Atheïsme: de religie van "Geen God"

[Pieke]

wie zegt dat Franks voorstelling van een rigide, onveranderlijke ziel, juist is?

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Tegelijk een hemel hebben en een verbod op zelfmoord (om naar die hemel te gaan) zorgt ervoor dat je mensen desgewenst makkelijker kan motiveren voor oorlogvoering.

Een atheïst weet dat hij maar 1 leven heeft en gaat proberen dat ten volle te benutten. En oorlogvoering is niet echt bevorderlijk voor dat kwaliteitsvol leven.

Maar als het goed zou zijn zoals het was dan was er geen reden om te bestaan. Dus hoe verklaart u dan uw beweegreden om te genieten van wat u al heeft?

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Misschien kan ik je ervan overtuigen dat dit allemaal onterechte vrees is door de wijsgeer Epicurus op te voeren (Eng. Epicurius) (341-270). Hij geloofde niet in een scheppende god maar hij was zeker niet zonder ethiek. Zijn leer werd gedurende zes eeuwen aangehangen en de apostel Paulus sprak met aanhangers van zijn leer in Athene. "En ook sommigen van de Epicureïsche en Stoïcijnse wijsgeren redetwistten met hem ... (Hand. 17:18).





Je ziet dat hij geen filosofie van zelfzucht predikte. Wel ArjanD, je zegt zelf dat je niet in een God gelooft (maar niet principieel), dan sta je er toch precies zo voor als Epicurus? Dus verdiep je eens in zijn filosofie, wie weet heb je er wat aan.

Ja, ik kan mij er in zekere zin in vinden. Ik geloof zelf ook niet in een scheppende God maar ik ontken ook niet dat God bestaat vanuit principieel ongeloof.

Als voorbeeld: misschien was God een alien die specifiek de aarde (bewoonbaar) heeft gemaakt?

Ophef in de kerkgemeenschap: Was God in werkelijkheid een Alien?
http://forum.politics.be/showthread.php?t=135309

[ArjanD]

Ik ben het bij nader inzien toch niet helemaal eens met de opvattingen van Epericus. Iets dat is zoals het is heeft namelijk geen reden om te bestaan, dus als het Universum er altijd al was en altijd zal blijven bestaan, dan is er geen reden dat het zou bestaan. Niets is zoals het is.

Er worden bijvoorbeeld steeds meer bewijzen gevonden dat de natuurwetten vroeger anders waren en dat het Universum dus niet altijd was zoals het op dit moment is:

http://www.faqt.nl/?p=7178

Hetgeen we waarnemen is niet 'zoals het is', het is een proces dat voortkomt uit een streven naar iets dat er tegelijkertijd niet niet als niet wel kan zijn.

Op de eerste plaats is er oneindigheid als niet te ontkennen principe. Oneindigheid heeft geen begin en geen einde, en dus geen oorzaak.

Oneindigheid resulteert logischerwijs in een streven naar stabiliteit omdat alleen zo aan de voorwaarden van oneindigheid kan worden voldaan. De stabiliteit kan nooit gevonden worden maar zonder het streven ernaar zou niet aan de voorwaarden van het begrip oneindigheid kunnen worden voldaan. En ook kan het streven geen definitie zijn en zal dus eveneens onderhevig zijn aan de voorwaarden van oneindigheid wat logischerwijs leidt tot intelligentie zoals dat van het leven (vrije wil) waarin het gestreefde onzeker is en oneindig veel mogelijkheden heeft.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Dus hoe verklaart u dan uw beweegreden om te genieten van wat u al heeft?

Omdat het plezant is, tiens !

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Ik ben het bij nader inzien toch niet helemaal eens met de opvattingen van Epericus. Iets dat is zoals het is heeft namelijk geen reden om te bestaan, dus als het Universum er altijd al was en altijd zal blijven bestaan, dan is er geen reden dat het zou bestaan. Niets is zoals het is.

Dit is een cirkelredenering. Jij vindt dat alles een reden moet hebben om te bestaan (je bedoelt waarschijnlijk een hoger doel en een hogere oorzaak) en als dit niet aanwezig is in een theorie dan klopt die theorie dus niet? Retorica.

Er worden bijvoorbeeld steeds meer bewijzen gevonden dat de natuurwetten vroeger anders waren en dat het Universum dus niet altijd was zoals het op dit moment is:

http://www.faqt.nl/?p=7178

Hetgeen we waarnemen is niet 'zoals het is', het is een proces dat voortkomt uit een streven naar iets dat er tegelijkertijd niet niet als niet wel kan zijn.

Dat het universum anders was weet iedereen. Het is dynamisch, een komen en gaan van sterrenstelsels. Maar de hoofdwetten van materie en energie zijn onveranderlijk, dat wil zeggen, er kunnen geen nieuwe hoofdwetten komen die de oude langzamerhand overnemen. Het is wel zo dat wij niet alle wetten kennen, bijvoorbeeld voor de zwarte gaten.

Op de eerste plaats is er oneindigheid als niet te ontkennen principe. Oneindigheid heeft geen begin en geen einde, en dus geen oorzaak.

Oneindigheid resulteert logischerwijs in een streven naar stabiliteit omdat alleen zo aan de voorwaarden van oneindigheid kan worden voldaan. De stabiliteit kan nooit gevonden worden maar zonder het streven ernaar zou niet aan de voorwaarden van het begrip oneindigheid kunnen worden voldaan. En ook kan het streven geen definitie zijn en zal dus eveneens onderhevig zijn aan de voorwaarden van oneindigheid wat logischerwijs leidt tot intelligentie zoals dat van het leven (vrije wil) waarin het gestreefde onzeker is en oneindig veel mogelijkheden heeft.

Ook deze redenering kan ik niet volgen. Want er is volgens mij geen stabiliteit anders e=mc2. Verder is alles veranderlijk en wij bestaan hoogstens honderd jaar, tenzij je wilt speculeren over een onsterfelijke ziel en een bestaan al voor de geboorte als mens. Daar weten we allemaal niets van (Epicurus e.a.). Wat is honderd jaar op de oneindigheid.