De strategie is natuurlijk duidelijk. Alles in het dubble maken, en na enkele jaren zelf beweren dat die dubbele instellingen een verspilling zijn en op basis hiervan een regionalisering eisen. Kan Vlaanderen zich deze hypocrisie veroorloven? Ik dacht er andere problemen waren die misschien dit geld konden gebruiken?
ANALYSE. Geert Bourgeois neemt buitenlandse zaken heel serieus
Nieuwsanalyse.
Bekijk de pagina uit de krant
De oprichting van het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap (Vleva) betekent een mijlpaal voor het buitenlands beleid van Geert Bourgeois (N-VA). Daar is niet iedereen zo gelukkig mee.
V LAANDEREN op de kaart zetten.'' Het is het
leitmotiv van Vlaams minister van Buitenlandse Zaken Geert Bourgeois. Hij gaat er prat op dat hij het Vlaamse buitenlands beleid na het minister-presidentschap van Patrick Dewael (VLD) heeft gereanimeerd. De oprichting van het Vleva vormt hierbij een nieuwe stap. Sedert het Sint-Michielsakkoord is Vlaanderen ook bevoegd voor buitenlandse betrekkingen. Basisprincipe is wel dat het moet gaan om het verlengstuk van de eigen bevoegdheden.
Vlaams minister-president Luc Van den Brande (CD&V) liet zich dat geen twee keer zeggen en trok meteen Europa door. Dewael bekeek het allemaal wat koeler.
,,Europa heeft meer met Vlaanderen te maken dan met België'', zo betoogt Bourgeois. Alle bevoegdheden van de Vlaamse ministers komen vroeg of laat met Europese regelgeving in contact. ,,Er is echt een Europeanisering bezig. Het was onze plicht om dat Vlaams-Europees beleid vorm te geven.''
Het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap krijgt een ruime taakomschrijving mee. Het wordt belast met netwerking, lobbying, het zoeken van partners, de opvolging van de Europese regelgeving en de informatiedoorstroming naar het middenveld en de burger. Dat middenveld is goed vertegenwoordigd bij het Vleva. Werkgeversorganisaties zoals het Voka en Unizo stellen personeel ter beschikking.
Vanuit federale diplomatieke kringen klinkt wat ergernis. Daar wordt zelfs gesproken over geldverspilling. De regio's zijn nu al vertegenwoordigd in de ,,Belgische ambassade'' bij de Europese Unie. Via een beurtrol mogen ze Europese ministerraden bijwonen als het om gewest- of gemeenschapsbevoegdheden gaat. Volgens ingewijden werkt dat unieke systeem uitstekend.
Bourgeois wuift die kritiek evenwel weg. ,,Ofwel gaat het om een unitaire reflex, ofwel hebben de critici niet eens de teksten gelezen. Overigens heb ik de Vlaamse vertegenwoordiging bij de Belgische ambassade zelfs versterkt.'' Hij blijft erbij dat Vlaanderen, net als 220 andere regionale entiteiten, een aparte vertegenwoordiging in Europa nodig heeft. ,,Het enorme enthousiasme vanuit het middenveld bewijst dat we goed zitten.''
Met het Vleva bouwt Bourgeois onverdroten verder aan een korps van Vlaamse vertegenwoordigers in het buitenland. Zo komt er binnenkort een Vlaamse vertegenwoordiger in de Poolse hoofdstad Warschau. Meteen staat de teller op tien. Behalve in Europa en enkele multilaterale organisaties in Genève, telt Vlaanderen ook vertegenwoordigers in Parijs, Berlijn, Den Haag, Londen, Pretoria, Wenen en Washington. In de buurlanden groeiden die vertegenwoordigingen trouwens uit tot Vlaamse huizen. De kantoren van de gemeenschapsattachés worden daarin samengevoegd met die van Toerisme Vlaanderen en Flanders Investment and Trade. Op termijn hoopt Bourgeois ook in New York zo'n Vlaams huis te openen.
Zeker in New York lijkt dat geen makkelijke klus te worden. Zo reageerden de vertegenwoordigers van Toerisme Vlaanderen in
the big Apple verbijsterd op het voornemen van de Vlaamse minister. New Yorkers weten Vlaanderen niet eens liggen. Ook was er onbegrip voor een (duur) Vlaams huis in New York wanneer de Belgische vertegenwoordiging kan gebruik maken van een riant optrekje aan Fifth Avenue, met zicht op Central Park.
2 september 2006, 20:56
