Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix
Bedoelde ik eerlijk gezegd niet. Wil maar zeggen dat een katholieke partij er na wo II altijd heeft gestaan in dit land en dat dit haar vooral een zeer sterke zuil heeft opgeleverd. Sedertdien hebben ze deze verkiezingen hun op 1 na laagste resultaat geboekt. Eigenlijk een zelfs bedroevend resultaat in vgln met Letermes capriolen in kartelvorm... maarja de herverkaveling van het particrationele landschap was dan ook idem dito.
Jullie halen zeer veel stemmen weg rechtstreeks uit het kartel, dat is goed. Maar ik stel mij openlijk de vraag wat de Christendemocraten nu voor Vlaanderen gaan kunnen beteken, en wie ze in de diverse regeringen een ministerspost zullen gunnen. We kunnen dan zeggen in hoeverre de ACW haar macht weet te vergroten of juist ziet verkleinen. Een stoelendans waarbij ze weliswaar voorzichtig terug Leterme in de federale startblokken plaatsen of een Vanackere wegsaneren naar een ander niveau?
Ik zou mijn ogen maar goed openhouden als ik van U was Guido, het is de kunst de tsjeven aan't polleke te laten lopen ipv zelf aan't tsjevenpolleke te lopen. Wie is de bepalende factor in deze regering, wie leidt de dans dus... Corporatistische macht is daarin altijd al een plus geweest.
Binnenkort weten we of we nog te maken hebben met een oude cvp als grootste partij of met een Vlaamse formatie. De aandachtige luisteraar begrjipt de waarschuwing... Wie er groeit laat mij in deze dus koud, het rendement voor Vlaanderen, dat vraag ik mij af. De klok tikt Guido.
|
Dit klopt bijna helemaal en wij van de N-VA weten dit ook.
Wij wisten dit al tijdens het kartel, en geef toe, we hebben ons niet in doekjes laten doen. Meer zelfs, zonder het kartel bestonden we nu misschien niet meer.
Nu, ongeveer 5 jaar nadat we voor het eerst in kartel opkwamen staan we er, we kunnen ons zonder schroom meten met de "groten" zoals OVLD, SP.A en VB.
Wij zullen inderdaad op onze tellen moeten passen en met ons de CD&V. Deze laatsten beseffen maar al te goed dat ze van de kiezer nu de laatste kans gekregen hebben, tenzij......... en dit weet je in de politiek dus nooit. Net dit maakt het politieke leven zo boeiend.