KVHV : Verhoging van inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs?

[Politics.be]

De Vlaamse regering-Bourgeois I is nog maar net van start, maar nu reeds zijn harde kritische stemmen te horen. In de parlementaire debatten over het centrumrechts regeerakkoord verwoordde met name de socialistische fractie haar ongenoegen over de besparingsmaatregelen van de nieuwe regering. Kinderbijslag, woonbonus, 65-plussers op de bus, water en elektriciteit, en… het hoger onderwijs. Ziedaar de thema’s die het onderwerp vormden van hevig debat.

De discussie rond het hoger onderwijs en in het bijzonder rond een mogelijke verhoging van het inschrijvingsgeld, is er één die studenten nauw aan het hart gaat. Merkwaardig genoeg kwamen tot op heden in de media enkel studenten aan het woord die het min of meer eens waren met de kritiek van de socialistische fractie in het Vlaams parlement: naar hun mening zou een verhoging van het inschrijvingsgeld leiden tot een teniet doen van de democratisering van het hoger onderwijs. De vraag stelt zich echter of een dergelijke kritiek terecht is. Als studenten van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) Antwerpen menen wij van niet.

Hoger onderwijs als een sociale must

We moeten van de idee af dat hogere studies vanzelfsprekend zijn. Studeren in het hoger onderwijs is geen verplichting en mag dat ook niet worden. Enerzijds tracht men vanuit de overheid de technische richtingen van het middelbaar onderwijs op te waarderen (en terecht). Anderzijds riskeert men dat deze pogingen teniet gedaan worden door het verder studeren in het hoger onderwijs tot een sociale must te maken. Terwijl veel technische richtingen in het middelbaar er veelal op gericht zijn meteen na het behalen van het diploma naar de arbeidsmarkt te trekken. Verschillende sectoren op de arbeidsmarkt wachten ook ongeduldig op deze technisch geschoolde arbeiders.

Kosten-baten

Tevens zal een verhoogd inschrijvingsgeld allicht leiden tot een hoger rendement. 1500 euro is een stuk meer dan de huidige 600 euro en ouders zullen gemiddeld genomen dan ook een stuk strenger toezien op de studieprestaties van hun kind. Vlaamse politici herhalen graag de mantra dat kennis de enige grondstof is die we hebben en dat die dus tot het uiterste geëxploiteerd moet worden. Een verhoging van het inschrijvingsgeld zou daar wel eens indirect aan kunnen bijdragen. Meer (eigen) geld op de weegschaal verhoogt de eigen inzet en verhoogt dus ook de kans op grotere studie-inspanningen en dus op betere resultaten op het einde van de rit. Doel is om de middelmatigheid te verlaten en te streven naar maximale prestaties. Alleen op die manier zullen Vlaamse studenten weer relatief beter worden dan bv. Aziatische studenten.

Diploma-inflatie

Vrijwel iedereen trekt tegenwoordig na zijn middelbare studies naar universiteit of hogeschool. Een dergelijke democratisering brengt evenwel een niet te onderschatten negatief gevolg met zich mee. Iedereen mag dan wel een diploma bezitten, de vraag stelt zich dan: wat heeft uw of mijn universitair diploma nog aan relatieve waarde op de arbeidsmarkt, als Jan en alleman het heeft? Een verhoging

van het inschrijvingsgeld lijkt een eerste goede stap om een dergelijke diploma-inflatie een halt toe te roepen.

Zal er dan niemand uit de boot vallen? Het antwoord op die vraag ligt in de foute formulering ervan: Er is ook leven, opleiding en werk buiten en naast de universiteit. Om dat ten gronde te beseffen zal er inderdaad een mentaliteitswijziging moeten plaatsvinden. Het hoger onderwijs is inderdaad niet voor iedereen weggelegd. En alternatieve studie- of jobmogelijkheden buiten en naast universiteit of hogeschool zijn zeker niet minderwaardig, wel integendeel! Men spreekt graag over democratisering van het hoger onderwijs, maar daarbij vergeet men dat een dergelijke democratisering best geforceerd kan zijn als zij geen rekening houdt met het organisch aspect van de samenleving, het onderwijs en de arbeidsmarkt in het bijzonder.

Een financiële noodzaak

Zoals iedereen weet, kost hoger onderwijs geld. Veel geld. De laatste dagen hebt u het zinnetje ongetwijfeld gehoord uit de mond van bepaalde politici: niets is gratis. There is no such thing as a free lunch. De huidige 600 euro inschrijvingsgeld zijn allesbehalve kostendekkend. Het merendeel van de kosten wordt dan ook gedekt, niet door de Vlaamse student, maar door de Vlaamse belastingbetaler. Uiteraard is dit gedeeltelijk begrijpelijk en noodzakelijk, als investering van de gemeenschap voor de toekomst. Maar zoals eerder opgemerkt, zou een verhoging van het inschrijvingsgeld bijdragen tot een verhoogd verantwoordelijkheidsbesef van de student in kwestie. In een normale toestand zou hier een belastingverlaging tegenover moeten staan. Helaas kampt de Vlaamse overheid heden met een schuld van meer dan anderhalf miljard: een schuld die hoe dan ook zo snel mogelijk weggewerkt dient te worden, zo niet komt zij op rekening van de volgende generatie, zijnde onze kinderen. Op een dergelijke (besparings)maatregel is de zinsnede “snoeien om te groeien” echt wel van toepassing: op termijn opent het perspectief om meer kwaliteit naar onze universiteiten te trekken.

Asociaal?

De kritiek dat de maatregel asociaal zou zijn kan eenvoudig weerlegd worden: Studentenleningen kunnen worden uitgeschreven, die de student dan terugbetaalt na afloop van zijn/haar studies. Zo verloopt het ook in vele andere EU-landen. Tot slot hoeven beurzen natuurlijk niet afgeschaft te worden.

Besluit

KVHV-Antwerpen heeft naast de mogelijke nadelen van een verhoging van het inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs, zoals reeds verwoord door andere studentengroeperingen, ook oog voor de voordelen ervan. Die voordelen lijken op het eerste zicht niet evident, maar ze zijn er wel. De baten wegen volgens ons op tegen de kosten. Kwalitatief onderwijs mag zijn prijs hebben, zeker als investering voor de toekomst.

Wouter Jambon

Praeses KVHV-Antwerpen

[email protected] www.kvhvantwerpen.be

Bron: politics.be

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

De Vlaamse regering-Bourgeois I is nog maar net van start, maar nu reeds zijn harde kritische stemmen te horen. In de parlementaire debatten over het centrumrechts regeerakkoord verwoordde met name de socialistische fractie haar ongenoegen over de besparingsmaatregelen van de nieuwe regering. Kinderbijslag, woonbonus, 65-plussers op de bus, water en elektriciteit, en… het hoger onderwijs. Ziedaar de thema’s die het onderwerp vormden van hevig debat.

De discussie rond het hoger onderwijs en in het bijzonder rond een mogelijke verhoging van het inschrijvingsgeld, is er één die studenten nauw aan het hart gaat. Merkwaardig genoeg kwamen tot op heden in de media enkel studenten aan het woord die het min of meer eens waren met de kritiek van de socialistische fractie in het Vlaams parlement: naar hun mening zou een verhoging van het inschrijvingsgeld leiden tot een teniet doen van de democratisering van het hoger onderwijs. De vraag stelt zich echter of een dergelijke kritiek terecht is. Als studenten van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) Antwerpen menen wij van niet.

Hoger onderwijs als een sociale must

We moeten van de idee af dat hogere studies vanzelfsprekend zijn. Studeren in het hoger onderwijs is geen verplichting en mag dat ook niet worden. Enerzijds tracht men vanuit de overheid de technische richtingen van het middelbaar onderwijs op te waarderen (en terecht). Anderzijds riskeert men dat deze pogingen teniet gedaan worden door het verder studeren in het hoger onderwijs tot een sociale must te maken. Terwijl veel technische richtingen in het middelbaar er veelal op gericht zijn meteen na het behalen van het diploma naar de arbeidsmarkt te trekken. Verschillende sectoren op de arbeidsmarkt wachten ook ongeduldig op deze technisch geschoolde arbeiders.

Kosten-baten

Tevens zal een verhoogd inschrijvingsgeld allicht leiden tot een hoger rendement. 1500 euro is een stuk meer dan de huidige 600 euro en ouders zullen gemiddeld genomen dan ook een stuk strenger toezien op de studieprestaties van hun kind. Vlaamse politici herhalen graag de mantra dat kennis de enige grondstof is die we hebben en dat die dus tot het uiterste geëxploiteerd moet worden. Een verhoging van het inschrijvingsgeld zou daar wel eens indirect aan kunnen bijdragen. Meer (eigen) geld op de weegschaal verhoogt de eigen inzet en verhoogt dus ook de kans op grotere studie-inspanningen en dus op betere resultaten op het einde van de rit. Doel is om de middelmatigheid te verlaten en te streven naar maximale prestaties. Alleen op die manier zullen Vlaamse studenten weer relatief beter worden dan bv. Aziatische studenten.

Diploma-inflatie

Vrijwel iedereen trekt tegenwoordig na zijn middelbare studies naar universiteit of hogeschool. Een dergelijke democratisering brengt evenwel een niet te onderschatten negatief gevolg met zich mee. Iedereen mag dan wel een diploma bezitten, de vraag stelt zich dan: wat heeft uw of mijn universitair diploma nog aan relatieve waarde op de arbeidsmarkt, als Jan en alleman het heeft? Een verhoging

van het inschrijvingsgeld lijkt een eerste goede stap om een dergelijke diploma-inflatie een halt toe te roepen.

Zal er dan niemand uit de boot vallen? Het antwoord op die vraag ligt in de foute formulering ervan: Er is ook leven, opleiding en werk buiten en naast de universiteit. Om dat ten gronde te beseffen zal er inderdaad een mentaliteitswijziging moeten plaatsvinden. Het hoger onderwijs is inderdaad niet voor iedereen weggelegd. En alternatieve studie- of jobmogelijkheden buiten en naast universiteit of hogeschool zijn zeker niet minderwaardig, wel integendeel! Men spreekt graag over democratisering van het hoger onderwijs, maar daarbij vergeet men dat een dergelijke democratisering best geforceerd kan zijn als zij geen rekening houdt met het organisch aspect van de samenleving, het onderwijs en de arbeidsmarkt in het bijzonder.

Een financiële noodzaak

Zoals iedereen weet, kost hoger onderwijs geld. Veel geld. De laatste dagen hebt u het zinnetje ongetwijfeld gehoord uit de mond van bepaalde politici: niets is gratis. There is no such thing as a free lunch. De huidige 600 euro inschrijvingsgeld zijn allesbehalve kostendekkend. Het merendeel van de kosten wordt dan ook gedekt, niet door de Vlaamse student, maar door de Vlaamse belastingbetaler. Uiteraard is dit gedeeltelijk begrijpelijk en noodzakelijk, als investering van de gemeenschap voor de toekomst. Maar zoals eerder opgemerkt, zou een verhoging van het inschrijvingsgeld bijdragen tot een verhoogd verantwoordelijkheidsbesef van de student in kwestie. In een normale toestand zou hier een belastingverlaging tegenover moeten staan. Helaas kampt de Vlaamse overheid heden met een schuld van meer dan anderhalf miljard: een schuld die hoe dan ook zo snel mogelijk weggewerkt dient te worden, zo niet komt zij op rekening van de volgende generatie, zijnde onze kinderen. Op een dergelijke (besparings)maatregel is de zinsnede “snoeien om te groeien” echt wel van toepassing: op termijn opent het perspectief om meer kwaliteit naar onze universiteiten te trekken.

Asociaal?

De kritiek dat de maatregel asociaal zou zijn kan eenvoudig weerlegd worden: Studentenleningen kunnen worden uitgeschreven, die de student dan terugbetaalt na afloop van zijn/haar studies. Zo verloopt het ook in vele andere EU-landen. Tot slot hoeven beurzen natuurlijk niet afgeschaft te worden.

Besluit

KVHV-Antwerpen heeft naast de mogelijke nadelen van een verhoging van het inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs, zoals reeds verwoord door andere studentengroeperingen, ook oog voor de voordelen ervan. Die voordelen lijken op het eerste zicht niet evident, maar ze zijn er wel. De baten wegen volgens ons op tegen de kosten. Kwalitatief onderwijs mag zijn prijs hebben, zeker als investering voor de toekomst.

Wouter Jambon

Praeses KVHV-Antwerpen

[email protected] www.kvhvantwerpen.be

Bron: politics.be

Als academicus neem ik met grote verantwaardiging kennis van het standpunt van Dhr. Jambon. Het is bijzonder triest te moeten vaststellen dat zulke afbouw van de solidariteit door zo'n jong iemand én zelf student wordt verdedigd. Dat brengt ons echt terug ver in de tijd. Ik ben ervan overtuigd dat vele andere praesessen en studentenclubs de hier gevoerde argumentatie niet zullen delen. Wel besef ik dat we de jongste decennia slachtoffer worden van zogenaamde 'diploma-inflatie', maar er zijn andere middelen om dit tegen te gaan. Zoals bijvoorbeeld een al dan niet bindende toelatingsproef voor de meeste studierichtingen, net zoals reeds vele jaren voor geneeskunde en tandheelkunde het geval is. Of eventueel werken met een numerus clausus op basis van intellectuele verdienste en talent. Want intelligentie en vaardigheden zijn een betere graadmeter om een selectie te maken dan financiële capaciteit. Dhr. Jambon houdt er beter rekening mee dat twee collega's van zijn vader, namelijk Dhr. De Wever en Mevr. Homans, nooit hogere studies hadden kunnen aanvatten zonder een sociale regeling van het hoger onderwijs en laagdrempelige studiekosten. Zonder zulke voorzieningen destijds stond Mevr. Homans allicht rekken te vullen in de supermarkt en Dhr. Dewever was misschien net spoorwegarbeider als zijn vader. Uiteraard alle respect voor zulke beroepen, maar laten we aub niet meer in een tijd terechtkomen waarin 'armere' mensen hun mogelijkheden niet meer kunnen ontplooien louter door financiële barrières.

[Libro]

Als er dan toch een shifting moet gebeuren, dan op basis van het talent, beoordeeld aan de hand van een niet-bindende oriëntatieproef na het middelbaar. En niet op basis van de portefeuille van de ouders. Of is de KVHV soms de Skull & Bones van Vlaanderen?

[Bad Tölz]

In relevante richtingen bestaat er niet zoiets als diploma-inflatie.

[Vrijheideerst]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Tölz

In relevante richtingen bestaat er niet zoiets als diploma-inflatie.

Er is iets voor te zeggen.

Het onderwijs moet ook geen hol subsidievat worden, maar het blijven domme uitspraken.