Waarom Vlaanderen altijd?

stropke · 2 augustus 2011, 10:48

Dat vraag ik mij af. Ze (francofielen)hebben altijd op ons gemunt, ze hebben de pik op ons.
Waarom?

Geschiedenis van het graafschap Vlaanderen

Oorspronkelijk was Vlaanderen bewoond door Kelten, die door de Germanen west- en zuidwaarts werden verdreven. Onder de Germaanse stammen, die Vlaanderen in de eerste eeuw voor Christus bewoonden, waren de Menapiërs en de Morinen, van wie Julius Cæsar getuigt dat ze nooit naar hem om vrede zonden, alsook de Atrebaten de voornaamste. Van de zesde tot de negende eeuw behoorde Vlaanderen, dit is de huidige provincies Oost- en West-Vlaanderen, alsook Zeeuws- en Frans-Vlaanderen, geheel tot het grote Frankenrijk van de Merovingische en Karolingische vorsten. Het werd gekerstend door de prediking van geloofsverkondigers onder wie de Heilige Amandus, Eligius, Livinus en Willibrordus de voornaamsten waren.

Bij de verdeling van het Karolingisch rijk in 843 door het verdrag van Verdun kwam het gebied op de linkeroever van de Schelde aan West-Frankenland. Als graaf-ambtenaar van zijn schoonvader Karel II de Kale oefende Boudewijn I met de IJzeren Arm het bestuur uit over het kustgebied rondom Brugge, dat de naam Vlaanderen droeg. Van daaruit breidden zijn zoon Boudewijn II en zijn kleinzoon Arnulf I het graafschap zuidwaarts uit tussen 879 en 965, terwijl Boudewijn IV en Boudewijn V tussen 988 en 1067 in oostwaartse richting gebied veroverden dat van het Duitse rijk afhing en daarom Rijks-Vlaanderen werd geheten, in tegenstelling tot Kroon-Vlaanderen dat van de Franse kroon afhing. Boudewijn VI verenigde door zijn huwelijk Hainaut met Vlaanderen, maar na zijn dood in 1070 raakten beide graafschappen weer uit elkaar. Na de moord op de zalige graaf Karel de Goede in 1127 kende Vlaanderen hachelijke ogenblikken. Koning Lodewijk VI van Frankrijk verhief Willem van Normandië tot graaf, maar deze kon zich niet handhaven tegen de Vlaamse burgers. In 1128 werd Dirk van de Elzas tot graaf uitgeroepen. Onder zijn regering en die van Filips van de Elzas (1168-1191) namen macht en welvaart in aanzienlijke mate toe. Een bloeiend lakennijverheid bevorderde de ontwikkeling van de handel en de politieke machtsuitbreiding van de grote steden Brugge, Gent en Ieper. Brugge werd de stapelplaats voor de zeehandel van noordwestelijk Europa, en de kunst kende een hoogtepunt.

Filips van de Elzas schonk zijn nicht met Artesië als bruidschat aan koning Filips II van Frankrijk. In 1191 volgde een nieuwe vereniging van Vlaanderen met Hainaut onder Boudewijn VIII (1191-1194), maar juist die macht leverde hem ook vijanden op. Boudewijn IX nam, evenals verschillende van zijn voorgangers, deel aan een kruistocht, en werd in 1202 tot keizer van Konstantinopel gekroond. De welvaart van Vlaanderen wakkerde bij de intussen ook sterker geworden Franse koning het verlangen aan tot annexatie. Na de zege van Filips August bij Bouvines in 1214 kwam Vlaanderen meer en meer onder Franse invloed. Tegen die dreiging zocht het hulp bij Engeland vanwaar het overigens de wol betrok als onontbeerlijke grondstof voor zijn lakennijverheid; de Engelsgezinde politiek van graaf Gwijde van Dampierre (1280-1305) bracht hem in openlijke strijd met zijn leenheer Filips de Schone. In 1297 werd Gwijde van Dampierre verslagen, en in 1300 met zijn familie gevangen gezet. De willekeur en overmoed van de stadhouder Jacques de Châtillon, de afpersingen van zijn ambtenaren en het uitdagende bezoek van Filips en zijn gemaling te Brugge in mei 1301, waarbij de Fransgezinde partij (Leliaards) grote feesten hield, wekt de verontwaardiging van de volkspartij (Klauwaards), aangevoerd door Pieter De Coninck en Jan Breydel. Overal ontstonden volksbewegingen, onder andere te Brugge, waar op 19 mei 1302 de Fransen werden vermoord (Brugse Metten). De Châtillon ontkwam met moeite. Het leger door Filips gezonden om de Vlamingen te tuchtigen, werd in de Guldensporenslag van 11 juli 1302 verslagen; de Vlamingen drongen in Artesië binnen en brachten de legers nog menige nederlaag toe. In mei 1304 werd een wapenstilstand gesloten, en graaf Gwijde kwam uit de gevangenis om de definitieve vrede voor te bereiden. Toen hij hier echter niet in slaagde, keerde hij in de gevangenis terug, en Filips viel Vlaanderen opnieuw binnen. Te Pevelenberg (Mons-en-Puelle) had een onbesliste slag plaats, en einde september 1304 werd een voorlopig verdrag getekend. In juni 1305 werd de vrede gesloten, waardoor Vlaanderen opnieuw onafhankelijk werd, maar zijn voornaamste steden moest ontmantelen.

Onder Lodewijk van Nevers (1322-1384), die verscheidene opstanden verwekte, was Jacob van Artevelde feitelijk meester in Vlaanderen. Bij het uitbreken van de Honderdjarige Oorlog in 1337 tussen Frankrijk en Engeland koos Jacob van Artevelde, na een korte neutraliteit, de Engelse zijde, maar tweespalt en naijver leidden tot zijn vermoording. Zijn zoon Filips van Artevelde streed roemrijk tegen Lodewijk van Male (1346-1384), die hem, met de hulp van koning Karel VI van Frankrijk en Lodewijks schoonzoon Filips de Stoute, hertog van Bourgondië, in 1382 bij Westrozebeke versloeg. Graaf Lodewijk van Male hield het zoveel mogelijk bij een evenwichtspolitiek, en zijn schoonzoon Filips de Stoute streefde handig naar machtsuitbreiding door diplomatie en huwelijkspolitiek. Uit verontwaardiging om de moord op Jan zonder Vrees in 1419, koos zijn zoon Filips de Goede partij tegen Frankrijk. Door hem kwam Vlaanderen ook terecht in het uitgebreide landencomplex dat de Bourgondische gestalte van de Nederlanden heten mag. De laatste feodale banden tussen het graafschap Vlaanderen en de Franse koning verdwenen toen Frans I van Frankrijk in 1526 bij de vrede van Madrid en opnieuw in 1529 bij de vrede van Kamerijk zijn leenheerlijke rechten op Kroon-Vlaanderen opgaf.
Na de Bourgondische heerschappij kwam de Habsburgse (1482-1555), daarna de Spaanse (1555-1713). Onder de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) nam Vlaanderen aanvankelijk deel aan de opstand, maar werd snel door Spanje bedwongen. Bij de Vrede van Münster in 1648 moest Spanje Staats-Vlaanderen aan de republiek der Verenigde Nederlanden afstaan. Later verloor het nog Duinkerken, Rijssel en andere steden aan Lodewijk XIV van Frankrijk. Sedert 1713 maakte Vlaanderen deel uit van de Oostenrijkse Nederlanden, en van 1797 tot 1815 vormde het twee Franse departementen, die in 1815 als Oost- en West-Vlaanderen bij het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden werden gevoegd. Na de Belgische opstand van 1830 kwamen zij aan het nieuwe gevormde koninkrijk België
http://users.skynet.be/rennes/geneal...eren-gesch.htm

Vlaanderen was en is rijk.

HET VOORSPEL. VLAANDEREN DOOR DE EEUWEN HEEN.
In sinds de verovering door Julius Caesar langzamerhand geromaniseerde gebied van Maas en Schelde, het lage bosch- en broekland bij de Noordzee kwamen in de eerste eeuwen der christelijke tijdrekening de Germanen zich vestigen; Franken, Friesen en Saksen. Van dien tijd dagteekent de germaansch-romaansche taalgrens, die ten huidigen dage den Belgischen Staat in twee helften verdeelt: benoorden het Kolenwoud, waarvan het Zoniënbosch b.v. nog een overblijfsel is, sprak men hoofdzakelijk Frankisch, terwijl ten Zuiden, romaansche dialecten, afkomstig van het volkslátijn, heerschen bleven. Een deel dezer Franken zakte af naar de Somme en later naar de Seine en de Loire en stichtte er het koninkrijk der Franken, waaruit het moderne Frankrijk zou ontstaan Deze Frankische veroveraars, klein in aantal, gingen weldra op in de meerbeschaafde inheemsche bevolking. Toen daarna onder de opvolgers van Karel den Groote het Rijk der Franken in den loop der 9e-eeuw gesplitst werd in Duitschland en Frankrijk, kwam een deel van het huidige Vlaanderen, n.l. het grootste deel van Oost- en West- Vlaanderen, onder de Fransche Kroon; de overige Vlaamsche gewesten en Noord-Nederland behoorden tot het Duitsche Rijk. Aan beide zijden der Schelde ontwikkelden zich echter, dank zij de zwakheid der centrale regering, en in Frankrijk en Duitschland, half-onafhankelijke staatjes, waaronder vooral het graafschaft Vlaanderen en het hertogdom Brabant dienen vermeld. In Frankrijk was ondertusschen de macht van den koning zienderoogen gaan stijgen. Waar.'s konings macht eertijds deze zijner groote leenmannen al niet ver overtrof, voerden zij nu, in die in onze gewesten. Einde 13e eeuw hechtte Philips12e en 13e eeuw een politiek van verovering, ook de Schoone de parel van het graafschap Vlaanderen aan de Fransche Kroon. In dit begeerde Vlaanderen waren machtige steden gerezen: Brugge, Gent, Ieper, steden van volders en van wevers, die de wereldmarkt van toen overstroomden met de Vlaamsche wollen lakens. Met den bloei der nijverheid en den aanwas der arbeidersbevolking groeide de 'volksbeweging', die de macht in de gemeente uit de handen der patriciërs rukken wilde, tot een zegepralende macht. Op het veld te Groeninge werd de veroveringszucht der Fransche koningen verpletterd door de kleine lieden uit Vlaanderen, aangevoerd door enkele den graaf van Vlaanderen trouw gebleven edellieden. Daar werd het zaad gestrooid eener eigene Nederlandsche beschaving.
http://users.skynet.be/rennes/geneal...eren-gesch.htm

Oorzaak: franse hebzucht en arrogantie.
En dat is tot heden ten dage zo in de Zuidelijke Nederlanden.
Abuselijk wordt "vlaandrs" gplakt op het Nederlandstalige belziek, zoals men met Holland doet voor heel Noord Nederland.
Vlaanderen is slechts een provincie binnen de LageLanden, binnen de Nederlanden.
Als ik over Vlaanders praat bedoel ik vlaanderen de huidige provincie nazaat van het Graafschap vlaanderen, ook geografisch nog. De taal is vlaams, nederlands dialect, net zoals Drents of Gelders.
Maar het wordt nu als equivalent gebruikt voor heel Nederlandstalig deel van Belziek
Tegen die taal Nederlands\vlaams hebben de fransen het gemunt.
Waarom toch? Daarom:
Citaat uit...
"De betekenis van dit gebeuren is geschiedkundig zeer belangrijk. Voortaan zouden de Fransen België beschouwen als een verloren Frans gebied! Vanuit Frans politiek standpunt bezien is de verfransing van België niets anders dan het terugwinnen van Frans territorium."
http://users.telenet.be/alexanderc/fr.html

Maar met de Kamerijk vrede heeft Frankrijk elke claim op de Nederlanden opgegeven. Dus elke poging daarna om de Nederlanden, Zuid of Noord onder hun invloedsfeer te krijgen en te verfransen is wederrechtelijk, gewoon diefstal van taa\cultuur, geld en grond.
EN DA BEN IK BEU, ZO BEU ALS KOUWE PAP.
Genoeg om Belziek voor het internationaal tribunaal in Denhaag te brengen.

Daarom past vanuit de geschiedenis Vlaanderen Brabant en Limburg (nederlandstalg deel) best in Plan-N van Storme. Het herstel wat eertijds gesplitst is: niet belziek wordt gesplist, maar de Nederlanden zijn door franse hebzucht steeds gesplitst, herenigt en weer gedeeld door de hele geschiedenis vd Lage Landen.

Wel, HET MOET EENS GEDAAN ZIJN!!!.

Vlaanderen Vrij
Nederlanden hereingt u !!

Nebur · 2 augustus 2011, 10:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door stropke

[...]

U speelt in de kaart van de Belgicisten door geen onderscheid te maken tussen Vlaanderen nu en het Graafschap Vlaanderen.

Shadowke · 2 augustus 2011, 14:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nebur

U speelt in de kaart van de Belgicisten door geen onderscheid te maken tussen Vlaanderen nu en het Graafschap Vlaanderen.

begrijpend lezen is blijkbaar niet je ding.

BWarrior · 2 augustus 2011, 14:45

Het Franse imperialisme was wel gericht tegen héél Bourgondië, en later tegen de héle Nederlanden en later tegen héél België.

Nebur · 2 augustus 2011, 16:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

begrijpend lezen is blijkbaar niet je ding.

Ik heb het zelfs niet gelezen, maar de reacties van de Belgicisten is te voorspellen, vandaar.

2 augustus 2011, 10:48	#1
stropke Minister-President Geregistreerd: 11 juni 2009 Locatie: Oost-Limburg Berichten: 4.363	Waarom Vlaanderen altijd? Dat vraag ik mij af. Ze (francofielen)hebben altijd op ons gemunt, ze hebben de pik op ons. Waarom? Geschiedenis van het graafschap Vlaanderen Oorspronkelijk was Vlaanderen bewoond door Kelten, die door de Germanen west- en zuidwaarts werden verdreven. Onder de Germaanse stammen, die Vlaanderen in de eerste eeuw voor Christus bewoonden, waren de Menapiërs en de Morinen, van wie Julius Cæsar getuigt dat ze nooit naar hem om vrede zonden, alsook de Atrebaten de voornaamste. Van de zesde tot de negende eeuw behoorde Vlaanderen, dit is de huidige provincies Oost- en West-Vlaanderen, alsook Zeeuws- en Frans-Vlaanderen, geheel tot het grote Frankenrijk van de Merovingische en Karolingische vorsten. Het werd gekerstend door de prediking van geloofsverkondigers onder wie de Heilige Amandus, Eligius, Livinus en Willibrordus de voornaamsten waren. Bij de verdeling van het Karolingisch rijk in 843 door het verdrag van Verdun kwam het gebied op de linkeroever van de Schelde aan West-Frankenland. Als graaf-ambtenaar van zijn schoonvader Karel II de Kale oefende Boudewijn I met de IJzeren Arm het bestuur uit over het kustgebied rondom Brugge, dat de naam Vlaanderen droeg. Van daaruit breidden zijn zoon Boudewijn II en zijn kleinzoon Arnulf I het graafschap zuidwaarts uit tussen 879 en 965, terwijl Boudewijn IV en Boudewijn V tussen 988 en 1067 in oostwaartse richting gebied veroverden dat van het Duitse rijk afhing en daarom Rijks-Vlaanderen werd geheten, in tegenstelling tot Kroon-Vlaanderen dat van de Franse kroon afhing. Boudewijn VI verenigde door zijn huwelijk Hainaut met Vlaanderen, maar na zijn dood in 1070 raakten beide graafschappen weer uit elkaar. Na de moord op de zalige graaf Karel de Goede in 1127 kende Vlaanderen hachelijke ogenblikken. Koning Lodewijk VI van Frankrijk verhief Willem van Normandië tot graaf, maar deze kon zich niet handhaven tegen de Vlaamse burgers. In 1128 werd Dirk van de Elzas tot graaf uitgeroepen. Onder zijn regering en die van Filips van de Elzas (1168-1191) namen macht en welvaart in aanzienlijke mate toe. Een bloeiend lakennijverheid bevorderde de ontwikkeling van de handel en de politieke machtsuitbreiding van de grote steden Brugge, Gent en Ieper. Brugge werd de stapelplaats voor de zeehandel van noordwestelijk Europa, en de kunst kende een hoogtepunt. Filips van de Elzas schonk zijn nicht met Artesië als bruidschat aan koning Filips II van Frankrijk. In 1191 volgde een nieuwe vereniging van Vlaanderen met Hainaut onder Boudewijn VIII (1191-1194), maar juist die macht leverde hem ook vijanden op. Boudewijn IX nam, evenals verschillende van zijn voorgangers, deel aan een kruistocht, en werd in 1202 tot keizer van Konstantinopel gekroond. De welvaart van Vlaanderen wakkerde bij de intussen ook sterker geworden Franse koning het verlangen aan tot annexatie. Na de zege van Filips August bij Bouvines in 1214 kwam Vlaanderen meer en meer onder Franse invloed. Tegen die dreiging zocht het hulp bij Engeland vanwaar het overigens de wol betrok als onontbeerlijke grondstof voor zijn lakennijverheid; de Engelsgezinde politiek van graaf Gwijde van Dampierre (1280-1305) bracht hem in openlijke strijd met zijn leenheer Filips de Schone. In 1297 werd Gwijde van Dampierre verslagen, en in 1300 met zijn familie gevangen gezet. De willekeur en overmoed van de stadhouder Jacques de Châtillon, de afpersingen van zijn ambtenaren en het uitdagende bezoek van Filips en zijn gemaling te Brugge in mei 1301, waarbij de Fransgezinde partij (Leliaards) grote feesten hield, wekt de verontwaardiging van de volkspartij (Klauwaards), aangevoerd door Pieter De Coninck en Jan Breydel. Overal ontstonden volksbewegingen, onder andere te Brugge, waar op 19 mei 1302 de Fransen werden vermoord (Brugse Metten). De Châtillon ontkwam met moeite. Het leger door Filips gezonden om de Vlamingen te tuchtigen, werd in de Guldensporenslag van 11 juli 1302 verslagen; de Vlamingen drongen in Artesië binnen en brachten de legers nog menige nederlaag toe. In mei 1304 werd een wapenstilstand gesloten, en graaf Gwijde kwam uit de gevangenis om de definitieve vrede voor te bereiden. Toen hij hier echter niet in slaagde, keerde hij in de gevangenis terug, en Filips viel Vlaanderen opnieuw binnen. Te Pevelenberg (Mons-en-Puelle) had een onbesliste slag plaats, en einde september 1304 werd een voorlopig verdrag getekend. In juni 1305 werd de vrede gesloten, waardoor Vlaanderen opnieuw onafhankelijk werd, maar zijn voornaamste steden moest ontmantelen. Onder Lodewijk van Nevers (1322-1384), die verscheidene opstanden verwekte, was Jacob van Artevelde feitelijk meester in Vlaanderen. Bij het uitbreken van de Honderdjarige Oorlog in 1337 tussen Frankrijk en Engeland koos Jacob van Artevelde, na een korte neutraliteit, de Engelse zijde, maar tweespalt en naijver leidden tot zijn vermoording. Zijn zoon Filips van Artevelde streed roemrijk tegen Lodewijk van Male (1346-1384), die hem, met de hulp van koning Karel VI van Frankrijk en Lodewijks schoonzoon Filips de Stoute, hertog van Bourgondië, in 1382 bij Westrozebeke versloeg. Graaf Lodewijk van Male hield het zoveel mogelijk bij een evenwichtspolitiek, en zijn schoonzoon Filips de Stoute streefde handig naar machtsuitbreiding door diplomatie en huwelijkspolitiek. Uit verontwaardiging om de moord op Jan zonder Vrees in 1419, koos zijn zoon Filips de Goede partij tegen Frankrijk. Door hem kwam Vlaanderen ook terecht in het uitgebreide landencomplex dat de Bourgondische gestalte van de Nederlanden heten mag. De laatste feodale banden tussen het graafschap Vlaanderen en de Franse koning verdwenen toen Frans I van Frankrijk in 1526 bij de vrede van Madrid en opnieuw in 1529 bij de vrede van Kamerijk zijn leenheerlijke rechten op Kroon-Vlaanderen opgaf. Na de Bourgondische heerschappij kwam de Habsburgse (1482-1555), daarna de Spaanse (1555-1713). Onder de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) nam Vlaanderen aanvankelijk deel aan de opstand, maar werd snel door Spanje bedwongen. Bij de Vrede van Münster in 1648 moest Spanje Staats-Vlaanderen aan de republiek der Verenigde Nederlanden afstaan. Later verloor het nog Duinkerken, Rijssel en andere steden aan Lodewijk XIV van Frankrijk. Sedert 1713 maakte Vlaanderen deel uit van de Oostenrijkse Nederlanden, en van 1797 tot 1815 vormde het twee Franse departementen, die in 1815 als Oost- en West-Vlaanderen bij het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden werden gevoegd. Na de Belgische opstand van 1830 kwamen zij aan het nieuwe gevormde koninkrijk België http://users.skynet.be/rennes/geneal...eren-gesch.htm Vlaanderen was en is rijk. HET VOORSPEL. VLAANDEREN DOOR DE EEUWEN HEEN. In sinds de verovering door Julius Caesar langzamerhand geromaniseerde gebied van Maas en Schelde, het lage bosch- en broekland bij de Noordzee kwamen in de eerste eeuwen der christelijke tijdrekening de Germanen zich vestigen; Franken, Friesen en Saksen. Van dien tijd dagteekent de germaansch-romaansche taalgrens, die ten huidigen dage den Belgischen Staat in twee helften verdeelt: benoorden het Kolenwoud, waarvan het Zoniënbosch b.v. nog een overblijfsel is, sprak men hoofdzakelijk Frankisch, terwijl ten Zuiden, romaansche dialecten, afkomstig van het volkslátijn, heerschen bleven. Een deel dezer Franken zakte af naar de Somme en later naar de Seine en de Loire en stichtte er het koninkrijk der Franken, waaruit het moderne Frankrijk zou ontstaan Deze Frankische veroveraars, klein in aantal, gingen weldra op in de meerbeschaafde inheemsche bevolking. Toen daarna onder de opvolgers van Karel den Groote het Rijk der Franken in den loop der 9e-eeuw gesplitst werd in Duitschland en Frankrijk, kwam een deel van het huidige Vlaanderen, n.l. het grootste deel van Oost- en West- Vlaanderen, onder de Fransche Kroon; de overige Vlaamsche gewesten en Noord-Nederland behoorden tot het Duitsche Rijk. Aan beide zijden der Schelde ontwikkelden zich echter, dank zij de zwakheid der centrale regering, en in Frankrijk en Duitschland, half-onafhankelijke staatjes, waaronder vooral het graafschaft Vlaanderen en het hertogdom Brabant dienen vermeld. In Frankrijk was ondertusschen de macht van den koning zienderoogen gaan stijgen. Waar.'s konings macht eertijds deze zijner groote leenmannen al niet ver overtrof, voerden zij nu, in die in onze gewesten. Einde 13e eeuw hechtte Philips12e en 13e eeuw een politiek van verovering, ook de Schoone de parel van het graafschap Vlaanderen aan de Fransche Kroon. In dit begeerde Vlaanderen waren machtige steden gerezen: Brugge, Gent, Ieper, steden van volders en van wevers, die de wereldmarkt van toen overstroomden met de Vlaamsche wollen lakens. Met den bloei der nijverheid en den aanwas der arbeidersbevolking groeide de 'volksbeweging', die de macht in de gemeente uit de handen der patriciërs rukken wilde, tot een zegepralende macht. Op het veld te Groeninge werd de veroveringszucht der Fransche koningen verpletterd door de kleine lieden uit Vlaanderen, aangevoerd door enkele den graaf van Vlaanderen trouw gebleven edellieden. Daar werd het zaad gestrooid eener eigene Nederlandsche beschaving. http://users.skynet.be/rennes/geneal...eren-gesch.htm Oorzaak: franse hebzucht en arrogantie. En dat is tot heden ten dage zo in de Zuidelijke Nederlanden. Abuselijk wordt "vlaandrs" gplakt op het Nederlandstalige belziek, zoals men met Holland doet voor heel Noord Nederland. Vlaanderen is slechts een provincie binnen de LageLanden, binnen de Nederlanden. Als ik over Vlaanders praat bedoel ik vlaanderen de huidige provincie nazaat van het Graafschap vlaanderen, ook geografisch nog. De taal is vlaams, nederlands dialect, net zoals Drents of Gelders. Maar het wordt nu als equivalent gebruikt voor heel Nederlandstalig deel van Belziek Tegen die taal Nederlands\vlaams hebben de fransen het gemunt. Waarom toch? Daarom: Citaat uit... "De betekenis van dit gebeuren is geschiedkundig zeer belangrijk. Voortaan zouden de Fransen België beschouwen als een verloren Frans gebied! Vanuit Frans politiek standpunt bezien is de verfransing van België niets anders dan het terugwinnen van Frans territorium." http://users.telenet.be/alexanderc/fr.html Maar met de Kamerijk vrede heeft Frankrijk elke claim op de Nederlanden opgegeven. Dus elke poging daarna om de Nederlanden, Zuid of Noord onder hun invloedsfeer te krijgen en te verfransen is wederrechtelijk, gewoon diefstal van taa\cultuur, geld en grond. EN DA BEN IK BEU, ZO BEU ALS KOUWE PAP. Genoeg om Belziek voor het internationaal tribunaal in Denhaag te brengen. Daarom past vanuit de geschiedenis Vlaanderen Brabant en Limburg (nederlandstalg deel) best in Plan-N van Storme. Het herstel wat eertijds gesplitst is: niet belziek wordt gesplist, maar de Nederlanden zijn door franse hebzucht steeds gesplitst, herenigt en weer gedeeld door de hele geschiedenis vd Lage Landen. Wel, HET MOET EENS GEDAAN ZIJN!!!. Vlaanderen Vrij Nederlanden hereingt u !! __________________ Wie het verleden niet kent, weet ook zijn toekomst niet !!!

2 augustus 2011, 14:45	#4
BWarrior Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 4 juni 2009 Locatie: België Berichten: 17.641	Het Franse imperialisme was wel gericht tegen héél Bourgondië, en later tegen de héle Nederlanden en later tegen héél België. __________________ Opinies BELGIAN JOURNAL: ONGECENSUREERD, NON-CONFORMISTISCH, BELGISCH Hoe grappig Vlaams-nationalisten kunnen zijn: een mooi voorbeeld Omtrent de nederlaag van "Hallebarde" "Shadowke" geeft eens commentaar bij een bericht uit het dagblad Le Soir... FONNE, of het verlies van een laatste greintje geloofwaardigheid... BREEK DE CENSUUR Een Vlaamse held :bevlag::bevlag::bevlag::bevlag::bevlag::bevlag: