Doe maar flink je best op school

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Verzet

Genen bukkake?

https://www.youtube.com/watch?v=iFP1V5uoRIQ

Onlangs nog gezien, leuke anime. "Bloederig..."

[Liederik]

Ondernemen werd hier reeds aangehaald.

Dat kan ook boven je grenzen uitstijgen zijn, zowel diegene die je jezelf oplegt als diegene die de maatschappij je probeert op te leggen.

Het is aan elk individu om dat te doen, om zijn of haar eigen waarheid over interne of externe begrensdheid en mogelijkheden in het leven te vinden. Over DE waarheid daarover zal er immers nooit een consensus zijn.


Dit bij wijze van intro van het gedicht van Kipling dat mij (partieel) door het hoofd gaat bij een bevraging daarover.

Voor mij is het antwoord de inhoud: immer voorwaarts, voor jezelf.

Het Olympisch motto indachtig: "Citius, Altius, Fortius".

Daft Punk-gewijs: "Harder, better, faster stronger."

Kipling:

Rudyard Kipling, "The Explorer" (1898)

"There's no sense in going further - it's the edge of cultivation,"
So they said, and I believed it - broke my land and sowed my crop-
Built my barns and strung my fences in the little border station
Tucked away below the foot hills where the trails run out and stop.

Till a voice, as bad as Conscience, rang interminable changes
On one everlasting Whisper day and night repeated -- so:
"Something hidden. Go and find it. Go and look behind the Ranges --
"Something lost behind the Ranges. Lost and waiting for you. Go!"

So I went, worn out of patience; never told my nearest neighbours --
Stole away with pack and ponies -- left'em drinking in the town;
And the faith that moveth mountains didn't seem to help my labours
As I faced the sheer main-ranges, whipping up and leading down.

March by march I puzzled through'em, turning flanks and dodging shoulders,
Hurried on in hope of water, headed back for lack of grass;
Till I camped above the tree-line -- drifted snow and naked boulders --
Felt free air astir to windward -- knew I'd stumbled on the Pass.
'Thought to name it for the finder: but that night the Norther found me --
Froze and killed the plains-bred ponies; so I called the camp Despair
(It's the Railway Camp to-day, though). Then my Whisper waked to hound me: --
"Something lost behind the Ranges. Over yonder! Go you there!"

Then I knew, the while I doubted -- knew His Hand was certain o'er me.
Still -- it might be self-delusion -- scores of better men had died --
I could reach the townsip living, but... He knows what terrors tore me.
But I didn't... but I didn't. I went down the other side.

Till the snow ran out in flowers, and the flowers turned to aloes,
And the aloes sprung to thickets and a brimming stream ran by;
But the thickets dwined to thorn-scrub, and the water drained to shallows,
And I dropped again on desert -- blasted earth, and blasting sky....

I remember lighting fires; I remember sitting by them;
I remember seeing faces, hearing voices through the smoke;
I remember they were fancy -- for I threw a stone to try 'em.
"Something lost behind the Ranges" was the only word they spoke.

I remember going crazy. I remember that I knew it
When I heard myself hallooing to the funny folk I saw.
Very full of dreams that desert: but my two legs took me through it...
And I used to watch'em moving with the toes all black and raw.

But at last the country altered -- White Man's country past disputing --
Rolling grass and open timber, with a hint of hills behind --
There I found me food and water, and I lay a week recruiting,
Got my strength and lost my nightmares. Then I entered on my find.

Thence I ran my first rough survey -- chose my trees and blazed and ringed'em --
Week by week I pried and sampled -- week by week my findings grew.
Saul he went to look for donkeys, and by God he found a kingdom!
But by God, who sent His Whisper, I had struck the worth of two!

Up along the hostile mountains, where the hair-poised snowslide shivers --
Down and through the big fat marshes that the virgin ore-bed stains,
Till I heard the mile-wide mutterings of unimagined rivers,
And beyond the nameless timber saw illimitable plains!

Plotted sites of future cities, traced the easy grades between'em;
Watched unharnessed rapids wasting fifty thousand head an hour;
Counted leagues of water-frontage through the axe-ripe woods that screen 'em --
Saw the plant to feed a people -- up and waiting for the power!

Well I know who'll take the credit - all the clever chaps that followed --
Came, a dozen men together -- never knew my desert fears;
Tracked me by the camps I'd quitted, used the water-holes I'd hollowed.
They'll go back and do the talking. They'll be called the Pioneers!

They will find my sites of townships -- not the cities that I set there.
They will rediscover rivers -- not my rivers heard at night.
By my own old marks and bearings they will show me how to get there,
By the lonely cairns I builded they will guide my feet aright.
Have I named one single river? Have I claimed one single acre?
Have I kept one single nugget -- (barring samples)? No, not I!
Because my price was paid me ten times over by my Maker.
But you wouldn't understand it. You go up and occupy.

Ores you'll find there; wood and cattle; water-transit sure and steady
(That should keep the railway rates down), coal and iron at your doors.
God took care to hide the country till He judged His people ready,
Then He chose me for His Whisper, and I've found it, and it's yours!

Yes, your "Never-never country" -- yes, your edge of cultivation"
And "no sense in going further" -- till I crossed the range to see.
God forgive me! No, I didn't. It's God's present to our nation.
Anybody might have found it but -- His Whisper came to me!

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Neen, als je goed observeert is er een moment van gelukkig zijn maar diep vanbinnen weet je ook wel dat dat kortstondige gevoel van geluk zoveel stappen, dagen later weer verdwenen is. En je valt weer in de val van ongelukkig zijn. Het is zoals een pendulum. Geluk => ongeluk => geluk => ongeluk ad infinitum.

Dat zal in eender welk systeem zo zijn. Niemand is constant dolgelukkig. Ik stond vanmorgen goedgezind op maar stootte bij het naar beneden komen mijn teen. Hop, weg goedgezindheid. Een half uurtje later was het alweer terug. En zo gaat dat altijd. Ook met grotere en belangrijkere dingen dan tenen.

Het systeem veranderen en daardoor je geluk vinden is op zich nobel en goed, maar je weet ook dat je uiteindelijk terug in ongeluk stort.

Ik snap niet goed waar mensen (zoals jij blijkbaar) het idee vandaan halen dat heel het leven 1 groot ongeluk moet zijn. En waarom geluk of ongeluk moet afhangen van het systeem waarin je leeft.

Uit het systeem stappen en aan "rebellie" doen is in het begin zeer zwaar en ongelukkig. Je stapt niet uit het "systeem"; maar je bent er niet meer met geïdentificeerd. Het "systeem" is een lege fles, een geest. Vechten tegen het systeem is dan ook nutteloos. Maar uiteindelijk na die fase van "vervreemding" met het systeem ben je wel op zich "gelukkiger en individueler". Je weet wat het "systeem" inhoudt maar je bent het "systeem" niet meer als persoon.

Dat is al heel wat gematigder dan hoe je een paar pagina's geleden klonk.

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde enkel pag's geleden

Ja, neuk, slaap en werk nog wat verder en wees blij; dit leven dient alleen voor positieve gedachten. Dit soort mensen zijn de grootste bedriegers op deze aardkloot. Ze zien zaken en kijken de andere kant op, ze bedriegen zichzelf en anderen. Rot op met je positieve brol.

De passievelingen die helemaal weg trekken uit het systeem zijn inderdaad onderdanig en naïef. Je kan niet wegvluchten van het "systeem". Zelfs op een berg heb je de uitwassen van de maatschappij nodig om te overleven. Een generator, een geweer, kleding.

We zijn het er dus ondertussen over eens dat a) vechten tegen het systeem weinig zin heeft en b) je volledig terugtrekken uit het systeem weinig realistisch is. En dan komen we terug bij mijn punt: trek u niets aan van het systeem en probeer uzelf gelukkig te maken.
En dan heb je mensen die die zienswijze delen en anderen die dan beginnen te mekkeren over hypocrisie, ongeluk en kuddedieren.

Als je helemaal wilt terugtrekken uit het "systeem" moet je al naakt in de bossen gaan leven en leven van wat je vindt. Dat is het verschil; ik hoop dat ik 1 en het ander heb duidelijk gemaakt...

Het is duidelijk. Ik heb geen problemen met uw denkwijze. Ik heb enkel problemen met mensen die anderen beginnen uitschelden omdat ze een andere zienswijze hebben.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

https://www.youtube.com/watch?v=iFP1V5uoRIQ

Onlangs nog gezien, leuke anime. "Bloederig..."

Geef mij maar Kappa Mikey.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Maar doe het dan met opgeheven hoofd en in vol ornaat.

Ik zou dan toch proberen om een nest IS'ers mee te nemen. Of om een succesvolle nucleaire kamizakevlucht boven Pyongyang uit te voeren. Sepukku is zo egocentrisch.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Dat zal in eender welk systeem zo zijn. Niemand is constant dolgelukkig. Ik stond vanmorgen goedgezind op maar stootte bij het naar beneden komen mijn teen. Hop, weg goedgezindheid. Een half uurtje later was het alweer terug. En zo gaat dat altijd. Ook met grotere en belangrijkere dingen dan tenen.


Ik snap niet goed waar mensen (zoals jij blijkbaar) het idee vandaan halen dat heel het leven 1 groot ongeluk moet zijn. En waarom geluk of ongeluk moet afhangen van het systeem waarin je leeft.


Dat is al heel wat gematigder dan hoe je een paar pagina's geleden klonk.




We zijn het er dus ondertussen over eens dat a) vechten tegen het systeem weinig zin heeft en b) je volledig terugtrekken uit het systeem weinig realistisch is. En dan komen we terug bij mijn punt: trek u niets aan van het systeem en probeer uzelf gelukkig te maken.
En dan heb je mensen die die zienswijze delen en anderen die dan beginnen te mekkeren over hypocrisie, ongeluk en kuddedieren.



Het is duidelijk. Ik heb geen problemen met uw denkwijze. Ik heb enkel problemen met mensen die anderen beginnen uitschelden omdat ze een andere zienswijze hebben.

Bouwen aan een betere wereld, dat moet toch kunnen?

Systemen, wat versta je hieronder?
Kapitalisme, ecologisme, communisme, nationalisme, … en alle mengvormen? Ze zijn zeker niet hetzelfde.
Alle landen hebben zo hun eigen systeem (dat dan nog eens van dag tot dag evolueert).
Dus 'het' systeem wat is dat?
Een Noord Koreaan ervaart wellicht een ander systeem dan een Zuid Koreaan …
Wat al deze systemen wel gemeenschappelijk hebben is dat ze een soort ordening willen opleggen.
Regels die het spel bepalen.
Regels, dan spreken we over inperken van vrijheden.
Je hebt mensen die het niet leuk vinden dat hun vrijheid aan banden wordt gelegd.
Waarschijnlijk vindt niemand dat echt leuk, maar sommigen schikken er zich wel in omdat ze beseffen dat het opgeven van vrijheid soms de betere keuze is.
Typisch voorbeeld:'verkeerslichten', ze werken om beurten belemmerend, maar bieden het voordeel dat ieder om beurt de gelegenheid krijgt om door te rijden, terwijl de ander moet wachten.
Rode lichten zijn niet fijn maar we accepteren ze omdat het anders nog slechter zou zijn, veel meer chaos, en ondanks dat iedereen de vrijheid zou hebben om door te rijden zou iedereen aan vrijheid om te bewegen inboeten omdat alles vast zou komen te zitten (stukje vrijheid opgeven om vrijheid te winnen, beetje raar, maar zo zit het ongeveer in mekaar).

Zelfs al zouden we alle systemen (regels) verbannen, dan nog zouden er onmiddellijk nieuwe afspraken gemaakt worden.
Waarschijnlijk zou er eerst wat gevochten worden.
Clans zouden zich vormen, mekaar bekampen, de strijd moe worden, afspraken maken, et voila, een nieuw systeem is geboren.

Als je dus systemen (regels en wetten - geschreven en ongeschreven) wil afbouwen om meer vrijheid te kunnen genieten, moet men zich afvragen wat ons naar systemen/regels doet grijpen.

Het antwoord ligt in de overdrijving.
Stel dat je plots alleen op de wereld zou zijn, welk systeem zou er dan gelden?
Geen uiteraard, het zou wat gek zijn om verkeerslichten te plaatsen als je alleen op de weg/wereld bent.
Het enige systeem dat zou gelden is het systeem dat in de de dierenwereld geldt (iedereen doet wat ie wil).
Ook dat gaat gepaard met strijd.
Maar het is meestal een niet georganiseerde strijd (ieder vecht voor zichzelf en de sterkste, slimste of diegene met het meest geluk wint en mag als beloning eten of paren of een stuk grond als zijn territorium beschouwen – tot het volgende gevecht althans).

We vonden dat blijkbaar ook niet zo'n goed systeem en we zijn ook niet alleen op de wereld, maar met velen.
Onze onvrijheid neemt toe met elke boreling die erbij komt.
Want onze gecreëerde systemen zijn er om alles netjes in banen proberen te leiden (orde in chaos – zie vb verkeerslichten).
Het is wel een denkfout van de mens om te veronderstellen dat alles met systemen/regels kan opgelost worden (op een bepaald ogenblik komen er door de aangroeiende massa zodanig veel mensen op de weg dat zelfs verkeerslichten geen soelaas meer brengen).

Verkeerslichten zijn in deze maar een metafoor voor de noodzaak die we ervaren om orde in chaos te maken door het invoeren van regels en systemen.

In de reeds aangehaalde thread 'optimaal aantal' geef ik aan dat het doenbaar zou moeten zijn om het aantal mensen te berekenen waarbij de betere organisatie van de samenleving het gemakkelijkst te realiseren is.
Dat getal is zeker niet één.
Het is ook niet 7 miljard.
Het zit er ergens tussenin.
Zowel voorstanders als tegenstanders van regels en systemen zouden er goed aan doen om zich de vraag te stellen wat dat optimaal aantal zou kunnen zijn (het politieke debat hierover met andere woorden).
Tevens zou men zich de vraag moeten stellen of het niet beter is om mensen bij te sturen op vlak van voortplanting dan wel ze te laten blootstaan aan alle negatieve gevolgen van die aantallen (armoede, honger, milieuproblemen, klimaatwijzigingen, oorlogen, bendevorming, criminaliteit, ….) en waartegen de bestaande systemen steeds minder een antwoord schijnen te bieden.
Een gegeven dat sommigen aanzet om een pleidooi te voeren om gelijk maar alle systemen overboord te gooien. Maar ook het amalgaam van systemen dat het voor een goed stuk mogelijk maakt dat we met zovelen zijn is in feite zijn eigen graf aan het graven. Het lijkt dat we steeds dichter bij de instorting komen (waarna alles weer van vooraf aan begint).

Dit hoeft echter niet zo te zijn!
Er is (technisch) een vrij simpele oplossing.

Welke?
Zoals gezegd, technisch is dit geen probleem.
'Voorbehoedsmiddelen' (in alle diverse vormen en variaties) zijn reeds lang en goed genoeg gekend.
Er is enkel de noodzaak om hierover tot afspraken te komen, zodat we ook met deze nieuwe beperking (die we onszelf helaas wel even zullen moeten opleggen) naar een wereld met minder beperkingen (regels) kunnen evolueren.

Bovenstaand is gelijk ook een antwoord op je post 199.

Onderstaande link is een draad die kort aansluit hierbij.
Klemgereden als titel (het zou kunnen geweest zijn 'wat als systemen falen')
http://forum.politics.be/showthread.php?t=183534

[kojak]

'....(stukje vrijheid opgeven om vrijheid te winnen, beetje raar, maar zo zit het ongeveer in mekaar)....'

Mooi gezegd.

Veel mensen willen blijkbaar een absolute vrijheid, maar dan bekom je een anarchie. En in een anarchie, heb je nog amper vrijheden.
Staat de poort wagewijd open naar oorlog, geweld & armoede.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlad

Zelfdoding. Dat is de vrijste, mooiste en enige niet hypocriete maar moeilijkste daad die er bestaat.

Ik heb geen probleem met zelfdoding op zich - iedereen doet wat hij wil - maar om nu te zeggen dat het de "vrijste, mooiste en enige niet hypocriete maar moeilijkste daad is", is er toch wel zwaar over.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Ik zou dan toch proberen om een nest IS'ers mee te nemen. Of om een succesvolle nucleaire kamizakevlucht boven Pyongyang uit te voeren. Sepukku is zo egocentrisch.

Als ons land echt in oorlog is zal ik wel meedoen met het oorlogsspel. In vredestijd doe ik niet mee met zulke onzin. Je hebt dan ook nog de drones en robots die al het vuile werk opknappen tegenwoordig. In de 21ste eeuw is oorlog zoiets als een "videogame" om de rijken nog rijker te maken. Ik help niet mee als het voor de rijken is. Amerikanen zijn op dat vlak vrij idioot (Irak, Afghanistan, Vietnam, Irak, Syrië), cru toegegeven. Alleen als het erop of eronder is; doe ik mee anders is het geen uitdaging.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Ik heb geen probleem met zelfdoding op zich - iedereen doet wat hij wil - maar om nu te zeggen dat het de "vrijste, mooiste en enige niet hypocriete maar moeilijkste daad is", is er toch wel zwaar over.

Eigenlijk is dit op zich al een nieuwe thread waard.
Dat het mooi is, dat laat ik in het midden, maar dat het moeilijk is, daar ben ik het 100% mee eens.
Als eens gepraat met mensen die een poging tot zelfdoding achter de rug hebben ?
Maar dan wel geen geveinsde, want die zijn er ook.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

.... Alleen als het erop of eronder is; doe ik mee anders is het geen uitdaging.

Met de blote hand, zonder al dat high-tech gedoe. Gelijk als de echten vroeger.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Met de blote hand, zonder al dat high-tech gedoe. Gelijk als de echten vroeger.

Ach, iets waar nog enige "skill" voor is vereist. Op een knopje drukken om wat atoombommen af te vuren kan elke idiote politieker. Kinderspel. Doden is makkelijk; iemand een lesje leren is moeilijker. Maar ja, de mensen vechten zoals "rogues"; ze steken messen in je rug zoals een lafaard zonder eens in je gezicht te kijken... Ik pas voor zulke "spelletjes".

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Eigenlijk is dit op zich al een nieuwe thread waard.
Dat het mooi is, dat laat ik in het midden, maar dat het moeilijk is, daar ben ik het 100% mee eens.

Voor sommige mensen is elke dag opnieuw leven véél moeilijker dan de korte pijn.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Voor sommige mensen is elke dag opnieuw leven véél moeilijker dan de korte pijn.

Klopt wat je zegt, toch deels.
Het enigste grote verschil is echter wel dat je nog leeft. Morgen zou een betere dag 'kunnen' zijn.
Maar geloof me gerust, om die beslissing te nemen is er véél moed nodig. Veel meer dan dat de meesten denken. De korte pijn is het moment zelf. De beslising nemen, dat is een heel andere pijn.
Niet dat ik uit ondervinding praat, dat zeker niet, maar ik ken wel en paar gevallen...
Het is natuurlijk ook persoonsgebonden.

Let wel op... Verwar zelfdoding niet dadelijk met euthanasie. Eigenlijk is het een beetje hetzelfde, maar toch is er een hemelsbreed verschil.

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Klopt wat je zegt, toch deels.
Het enigste grote verschil is echter wel dat je nog leeft. Morgen zou een betere dag 'kunnen' zijn.
Maar geloof me gerust, om die beslissing te nemen is er véél moed nodig. Veel meer dan dat de meesten denken. De korte pijn is het moment zelf. De beslising nemen, dat is een heel andere pijn.
Niet dat ik uit ondervinding praat, dat zeker niet, maar ik ken wel en paar gevallen...
Het is natuurlijk ook persoonsgebonden.

Let wel op... Verwar zelfdoding niet dadelijk met euthanasie. Eigenlijk is het een beetje hetzelfde, maar toch is er een hemelsbreed verschil.

https://www.youtube.com/watch?v=JcZLi7xzGMw

Leuke "rant" tegen Europa (Nederland).

Wij (Europa) zijn nog altijd de "nazi's + eugenics" en de VS is moreel superieur. Mja de VS is ook alleen tussengekomen door "Pearl Harbor". Dat zullen we dan moeten onthouden.

[kojak]

Ben je zeker dat je de juiste post gequoted hebt ?

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Ben je zeker dat je de juiste post gequoted hebt ?

Neen. Maar over zelfmoord en euthanasie. Heb jij niet al vele mensen gered die het "faken"? Je redt hen en over 5 dagen staan ze er terug met een nieuwe zelfmoordpoging. Het lijkt mij nuttig om over zoiets na te denken.

Dat is toch de slagzin van de meeste mensen: "Als je iets doet, doe het dan goed." Okay; een roep om aandacht en "speciaal" zijn; maar na bepaalde tijd laat je los...

Bent u ambulancier of werkt u in geestelijke gezondheidszorg btw?

[Svennies]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Ben je zeker dat je de juiste post gequoted hebt ?

Als je naar de Java zee op 29 februari 1942 kijkt,ja...

Dan heeft hij wel ergens gelijk...

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Bouwen aan een betere wereld, dat moet toch kunnen?

Dat moet zeker kunnen maar als individu kan je dat slechts in beperkte mate.
Ik probeer niemand iets aan te doen wat ik zelf ook niet graag zou ondergaan.
Veel verder gaat mijn bouwen aan een betere wereld waarschijnlijk niet (of het moet het feit zijn dat ik mijn kinderen dezelfde waarden probeer bij te brengen).
Ik heb wel alle respect voor mensen die zich geroepen voelen om hun hele leven in dienst van bv. de derde wereld te stellen. Heel nobel, alle respect, maar zo ver ga ik niet. Sommigen hier noemen dat egoïstisch. Ik noem dat keuzes maken. En dan kies ik in de eerste plaats voor mijn eigen leven. En daar blijft jammer genoeg niet veel tijd of geld in over om anderen een duwtje in de rug te geven.

Systemen, wat versta je hieronder?
Kapitalisme, ecologisme, communisme, nationalisme, … en alle mengvormen? Ze zijn zeker niet hetzelfde.
Alle landen hebben zo hun eigen systeem (dat dan nog eens van dag tot dag evolueert).
Dus 'het' systeem wat is dat?
Een Noord Koreaan ervaart wellicht een ander systeem dan een Zuid Koreaan …
Wat al deze systemen wel gemeenschappelijk hebben is dat ze een soort ordening willen opleggen.
Regels die het spel bepalen.
Regels, dan spreken we over inperken van vrijheden.
Je hebt mensen die het niet leuk vinden dat hun vrijheid aan banden wordt gelegd.
Waarschijnlijk vindt niemand dat echt leuk, maar sommigen schikken er zich wel in omdat ze beseffen dat het opgeven van vrijheid soms de betere keuze is.
Typisch voorbeeld:'verkeerslichten', ze werken om beurten belemmerend, maar bieden het voordeel dat ieder om beurt de gelegenheid krijgt om door te rijden, terwijl de ander moet wachten.
Rode lichten zijn niet fijn maar we accepteren ze omdat het anders nog slechter zou zijn, veel meer chaos, en ondanks dat iedereen de vrijheid zou hebben om door te rijden zou iedereen aan vrijheid om te bewegen inboeten omdat alles vast zou komen te zitten (stukje vrijheid opgeven om vrijheid te winnen, beetje raar, maar zo zit het ongeveer in mekaar).

Zelfs al zouden we alle systemen (regels) verbannen, dan nog zouden er onmiddellijk nieuwe afspraken gemaakt worden.
Waarschijnlijk zou er eerst wat gevochten worden.
Clans zouden zich vormen, mekaar bekampen, de strijd moe worden, afspraken maken, et voila, een nieuw systeem is geboren.

Als je dus systemen (regels en wetten - geschreven en ongeschreven) wil afbouwen om meer vrijheid te kunnen genieten, moet men zich afvragen wat ons naar systemen/regels doet grijpen.

Helemaal mee eens.

Het antwoord ligt in de overdrijving.
Stel dat je plots alleen op de wereld zou zijn, welk systeem zou er dan gelden?
Geen uiteraard, het zou wat gek zijn om verkeerslichten te plaatsen als je alleen op de weg/wereld bent.
Het enige systeem dat zou gelden is het systeem dat in de de dierenwereld geldt (iedereen doet wat ie wil).
Ook dat gaat gepaard met strijd.
Maar het is meestal een niet georganiseerde strijd (ieder vecht voor zichzelf en de sterkste, slimste of diegene met het meest geluk wint en mag als beloning eten of paren of een stuk grond als zijn territorium beschouwen – tot het volgende gevecht althans).

We vonden dat blijkbaar ook niet zo'n goed systeem en we zijn ook niet alleen op de wereld, maar met velen.
Onze onvrijheid neemt toe met elke boreling die erbij komt.
Want onze gecreëerde systemen zijn er om alles netjes in banen proberen te leiden (orde in chaos – zie vb verkeerslichten).
Het is wel een denkfout van de mens om te veronderstellen dat alles met systemen/regels kan opgelost worden (op een bepaald ogenblik komen er door de aangroeiende massa zodanig veel mensen op de weg dat zelfs verkeerslichten geen soelaas meer brengen).

Verkeerslichten zijn in deze maar een metafoor voor de noodzaak die we ervaren om orde in chaos te maken door het invoeren van regels en systemen.

Ook mee eens al denk ik dat overbevolking niet altijd en overal de oorzaak is van ellende allerlei. Er zijn ook dunbevolkte gebieden en ook die hebben nood aan een systeem.
Het grootste probleem is volgens mij dat een mens niet gewoon stil kan zitten. Er moet altijd iets gebeuren. Gaan werken, gaan ontspannen, gaan reizen, gaan rondrijden... Op die manier komen we elkaar al te vaak tegen en lopen we in mekaars weg.
Zet iemand een uur in een lege kamer op een stoel en hij wordt gek.
Let wel: dat is geen verwijt. Ikzelf doe er even vrolijk aan mee.

In de reeds aangehaalde thread 'optimaal aantal' geef ik aan dat het doenbaar zou moeten zijn om het aantal mensen te berekenen waarbij de betere organisatie van de samenleving het gemakkelijkst te realiseren is.
Dat getal is zeker niet één.
Het is ook niet 7 miljard.
Het zit er ergens tussenin.
Zowel voorstanders als tegenstanders van regels en systemen zouden er goed aan doen om zich de vraag te stellen wat dat optimaal aantal zou kunnen zijn (het politieke debat hierover met andere woorden).
Tevens zou men zich de vraag moeten stellen of het niet beter is om mensen bij te sturen op vlak van voortplanting dan wel ze te laten blootstaan aan alle negatieve gevolgen van die aantallen (armoede, honger, milieuproblemen, klimaatwijzigingen, oorlogen, bendevorming, criminaliteit, ….) en waartegen de bestaande systemen steeds minder een antwoord schijnen te bieden.
Een gegeven dat sommigen aanzet om een pleidooi te voeren om gelijk maar alle systemen overboord te gooien. Maar ook het amalgaam van systemen dat het voor een goed stuk mogelijk maakt dat we met zovelen zijn is in feite zijn eigen graf aan het graven. Het lijkt dat we steeds dichter bij de instorting komen (waarna alles weer van vooraf aan begint).

Dit hoeft echter niet zo te zijn!
Er is (technisch) een vrij simpele oplossing.

Welke?
Zoals gezegd, technisch is dit geen probleem.
'Voorbehoedsmiddelen' (in alle diverse vormen en variaties) zijn reeds lang en goed genoeg gekend.
Er is enkel de noodzaak om hierover tot afspraken te komen, zodat we ook met deze nieuwe beperking (die we onszelf helaas wel even zullen moeten opleggen) naar een wereld met minder beperkingen (regels) kunnen evolueren.

Bovenstaand is gelijk ook een antwoord op je post 199.

Onderstaande link is een draad die kort aansluit hierbij.
Klemgereden als titel (het zou kunnen geweest zijn 'wat als systemen falen')
http://forum.politics.be/showthread.php?t=183534

En hier twijfel ik aan uw verhaal.
De theorie is mooi maar ik vrees dat dat nooit werkbaar gaat zijn.
Ten eerste moet echt heel de wereld meestappen in dat verhaal. Stel dat bv. Rusland er niet aan meedoet heeft dat als gevolg dat binnen een eeuw bv. 1 op de 2 mensen een Rus zal zijn. En dat er op dat moment nog steeds te veel mensen rondlopen. Waarvan het merendeel dan nog Russen ook.
Ten tweede vraag ik me af hoe je zoiets afdwingt. Mensen verplicht steriliseren van zodra ze 1 kind ter wereld hebben gebracht? Brrrr, het idee alleen al. Mensen boetes opleggen bij meerdere kinderen? Dan krijgen de rijken vrijgeleide. Mensen sensibiliseren? Gaat nooit werken bij heel de wereldbevolking.
En ten derde (en niet het minst belangrijke) Het is onze diepste natuurlijke drang. Voortplanting. In de natuur is dat zo. Er zijn beesten die hun leven geven om zich te kunnen voortplanten. Ik denk dat geboortebeperking een weinig realistisch middel is om overbevolking tegen te gaan.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Neen. Maar over zelfmoord en euthanasie. Heb jij niet al vele mensen gered die het "faken"? Je redt hen en over 5 dagen staan ze er terug met een nieuwe zelfmoordpoging. Het lijkt mij nuttig om over zoiets na te denken.

Dat is toch de slagzin van de meeste mensen: "Als je iets doet, doe het dan goed." Okay; een roep om aandacht en "speciaal" zijn; maar na bepaalde tijd laat je los...

Bent u ambulancier of werkt u in geestelijke gezondheidszorg btw?

Nee, ik heb nog niemand op dat gebied 'gered'.
En met faken, dat is idd een roep naar aandacht, naar een stuk erkenning van hun probleem. Dat zijn dan ook meestal diegenen die zeggen dat ze zelfmoord gaan plegen.
Een echte zelfmoord, als ik het zo mag benoemen tenminste, die komen meestal op een moment dat je het niet echt verwacht.
Ambulancier ben ik ook niet, maar heb wel contacten in & met de geestelijke gezondheidszorg als vrijwilliger.