op het talent van een kind. Mijn dochter heeft ook dyslexie. Op haar school wordt ze niet geholpen. Enkele leerkrachten begrijpen dit probleem en werken mede maar de meesten houden er totaal geen rekening mee. Ze volgt de sportschool en op soprtgebeuren behaald ze enorm veel punten en is zo voor bepaalde vakken een uitmuntende leerling doch voor andere (Nederland,Frans,Engels,....)is dit niet zo. Wel hun besluit is: ze is niet geslaagd desondanks de vele inspanningen die ze leverde voor deze vakken. Gewoon belachelijk,prestatie telt maar niet het talent. Een aangepast systeem voor degelijke kinderen kan wonderen opleveren. De mogelijkheden bestaan en de therapeuten vechten al jaren tegen die muur van onbegrip.
