Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck
Anarchisme blijkt voor velen een brug te ver. Toch lijkt het mij niet moeilijk toe te geven dat er, zoals de zaken er nu voor staan, het ook niet mogelijk is om de staat te gebruiken als instrument. Het Grootkapitaal heeft de touwtjes namelijk stevig in handen. Onze politieke fantasie hoeft echter niet daar te eindigen.
Een derde, weinig besproken optie, is de 'parallele staat'; waarbij activisten een eigen organisatie trachten uit te bouwen als legitieme staat op hetzelfde grondgebied als de kapitalistische staat. Deze parallelle staat heeft het voordeel niet geketend te zitten aan allerlei controlemechanismen die weerstand trachten te onderdrukken (zoals de kiesdrempel).
Uiteraard zijn parallelle staten radicaal van aanpak, moeilijk op te richten en nog moeilijker recht te houden, maar kans op slagen is niet bij voorbaat uitgesloten. Mogelijks kan deze tactiek zelfs interesse in 'linkse politiek' doen opflakkeren. Niet uitgesloten is dat dit kan resulteren in een linkse revolutie. Het is uiteraard ook geen garantie, maar het is een strategie.
In welke mate voelen jullie je hierdoor aangesproken?
Aanvullend; welke historische voorbeelden zijn er?
|
Er zijn in het verleden wel pogingen geweest. De Parijse commune is een heel bekend voorbeeld. Christiania in Denemarken dateert van wat recenter tijden. Maar het is moeilijk vol te houden en als het succesvol is, is er altijd de kapitalistische Umwelt die hoogstens kleine initiatieven gedoogt, maar nooit laat uitgroeien.
Overigens vind ik een parallelle staat eigenlijk een rechts denkbeeld. Het is het idee dat je niet iets creëert voor iedereen, maar voor een speciale groep.
Rechtse parallelle staten zijn talrijker. De bekendste is Israël op dit moment. Die vormt zelfs een rechtmatige 'gewone' staat. De ideologie van Israël, het zionisme, dat een Joods thuisland veronderstelt, zorgt voor een bepaald type mensen. De Israëli's zijn de joden die uit de hele wereld met het idee van hun speciale status naar Israël zijn getrokken. De overige joden die niet zozeer in hun speciale status geloven, blijven liever waar ze zijn. Dat mechanisme van het zionisme zorgt ervoor dat Israël steeds rechtser wordt en dat het land zich internationaal steeds onmogelijker gedraagt.
Als je al een parallelle staat zou willen, kom je eerder uit bij zionistische parallellen dan bij linkse opvattingen.