Prof Thevissen defenitief onder de zoden gestopt?

[maarte]

Blijkbaar zijn peilingen a la de stemmenkampioen organiseren gevaarlijk voor een academicus zeker als de cijfers de traditionele partijen niet goed uitkomen, was dit het begin van het einde? Blijkbaar wel, met verbijstering las ik dan ook het volgende artikel:


Help Frank Thevissen
Die Eigenzinnige VUB toch! Het geval Frank Thevissen. PETITIE!

De Vrije Universiteit Brussel presenteert zich aan de buitenwereld als beter dan de andere universiteiten want “eigenzinnig”, wat moet staan voor haar traditie van kritisch denken, onpartijdig onderzoek en de weigering slaafs autoriteitsargumenten te volgen op basis van de grondgedachte van éne Henri Poincaré: “Het denken mag zich nooit onderwerpen, niet aan een Partij, niet aan een etc., want zich onderwerpen is het einde van alle denken!”

Hoe die VUB dagelijks in haar praktijken die eigenzinnigheid intern stimuleert leert ons het geval Frank Thevissen. Frank Thevissen is professor Communicatiewetenschappen met als specialisatie “Politieke Communicatie en Marketing”. In die hoedanigheid spreekt hij met in het gelid lopende politici maar ook met “extremisten” van allerlei slag, en dat is natuurlijk een eigenzinnigheid te ver. Hij durft het zelfs aan eens te lunchen met een krapuul als Jean-Marie Dedecker. Ook dat is natuurlijk een eigenzinnigheid te ver, veel te ver. Of te telefoneren, niet alleen met PvdA’ers, maar ook met een NVA’er, meer zelfs met een Vlaams Belanger: veel te eigenzinnig uiteraard! Zijn collega’s hebben geen vat op hem en Frank Thevissen is ook geen lid van loges en andere elkaar bedruipende en beschermende clubjes. Kortom, een eigenzinnig figuur waar de VUB eigenlijk fier op zou moeten zijn. Ongetwijfeld zal Frank Thevissen wel eens een professionele fout hebben gemaakt, wie heeft dat niet gedaan. Is het echt de VUB die katholieker moet zijn dan de paus?

Wel om heel duistere redenen wordt professor Frank Thevissen op 1 maart eerstkomend ONTSLAGEN aan de VUB. Naar aanleiding van een polemiek in de kranten met collega’s professoren van de Katholieke Universiteit Leuven omtrent de onderwijspolitiek van Frank Vandenbroucke en meer bepaald de wijze waarop de gelijke kansen voor allochtonen in het universitair onderwijs kunnen worden gevrijwaard zonder aan algemene nivellering en daling van het niveau te doen, is Frank Thevissen door de Tuchtcommissie van de VUB voor de maand februari 2008 geschorst wegens beschadiging van het imago van de VUB. Dat de heren van de KUL Frank Thevissen racisme in de voeten mochten schuiven kreeg blijkbaar bijval op het rectoraat van de VUB waar men natuurlijk hoopt door minister Vandenbroucke te vleien een paar extra centjes naar zich toe te kunnen trekken (de VUB-afkeer van Frank Vandenbroucke kennende, ijdele hoop natuurlijk!).

Ondertussen hebben zijn afgunstige collega’s (lees maar eens Willem Frederik Hermans’ succesroman “Onder professoren” uit 1975 opnieuw!) zodanig de zaak kunnen orchestreren dat ze dhr. Thevissen (die in zijn vakgebied geniet van een internationale reputatie) negatief evalueren op de kerntaken van zijn functie: zowel qua onderwijs als qua onderzoek als qua uitstraling zou hij plots ver beneden de middelmaat scoren, dit nadat hij eerst 15 jaar lang blijkbaar vlekkeloos presteerde.

De zaak Frank Thevissen is ons inziens een uiting van de sinds een decennium opkomende maatschappelijke tendens waarbij elke eigenzinnigheid, elke persoonlijke bizarrerie meer en meer wordt gecriminaliseerd of gepsychiatriseerd, net zoals kinderen die wat raar uit de hoek durven komen en wat “ambetant en lastig” doen een dosis Rilatine in de mond krijgen gestopt. Net zoals oudjes die in een rusthuis eens een wandeling maken in de buitenwereld, onmiddellijk als “vermist” worden gesignaleerd en via een Oproep van de Politie op de VRT door de ganse bevolking worden opgejaagd onder het mom dat ons oudje “dringend medische hulp nodig heeft”. Onze samenleving eist blijkbaar in haar strijd tegen echte en ingebeelde terroristen dat we allen braaf en gewillig in het gareel lopen. In deze sfeer wordt elke eigenzinnigheid verdacht gemaakt. Ook aan de Vrije Universiteit Brussel blijkbaar, die nochtans de notie “eigenzinnigheid” tot de kern van haar Public Relations heeft gemaakt.

Schijnheiligheid en hypocrisie dus!

Daarom vragen we u uw bezorgdheid omtrent deze gang van zaken aan de academische overheden van de Vrije Universiteit Brussel kenbaar te maken en haar te vragen zelf te leven volgens de eigenzinnigheid waarmee ze de Vlaamse scholier wil overtuigen zijn of haar studieloopbaan aan de Vrije Universiteit Brussel aan te vatten.

Eric Rosseel, gepensioneerd docent VUB