Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Partijpolitiek en stromingen In dit forum kun je discussiëren over (standpunten van) politieke partijen. en (standpunten van) politieke stromingen, al dan niet vertegenwoordigd door een (niet-partijpolitieke) organisatie. |
|
Discussietools |
16 oktober 2006, 22:57 | #21 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 9 november 2002
Berichten: 20.910
|
Citaat:
http://www.links-socialisme.blogspot.com/ Column op donderdag: Welke kant kiezen? Door Karel Mortier In het Antwerpse loopt er naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen een campagne van ABVV Regio Antwerpen en een samenwerkingsverband van allerlei middenveldorganisaties "Kom uit uw kot", met als doel om mensen aan te zetten om niet voor extreem rechts te kiezen. Het is uiteraard positief dat de vakbond aandacht heeft voor deze problematiek, al kan je een aantal vragen stellen over het opzet van de campagne. De slogan van de campagne luidt “Kant kiezen: kiezen voor een warme samenleving.” Er wordt gesteld dat mensen kant moeten kiezen. In de inleiding van de tekst zeggen de initiatiefnemers dat er werd gestreden voor het stemrecht, en dat is uiteraard waar. Het algemeen stemrecht voor mannen - en pas later (onder meer omwille van electorale overwegingen) voor vrouwen - is één van de belangrijkste verworvenheden van de arbeidersbeweging van de afgelopen eeuw. Het spreekt voor zich dat we dit recht naast de andere sociale verworvenheden moeten verdedigen. In het verleden hebben de vakbonden inderdaad een aantal belangrijke verworvenheden kunnen afdwingen, maar hoe zit het met de situatie vandaag en in de toekomst? Op de site wordt er nergens melding gemaakt van de SP.a, en in het verlengde daarvan het huidige stadsbestuur. Het is echter duidelijk dat de oproep voor een “warme samenleving” rechtstreeks afkomstig is uit het woordenboek van de spindokters van die partij. "Partij" is wellicht niet meer het beste woord om op de SP.a te plakken en dan zeker niet in Antwerpen. CD&V had ook gekund, maar die hadden al een patent genomen op het woord “Respect”. Een term die sindsdien zo ontdaan werd van enige betekenis, dat Van Dale de ruimte na het woord in haar nieuwste editie beter blanco had gelaten. Wat is het alternatief dat de leiding van het Antwerpse ABVV haar leden kan aanbieden? Wat moeten we zeer concreet verstaan onder een "warme samenleving"? Niet veel, zo te lezen, want het enige wat men stelt is dat de overheid (SP.a) niet alles kan doen en dat we ook onze eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. Het ABVV en de organisaties verenigd in "Kom uit uw kot" lijken met hun pleidooi voor eigen verantwoordelijkheid en een “realistische” visie op de mogelijkheden van de overheid zowaar de SP.a en VLD ideologisch liberaal voorbij te steken. Die partijen houden tenminste nog de schijn op dat ze een antwoord hebben op een aantal maatschappelijke problemen. “Zij moeten ons belastingsgeld op een goede en zorgzame manier gebruiken, zodat we er met z’n allen beter van worden. Zij moeten ons en onze kinderen beschermen. Zij moet ons en onze kinderen kansen geven op een goede toekomst." "Maar laten we onszelf niks wijsmaken. Het is niet de overheid die onze wekelijkse vuilzak op de juiste dag moet buitenzetten, noch die van onze buurman. Het is niet de overheid die een gek kan verhinderen een moord te plegen, noch dat er nooit nog een handtas wordt gepikt. Want laten we niet langer rond de pot draaien: als burgers hebben wij ook onze verantwoordelijkheid te nemen, en er zijn grenzen aan hoever alles kan geregeld en gecontroleerd worden. Een overheid moet wel sanctioneren en er voor zorgen dat iedereen gelijk is voor de wet.” Bestaat er een nog meer minimalistische invulling van de rol van de overheid dan dat? Het is toch compleet van de pot gerukt dat mensen denken kiezers van extreem rechts te overtuigen om te kiezen voor een "warme samenleving", door te stellen - althans te suggereren - dat criminaliteit nu eenmaal bestaat en dat daar weinig aan te veranderen valt? Leer er dus maar mee te leven en kies voor een "warme samenleving"! Enige analyse over een aantal oorzaken van criminaliteit ontbreekt volledig in het plaatje. Hoeveel familiale drama’s van de laatste jaren zijn er een gevolg van de toenemende sociale en economische druk op gezinnen? Hoeveel zelfmoorden zijn het gevolg van sociale problemen? Nee, de overheid kan niet verhinderen dat één of andere gek een moord pleegt. Maar, ten eerste, wordt de overgrote meerderheid van de moorden niet gepleegd door geflipte gekken en, ten tweede, hoe komt het dat er vandaag zoveel geflipte potentiële moordenaars rondlopen in onze samenleving? Nee, de overheid kan de vuilniszak niet op de juiste dag buitenzetten voor ons. Ze kan er wel voor zorgen dat die betaalbaar is voor iedereen, zodat mensen niet op zoek gaan naar een andere oplossing om van hun afval af te geraken. Uiteraard kan men dat niet goedkeuren, maar in een aantal gevallen hebben mensen geen andere keuze. In de tekst van ABVV/"Kom uit uw kot" lezen we verder dat er een aantal problemen bestaan, maar dat we daar mee moeten leren leven, als we tenminste willen kiezen voor een warme samenleving. Het is niet helemaal duidelijk wat de verschillende belangen en behoeften in de samenleving te maken hebben met het nemen van de "eigen verantwoordelijkheid". Het ontkennen dat er tegengestelde klassebelangen bestaan in de samenleving lijkt vandaag de verkeerd begrepen doelstelling van de meeste middenveldorganisaties, zelfs van de vakbondsleiders. Daarmee volgen ze burgemeester Patrick Janssens, die stelt dat hij "boven alle partijen" staat en er is "voor alle Antwerpenaren". Voor de rest gaat de tekst nergens in op een aantal reële problemen, zoals het tekort aan betaalbare huisvesting, stabiele werkgelegenheid, etc. Moeten we de kant kiezen van partijen die mede verantwoordelijk zijn voor die problemen? Is het dat wat ABVV Regio Antwerpen verstaat onder "kant kiezen voor een warme samenleving"? Kant kiezen voor partijen die al meer dan een decennium een neoliberaal afbraakbeleid voeren waarop het Vlaams Belang groot is geworden? “Onze stad en ons land zijn geen probleemvrije zone. Zo’n plaats kan trouwens niet bestaan. Zet 2 mensen bij elkaar en je hebt verschillende ideeën, verschillende verlangens, verschillende behoeften. Dus meteen iets om ruzie over te maken of iets om rekening mee te houden en je verantwoordelijkheid in te nemen." "Hoe je daarmee omgaat is een kwestie van kant kiezen. Dus laten we niet langer rond de pot draaien. Iedereen heeft rekening te houden met en samen te leven met anderen. Hoe verschillend de huidskleuren, de culinaire voorkeuren, de gedachten en godsdiensten ook zijn." Iedereen moet… Ja, meneer pastoor. We moeten rekening houden met de culinaire voorkeuren van de vegetarische minderheid in ons land, maar dit vanop de preekstoel gaan verkondigen zal de Schelde niet dieper maken op 8 oktober. Voor een organisatie die nu al geruime tijd onduidelijk is over haar banden met de SP.a is het wat misplaatst om met een belerend vingertje te gaan zwaaien naar haar leden en potentiële leden. Op een moment dat de katholieken zijn gestopt met preken, voelen sommigen bij het ABVV zich blijkbaar geroepen om de draad op te nemen, of lagen wat te slapen toen deze tekst werd voorgelegd. “Van extreem rechts heb je als werknemer niks te verwachten waar je op langere termijn beter van wordt. Het risico lopen is spelen met vuur. Wat voor goeds heb je te verwachten van een partij die in haar economisch congres alleen de klok van de werkgevers laat luiden, van een partij die racisme zaait en zo mensen tegen elkaar opzet? Nogmaals: het risico nemen is spelen met vuur.” Daar kan men op zich niet veel tegenin brengen. Waarom zouden we die analyse echter niet doortrekken? Van welke partij kunnen de leden van het ABVV dan wel nog iets verwachten? "Op langere termijn zijn we allemaal dood", zei één of andere econoom ons in het verleden al. Wat voor goeds kunnen we immers verwachten, heren en dames van het ABVV Regio Antwerpen, van een partij die de algemene staking van het ABVV heeft gesaboteerd, geminimaliseerd, gecriminaliseerd en tenslotte compleet heeft genegeerd? Wat voor goeds hebben de leden te verwachten van een partij die werklozen harder aanpakt dan de werkloosheid, armen harder dan de armoede, vluchtelingen harder dan de vluchtelingenproblematiek, sociale fraude harder dan fiscale fraude en tenslotte het ABVV harder dan het VBO en VEV? Extreem rechts zet mensen tegen elkaar op. Akkoord, maar zet de bevoorrechte partner - hiermee bedoel ik de SP.a, voor de mensen die het de laatste 10 jaar niet was opgevallen - geen mensen tegen elkaar op, door te pleiten voor de splitsing van een deel van de sociale zekerheid en het volledige arbeidsmarktbeleid in ons land? Of door de schuld van de werkloosheid bij de werklozen te leggen. Hoe moeten we de steun van Vandenbroucke om de bedrijfsbelastingen in Vlaanderen verder te verlagen, en zo de fiscale concurrentie tussen de verschillende regio’s te gaan organiseren, trouwens interpreteren? Een fiscale concurrentie die de SP.a in woorden bestrijdt, maar in de praktijk dus mee ondersteunt en organiseert? En tenslotte. Zet het ABVV haar eigen leden niet tegen elkaar op door een groot deel van de leden die voor het Vlaams Belang stemmen ervan te beschuldigen dat ze kiezen voor een koude samenleving en met het vingertje naar hen te zwaaien? Dat men actieve militanten van het VB hard aanpakt, is uiteraard niet meer dan normaal. Dat men op die toon spreekt tegen een deel van het electoraat van het Vlaams Belang is contraproductief. De ironie is dat er bij het electoraat van het Vlaams Belang, en zeer zeker bij dat deel van het electoraat dat lid is van het ABVV, meer sympathie was voor de acties van het ABVV tegen het Generatiepact dan bij het electoraat van de SP.a. Meer nog. Het Vlaams Belang was de enige partij die er rekening mee hield dat een groot deel van haar electoraat achter de standpunten en acties van het ABVV stond, hoewel Dewinter en co - als volledig hypocriete politici - zelf voor nog hardere neoliberale maatregelen pleitten rond het brugpensioen. De SP.a kon het geen barst schelen, om nog maar te zwijgen van de CD&V en VLD. Op een moment dat het Vlaams Belang om tactische redenen de lippen op elkaar hield, was het trendy bij de “warme” partijen om de vakbonden en dan vooral het "onverantwoordelijke, conservatieve, kortzichtige ABVV" aan te vallen en te overladen met alle zonden van Israël - en dat aantal is ondertussen aardig opgelopen. Als ik op de dag van de ABVV-staking tegen het Generatiepact kon kiezen tussen iemand die in het verleden was misleid door de bazenpartij VB en had gekozen voor "een koude samenleving", maar die ‘s ochtends meestond aan het piket in Haasrode (Leuven), of iemand die koos voor een "warme samenleving" maar die het ABVV vierkant uitlachte, dan was mijn keuze snel gemaakt. De enige koude wind die die dag blies, kwam uit de "progressieve" gebedsplaatsen, respectievelijk de SP.a en De Morgen. Mensen kiezen niet voor een koude of een warme samenleving. Mensen kiezen voor een partij waarvan ze denken dat die hun belangen zal verdedigen, omdat ze op die manier hun ongenoegen duidelijk wensen te maken, etc. “Een stem is geen chanteermiddel. Een stem is geen foertsignaal. Een stem uitbrengen is een keuze maken, is kant kiezen.” Op welke partijen moeten mensen in Antwerpen dan stemmen die het niet eens zijn met het beleid in die stad? Op wie moet de man stemmen die al jaren op een wachtlijst staat voor een sociale woning? Op wie moet de postvrouw stemmen die na Georoute 1 en 2 binnenkort nummertje 3 door de strot geduwd zal krijgen? De waarheid is concreet, maar het antwoord op die vraag blijf men schuldig. Het is vreemd dat een pamflet dat eerder liberaal is van aard - door de klemtoon op de "eigen verantwoordelijkheid" en de minimalistische invulling van de rol van de staat, en eerder conservatief is door de morele ondertoon - een oproep lanceert voor een progressieve en warme samenleving. De enige kant die het ABVV consequent moet kiezen is de kant van haar leden. De enige belangen die het ABVV moet verdedigen zijn de belangen van haar leden. Dat is ook de enige manier waarop het ABVV haar eigen leden en anderen kan overtuigen om niet voor extreem rechts te stemmen. Dit gaat niet door het lanceren van vage morele oproepen die kiezers van extreem rechts voor het blok zetten. http://www.kantkiezen.be/kantk/home.asp http://www.kantkiezen.be/kantk/artik...4336&rubriek=1 Laatst gewijzigd door solidarnosc : 16 oktober 2006 om 23:00. |
|
16 oktober 2006, 22:59 | #22 | |
Partijlid
Geregistreerd: 10 april 2004
Berichten: 283
|
Citaat:
|
|
16 oktober 2006, 23:06 | #23 | |
Minister
Geregistreerd: 13 juni 2003
Locatie: % VLAANDEREN! %
Berichten: 3.093
|
Citaat:
ik denk ook niet dat het voor Jan Modaal iets uitmaakt of ze nu bij de rooi zijn of de groen.
__________________
"It is dangerous to be right when the government is wrong" -voltaire- Laatst gewijzigd door Gorefest : 16 oktober 2006 om 23:08. |
|
16 oktober 2006, 23:07 | #24 |
Provinciaal Gedeputeerde
|
Die teruggefloten werd door Frank Van Hecke als nationaal voorzitter van het VB!
|
16 oktober 2006, 23:10 | #25 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 9 november 2002
Berichten: 20.910
|
Van een socialistische vakbond zou men kunnen verwachten dat ze een voorkeur hebben voor een socialistische partij. Ik begrijp dan ook echt niet waarom ze de SP.a zouden steunen.
|
16 oktober 2006, 23:13 | #26 |
Minister
Geregistreerd: 13 juni 2003
Locatie: % VLAANDEREN! %
Berichten: 3.093
|
Ja natuurlijk, de meer politiek-geïnteresseerden zullen wel hun voorkeur van vakbond hebben. Maar ik zie ook genoeg mensen rondom mij op het werk voor wie het absoluut niks uitmaakt. Zolang ze hunnen premie maar op tijd krijgen dan is het goe
__________________
"It is dangerous to be right when the government is wrong" -voltaire- |
16 oktober 2006, 23:16 | #27 |
Partijlid
Geregistreerd: 10 april 2004
Berichten: 283
|
|
16 oktober 2006, 23:23 | #28 | |
Minister
Geregistreerd: 13 juni 2003
Locatie: % VLAANDEREN! %
Berichten: 3.093
|
Citaat:
Het VB pleit voor de oprichting van een eigen vakbond. Welk is het vooroordeel?
__________________
"It is dangerous to be right when the government is wrong" -voltaire- |
|
16 oktober 2006, 23:27 | #29 |
Partijlid
Geregistreerd: 10 april 2004
Berichten: 283
|
|
16 oktober 2006, 23:30 | #30 |
Minister
Geregistreerd: 13 juni 2003
Locatie: % VLAANDEREN! %
Berichten: 3.093
|
Het zal wel het tweede zijn; en niet enkel een vakbond, oa ook een tegengewicht voor de huidige (linkse) media. Hoe staat de PVDA eigenlijk tov vakbonden?
__________________
"It is dangerous to be right when the government is wrong" -voltaire- |
16 oktober 2006, 23:40 | #31 |
Partijlid
Geregistreerd: 10 april 2004
Berichten: 283
|
Dat we ze niet willen afschaffen. En voor jou is het misschien liefst het tweede, maar Van Gaever had ze liefst nog volledig afgeschaft.
Laatst gewijzigd door amedee : 16 oktober 2006 om 23:41. |
16 oktober 2006, 23:59 | #32 | |
Minister
Geregistreerd: 13 juni 2003
Locatie: % VLAANDEREN! %
Berichten: 3.093
|
Citaat:
"Vandaag pleiten we voor een sterke eenheidsvakbond, die de drie vakbonden bijeenbrengt, op een strijdbare basis, zowel in Vlaanderen als in Wallonië" en opmerkelijk: "In de jaren '20 hadden de sociaal-democratische leiders (SPD) veel communisten uit de vakbond laten uitsluiten." Het omgekeerde zien we nu gebeuren.
__________________
"It is dangerous to be right when the government is wrong" -voltaire- |
|
17 oktober 2006, 05:21 | #33 | |
Burgemeester
Geregistreerd: 23 januari 2005
Berichten: 507
|
Citaat:
|
|
17 oktober 2006, 05:23 | #34 | |
Burgemeester
Geregistreerd: 23 januari 2005
Berichten: 507
|
Citaat:
of is het weer van horen zeggen!! |
|
17 oktober 2006, 05:27 | #35 |
Burgemeester
Geregistreerd: 23 januari 2005
Berichten: 507
|
dit al eens gelezen!!!
BEGINSELVERKLARING GRONDSLAGEN De partij is de partijpolitieke tolk van de Vlaamse Beweging, zoals die historisch is gegroeid, en ze verdedigt op het politieke forum de eisen van die Vlaamse Beweging, zoals ondermeer het zelfbestuur, de afschaffing van de faciliteiten, de terugkeer van de ons ontstolen gebieden, het nooit-meer-oorlog en de amnestie-eis. De partij is een Vlaams-nationalistische partij, een instrument voor een politiek van nationale en culturele identiteit in Vlaanderen. Dit betekent dat de partij met haar politieke actie ervoor wil zorgen dat culturele identiteit en volksgemeenschap (mede) bepalend worden voor de inrichting en het bestuur van de staat. De staat is slechts een structuur en is op grond van het zelfbeschikkingsrecht ondergeschikt aan de volksgemeenschap. De staat dient de belangen van het volk en niet omgekeerd. De partij is tevens een rechts-nationalistische partij, omdat zij de vrije mens erkent zoals hij is en dus de ideologieën verwerpt die van de maakbaarheid van de mens uitgaan. Tradities, waarden en normen, zoals die zijn gegroeid, moeten gerespecteerd worden en mee deel uitmaken van de manier waarop de toekomst vorm wordt gegeven. IDENTITEIT 1. Vlaamse onafhankelijkheid De partij strijdt voor een onafhankelijk Vlaanderen. Dit betekent dat het einddoel de ontbinding is van de Belgische staatsstructuur en de stichting van een onafhankelijke Vlaamse staat. Deze zal zijn soevereiniteit uitoefenen ten minste binnen de perken van de huidige Belgische taalgrens en zal, met een bijzonder taalstatuut, Brussel als hoofdstad hebben. 2. Nederlands en Nederland De taal is een wezenskenmerk van de culturele identiteit en van het volk. De partij wil respect voor het Nederlands afdwingen. Zij doet dit waar nodig en waar mogelijk ook aan de taalgrens en in de internationale instellingen. De partij zal steeds de bijzondere politieke aandacht van Vlaanderen bevorderen voor een zo nauw mogelijke band met Nederland en Zuid-Vlaanderen. 3. Europa De samenwerking van de Europese volkeren in een beschavings- en cultuurgemeenschap, vormt een historische kans voor vrede, stabiliteit en welvaart. De partij is evenwel erg terughoudend en kritisch ten opzichte van de Europese Unie met haar bureaucratie en haar bemoeizucht op domeinen waar de soevereiniteit van het volk zou moeten primeren. De partij is ook van mening dat het grondgebied van de Europese Unie de Europese grenzen niet mag overschrijden. 4. De multiculturele vergissing ongedaan maken De zorg voor identiteit vereist een antwoord op immigratievraagstukken. De partij komt op voor het behoud van culturele eigenheid en voor de identiteit van het eigen volk en bijgevolg tegen de multiculturele denkbeelden. In Vlaanderen moet aan vreemdelingen en inwijkelingen duidelijk gemaakt worden dat zij in de eerste plaats onze wetten moeten respecteren en vervolgens dat zij zich moeten aanpassen aan onze cultuur, onze normen en waarden, onze leefgewoonten en aan belangrijke traditionele principes van de beschaving, die zich op het Europees grondgebied heeft ontwikkeld, zoals ondermeer de scheiding van kerk en staat, de democratie, de vrije meningsuiting en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Voor vreemdelingen en inwijkelingen die dit afwijzen, negeren of bestrijden, moet een terugkeerpolitiek worden ontwikkeld. Wetgeving inzake politiek asiel, nationaliteit, veiligheid en uitwijzing, moet aan deze principes worden aangepast. Illegale en criminele vreemdelingen moeten daadwerkelijk worden gerepatrieerd. Stemrecht is vanzelfsprekend voorbehouden aan staatsburgers. WAARDEN EN NORMEN 1. Vrijheid De mens is vrij en de partij zal zich inzetten voor het beschermen van de individuele mens tegen het misbruik van staatsgezag. De partij verdedigt de vrijheid van meningsuiting, als eerste en belangrijkste beginsel van een democratische inrichting van de maatschappij. Daarbij horen ook - onder anderen - het recht van vereniging, de vrijheid van onderwijs, het recht van vergadering, de gewetensvrijheid alsook het recht op leven. Ook eigendom en de vrijheid van ondernemen - grondslagen overigens van economische ontwikkeling, tewerkstelling en welvaart - zijn wezenlijke vrijheden van onze samenleving. De partij zal in haar politieke actie ten minste de rechten en vrijheden, zoals gewaarborgd door het bij de wet van 13 mei 1955 bekrachtigd Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden van 4 november 1950 en de in België van kracht zijnde protocollen bij dit Verdrag, alsook het zelfbeschikkingsrecht der volkeren in acht nemen en door haar diverse geledingen en verkozen mandatarissen in acht doen nemen. 2. Recht en orde De overheid moet de rechten van elke burger respecteren en moet hun rechtszekerheid waarborgen. De partij meent dat de beste waarborgen voor de vrije mens de rechtsstaat en de democratie zijn. Ook het recht op veiligheid, de strijd tegen de misdaad, is essentieel voor de samenleving. De overheid moet dit recht op veiligheid aan alle burgers waarborgen. De individuele verantwoordelijkheid van de misdadiger kan als oorzaak van onveiligheid niet miskend of geminimaliseerd worden. Veiligheid op basis van een harde aanpak van de misdaad en waar nodig een zo krachtdadig mogelijk toegepaste nultolerantie, is voor de partij altijd een centraal kenmerk van gelijk welk bestuur. Justitie en het gevangeniswezen werken daaraan mee. 3. Subsidiariteit en een politiek in het algemeen belang De samenleving moet worden ingericht met respect voor het subsidiariteitsbeginsel. Wat door een lager niveau efficiënter kan tot stand gebracht worden, mag niet aan een ver van de mens staande, naamloze autoriteit toevertrouwd worden. De overheid en het politiek bestuur treden dus in principe sober en terughoudend op. Hieruit vloeit voort dat de partij bijvoorbeeld steeds zal opkomen voor de laagst mogelijke fiscale druk en tegen verkwisting. De partij is ook tegenstander van politiek geïnspireerde onderwijshervormingen. Politiek (en ook de partij zelf) is overigens geen doel op zich, maar een instrument waarmee het algemeen belang wordt nagestreefd. De partij bepleit dan ook een gezondere visie op de overheidstaken. Daarbij horen: meer aandacht voor het essentiële (zoals veiligheid en justitie), het actief terugdringen van overtollige structuren en wetten, de strijd tegen corruptie en bureaucratie en het respect voor de scheiding der machten. Benoemingen en bevorderingen door de overheid kunnen enkel gebeuren op grond van bekwaamheid en ervaring. 4. Solidariteit Een menswaardige gemeenschap bestaat niet uit geïsoleerde individuen. De vrije mens is immers verankerd in de wezenskenmerken van zijn volk en van zijn cultuur. Solidariteit is de wisselwerking tussen de mens en die kleinere en grotere gemeenschappen waartoe hij behoort. De volksgemeenschap van burgers, die voldoende verbondenheid hebben met elkaar, op grond van culturele identiteit of op grond van een gemeenschappelijke geschiedenis en beschaving, is ter aanvulling van het gezin en de omgeving, een sterke grondslag voor solidariteit met zwakkeren in het algemeen, de gehandicapten en de zieken in het bijzonder. In een gezonde gemeenschap worden de uitwassen van de prestatiemaatschappij beteugeld. De overheid speelt hier, met respect voor het subsidiariteitsbeginsel, een weldoordachte rol. Elke generatie maakt volwaardig deel uit van de volksgemeenschap. 5. Het gezin De eerste en belangrijkste kern van de samenleving is het traditionele gezin, waarvan de waarde maatschappelijk erkend en gewaarborgd wordt door het huwelijk tussen man en vrouw. De politiek zal dan ook een centrale maatschappelijke rol moeten toekennen en een bescherming moeten bieden aan gezinnen met kinderen, in plaats van te pogen de rol ervan over te nemen. Alleen van daaruit kunnen oplossingen gevonden worden voor het zorgwekkende verschijnsel van de denataliteit. |
17 oktober 2006, 05:27 | #36 |
Burgemeester
Geregistreerd: 23 januari 2005
Berichten: 507
|
dit al eens gelezen!!!
BEGINSELVERKLARING GRONDSLAGEN De partij is de partijpolitieke tolk van de Vlaamse Beweging, zoals die historisch is gegroeid, en ze verdedigt op het politieke forum de eisen van die Vlaamse Beweging, zoals ondermeer het zelfbestuur, de afschaffing van de faciliteiten, de terugkeer van de ons ontstolen gebieden, het nooit-meer-oorlog en de amnestie-eis. De partij is een Vlaams-nationalistische partij, een instrument voor een politiek van nationale en culturele identiteit in Vlaanderen. Dit betekent dat de partij met haar politieke actie ervoor wil zorgen dat culturele identiteit en volksgemeenschap (mede) bepalend worden voor de inrichting en het bestuur van de staat. De staat is slechts een structuur en is op grond van het zelfbeschikkingsrecht ondergeschikt aan de volksgemeenschap. De staat dient de belangen van het volk en niet omgekeerd. De partij is tevens een rechts-nationalistische partij, omdat zij de vrije mens erkent zoals hij is en dus de ideologieën verwerpt die van de maakbaarheid van de mens uitgaan. Tradities, waarden en normen, zoals die zijn gegroeid, moeten gerespecteerd worden en mee deel uitmaken van de manier waarop de toekomst vorm wordt gegeven. IDENTITEIT 1. Vlaamse onafhankelijkheid De partij strijdt voor een onafhankelijk Vlaanderen. Dit betekent dat het einddoel de ontbinding is van de Belgische staatsstructuur en de stichting van een onafhankelijke Vlaamse staat. Deze zal zijn soevereiniteit uitoefenen ten minste binnen de perken van de huidige Belgische taalgrens en zal, met een bijzonder taalstatuut, Brussel als hoofdstad hebben. 2. Nederlands en Nederland De taal is een wezenskenmerk van de culturele identiteit en van het volk. De partij wil respect voor het Nederlands afdwingen. Zij doet dit waar nodig en waar mogelijk ook aan de taalgrens en in de internationale instellingen. De partij zal steeds de bijzondere politieke aandacht van Vlaanderen bevorderen voor een zo nauw mogelijke band met Nederland en Zuid-Vlaanderen. 3. Europa De samenwerking van de Europese volkeren in een beschavings- en cultuurgemeenschap, vormt een historische kans voor vrede, stabiliteit en welvaart. De partij is evenwel erg terughoudend en kritisch ten opzichte van de Europese Unie met haar bureaucratie en haar bemoeizucht op domeinen waar de soevereiniteit van het volk zou moeten primeren. De partij is ook van mening dat het grondgebied van de Europese Unie de Europese grenzen niet mag overschrijden. 4. De multiculturele vergissing ongedaan maken De zorg voor identiteit vereist een antwoord op immigratievraagstukken. De partij komt op voor het behoud van culturele eigenheid en voor de identiteit van het eigen volk en bijgevolg tegen de multiculturele denkbeelden. In Vlaanderen moet aan vreemdelingen en inwijkelingen duidelijk gemaakt worden dat zij in de eerste plaats onze wetten moeten respecteren en vervolgens dat zij zich moeten aanpassen aan onze cultuur, onze normen en waarden, onze leefgewoonten en aan belangrijke traditionele principes van de beschaving, die zich op het Europees grondgebied heeft ontwikkeld, zoals ondermeer de scheiding van kerk en staat, de democratie, de vrije meningsuiting en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Voor vreemdelingen en inwijkelingen die dit afwijzen, negeren of bestrijden, moet een terugkeerpolitiek worden ontwikkeld. Wetgeving inzake politiek asiel, nationaliteit, veiligheid en uitwijzing, moet aan deze principes worden aangepast. Illegale en criminele vreemdelingen moeten daadwerkelijk worden gerepatrieerd. Stemrecht is vanzelfsprekend voorbehouden aan staatsburgers. WAARDEN EN NORMEN 1. Vrijheid De mens is vrij en de partij zal zich inzetten voor het beschermen van de individuele mens tegen het misbruik van staatsgezag. De partij verdedigt de vrijheid van meningsuiting, als eerste en belangrijkste beginsel van een democratische inrichting van de maatschappij. Daarbij horen ook - onder anderen - het recht van vereniging, de vrijheid van onderwijs, het recht van vergadering, de gewetensvrijheid alsook het recht op leven. Ook eigendom en de vrijheid van ondernemen - grondslagen overigens van economische ontwikkeling, tewerkstelling en welvaart - zijn wezenlijke vrijheden van onze samenleving. De partij zal in haar politieke actie ten minste de rechten en vrijheden, zoals gewaarborgd door het bij de wet van 13 mei 1955 bekrachtigd Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden van 4 november 1950 en de in België van kracht zijnde protocollen bij dit Verdrag, alsook het zelfbeschikkingsrecht der volkeren in acht nemen en door haar diverse geledingen en verkozen mandatarissen in acht doen nemen. 2. Recht en orde De overheid moet de rechten van elke burger respecteren en moet hun rechtszekerheid waarborgen. De partij meent dat de beste waarborgen voor de vrije mens de rechtsstaat en de democratie zijn. Ook het recht op veiligheid, de strijd tegen de misdaad, is essentieel voor de samenleving. De overheid moet dit recht op veiligheid aan alle burgers waarborgen. De individuele verantwoordelijkheid van de misdadiger kan als oorzaak van onveiligheid niet miskend of geminimaliseerd worden. Veiligheid op basis van een harde aanpak van de misdaad en waar nodig een zo krachtdadig mogelijk toegepaste nultolerantie, is voor de partij altijd een centraal kenmerk van gelijk welk bestuur. Justitie en het gevangeniswezen werken daaraan mee. 3. Subsidiariteit en een politiek in het algemeen belang De samenleving moet worden ingericht met respect voor het subsidiariteitsbeginsel. Wat door een lager niveau efficiënter kan tot stand gebracht worden, mag niet aan een ver van de mens staande, naamloze autoriteit toevertrouwd worden. De overheid en het politiek bestuur treden dus in principe sober en terughoudend op. Hieruit vloeit voort dat de partij bijvoorbeeld steeds zal opkomen voor de laagst mogelijke fiscale druk en tegen verkwisting. De partij is ook tegenstander van politiek geïnspireerde onderwijshervormingen. Politiek (en ook de partij zelf) is overigens geen doel op zich, maar een instrument waarmee het algemeen belang wordt nagestreefd. De partij bepleit dan ook een gezondere visie op de overheidstaken. Daarbij horen: meer aandacht voor het essentiële (zoals veiligheid en justitie), het actief terugdringen van overtollige structuren en wetten, de strijd tegen corruptie en bureaucratie en het respect voor de scheiding der machten. Benoemingen en bevorderingen door de overheid kunnen enkel gebeuren op grond van bekwaamheid en ervaring. 4. Solidariteit Een menswaardige gemeenschap bestaat niet uit geïsoleerde individuen. De vrije mens is immers verankerd in de wezenskenmerken van zijn volk en van zijn cultuur. Solidariteit is de wisselwerking tussen de mens en die kleinere en grotere gemeenschappen waartoe hij behoort. De volksgemeenschap van burgers, die voldoende verbondenheid hebben met elkaar, op grond van culturele identiteit of op grond van een gemeenschappelijke geschiedenis en beschaving, is ter aanvulling van het gezin en de omgeving, een sterke grondslag voor solidariteit met zwakkeren in het algemeen, de gehandicapten en de zieken in het bijzonder. In een gezonde gemeenschap worden de uitwassen van de prestatiemaatschappij beteugeld. De overheid speelt hier, met respect voor het subsidiariteitsbeginsel, een weldoordachte rol. Elke generatie maakt volwaardig deel uit van de volksgemeenschap. 5. Het gezin De eerste en belangrijkste kern van de samenleving is het traditionele gezin, waarvan de waarde maatschappelijk erkend en gewaarborgd wordt door het huwelijk tussen man en vrouw. De politiek zal dan ook een centrale maatschappelijke rol moeten toekennen en een bescherming moeten bieden aan gezinnen met kinderen, in plaats van te pogen de rol ervan over te nemen. Alleen van daaruit kunnen oplossingen gevonden worden voor het zorgwekkende verschijnsel van de denataliteit. |
17 oktober 2006, 06:12 | #37 |
Partijlid
Geregistreerd: 23 maart 2004
Berichten: 234
|
|
17 oktober 2006, 06:34 | #38 |
Banneling
Geregistreerd: 11 februari 2004
Berichten: 2.765
|
|
17 oktober 2006, 06:48 | #39 |
Partijlid
Geregistreerd: 23 maart 2004
Berichten: 234
|
|
17 oktober 2006, 07:33 | #40 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 23 augustus 2002
Berichten: 42.465
|
|