Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Onzin.
Een mening geven is een mening geven.
Ongeacht of je ze oprecht acht, of liegt.
Een mening kan achteraf onwaarheid of leugen blijken, maar het blijft een (al dan niet foute) mening.
Als wat jij zegt klopt, dan mag enkel een ware mening geuit worden, en dat sluit a priori een debat tussen verschillende meningen uit.
Hoe weet je trouwens of de mening die je uit een eeuwige waarheid is?
Misschien enkel door toetsing met een 'foute' geuite mening.
Juist of fout kan dus nooit een criterium zijn voor het al of niet mogen uiten van een mening.
Wie zou daar trouwens de arbiter in zijn?
Iemand die altijd de ware mening uit?
Of iemand die altijd zwijgt?
|
Zoals gezegd:
1) Ik definieer een mening als wat je denkt.
Of wat je denkt al dan niet fout is/blijkt, op het moment of later, speelt geen rol.
Als iemand liegt, dan zegt hij opzettelijk anders dan wat hij denkt. Een leugenaar wéét dat hij liegt. Een misleide / foute persoon weet dat niet. Het eerste heeft een motief, het tweede niet.
Pas als je denkt wat je zegt, gaat het over een mening, en kan er verder worden gegaan naar "uiten van een mening".
2) Inzake het uiten van je mening: wat u hier (eerder dubieus / interpreteerbaar?) verwoordt als "ware mening", is gewoon je mening. Dat "ware" staat er niks te doen, tenzij (vandaar dubieus) je met "ware" bedoelt een mening die gezien de realiteit juist is. Maar dat is dan gewoon diezelfde 1) in een ander verpakkingske.
Ter herinnering, en dat is toch wat u quote en als "onzin" stempelde:
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Erw
Wat een woordenspinsel.
Liegen is niet zeggen wat je denkt.
Mening geven is zeggen wat je denkt.
Vrije meningsuiting en liegen hebben dus niks met elkaar te maken !
|
Waar ziet u staan dat een foute mening geen meningsuiting zou zijn?
Liegen is niet louter iets zeggen dat fout is.
Liegen is wéten dat iets fout is en het toch zeggen.
Dat is me dunkt, nogal evident!