Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pølle
Hier volg ik toch even niet meer. De regeringsleiders moeten toch zelf niet van alles aan de publieke opinie duidelijk maken? Daar hebben we journalisten voor. Kennelijk doen die hun werk wel - hoe weet jij dat allemaal anders? - maar is nauwelijks iemand geïnteresseerd ...
(Of hebt gij dat stukske niet geschreven?)
|
De meest gehoorde groep journalisten bouwde haar eigen actualiteit op in functie van de belangen van hun media. Er is inderdaad een alternatief circuit aan journalisten (zoals die van MediaLens, de berichtgeving van mensenrechtenorganisaties, die van globalresearch en vooral die van buitenlandse auteurs in landen die die infantilisering minder hard schijnen te kennen dan wij) die wel op een serieuze manier berichten over de internationale politiek, maar die groep weegt nauwelijks op de manier waarop 'de actualiteit' in ons land gepercipieerd wordt. Zo zijn er zelfs in ons land mensen die menen dat je door terroristen te overterroriseren de oorlog tegen de terreur kan winnen (en heus niet alleen de trollen hier op het forum). Welnu: dat overterroriseren is vandaag reeds de gangbare praktijk, en kan dus zelfs geen erg cynisch argument zijn om zulke oorlogen voort te zetten. Dat bedoel ik met: de kloof tussen de façade van de internationale politiek en de eigenlijke internationale politiek wordt zodanig groot, dat de eigenlijke internationale politiek ondenkbaar wordt vanuit die façade.
Ik weet die dingen omdat ik af en toe ook iets anders lees dan massamedia, en omdat ik de corporatieve massamedia zelf zo veel mogelijk tracht te mijden. Daardoor hoop ik dat mijn beeld van de actualiteit niet verengt raakt tot hoofddoeken of boerka's. Van politici in ons land weten we dat ze die corporatieve actualiteit wel volgen, daar wel in opgaan, terwijl ze hoogstwaarschijnlijk dat alternatieve journalistieke circuit niet raadplegen. Met als gevolg dat zij meer en meer leven in die façade van die internationale politiek. Dat zag je ons land erg goed in 2007-2008, toen elke letter in de corporatieve media (polls, slagtermen als 'vette vissen',...) maar belicht kon worden door die politici omdat ze meegingen in die actualiteit. En dan zit je met de selffulfilling prophecy dat die actualiteit ook de actualiteit in de politiek wordt, met de noodzakelijke infantilisering in die kringen.
Ik ben het niet met je eens wanneer je stelt dat erg weinig mensen geïnteresseerd zijn in die alternatieve berichtgeving, daar de meest gehoorde media hun positie nauwelijks nog aan hun berichtgeving te danken hebben (maar wel aan massale oplages, hun aanwezigheid in de winkelrekken, het feit dat 'hun' actualiteit aansluit bij die van andere media,...), terwijl een zeer groot deel van de bevolking geeneens van het bestaan van die andere media afweet. Sommige corporatieve kranten stellen dan weer vast dat de bijdragen van een Robert Fisk, wanneer ze die bijdragen wilden schrappen, een belangrijke reden vormden voor hun klanten om die krant te kopen. Er lijkt mij wel degelijk een gat in die markt, maar de persbedrijven zelf hebben door quasi-oligopolistische structuren (het bouwen van hun eigen actualiteit) die markt tegelijkertijd bijzonder goed afgeschermd.
ps: dat stukje is wel degelijk van mij
mvg,
Andy