Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus
Uiteraard mag een belgisch politicus commentaar en kritiek geven op Assad. Net zoals hij dat mag doen over Rajoy.
De mate dat een politicus dat opportuun acht zal afhangen van zijn functie : een parlementslid zal veel minder terughoudendheid hebben dan bijvoorbeeld een premier die wanneer hij spreekt een regeringsstandpunt vertolkt, tenzij hij expliciet in eigen naam zou spreken. De regeringsleider zal rekening houden met de diplomatie, het parlementslid zal daar vermoedelijk geen rekening mee houden.
|
Ik volg jouw standpunt niet. Heb je eens gekeken naar een plenaire ? De parlementsleden zitten daar als kleuters te ruziën. Ook buiten het parlement zitten ze op sociale en klassieke media ambras te maken.
België wordt door politicologen een particratie genoemd. Dit houdt in dat ook parlementsleden zich aan de partijlijn dienen te volgen. N-VA heeft dit goed begrepen, zie de exit van VolksWagen en het zwijgen van Zujhal Demir als de Koerdische strijd te heet wordt.