Ondertussen heb ik mijn dakbedekking vernieuwd (verleden jaar zomer 2019). De asbesthoudende kunstleien heb ik vervangen door nieuwe kunstleien van hetzelfde formaat. Vermits ik het zelf heb gedaan op mijn eentje heb ik aan het geheel van mei tot oktober gewerkt. Het risico was dat ik eventueel daktimmerwerk zou moeten vervangen en dan zou het dak wellicht wat langer open liggen dan enkel voor het vervangen van de leien. Ik heb gewerkt in horizontale stroken en dan bij regen het oude en nieuwe deel verbonden met zinkplaten die ik snel kon plaatsen en wegnemen.
Tot zover het niet interessant deel
maar wat meeviel was dat zelfs de panlatten (die indertijd 1976) die niet gedrenkt waren nog overal in prima staat waren. Dat staaft enkel de vaststelling van deze draad dat daktimmerwerk (Oregon) dat goed verlucht is, zo goed als onverwoestbaar is. Dit in tegenstelling met daktimmerwerk waartussen isolatie is aangebracht (tot tegen de dakbedekking). Daar ik een deel van de panlatten niet kon zien voor ik aan het werk begon heb ik ze wel nieuw aangekocht en vervangen.
Wat 'hoogtechnologische' ecologische verbeteringen betreft heb ik dan weer een negatieve ervaring. Mijn wagen (10 jaar oud, 70.000 km) had tijdens het rijden soms "stotter" neigingen. Na veel garagebezoeken, vervangingen van onderdelen en twee diagnoses via internet van het diagnosecentrum in Rotterdam heb ik hem verkocht als "onherstelbaar". Men liet verstaan dat de computer vervangen wel kon maar niet garandeerde dat de storing verholpen zou zijn en ze konden hem niet terugnemen eens hij gemonteerd was. Het was tenslotte een (computer)systeem dat 15 jaar oud was en met sensoren die uiteraard niet meer origineel waren (vervangtypes zijn niet altijd 100% hetzelfde). Hopeloos dus tenzij men als hobby daar zijn tijd wil insteken als men over de nodige kennis beschikt.
Dat doet mij niet direct denken aan een opgedrongen consumptiemaatschappij maar aan een circulair systeem waarbij men hoogtechnologische apparaten "huurt" voor een tien jaar of wat meer als ge geluk hebt en dan een nieuw up to date toestel aanschaft.
Dat ondergraaft wel het idee dat ge met hoogtechnologische apparatuur "goedkoper" (financieel gezien) gesteld bent op lang termijn. Het staaft mijn eerder vermeld aanvoelen dat men de directe energiekost gewoon verschuift naar onderhoud- herstelling- en afschrijvingskosten. Het nadeel daarvan is dat men directe energiekost wel kent maar onderhoud- herstelling- en afschrijvingskosten niet.
Wat milieu betreft brengt ons dat bij de "embodied" energy oftewel de energie nodig om het toestel te bouwen, te onderhouden en te herstellen en dan te recycleren. Deze Embodied energy wordt echter in onze Energie regelgelgeving (EPC) niet meegenomen. Men kan ze wel vinden in sommige wetenschappelijke publicaties.
EPC zal natuurlijk altijd wel een schatting blijven, ik heb nu 5 jaar geleden mijn spouwmuren laten opvullen (glaswolparels) maar enig effect op het verbruik van de verwarming heeft dat niet (ik had binnenisolatie). In mijn geval van bewoning is de bijkomende isolatie dus puur verlies, zowel financieel als ecologisch. Toch daalt mijn EPC coëfficiënt. Ik vermoed dat hetzelfde zou gebeuren moest ik mijn directe elektrische verwarming (afschrijvingskost per jaar geschat 13 € (2 x 130 € op 20 jaar), herstellingskosten 0 €, onderhoudskosten 0€ ) vervangen door een computergestuurde warmtepomp met bijhorende installatie (5000 €) , onderhoud en herstelling contract en een gemiddeld rendement COP3.
Bijkomend probleem is dat het rendement, en de evolutie daarvan in de tijd, niet controleerbaar is bij een warmtepomp. De enige indicatie over de jaren is het verbruik bij min of meer gelijkblijvend gebruik (bewoning, gewoonten). In de meeste gevallen zal dan best een afzonderlijke meter geplaatst moeten worden, wat zelden gebeurt. Dat ook het klimaat veranderd is een onbekende factor die men niet op eenvoudige wijze mee in rekening kan brengen.
https://biblio.ugent.be/publication/3218268
Citaat:
Abstract
Most zero-energy concepts focus on a reduction of the non-renewable operational energy use in buildings rather than taking the reduction of their life cycle energy use as a starting point. Nevertheless, the life cycle embodied and end-of-life energy will become more important, especially in buildings with low operational energy. Therefore, the life cycle energy use of a Belgian zero-energy reference house is examined by means of life cycle energy assessment. The influence of design decisions and regulations on the building construction type, the building services, and the performance of the building envelope are investigated. In terms of thermal performance of the building, the results show that the life cycle embodied energy in zero-energy houses with passive or standard thermal performance was not substantially different. From a life cycle energy perspective, passive house requirements are not essential criteria for zero-energy houses in Belgium. On the other hand, large life cycle energy savings were obtained through a proficient selection of all building construction materials and services. For the life cycle embodied energy in building constructions, the best timber frame and masonry houses were equally efficient. Wood pellets and photovoltaic panels were decisive factors in the life cycle embodied energy of building services.
|