Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Deo
Die oudere gedupeerde mensen wisten niet duidelijk wat die belegging was, maar allemaal vroegen ze of het veilig was en gewaarborgd.
Iedereen dacht met Recordbank te handelen en vertrouwde hun filiaalhouders.
Een verzekering was het zeker niet, omdat een verzekering staat voor schade en vergoeding en dat staat niet op die contracten.
Het was een leningcontract met vastgestelde intrest op vervaldag.
|
Mag ik even opmerken dat dit de eerste keer in heel deze draad is dat je niet praat over een belegging, maar wel een leningscontract ?
Het verschil kan niet groter zijn.
Het verslag v/d bemiddelingsdienst stelt expliciet dat jullie dachten dat het een verzekeringsproduct was.
Na onderzoek bleek dat het géén bancair product was, dat het geen verzekeringsbelegging was maar dat het een lening was. Waarvoor de filiaalhouder geen machtiging toe had.
Jullie ZIJN opgelicht. Daar twijfel ik geen seconde aan. Alleen beweer ik dat het kort door de bocht is om te doen alsof de bank zelf daar fout en/of verantwoordelijkheid draagt. De strafrechter zal het wel bepalen.
En ik hoop voor jullie dat men tijdig beslag heeft laten leggen op goederen of rekeningen van die ex filiaalhouder.