Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De Rotterdammer
Vroeger, toen ik nog jong en idealistisch was, was ik een groot voorstander van het referendum. Nu ben ik hierover cynischer. Veel dossiers zijn zeer complex, met veel schakeringen en nuances. Die complexiteit moet dus in een referendum gereduceerd worden tot een gesloten vraag, waar slechts ja of nee op geantwoord kan worden. De kiezers vellen dan een jury-oordeel over beslissingen, waarvan zelfs de meest ingelezen deskundigen niet altijd weten, waar die naar toe zullen leiden (denk maar aan Brexit).
Afgezien daarvan zegt de uitkomst van een referendum niet altijd iets over hoe de bevolking over een bepaald onderwerp of dossier denkt, maar eerder of ze voor of tegen de huidige machthebbers is.
Nederland en België kennen een parlementaire democratie. De bevolking kiezen vertegenwoordigers, die vrijgesteld zijn om zich in dossiers te verdiepen en die dus tijd hebben om tot zorgvuldige afwegingen te komen, ieder vanuit zijn/haar eigen levensbeschouwing. Dat moet genoeg zijn.
|
Hoe komt u ertoe te denken dat de bevolking wel een gemotiveerde en bestudeerde keuze kan maken als het om de verkiezing van politiek personeel gaat? Als u meent dat een bevolking niet in staat is om een bepaald onderwerp te behandelen in een volksraadpleging, hoe rijmt dat dan met de veronderstelling dat diezelfde bevolking blijkbaar wel complexe partijprogramma's kan analyseren en op basis van die overweging een correcte keuze kan maken?