Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nierika
Ik weet niet of er gisteren nog mensen naar Vranckx gekeken hebben.
Het ging over de laatste school voor dans en kunst in heel Irak.
Toen die Mohamed piano speelde voor zijn vermoorde vriend, had ik zelf moeite om mijn emoties onder controle te houden.
En terwijl zo'n kinderen en hun leraren hele dagen moeten vrezen voor hun leven, ergo, liegen tegen hun buren en vrienden, blijven we volgmigratie toelaten uit de meest achtergestelde gebieden uit de islamitische landen, ipv die mensen binnen te nemen die het verdienen.
Na het bekijken van die reportage kan niemand er nog aan twijfelen dat de wereld een inktzwarte toekomst tegemoet ziet.
Zelfs de meest moorddadige regimes ter wereld boden nog ruimte voor muziek, opera en dans.
De puriteinse vorm van de islam, die steeds verder oprukt, laat geen enkele opening meer.
De dood, waarnaar ze meer schijnen te hunkeren dan wij naar het leven, dat is hun heil.
|
De vorige reportage was nog erger . Het ging over kinderen in het verzet tegen Assad in Aleppo.
Ze spraken daar over het doden van ongelovigen en de vestiging van een islamitische staat.
En dat was niet IS hé, dat was het vrije Syrische leger.
Wat mij betreft mogen ze mekaar daar rustig verder blijven uitroeien, de ene groepering is niet beter dan de andere.