Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Je gelooft het niet maar delen van wat ik beschrijf gebeuren nu reeds, het volstaat om de ogen te openen.
Afrikanen steken de zee over naar bvb Lampedusa.
Velen komen om bij deze acties (drama of niet?)
Kunnen we zeggen dat deze mensen met open armen ontvangen worden?
(de meeste mensen zijn goed van aard?)
Wat zou er gebeuren indien de overheid er niet was om de zaak nog enigszins trachten te beheersen?
Zouden de Lampedusianen gastvrij blijven tot ze volledig hun eigen bezit weggeschonken hebben?
Zouden de vluchtelingen beleefd hulp vragen of nemen waar ze denken recht op te hebben indien ze zien dat hun aantallen/macht deze van de Lampedusianen overschrijd(en/t)?
Kan je in bovenstaand vb zo maar aanduiden wie goed of slecht is?
Is willen overleven slecht of goed?
Wat als beide groepen willen overleven, en er slechts genoeg is voor één groep?
Met andere woorden de mens is wat hij is, zowel goed als kwaad.
Het hangt er van af vanuit welke standpunt je de zaak bekijkt.
Ik wijs ook niet de mens aan als grote boeman.
De boeman is in mijn ogen de domheid die ervoor zorgt dat niet onder ogen gezien wordt wat onder ogen gezien zou moeten worden.
De meesten mensen kunnen zich effectief schikken naar een min of meer normaal leven.
Het probleem is dat onze aantallen ervoor zorgen dat dit min of meer normale leven voor heel veel mensen schijnbaar niet meer haalbaar is en dus krijg je nu reeds zaken zoals ik beschrijf.
Dat zorgt nu reeds voor drama's en ik zie weinig tekenen dat zich dit ten goede keert.
De voorwaarde om een omkeer in de tendens te bewerkstelligen ontbreekt immers.
|
Met jouw voorbeeld bevestig je mijn punt, de situatie van die vluchtelingen is extreem uitzichtloos en toch is er relatief weinig geweld voor zo een extreme situatie. Bovendien zijn we niet met teveel, er is gewoon teveel ongelijkheid waardoor er tekorten zag zijn.
De vraag is hoe ontmijn je een machtsvacum, jij gaat er van uit dat dit niet gaan zonder dat er een machtsinvulling is. Ik ben ervan overtuigd dat je macht ook irrelevant kan maken.
Mensen die de angst lopen te verkondigen zijn de gedroomde burgers van elke machtshebber.
Mensen vergeten vaak dat de staat zijn burgers meer nodig heeft dan omgekeerd.