EUROPA ZONDER IDENTITEIT
"In een multiculturele maatschappij bestaan er geen bindende waarden van een modelcultuur, maar zijn er slechts naast elkaar levende mensen die als het ware in groep elk op een kluitje zitten, dus feitelijk een verzameling etnische getto's. Dat Europa zou dan een waardeneutraal woongebied zijn, zonder eigen identiteit." (Basam Tibi)
Twijfelen aan de dogma's van de multiculturele kerk is niet zonder gevaar. Pim Fortuyn werd ervoor gedemoniseerd en later vakkundig uit de weg geruimd, het Vlaams Blok wegens een opiniemisdrijf voor de rechtbank gesleurd. Verzet tegen de multiculturele gedachte wordt 'ondemocratisch' of 'racistisch' genoemd, meteen gelijk gesteld aan een oproep tot etnische zuivering of een pleidooi voor een monocultureel Vlaanderen, op 'arische' leest geschoeid en bevolkt met blonde, blauwogige germanen ... Die intellectuele oneerlijkheid en karikaturale kwaadwilligheid maken tot op heden elk rationeel debat over de multiculturele samenleving onmogelijk. Maar een open maatschappelijk debat is dan ook het laatste wat de voorstanders van die multiculturele droomwereld wensen.
Mislukte integratie
Bassam Tibi, een grote onbekende in ons land, verwierf in Duitsland naam door spraakmakende en provocerende artikels over de islam en de integratie. De politiek correcte opiniemakers hebben aan Tibi een lastige klant, want hij weet tenminste waarover hij spreekt. En zijn betoog laat zich niet zo makkelijk als 'racistische toogpraat' onder de mat borstelen, want Tibi is een islamiet, een tot Duitser genaturaliseerde Syriër wiens wieg in Damascus stond. Met zijn boek 'Europa zonder identiteit - De crisis van de multiculturele samenleving' werpt de politicoloog een knuppel in het multiculturele hoenderhok. De integratie is mislukt, aldus Tibi. Net na de tweede wereldoorlog woonden er in Europa nauwelijks een miljoen moslims. In 1998 waren dat er al meer dan 15 miljoen. Die bevolkingsgroep zal zich in de eerste decennia van het nieuwe millennium verdubbelen of zelfs verdrievoudigen: "Een kruitvat." Of Europa gevrijwaard blijft van een Bosnisch doemscenario hangt af van de vraag of wij er in slagen de moslims te integreren. Maar de vooruitzichten voorspellen weinig goeds. "De multiculturele samenleving is verre van idyllisch en de multiculturele illusies spatten als zeepbellen uiteen als het om de échte problemen gaat."
Cultuurrelativisme
Bassam Tibi haalt zwaar uit naar het cultuurrelativisme dat opgang maakt in Europa en dat blind uitgaat van de gelijkheid van mensen en culturen. Alsof onze democratische waarden niet verkiesbaar zijn boven de ideeën van 'pre-moderne', autoritaire culturen. "De Europese zelfverloochening leidt tot zelf-haat, wekt medelijden maar ook afkeer en verachting op", schrijft Tibi die de voorstanders van de multiculturele gedachte een gevaarlijke "combinatie van domheid en verwijtbare onwetendheid" toeschrijft, én een hoge mate van onverdraagzaamheid! Hij ergert zich mateloos aan een verkeerd begrepen tolerantie die ervoor zorgt dat de islamitische sluier als wervend symbool van de oprukkende islamisering geaccepteerd wordt en dat "Algerijnse fundamentalisten die duizenden vrouwen en kinderen vermoord hebben, zomaar asiel krijgen in het westen" waar ze hun islamitisch missioneringswerk ongestoord kunnen verder zetten. Hij spuwt op de dictatuur van de politieke correctheid en "het inflatoire gebruik van tot holle leuzen gedegradeerde begrippen als 'rechts-extremisme', 'racisme' en 'vreemdelingenhaat" en op de denkverboden van de linkse opiniemakers. Zij zijn de uitvinders van het multiculturalisme.
Linkse ideologie
Bassam Tibi hekelt vandaag de marxisten waarmee hij in mei '68 zélf nog op de barricaden stond: "De dagdromers en wereldvreemde ideologen van de jaren zestig hebben de afgezaagde en utopische leuzen van weleer over een klassenloze maatschappij verwisseld voor die van een multiculturele gemeenschap. Dat is hun afrekening met de westerse waarden. Hun lang verwachte revolutie tegen het gehate systeem is uitgebleven, hier en in de Derde Wereld. En nu moeten wij buitenlanders tot handlangers gemaakt worden om hun uiteengespatte dromen alsnog te verwezenlijken en het door hen verfoeide systeem op zijn grondvesten te laten schudden." U begrijpt meteen dat Tibi niet op veel sympathie moet rekenen bij zijn voormalige strijdmakkers.
Leitcultur
Bassam Tibi houdt Europa een spiegel voor en wat hij laat zien stemt niet tot vrolijkheid. Tibi pleit voor een 'euro-islam' die de Europese identiteit accepteert en respecteert en die de westerse waarden en normen deelt. Voor een Europese model- of 'leitcultur'. Voor een dialoog zonder taboes. Daarvoor is politieke moed nodig en "dienen we de censuur van de politieke correctheid en de goedkope triviale moraal naast ons neer te leggen en de échte problemen op te lossen. Dat betekent bovenal dat we het beestje bij naam moeten noemen." Dat laatste doet Tibi in elk geval met verf. "Integratie is alleen mogelijk", nog steeds volgens Bassam Tibi, "als we de multiculturele gedachte begraven." Dat deze sterke aanklacht tegen de multiculturele samenleving en zo'n vurig pleidooi voor de Europese identiteit uit de pen van een 'allochtoon" moet komen, geeft te denken maar luidt misschien ook een kentering in. Rechts kan in Tibi een waardig bondgenoot vinden in de strijd voor onze Europese eigenheid, voor onze waarden en normen. Warm aanbevolen!
Tibi, Bassam. Europa zonder identiteit. De crisis van de multiculturele samenleving. Deltas. S.l., 2000. 287 blz. - ISBN 902437538X
|