[Voltian]

Heel die stroming over de "rise of the useless class" of "the unemployables" is voor mij een indicatie dat onze visie op economie geleidelijk aan compleet misvormd is.

Wat is er gebeurd met ons dat we tégen een technologie zijn die ervoor zorgt dat we minder zelf moeten doen; dat we zelf steeds minder moeten doen om in onze basisbehoefte te kunnen voorzien; dat we meer bezorgd zijn over (oude) "jobs" dan een keer nadenken wat een (nieuwe) zinvolle invulling van onze schaarse tijd zou kunnen zijn. (Arbeidsduurvermindering iemand?...)

Hoe is het mogelijk dat dit als niet wenselijk wordt ervaren?!

Het is alsof de vroege mens toch maar niet het wiel zou gebruiken, omdat er daardoor meer tijd vrijkomt waar hij (op dat moment) begot niet weet wat ermee aan te vangen.

Ik begrijp de ongerustheid, de onzekerheid die eigen is aan de verandering op de korte termijn, akkoord; maar de fundamentele onderstroom is dat er tijd vrijkomt om zinvolle dingen te doen. Dát is de drijvende kracht van vooruitgang, toch?


I blame the economy fetish, blindstaren op "intermediaire indicatoren" als GDP-groei, werkloosheid,… die blijkbaar zijn losgekomen van wat écht belangrijk is in het leven (en dus niet meten wat ze zouden moeten meten).
De roep naar “jobs jobs jobs” of “het beschermen van werkgelegenheid” als verwachting van het volk tav de overheid kadert daar ook in. Als je erbij nadenkt komt die vraag eigenlijk neer op: “Overheid, geef mij iets te doen!, maakt niet uit of het zinvol is of niet!”, ipv eens zélf na te denken wat een zinvolle activiteit zou kunnen zijn…

Ach, ik kan alleen hopen dat ogen open gaan en dat deze technologische revolutie (want dit is het zeker) omarmd wordt eerder dan tegengewerkt. Ja onze samenleving zal veranderen, maar toch duidelijk ten goede. Wees niet bang…