Datingsites

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Is het katholieken geloof ook redelijk anarchistisch op dat gebied dan? Zou je als katholiek het kunnen veroorloven om te drinken?

Natuurlijk mag alcohol in het katholicisme.
Christus dronk tenslotte zelf wijn, niet?

Met mate uiteraard, maar het mag.

[Koenraad Noël]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Is het katholieken geloof ook redelijk anarchistisch op dat gebied dan? Zou je als katholiek het kunnen veroorloven om te drinken?

Nietzsche toch, de katholieken waren vroeger dé drinkers en de feesters.

"And to Catholic men that drink upon wine,
Are deep in water and frank and fine.
Wherever I travel, I find it so,
Benedicamus Domino!"
(Hillaire Belloc, The Path to Rome)

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Восход-1

Ja, inderdaad. En het gevoel van aanwezigheid wordt geinduceerd door het volgen van een aantal technische regels die ervoor zorgen dat dingen die je afleiden van dat gevoel worden weggeblokt.

Ik snap wat je bedoeld, alleen is het andere dan niet mogelijk?

Geloven in de aanwezigheid van iets bovennatuurlijks zonder de regels van een religie te volgen?

[Восход-1]

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël

Dat lijkt het bij velen ook wel te zijn.

De reden dat ik nog zo positief blijf omtrent het katholieke geloof, en niet uitsluit dat ik ooit terug bekeren zal (elke dag knaagt het wel meer en meer), is omdat ik door hen te negeren en dieper te graven véél meer heb gevonden. Er is een hele wereld van écht diepgaande mystiek, betekenisvolle liturgie en dynamische en toch traditionele religiositeit verborgen onder talloze lagen van elitarisme en sentimentalisme. Dat is dan ook wat de Katholieke Kerk mist. Ze focust te veel op allerlei gebedjes, neoklassieke uiterlijkheden en een totale verstarring. In het begin van de 20ste eeuw zocht men hernieuwing, herbronning. Het Vaticaanse concilie zou die herbronning moeten gebracht hebben, maar in plaats ervan hebben we een Kerk gekregen die uit twee groepen bestaat: eentje dat het voornoemde is maar dan in overdrive (de traditionalisten), en een tweede groep (de grootste) van zelfverklaarde vernieuwers die gewoon vernieuwen omwille van de vernieuwing en niks inhoud bieden.

Vind je de katholieke mystiek de mystiek die jou het meeste biedt? Kan jij je wagen aan het vertellen waarom, of zal het niet gaan denk je?

[Koenraad Noël]

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël

Dat lijkt het bij velen ook wel te zijn.

De reden dat ik nog zo positief blijf omtrent het katholieke geloof, en niet uitsluit dat ik ooit terug bekeren zal (elke dag knaagt het wel meer en meer), is omdat ik door hen te negeren en dieper te graven véél meer heb gevonden. Er is een hele wereld van écht diepgaande mystiek, betekenisvolle liturgie en dynamische en toch traditionele religiositeit verborgen onder talloze lagen van elitarisme en sentimentalisme. Dat is dan ook wat de Katholieke Kerk mist. Ze focust te veel op allerlei gebedjes, neoklassieke uiterlijkheden en een totale verstarring. In het begin van de 20ste eeuw zocht men hernieuwing, herbronning. Het Vaticaanse concilie zou die herbronning moeten gebracht hebben, maar in plaats ervan hebben we een Kerk gekregen die uit twee groepen bestaat: eentje dat het voornoemde is maar dan in overdrive (de traditionalisten), en een tweede groep (de grootste) van zelfverklaarde vernieuwers die gewoon vernieuwen omwille van de vernieuwing en niks inhoud bieden.

Om een concreet voorbeeld te geven: het werk dat Lambert Beauduin verrichtte.

[Munglik]

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël

Dat lijkt het bij velen ook wel te zijn.

De reden dat ik nog zo positief blijf omtrent het katholieke geloof, en niet uitsluit dat ik ooit terug bekeren zal (elke dag knaagt het wel meer en meer), is omdat ik door hen te negeren en dieper te graven véél meer heb gevonden. Er is een hele wereld van écht diepgaande mystiek, betekenisvolle liturgie en dynamische en toch traditionele religiositeit verborgen onder talloze lagen van elitarisme en sentimentalisme. Dat is dan ook wat de Katholieke Kerk mist. Ze focust te veel op allerlei gebedjes, neoklassieke uiterlijkheden en een totale verstarring. In het begin van de 20ste eeuw zocht men hernieuwing, herbronning. Het Vaticaanse concilie zou die herbronning moeten gebracht hebben, maar in plaats ervan hebben we een Kerk gekregen die uit twee groepen bestaat: eentje dat het voornoemde is maar dan in overdrive (de traditionalisten), en een tweede groep (de grootste) van zelfverklaarde vernieuwers die gewoon vernieuwen omwille van de vernieuwing en niks inhoud bieden.

Ik ben nooit echt gelovig geweest. Maar ik begin steeds meer te neigen naar het 'ietsisme' (hoewel het waarschijnlijk nog lang zal duren voor ik die stap kan zetten). Zonder al die kerkelijke rituelen was ik waarschijnlijk gelovig geworden. Ironisch genoeg is het Nietzsche die me meer openstelt voor het geloof.

[Восход-1]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Ik snap wat je bedoeld, alleen is het andere dan niet mogelijk?

Geloven in de aanwezigheid van iets bovennatuurlijks zonder de regels van een religie te volgen?

Nja, kijk. Het gaat niet zozeer om geloven, in feite. Als het enkel om geloven gaat kan ik zeggen dat je aan slechte religie doet. Dan eindig je zoals die baptisten: een aan neurose grenzend fanatisme waarbij zij zichzelf blijven overtuigen van het feit dat er iets bestaat.


Het gaat echt om het niet-vermeend voelen van een hogere aanwezigheid. Zoals Koenraad het hier vermeldt, de mystiek van bepaalde ritualismen.
Dat is een heel eigenaardig gevoel, dat meer is dan gewoon het menen te weten dat er een god is die alles goed zal laten lopen als je volgens de regels loopt.
Dat gevoel is zo sterk dat sommigen ervoor kiezen om hun levens helemaal daaraan te wijden.
En het is niet altijd "als ik de regels volg dan zal god er zijn want zo heeft hij het beloofd, want dit zijn zijn voorwaarden". Dat is cargo cult.

Wat er is, is dat bepaalde aardse handelingen je afleiden van dat geloof. Omdat je dan met het aardse bezig bent. Dan begeer je naar iets anders. Dan denk je constant aan andere dingen. En die regels dienen om dat te beperken, die afleiding. Da's technisch, he. Zoals dat men bepaalde regels moet volgen om gewicht te verliezen.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

Ik ben nooit echt gelovig geweest. Maar ik begin steeds meer te neigen naar het 'ietsisme' (hoewel het waarschijnlijk nog lang zal duren voor ik die stap kan zetten). Zonder al die kerkelijke rituelen was ik waarschijnlijk gelovig geworden. Ironisch genoeg is het Nietzsche die me meer openstelt voor het geloof.

Waarom wordt je niet gewoon agnost?

Als ietsjist stel je namelijk dat er wel iets moet zijn, een agnost weet niet.

En ik denk dat dat het enige juiste antwoord is als het omtrent het bovennatuurlijke gaat : *Ik weet niet*.

[Koenraad Noël]

Oorspronkelijk geplaatst door Восход-1

Vind je de katholieke mystiek de mystiek die jou het meeste biedt? Kan jij je wagen aan het vertellen waarom, of zal het niet gaan denk je?

De katholieke mystiek is eigener, zeker die van de vroege middeleeuwen, rond het schisma. Hildegard van Bingen etc.

De mystiek van de polytheïstische religies is me altijd te exotisch gebleken. Nooit enige voeling mee kunnen vinden.

Het dichtst bij God dat ik dan ook gekomen ben, was tijdens het bidden. Geen rozenkrans, zo'n gebeden hebben me altijd tegengewerkt (nooit enige spiritualiteit bij gevonden), maar het langzaam mediteren op teksten onder de juiste omstandigheden met kortere zinsneden op een eigen, losse manier.

[Munglik]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Waarom wordt je niet gewoon agnost?

Als ietsjist stel je namelijk dat er wel iets moet zijn, een agnost weet niet.

En ik denk dat dat het enige juiste antwoord is als het omtrent het bovennatuurlijke gaat : *Ik weet niet*.

Ik ben een agnostische atheist.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Восход-1

Nja, kijk. Het gaat niet zozeer om geloven, in feite. Als het enkel om geloven gaat kan ik zeggen dat je aan slechte religie doet. Dan eindig je zoals die baptisten: een aan neurose grenzend fanatisme waarbij zij zichzelf blijven overtuigen van het feit dat er iets bestaat.


Het gaat echt om het niet-vermeend voelen van een hogere aanwezigheid. Zoals Koenraad het hier vermeldt, de mystiek van bepaalde ritualismen.
Dat is een heel eigenaardig gevoel, dat meer is dan gewoon het menen te weten dat er een god is die alles goed zal laten lopen als je volgens de regels loopt.
Dat gevoel is zo sterk dat sommigen ervoor kiezen om hun levens helemaal daaraan te wijden.
En het is niet altijd "als ik de regels volg dan zal god er zijn want zo heeft hij het beloofd, want dit zijn zijn voorwaarden". Dat is cargo cult.

Wat er is, is dat bepaalde aardse handelingen je afleiden van dat geloof. Omdat je dan met het aardse bezig bent. Dan begeer je naar iets anders. Dan denk je constant aan andere dingen. En die regels dienen om dat te beperken, die afleiding. Da's technisch, he. Zoals dat men bepaalde regels moet volgen om gewicht te verliezen.

Als jij gelovig zou worden, zou jij je dan ook aansluiten bij een religie?

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

Ik ben een agnostische atheist.

Hoe bedoel je dat?

Theoretisch gezien een agnost en praktisch een atheïst?

[Munglik]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Hoe bedoel je dat?

Theoretisch gezien een agnost en praktisch een atheïst?

Ja.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

Ja.

[Восход-1]

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël

De katholieke muziek is eigener, zeker die van de vroege middeleeuwen, rond het schisma. Hildegard van Bingen etc.

De mystiek van de polytheïstische religies is me altijd te exotisch gebleken. Nooit enige voeling mee kunnen vinden.

Het dichtst bij God dat ik dan ook gekomen ben, was tijdens het bidden. Geen rozenkrans, zo'n gebeden hebben me altijd tegengewerkt (nooit enige spiritualiteit bij gevonden), maar het langzaam mediteren op teksten onder de juiste omstandigheden met kortere zinsneden op een eigen, losse manier.

St. Ignatius' Geestelijke Oefeningen?


Welke polytheistische religies heb jij al bestudeerd? Het is inderdaad zo dat een mystiek herkenbaar moet blijven. Mensen die hier in Europa hindoe worden doen het vaak omdat het leuk en interessant uitziet, maar zij zijn geen Indier, dus zij begrijpen die dingen niet echt.
(neemt niet weg dat de Bhagavad Gita goed is)

Qua estetiek en "volksheid" is het katholicisme inderdaad een religie die begrijpbaar voor ons is.


Wat vind je van gnostische stromingen? Ook christelijk van aard, maar toch wel anders.

[Восход-1]

Dobbel

[Mitgard]

Het christendom maakt al 15 eeuwen deel uit van onze cultuur.
Het is mede door de interne stabiliteit die het christendom bracht dat Europa zich kon ontwikkelen. Het Christendom drukte onmiskenbaar zijn stempel op onze ethiek en moraal, onze tradities, onze feesten, onze architectuur, ons onderwijs...
En wij zijn opgetrokken uit dezelfde klei, die het resultaat is van eeuwenlange vorming. Dat veeg je niet zomaar eventjes weg.
Een Europeaan die het Christendom haat, haat (een deel van) zichzelf.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël

De katholieke muziek is eigener, zeker die van de vroege middeleeuwen, rond het schisma. Hildegard van Bingen etc.

De mystiek van de polytheïstische religies is me altijd te exotisch gebleken. Nooit enige voeling mee kunnen vinden.

Het dichtst bij God dat ik dan ook gekomen ben, was tijdens het bidden. Geen rozenkrans, zo'n gebeden hebben me altijd tegengewerkt (nooit enige spiritualiteit bij gevonden), maar het langzaam mediteren op teksten onder de juiste omstandigheden met kortere zinsneden op een eigen, losse manier.

Maar als jij zo dicht bij god bent geweest, waarom ben je dan toch weer atheïst/agnost geworden?

Als je gevoel zo heftig is snap ik die verandering niet zo goed, ben je je gevoel gaan rationaliseren?

[Koenraad Noël]

De ergste uiting van het katholieke cargocultisme is die gehele aflatenleer van voor het concilie.

Bid dit gebed, krijg zoveel dagen aflaat.

[Koenraad Noël]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Maar als jij zo dicht bij god bent geweest, waarom ben je dan toch weer atheïst/agnost geworden?

Dichtst is niet dicht.

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Als je gevoel zo heftig is snap ik die verandering niet zo goed, ben je je gevoel gaan rationaliseren?

Dat doe ik automatisch, het is eigen aan me.

Ik voel ook vooral dat de Katholieke Kerk niet echt biedt wat het zou moeten bieden.