De mens: niet gelijk en niet gelijkwaardig...

[Guderian]

De moderniteit heeft het bestaan van een menselijke natuur ontkend (in haar theorie van de tabula rasa of sociaal-culturele leegte waarin men wordt geboren) of heeft er abstracte begrippen op losgelaten die losgekoppeld zijn van de wereldse werkelijkheid en van het bestaan zoals wij dat beleven. Men was bereid zo'n radicale breuk in koop te nemen terwille van het ideaal van "de nieuwe mens" die onbeperkt kneedbaar zou zijn door de gestage of brutale wijziging van zijn levensomstandigheden. Deze utopie (ideaalidee over de inrichting van de samenleving) is uitgelopen op de totalitaire constructies en concentratiekampsystemen van de twintigste eeuw. In de liberale belevingswereld leidde dit tot het bijgeloof in de almacht van het (sociale) milieu als bepalende factor. Dit heeft tot grote teleurstellingen geleid, vooral op het terrein van opvoeding en onderwijs.

Na decennia empirisch onderzoek m.b.t. deze problematiek, kan men geen twijfel meer koesteren over het gebrek aan realiteitszin dat achter zo'n opvatting schuil gaat. De menselijke natuur is een realiteit en dat geldt evenzeer voor de erfelijkheid, d.w.z. de tussenkomst van genetische factoren bij het bepalen van de interindividuele variaties voor een aantal bekwaamheden, persoonlijkheidskenmerken en gedragingen, die niet meer ernstig kan worden betwist. In een maatschappijstructuur waarin de cognitieve bekwaamheden de voornaamste bepalende factor bij het verwerven van een sociaIe status zijn, kan deze realiteit niet langer worden verzwegen. Er zijn geen twee mensen gelijk.

De mens is vooreerst een dier en maakt als zodanig deel uit van de orde van al wat leeft. De bestaansduur daarvan moet in honderden miljoenen jaren wordt gemeten. Vergelijkt men de geschiedenis van het organisch leven met een dag van vierentwintig uur, dan komt onze soort pas kijken in de laatste dertig seconden. Het proces tot menswording zelf verliep over tienduizenden generaties. Voorzover het leven zich vooral verbreidt door overdracht van informatie die in het genetisch materiaal ligt vervat, wordt de mens dus niet geboren als een "ongeschreven blad": ieder van ons is al drager van algemene soortkenmerken, waar erfelijke voorbeschikkingen - individuele of collectieve - tot bepaalde bijzondere bekwaamheden en tot sommige gedragingen bijkomen.

Het individu heeft geen beslissingsmacht over deze erfelijke aanleg, waardoor enerzijds zijn autonomie en vormbaarheid worden beperkt, maar waardoor hij anderzijds in staat wordt gesteld om aan politieke en maatschappelijke conditioneringen weerstand te bieden.
De mens is niet alleen een dier: wat zo eigen soortelijk en typisch menselijk bij hem is - bewustzijn van zijn eigen bewustzijn, abstract denken, syntactisch taalgebruik, de bekwaamheid symbolen te gebruiken, iets objectief te kunnen vaststellen en een waardeoordeel te kunnen vellen - botst niet met zijn natuur, maar vormt er de voortzetting van en geeft hem een aanvullende en unieke dimensie.
Het ontkennen van de biologische bepaaldheid van de mens of, omgekeerd, het willen herleiden van zijn specifieke kenmerken tot zoölogische eigenschappen, zijn beide even absurde houdingen. Het erfelijk deel van ons menszijn vormt slechts de sokkel van ons sociale leven geplaatst in de geschiedenis, want onze instincten zijn niet geprogrammeerd m.b.t. hun doeleinden. De mens blijft dus altijd een deel vrijheid behouden : hij moet morele en politieke keuzes maken. De enige echte natuurlijke grens aan die vrijheid is de dood.
Een evenwichtige visie op de mens dus, die tegelijkertijd rekening houdt met wat aangeboren is, met de persoonlijke bekwaamheden en met de sociale omgeving. Ideologieën die ten onrechte alle nadruk leggen op één van deze bepalende factoren, zij het de biologische, de economische of de sociale factor, dienen te worden verworpen.

De mens is van nature niet goed of slecht, maar hij kan beide zijn. In dat opzicht is hij een "open" wezen dat altijd het gevaar loopt zichzelf te overtreffen of zichzelf te verlagen. Maatschappelijke regels en zedelijke voorschriften, instellingen en tradities stellen hem in staat deze altijd aanwezige bedreiging te bezweren door de mens ertoe te brengen te bouwen aan zichzelf, met inachtneming van de normen waarop zijn bestaan berust en die er zin en ijkpunten aan geven. Hij richt zich hierop, om een waardigheid op te bouwen. Doordat geen twee mensen hetzelfde gedrag stellen kunnen er geen twee mensen zijn met dezelfde waardigheid. Gelijkwaardigheid bestaat dus niet.

De mensheid, gedefinieerd als het niet verder onderscheiden geheel van individuen waarvan het de optelsom is, duidt op een biologische categorie (de soort) of op een filosofische categorie die voortkomt uit het Westers denken. Vanuit sociaal-historisch standpunt bestaat de mens op zich niet, want behoren tot de mensheid verloopt altijd via het behoren tot een bepaalde cultuur. Deze vaststelling heeft niets te maken met relativisme. Alle mensen hebben een gemeenschappelijke menselijke natuur. Zoniet zouden ze elkaar totaal niet kunnen begrijpen. Wat ze gemeenschappelijk hebben - het behoren tot die menselijke soort - wordt echter maar concreet vaststelbaar doorheen een specifieke context. Ze delen in dezelfde verlangens, maar die krijgen altijd op verschillende wijze vaste vorm, al naar gelang van tijd en plaats. De mensheid is in deze zin een onherleidbare pluraliteit: die verscheidenheid maakt deel uit van zijn essentie.

[Matthias]

Dus als ik veel sterker en intelligenter ben dan jij, of gedrag stel dat veel lucider is dan het jouwe, dan ben ik meer 'waard', of beter dan jij, en mag ik de macht uitoefen over jou?

[Pelgrim]

Als dat zo is ga ik karate en judolessen volgen en kan ik me daarna kandidaat stellen voor het presidentschap.

[Pieterjan]

Harry Van Barneveld for President!!!

[Robrecht]

Uiteindelijk krijg ik nu gelijk.
John Massis was een goede Minister van Cultuur geweest.

[Guderian]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Als dat zo is ga ik karate en judolessen volgen en kan ik me daarna kandidaat stellen voor het presidentschap.

Ge hebt er duidelijk niet veel van begrepen hé?!?

[Guderian]

Oorspronkelijk geplaatst door Matthias

Dus als ik veel sterker en intelligenter ben dan jij, of gedrag stel dat veel lucider is dan het jouwe, dan ben ik meer 'waard', of beter dan jij, en mag ik de macht uitoefen over jou?

Ge hebt er eveneens niet veel van begrepen...

Die posting was gemakkelijk te begrijpen dacht ik, blijkbaar toch niet...

[Pelgrim]

Ik heb het wel begrepen, mijn commentaar was eerder als grap bedoeld.

Ik ben overigens een pacifist, dus u zal mij nooit aan karatelessen zien deelnemen.

[Matthias]

Wat wil je anders bewijzen met je scholastieke stelling dat mensen niet gelijk noch gelijkwaardig zijn?

[Paulus de Boskabouter]

hé, hier is nooit een antwoord op gekomen!
Toeval?

[Godfried]

Mensen zijn geschapen door God naar Zijn beeld en gelijkenis. Een mens is dus hoegenaamd GEEN dier, zoals u beweert. Mensen zijn gelijkwaardig omdat ze allen kinderen van God zijn, delen in zijn wqqrdigheid en dus respect verdienen. Gelijk zijn ze allerminst. Ieder heeft zijn eigen roeping, zijn eigen talenten.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Godfried

Mensen zijn geschapen door God naar Zijn beeld en gelijkenis.

Mijn vader, die me geschapen heeft, heet Alfons. En mijn moeder was Rosa.
Bij mijn weten heeft mijn moeder nooit naast de pot gepist met God die blijkbaar uw vader is. Daarvoor ben ik trouwens te zeer naar diens beeld en gelijkenis geschapen.

Een mens is dus hoegenaamd GEEN dier, zoals u beweert.

We vertonen alle karakteristieken van de zoogdieren.
God, uw vader dus, moet eveneens die kenmerken hebben, en is bijgevolg een zoogdier, aangezien jij poneert dat je naar zijn beeld en gelijkenis geschapen bent.

Mensen zijn gelijkwaardig omdat ze allen kinderen van God zijn, delen in zijn wqqrdigheid en dus respect verdienen. Gelijk zijn ze allerminst. Ieder heeft zijn eigen roeping, zijn eigen talenten.

Mocht je er uw vader als reden van tussen hebben gelaten, dan zou ik me kunnen vinden in deze laatste zin.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Guderian

De moderniteit heeft het bestaan van een menselijke natuur ontkend (in haar theorie van de tabula rasa of sociaal-culturele leegte waarin men wordt geboren) of heeft er abstracte begrippen op losgelaten die losgekoppeld zijn van de wereldse werkelijkheid en van het bestaan zoals wij dat beleven.

Misschien behoren die 'filosofen van de moderniteit' tot een categorie mensen die het bestaan anders beleven dan de 'wij' uit je tekst?

Men was bereid zo'n radicale breuk in koop te nemen terwille van het ideaal van "de nieuwe mens" die onbeperkt kneedbaar zou zijn door de gestage of brutale wijziging van zijn levensomstandigheden. Deze utopie (ideaalidee over de inrichting van de samenleving) is uitgelopen op de totalitaire constructies en concentratiekampsystemen van de twintigste eeuw.

Ik zie niet dadelijk het verband.
Kan je dat eens verklaren?

In de liberale belevingswereld leidde dit tot het bijgeloof in de almacht van het (sociale) milieu als bepalende factor. Dit heeft tot grote teleurstellingen geleid, vooral op het terrein van opvoeding en onderwijs.

Som eens een paar van die teleurstellingen op?

Na decennia empirisch onderzoek m.b.t. deze problematiek, kan men geen twijfel meer koesteren over het gebrek aan realiteitszin dat achter zo'n opvatting schuil gaat.

Neem eveneens mijn twijfel weg en refereer eens naar zo een dergelijk empirisch onderzoek.

De menselijke natuur is een realiteit en dat geldt evenzeer voor de erfelijkheid, d.w.z. de tussenkomst van genetische factoren bij het bepalen van de interindividuele variaties voor een aantal bekwaamheden, persoonlijkheidskenmerken en gedragingen, die niet meer ernstig kan worden betwist. In een maatschappijstructuur waarin de cognitieve bekwaamheden de voornaamste bepalende factor bij het verwerven van een sociaIe status zijn, kan deze realiteit niet langer worden verzwegen. Er zijn geen twee mensen gelijk.

Stel dat het zo is, dan kan je de mensen nog niet gelijke rechten ontzeggen omwille van hun toevallige erfelijke bepaaldheden. Maar dat was jij zeker niet van plan.

De mens is vooreerst een dier en maakt als zodanig deel uit van de orde van al wat leeft.

Ik zie Godfried al steigeren, maar het klopt wat mij betreft.

De mens is van nature niet goed of slecht, maar hij kan beide zijn. In dat opzicht is hij een "open" wezen dat altijd het gevaar loopt zichzelf te overtreffen of zichzelf te verlagen.

Goed en slecht zijn hulpmiddelen door ons bewustzijn geschapen.
Het zijn denkkaders om grip op de dingen te krijgen.
Je kan echter nooit met zekerheid het absolute goede of slechte van iets vastleggen. Stelt de eventuele moordenaar van Hitler een goede of slechte daad?

Doordat geen twee mensen hetzelfde gedrag stellen kunnen er geen twee mensen zijn met dezelfde waardigheid. Gelijkwaardigheid bestaat dus niet.

Nu hangt het er enkel nog vanaf welke conclusies jij daaraan wil verbinden en met welk doel.

[ydde]

De moderniteit erkent vandaag ook de multiculturele maatschappij; evenzeer nonsens als het ontkennen van de menselijke natuur! Dat bekwaamheid tot “kennisopname” de voornaamste bepalende factor tot sociale status zou zijn, betwijfel ik, ik zou eerder denken dat het winnen van de “lotto” er meer toe bijdraagt (niet dat ik dat goedvind, maar …)
De mens is zeker een dier en genetisch voorgeschreven maar kan zijn voorbestemdheid” wegens bewustzijn wel “sturen”
De door U voorgestelde typische menselijke “trekken” (abstract denken, syntactisch taalgebruik, de bekwaamheid symbolen te gebruiken en een waardeoordeel te kunnen vellen) moeten héél voorzichtig gesteld worden hoor want met “abstract denken” is al geëxperementeerd (met chimpansees) en gaf minstens resultaten om over na te denken (sic), is syntactisch taalgebruik niet eerder een “luxe” dan noodzakelijkheid? Ik bedoel dat (soortgelijke) dieren perfect in staat zijn tot communicatie! Als de leeuw zijn geurvlag zo hoog mogelijk plaatst, gebruikt hij dan eigenlijk geen symbool: hier zit ne grote? En is het bestaan van “dierenleven” niet afhankelijk van “waarden” afwegen (partnerkeuze / vluchten-aanvallen enz …) Ook de proeven met dolfijnen geven een véél “menselijker” beeld van dieren als van sommige mensen!
Goed of slecht zijn maatschappelijke afspraken, het individu kan kiezen. De mens is “de optelsom van zijn verleden” en deze vaststellingen zouden al voldoende moeten zijn om de stelling dat mensen gelijk zijn en/of evenwaardig zijn helemaal te ontkrachten. Is ydde gelijk Bertje den IIde? Is Hitler evenwaardig als Moeder Theresa?
Wat wel MOET: de “betere” exemplaren hebben de morele plicht hun “minder” fortuinlijke medemensen te behouden voor miserie en ondergang. Een antwoord hierop zou kunnen zijn : en het machtsmisbruik dan? Wel machtsmisbruikers zijn géén “betere” exemplaren. Ziehier mijn spontane reactie op Uw (uitstekend) berichtje.

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door Guderian

Ge hebt er duidelijk niet veel van begrepen hé?!?

Ik alleszins ook niet. Ik begrijp nog altijd niets van dat extreem-rechts gedoe.

[TomB]

Uw hele betoog berust op twee stellingen:

1) De mens is genetisch verschillend, dus hij is niet gelijk
2) De mens gedraagt zich verschillend, dus gelijkwaardigheid bestaat niet.

Over punt 1) : Dat de mens van nature uit niet gelijk is of niet gelijk wil zijn is 100% correct. Daarom dat communistische systemen niet werken.

U gaat in punt 2) volledig voorbij aan wat het principe van gelijkwaardigheid is.

Met andere woorden: Mooi begin, absurde conclusie.