[tomm]

Nestor Burma

Maar waarom moesten die “kleine minderheid” verdreven worden? Het doel van de USSR was toch om een nieuwe homo sovieticus te scheppen, waarom konden die Polen (en Duitsers) niet gewoon geassimileerd worden?

Niet alle Polen werden verdreven, wel degene die op een of andere manier banden hadden met het oude regime. De meeste Polen in dit gebied hielpen de Poolse regering tegen Joodse, Oekraïense en communistische verzetsorganisaties.

Ik weet wel dat de sovjet-ideologie officieel "kleurenblind" was, maar in de praktijk heeft Stalin het tegendeel bewezen: collectieve straffen (om niet te zeggen: genocides), deportaties en (etnische) zuiveringen in de partij en het leger.

Dat klopt gedeeltelijk, helaas. Toch bleven Joden deel uitmaken van het establishment tot het einde van de Stalin periode, enkel degene die "onbetrouwbaar" werden bevonden (lees: die als gevolg van hun Joodse origine partij zouden kunnen trekken voor de trotskisten of het Westen).
Hetzelfde gold voor zowat de meeste etnieën. Elk nationalisme werd de kop in gedrukt. De meeste Russische officieren die gezuiverd werden stamden nog uit het tsaristische leger en werden dus onbetrouwbaar geacht.
Tsjetsjenen, Kozakken en Krim-Tataren collaboreerden op grote schaal met de bezetter, en werden dus collectief gestraft.

In elk geval was er door de verdrijvingen een vluchtelingenprobleem met zowel de Duitsers als de Polen ontstaan. Dus zo’n "kleine minderheid" kan het niet geweest zijn. De huidige Oder-Neisse-grens is er trouwens enkel maar gekomen ter compensatie van het verlies van Oost-Polen.

Dat geloof ik niet. In Galicië en het westen van Wit-Rusland woonden toen ongeveer 15% Polen. Joden maakten bijna 25% van de bevolking van Polen uit en waren in 1945 grotendeels verdwenen.

Hitler beschouwde Stalin dus als een realist en een - brutale - panslavist, die zich langzaam aan het te ontdoen was van de officiële marxistische ideologie.

Hij was een nationalist, maar geen panslavist, hoe kon dat ook, als Georgiër?
Georgiërs waren oververtegenwoordigd in de elite, net als Joden en Armeniërs.
Wel keerde Stalin terug naar enkele tsaristische waarden, bureaucratie werd terug belangrijker, net als respect voor gezag en familiewaarden. Hij trachtte ook een soort Sovjet nationalisme te creëren. Vermits de Sovjet Unie overeenstemde met het Russische rijk, werden dus ook de Russische overwinningen van het verleden verheerlijkt, zoals de slag bij de Neva.

Een beeld dat m.i. véél realistischer was dan wat Truman/Kennan/Spaak later over het "rode gevaar" zouden orakelen.

nochtans steunde Stalin actief de revolutie in heel de wereld, anders dan zijn opvolgers.

In die optiek was vreedzame co-existentie van beide regimes dus mogelijk geweest.

Het kon toch niet blijven duren denk ik. De strijd tegen het bolsjevisme was vanaf het begin een van de belangrijkste punten in het nazi programma. De Sovjets wisten dat maar al te goed.


Ma ar er was alleszins veel wantrouwen. En daar had Hitler ook alle redenen toe, want de Sovjet-Unie was helemaal geen “gemakkelijke prooi”. Ik denk dat er tussen Hitler en Stalin sprake was van een klassiek prisoner’s dilemma (ze wisten elkaars ware bedoelingen niet).

En zelfs wie de these van de preventieve oorlog verwerpt, zal moeten toegeven dat de bewapening van het Rode Leger (lees: tanks) kwalitatief én kwantitatief superieur was aan de Duitse.

In de jaren 30 nog niet, maar de Sovjets maakten vlug vooruitgang. Nog geen 20 jaar eerder was de Sovjet-Unie een ontwikkelingsland. Ik denk dat Hitler die evolutie onderschat heeft.

Wantrouwen hadden ze helaas ook tegenover Vlassov en zijn leger. Ook hun houding tegenover de Oekraïners was dom en lomp. In feite deden de Duitsers daar wat Hitler zelf de Italianen in Noord-Afrika verweet: géén nieuw beleid voeren, maar het oude voortzetten:

Moesten ze meer de kaart van het Oekraïense nationalisme getrokken hebben zouden ze meer medestanders gehad hebben. Ze hadden ook een haat tegen Joden, Polen en communisten gemeen. Door het totale gebrek aan respect dat ze hadden voor de Oekraïense bevolking verspeelden ze die sympathie van de oekraïense nationalisten vlug.

Die zever over “minderwaardige” volkeren is een karikatuur van geallieerde makelij.

Toch beschouwde de nazi ideologie Slaven als Untermenschen, en werd de Sovjet Unie gezien als een toekomstige kolonie voor Duitsers.

Begrijpelijk, want die ”goede” geallieerden waren zélf racistische imperialisten: de VS en de Sovjet-Unie in eigen land, de Joden in Palestina, Frankrijk en Groot-Brittannië in hun koloniën.

Wat betreft VS en GB heb je natuurlijk gelijk, die landen onderdrukten meer dan de helft van de wereld.(Frankrijk, België en Nederland ook trouwens)
De Sovjet-Unie was geen kolonialisme, de Oezbeken, Tadjieken, etc. hadden hun eigen regering, etnische Russen speelden daar maar een kleine rol in, en werden soms zelfs gediscrimineerd (dat was zo in Azerbaidjan). Stalin zelf was een Georgiër, kon je je ooit voorstellen dat een Indiër het Britse koloniale rijk zou leiden?

Welke koloniën had Duitsland? En hoe zouden zulke tegenstanders kunnen begrijpen dat Duitsland anders dan zijzelf was?

Duitsland wilde van de Sovjet Unie een Duitse kolonie maken. Ook Polen erden enkel gezien als goedkope werkkrachten.

Alle gekoloniseerde volkeren sympathiseerden dan ook met Hitler, die het “gekoloniseerde” Duitsland had bevrijd en met de verenigde imperialistische wereld in oorlog was.

De Arabieren en Indiërs sympathiseerden (en nog steeds) met Hitler omdat hij de vijand was van HUN onderdrukker. Indiërs voelen zich ook gecharmeerd dat hitler zoveel van z'n symbolen uit Indië haalde (de term "ariër", het hakenkruis, etc.).

Nu, het lijkt mij dat de rest van de wereld wel beter weet dan wij en immuun is voor de naoorlogse beeldvorming die hier in stand gehouden wordt. Nasser en de Arabische nationalisten waren bijvoorbeeld allemaal sympathisanten van het "Derde Rijk".

Nasser dat zou ik zo niet durven zeggen. Peron wel.