mogen homo's kinderen opvoeden

[Desiderius]

Het debat rond de problematiek van opvoeding (& adoptie) van kinderen door homoseksuele paren is grondig verziekt. Vooral omdat er zonodig nog maar eens één van die zogenaamd "politiek correcte", lineaire principes moeten doorgedrukt worden. Want waar gaat het hier nu om?

Het is belangrijk om te beseffen dat de samenleving op geen enkel moment het recht heeft om a priori vrouwen te verbieden aan te sturen op een zwangerschap en kinderen ter wereld te brengen. De context waarbinnen dat gebeurt staat daar volledig los van en het komt inderdaad voor dat dit een homoseksuele relatie is. Het enige wat we als samenleving kunnen doen is ervoor zorgen dat het kind kan opgroeien binnen een zo stabiel en rechtszeker mogelijk milieu. En binnen die situatie is het niet meer dan logisch dat de wetgever hier een specifieke regeling voorziet die aan de partner van de natuurlijke ouder onder bepaalde voorwaarden een volwaardig statuut als "ouder" gaat geven.

Anders wordt het wanneer we spreken over de "kinderwens" van homoseksuele paren die geen enkele bloedverwantschap hebben met het kind; wanneer het gaat over een "adoptie" zonder meer. Hier hebben we het immers over die "tweede kans" die een adoptie altijd is. Een tweede kans wanneer de eerste kans op een degelijke, normale opvoeding mislukt is. D�*n heeft de samenleving de plicht om de zorg voor dat kind op zich te nemen en het zo mogelijk toe te vertrouwen aan de goede zorgen van een pleeggezin. En daar kunnen we weldegelijk de voorwaarden voor vastleggen. Als we ervan uitgaan dat de meest optimale of "natuurlijke" situatie voor de opvoeding van een kind erin bestaat dat het bij z'n natuurlijke ouders kan opgroeien, dan is het niet meer dan logisch dat we bij het zoeken naar een pleeggezin die optimale situatie zoveel mogelijk trachten te reconstrueren. En daar vallen homoseksuele koppels dan definitief uit de boot. En dan twijfelen we geen seconde aan de goede bedoelingen of zelfs aan de theoretische mogelijkheid dat een homoseksueel paar capabel is om een "warme" thuis te bieden; het feit dat het kind in kwestie geen keuzemogelijkheid heeft, dat het kind in kwestie zo al in een moeilijke situatie verkeert, dat het kind in vele gevallen pertinente vragen zal willen oplossen omtrent zijn afstamming, ... maken dat we hiermee onder geen enkel beding mogen experimenteren.

Eerder is al aangehaald dat er veel "wetenschappelijk onderzoek" is gevoerd naar de opvoeding van kinderen door homoseksuele koppels. En in het politieke debat werd ook al verwezen naar een "overweldigende wetenschappelijke bewijsvoering". Maar die is er voor het tweede geval absoluut niet. De onderzoeken die tot op vandaag zijn gevoerd, slaan veelal op kinderen die door één van de natuurlijke ouders worden opgevoed samen met een partner van hetzelfde geslacht, situaties waar die kinderen dan vaak nog contact blijven houden met de andere natuurlijke ouder en situaties waar het kind pas op latere leeftijd terecht is gekomen binnen de context van een homoseksuele relatie van zijn natuurlijke ouder en diens partner. Onderscheid wordt er nauwelijks gemaakt en het is in het gros van die studies meestal ook niet duidelijk waarnaar er precies gepeild wordt en welke methodes er gehanteerd worden. Anders gezegd, er bestaat helemaal geen enkele sluitende wetenschappelijke bewijsvoering die het principe van de gelijkwaardigheid op dit vlak tussen hetero- en homoseksuele "gezinnen" kan hard maken.

En het jammere van de zaak is dat die gevallen die in alle redelijkheid een regeling meer dan dringend nodig hebben daardoor misschien in de kou blijven staan wanneer het adoptierecht als lineaire maatregel zou afgeschoten worden. Even jammer zou het zijn wanneer we na een tijd moeten vaststellen dat kinderen opgevoed door homoseksuele adoptiefouders (i.e. buiten enige band met de natuurlijke ouder(s) om) zou blijken te leiden tot een bijzonder zware belasting voor het kind in kwestie. Want eens het adoptie"recht" toegekend, zullen homoseksuele paren met een "kinderwens" er wel over waken dat ze hun deel van de koek zullen krijgen. Met de dreiging van procedures wegens discriminatie als stok achter de deur. Nooit vergeten dat niemand "recht" heeft op kinderen; ze worden ons gegeven en toevertrouwd. Ouderschap is een gunst, nooit een recht. En het belang van het kind staat hierbij altijd centraal en heeft ook altijd absolute voorrang.

Politieke correctheid eist zo ook zijn slachtoffers.

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door one in a million

zouden homo's kinderen mogen opvoeden?? bedenk wel, dat het kind nooit moederliefde zal kennen en dat hij, in deze maatschapij automatisch meer weerstand zal krijgen dan iemand met 1 vader en 1 moeder.

Belachelijke vraag. Antwoord: natuurlijk!!

Relevantere vraag, zouden agressieve racistjes en homofoben wel kinderen mogen opvoeden?

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Het debat rond de problematiek van opvoeding (& adoptie) van kinderen door homoseksuele paren is grondig verziekt. Vooral omdat er zonodig nog maar eens één van die zogenaamd "politiek correcte", lineaire principes moeten doorgedrukt worden. Want waar gaat het hier nu om?

Het is belangrijk om te beseffen dat de samenleving op geen enkel moment het recht heeft om a priori vrouwen te verbieden aan te sturen op een zwangerschap en kinderen ter wereld te brengen. De context waarbinnen dat gebeurt staat daar volledig los van en het komt inderdaad voor dat dit een homoseksuele relatie is. Het enige wat we als samenleving kunnen doen is ervoor zorgen dat het kind kan opgroeien binnen een zo stabiel en rechtszeker mogelijk milieu. En binnen die situatie is het niet meer dan logisch dat de wetgever hier een specifieke regeling voorziet die aan de partner van de natuurlijke ouder onder bepaalde voorwaarden een volwaardig statuut als "ouder" gaat geven.

Anders wordt het wanneer we spreken over de "kinderwens" van homoseksuele paren die geen enkele bloedverwantschap hebben met het kind; wanneer het gaat over een "adoptie" zonder meer. Hier hebben we het immers over die "tweede kans" die een adoptie altijd is. Een tweede kans wanneer de eerste kans op een degelijke, normale opvoeding mislukt is. D�*n heeft de samenleving de plicht om de zorg voor dat kind op zich te nemen en het zo mogelijk toe te vertrouwen aan de goede zorgen van een pleeggezin. En daar kunnen we weldegelijk de voorwaarden voor vastleggen. Als we ervan uitgaan dat de meest optimale of "natuurlijke" situatie voor de opvoeding van een kind erin bestaat dat het bij z'n natuurlijke ouders kan opgroeien, dan is het niet meer dan logisch dat we bij het zoeken naar een pleeggezin die optimale situatie zoveel mogelijk trachten te reconstrueren. En daar vallen homoseksuele koppels dan definitief uit de boot. En dan twijfelen we geen seconde aan de goede bedoelingen of zelfs aan de theoretische mogelijkheid dat een homoseksueel paar capabel is om een "warme" thuis te bieden; het feit dat het kind in kwestie geen keuzemogelijkheid heeft, dat het kind in kwestie zo al in een moeilijke situatie verkeert, dat het kind in vele gevallen pertinente vragen zal willen oplossen omtrent zijn afstamming, ... maken dat we hiermee onder geen enkel beding mogen experimenteren.

Eerder is al aangehaald dat er veel "wetenschappelijk onderzoek" is gevoerd naar de opvoeding van kinderen door homoseksuele koppels. En in het politieke debat werd ook al verwezen naar een "overweldigende wetenschappelijke bewijsvoering". Maar die is er voor het tweede geval absoluut niet. De onderzoeken die tot op vandaag zijn gevoerd, slaan veelal op kinderen die door één van de natuurlijke ouders worden opgevoed samen met een partner van hetzelfde geslacht, situaties waar die kinderen dan vaak nog contact blijven houden met de andere natuurlijke ouder en situaties waar het kind pas op latere leeftijd terecht is gekomen binnen de context van een homoseksuele relatie van zijn natuurlijke ouder en diens partner. Onderscheid wordt er nauwelijks gemaakt en het is in het gros van die studies meestal ook niet duidelijk waarnaar er precies gepeild wordt en welke methodes er gehanteerd worden. Anders gezegd, er bestaat helemaal geen enkele sluitende wetenschappelijke bewijsvoering die het principe van de gelijkwaardigheid op dit vlak tussen hetero- en homoseksuele "gezinnen" kan hard maken.

En het jammere van de zaak is dat die gevallen die in alle redelijkheid een regeling meer dan dringend nodig hebben daardoor misschien in de kou blijven staan wanneer het adoptierecht als lineaire maatregel zou afgeschoten worden. Even jammer zou het zijn wanneer we na een tijd moeten vaststellen dat kinderen opgevoed door homoseksuele adoptiefouders (i.e. buiten enige band met de natuurlijke ouder(s) om) zou blijken te leiden tot een bijzonder zware belasting voor het kind in kwestie. Want eens het adoptie"recht" toegekend, zullen homoseksuele paren met een "kinderwens" er wel over waken dat ze hun deel van de koek zullen krijgen. Met de dreiging van procedures wegens discriminatie als stok achter de deur. Nooit vergeten dat niemand "recht" heeft op kinderen; ze worden ons gegeven en toevertrouwd. Ouderschap is een gunst, nooit een recht. En het belang van het kind staat hierbij altijd centraal en heeft ook altijd absolute voorrang.

Politieke correctheid eist zo ook zijn slachtoffers.

Korte tegenvraag, ben je ertegen omdat het politiek correct is, of omdat je werkelijk gelooft wat je hierboven schrijft?

Homo-adoptie is belangrijk omdat kinderen uit homokoppels nu slechts van één van beide ouders kunnen erven, etc.....

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Khonnor

Korte tegenvraag, ben je ertegen omdat het politiek correct is, of omdat je werkelijk gelooft wat je hierboven schrijft?

Homo-adoptie is belangrijk omdat kinderen uit homokoppels nu slechts van één van beide ouders kunnen erven, etc.....

Lees de redenering nog een goed na en weerleg de argumenten.

Ik bestrijd op geen enkel moment de noodzaak om een passend kader te ontwikkelen voor bepaalde gevallen waarin kinderen opgroeien binnen een homoseksuele relatie. En dat mag voor mijn part in die gevallen ook een adoptieformule-met-alles-erop-en-eraan zijn! Dus daar spreek ik je niet tegen en spreek jij mij niet tegen.

Maar er zijn andere gevallen waar die noodzaak zich niet stelt. En daar ben ik oprecht van overtuigd.

Politieke correctheid jaagt me de stuipen op het lijf in de mate dat het gaat over "geloofspunten" eerder dan om het oplossen van reële maatschappelijke problemen. Want d�*n vallen er gegarandeerd slachtoffers.

[Dobbermann]

Tegen!

[stephen-]

Ja, als er reeds een kind was in een vorige heteroseksuele relatie en het homokoppel de beste oplossing biedt.
Nee, als een homokoppel een kind wenst te adopteren of via een draagmoeder wenst te krijgen. Dat is gewoon absurd.

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door stephen-

Nee, als een homokoppel een kind wenst te adopteren of via een draagmoeder wenst te krijgen. Dat is gewoon absurd.

Enige argumentatie waarom dit absurd is graag.
Heb je er ooit al bij stil gestaan dat ook holebi's een kinderwens kunnen hebben en dat ze niet allemaal eerst een hetero realtie gehad hebben alvorens te ontdekken dat ze holebi zij?

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Het debat rond de problematiek van opvoeding (& adoptie) van kinderen door homoseksuele paren is grondig verziekt. Vooral omdat er zonodig nog maar eens één van die zogenaamd "politiek correcte", lineaire principes moeten doorgedrukt worden. Want waar gaat het hier nu om?

Het is belangrijk om te beseffen dat de samenleving op geen enkel moment het recht heeft om a priori vrouwen te verbieden aan te sturen op een zwangerschap en kinderen ter wereld te brengen. De context waarbinnen dat gebeurt staat daar volledig los van en het komt inderdaad voor dat dit een homoseksuele relatie is. Het enige wat we als samenleving kunnen doen is ervoor zorgen dat het kind kan opgroeien binnen een zo stabiel en rechtszeker mogelijk milieu. En binnen die situatie is het niet meer dan logisch dat de wetgever hier een specifieke regeling voorziet die aan de partner van de natuurlijke ouder onder bepaalde voorwaarden een volwaardig statuut als "ouder" gaat geven.

Anders wordt het wanneer we spreken over de "kinderwens" van homoseksuele paren die geen enkele bloedverwantschap hebben met het kind; wanneer het gaat over een "adoptie" zonder meer. Hier hebben we het immers over die "tweede kans" die een adoptie altijd is. Een tweede kans wanneer de eerste kans op een degelijke, normale opvoeding mislukt is. D�*n heeft de samenleving de plicht om de zorg voor dat kind op zich te nemen en het zo mogelijk toe te vertrouwen aan de goede zorgen van een pleeggezin. En daar kunnen we weldegelijk de voorwaarden voor vastleggen. Als we ervan uitgaan dat de meest optimale of "natuurlijke" situatie voor de opvoeding van een kind erin bestaat dat het bij z'n natuurlijke ouders kan opgroeien, dan is het niet meer dan logisch dat we bij het zoeken naar een pleeggezin die optimale situatie zoveel mogelijk trachten te reconstrueren. En daar vallen homoseksuele koppels dan definitief uit de boot. En dan twijfelen we geen seconde aan de goede bedoelingen of zelfs aan de theoretische mogelijkheid dat een homoseksueel paar capabel is om een "warme" thuis te bieden; het feit dat het kind in kwestie geen keuzemogelijkheid heeft, dat het kind in kwestie zo al in een moeilijke situatie verkeert, dat het kind in vele gevallen pertinente vragen zal willen oplossen omtrent zijn afstamming, ... maken dat we hiermee onder geen enkel beding mogen experimenteren.

Eerder is al aangehaald dat er veel "wetenschappelijk onderzoek" is gevoerd naar de opvoeding van kinderen door homoseksuele koppels. En in het politieke debat werd ook al verwezen naar een "overweldigende wetenschappelijke bewijsvoering". Maar die is er voor het tweede geval absoluut niet. De onderzoeken die tot op vandaag zijn gevoerd, slaan veelal op kinderen die door één van de natuurlijke ouders worden opgevoed samen met een partner van hetzelfde geslacht, situaties waar die kinderen dan vaak nog contact blijven houden met de andere natuurlijke ouder en situaties waar het kind pas op latere leeftijd terecht is gekomen binnen de context van een homoseksuele relatie van zijn natuurlijke ouder en diens partner. Onderscheid wordt er nauwelijks gemaakt en het is in het gros van die studies meestal ook niet duidelijk waarnaar er precies gepeild wordt en welke methodes er gehanteerd worden. Anders gezegd, er bestaat helemaal geen enkele sluitende wetenschappelijke bewijsvoering die het principe van de gelijkwaardigheid op dit vlak tussen hetero- en homoseksuele "gezinnen" kan hard maken.

En het jammere van de zaak is dat die gevallen die in alle redelijkheid een regeling meer dan dringend nodig hebben daardoor misschien in de kou blijven staan wanneer het adoptierecht als lineaire maatregel zou afgeschoten worden. Even jammer zou het zijn wanneer we na een tijd moeten vaststellen dat kinderen opgevoed door homoseksuele adoptiefouders (i.e. buiten enige band met de natuurlijke ouder(s) om) zou blijken te leiden tot een bijzonder zware belasting voor het kind in kwestie. Want eens het adoptie"recht" toegekend, zullen homoseksuele paren met een "kinderwens" er wel over waken dat ze hun deel van de koek zullen krijgen. Met de dreiging van procedures wegens discriminatie als stok achter de deur. Nooit vergeten dat niemand "recht" heeft op kinderen; ze worden ons gegeven en toevertrouwd. Ouderschap is een gunst, nooit een recht. En het belang van het kind staat hierbij altijd centraal en heeft ook altijd absolute voorrang.

Politieke correctheid eist zo ook zijn slachtoffers.

Waarom je een link plaatst tussen 'voorstander van homoadoptie/opvoeding' en 'politieke correctheid' is mij en raadsel, maar soit.

Wat doe je met de (nu bestaande) mogelijkheid voor één persoon (zowel hetero als homo) om een kind te adopteren? Dan zit je ook niet in de situatie van "gewoon man-vrouw koppel" (wat je de 'optimale situatie' noemt), maar wel in de situatie van een éénoudergezin.

Die mogelijkheid kan natuurlijk als gevolg hebben dat een "homovrijgezel" een kind adopteert, en later een homorelatie aangaat. In dit geval zou het kind eveneens in een homofamilie opgroeien, zonder dat er daarom sprake is van 'adoptie'. Men heeft zelfs de situatie van bestaande homokoppels waarbij één van de partners individueel een kind adopteert.

De homoadoptie gaat de concrete realiteit dus niet veranderen (kinderen die nu reeds in homofamilies opgroeien), het is meer een juridische verandering. Zelfs indien homoadoptie niet wordt toegekend, zullen kinderen in homofamilies blijven opgroeien, en zullen homo's kinderen blijven adopteren...

Dus komt men bij de oorspronkelijke vraag: mogen homo's kinderen opvoeden (zelfs wanneer het om hun eigen kind gaat)? Of, om de vraag anders te stellen: mag de Staat (samenleving) het kind van zijn/haar vader/moeder 'afnemen' omdat hij/zij homo is? Want daar gaat het eigenlijk ook om: indien homoadoptie een gevaar betekent voor het kind, lijkt het mij evident dat het opvoeden van een kind door zijn/haar homovader/moeder even gevaarlijk is voor dat kind, en dus verboden moet worden.

[Djiezes]

Ja!

[Lof der Zotheid]

Het is een vaststaand feit dat opgroeien in een holebi - gezin nooit voor 100% hetzelfde is als opgroeien in een hetero - gezin, gezien het feit dat het gewoon natuurlijk is dat een stabiel gezin bestaat euit vader, moeder en kinderen. Natuurlijk bestaan er stabiele één - oudergezinnen of holebi - gezinnen, maar het is ergens steeds geforceerd.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynikus

Het is een vaststaand feit dat opgroeien in een holebi - gezin nooit voor 100% hetzelfde is als opgroeien in een hetero - gezin, gezien het feit dat het gewoon natuurlijk is dat een stabiel gezin bestaat euit vader, moeder en kinderen. Natuurlijk bestaan er stabiele één - oudergezinnen of holebi - gezinnen, maar het is ergens steeds geforceerd.

Wat mij opvalt is dat men het "heterogezin" vaak als een soort monolitisch blok ziet, terwijl dat er binnen die groep evenveel verschillen zijn dan tussen een "heterokoppel" en een "homokoppel".

Waarom de homokoppels "apart" behandelen, terwijl men eveneens bepaalde vragen zouden kunnen stellen ivm bv.:
- onvruchtbare koppels die biologisch gezien geen kinderen kunnen krijgen;
- "gemengde" koppels (bv. een blanke en een zwarte) die ook door een deel van de maatschappij als "abnormaal" beschouwd worden (met al de risico's vandien voor de kinderen);
- gehandicapte koppels, die problemen kunnen ondervinden bij het opvoeden van kinderen (hoe kan een doofstom koppel een kind een taal aanleren?);
- enzovoort.

Waarom gaan de tegenstanders van "homoadoptie" (in de brede zin), nooit tot het (bittere) einde van hun redeneringen?

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Waarom de homokoppels "apart" behandelen, terwijl men eveneens bepaalde vragen zouden kunnen stellen ivm bv.:
- onvruchtbare koppels die biologisch gezien geen kinderen kunnen krijgen;
- "gemengde" koppels (bv. een blanke en een zwarte) die ook door een deel van de maatschappij als "abnormaal" beschouwd worden (met al de risico's vandien voor de kinderen);
- gehandicapte koppels, die problemen kunnen ondervinden bij het opvoeden van kinderen (hoe kan een doofstom koppel een kind een taal aanleren?);
- enzovoort.

Waarom gaan de tegenstanders van "homoadoptie" (in de brede zin), nooit tot het (bittere) einde van hun redeneringen?

Gemengde koppels worden effectief ook minder geaccepteerd dan homogene koppels, en hun kinderen eveneens. Bij de blanken zijn het vuile zwarten, en bij de zwarten zijn het vuile blanken, met andere woorden, ze worden als bastaards gezien. Wat betreft gehandicapte koppels: daar wordt ook vaak trammelant geschopt om bij het minste geringste de kinderen van de ouders weg te halen.

[armoede]

Als de kinderen met liefde en geborgenheid opgevoed worden waarom zou het dan niet mogen. Ik zie niet in waarom homo's minder bekwaam zouden zijn in het opvoeden van kinderen dan hetero's. Het is niet omdat de bekrompen Katholieke opvoeding het anders ziet dat daarom homo's geen kinderen zouden kunnen opvoeden. Als ik persoonlijk de keuze zou mogen hebben en ik zou kunnen kiezen voor een liefdevolle opvoeding en geborgenheid binnen een homosexuele relatie dan zou ik dit verkiezen boven een ontwricht hetero gezin, waar geen plaats voor liefde en geborgenheid is.

[stephen-]

Oorspronkelijk geplaatst door Khonnor

Enige argumentatie waarom dit absurd is graag.
Heb je er ooit al bij stil gestaan dat ook holebi's een kinderwens kunnen hebben en dat ze niet allemaal eerst een hetero realtie gehad hebben alvorens te ontdekken dat ze holebi zij?

Een kinderwens, wat is dat? Kan jij daar een definitie voor geven? Kan jij bewijzen dat iemand een kinderwens heeft? Ja, ik heb ook graag bepaalde dingen (wensen), heb ik dan ook het recht om die dingen zomaar tot mij te nemen?
Het is en blijft een onnatuurlijke situatie dat een homokoppel een kind adopteert of via een draagmoeder verkrijgt, dus ga je dat ook proberen om dat zoveel mogelijk in te tomen en zeker niet aan te moedigen.

Het is trouwens zo dat een homokoppel in 100% van de gevallen nooit een kind kan krijgen op natuurlijke wijze, ook al zijn die twee mannen vruchtbaar, dus geen enkele afwijking vertonen. Dus waarom homokoppels een kind geven als er geen uitzondering is? Dan moet je in eerste instantie al logisch nadenken en besluiten dat homokoppels niet gemaakt zijn om kinderen te hebben.

Bij heterokoppels is de situatie anders. Laten we zeggen dat 10% geen kinderen kan krijgen op natuurlijke wijze. Dus ga je die mensen wel helpen omdat je die 10% ook de kans moet geven om een kind te hebben. Dat zijn uitzonderingen, want zij hebben een afwijking, dus bij een normale situatie zouden ze wel in staat zijn een kind te kunnen krijgen.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door stephen-

Het is en blijft een onnatuurlijke situatie dat een homokoppel een kind adopteert of via een draagmoeder verkrijgt, dus ga je dat ook proberen om dat zoveel mogelijk in te tomen en zeker niet aan te moedigen.

Voil�*. Zo is dat.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynikus

Gemengde koppels worden effectief ook minder geaccepteerd dan homogene koppels, en hun kinderen eveneens. Bij de blanken zijn het vuile zwarten, en bij de zwarten zijn het vuile blanken, met andere woorden, ze worden als bastaards gezien. Wat betreft gehandicapte koppels: daar wordt ook vaak trammelant geschopt om bij het minste geringste de kinderen van de ouders weg te halen.

En welke conclusie trek je hier dan uit?

[Khonnor]

Oorspronkelijk geplaatst door stephen-

Een kinderwens, wat is dat? Kan jij daar een definitie voor geven? Kan jij bewijzen dat iemand een kinderwens heeft? Ja, ik heb ook graag bepaalde dingen (wensen), heb ik dan ook het recht om die dingen zomaar tot mij te nemen?
Het is en blijft een onnatuurlijke situatie dat een homokoppel een kind adopteert of via een draagmoeder verkrijgt, dus ga je dat ook proberen om dat zoveel mogelijk in te tomen en zeker niet aan te moedigen.

Het is trouwens zo dat een homokoppel in 100% van de gevallen nooit een kind kan krijgen op natuurlijke wijze, ook al zijn die twee mannen vruchtbaar, dus geen enkele afwijking vertonen. Dus waarom homokoppels een kind geven als er geen uitzondering is? Dan moet je in eerste instantie al logisch nadenken en besluiten dat homokoppels niet gemaakt zijn om kinderen te hebben.

Bij heterokoppels is de situatie anders. Laten we zeggen dat 10% geen kinderen kan krijgen op natuurlijke wijze. Dus ga je die mensen wel helpen omdat je die 10% ook de kans moet geven om een kind te hebben. Dat zijn uitzonderingen, want zij hebben een afwijking, dus bij een normale situatie zouden ze wel in staat zijn een kind te kunnen krijgen.

Kinderwens = de wens om een kind te hebben en op te voeden. Is dat nu zo moeilijk?
Homo's kunnen perfect kinderen opvoeden, dat is al bewezen. Het enige waar ze tegen moeten vechten zijn de vooroordelen van bepaalde religieuze en conservatieve strekkingen in de maatschappij.
Dat zij geen kinderen kunnen krijgen op nauurlijke wijze doet niets ter zake. Sommige man-vrouw koppels zijn ook onvruchtbaar en moeten kinderen adopteren indien ze er willen opvoeden.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door one in a million

ik ben, ookal is dat voor velen hier moeilijk voor te stellen zelf homosexueel, maardoch vind ik dat wat mijn moeder mij te bieden had onmogelijk door mijn vader te vervangen is en visa verza. mischien is dat onderzoek gedaan in een grote stad, want in een dorp of kleine gemeente doen dit soort dingen (zeker in noordnederlandse gemeentes) snel de ronde en mensen zullen altijd naar je kijken of het negatief is ofniet dat je door homo's bent opgevoed en dat weet ik uit ervaring!. ik ben ik maar ze zien je toch als homosexueel

Er zijn nu al kinderen die opgevoed worden door holebi's en blijkbaar valt dat pestgedrag nogal mee. Vroeger moest men ook even wennen aan gescheiden ouders, een-oudergezinnen, ongehuwd samenwonende ouders... en pesters zijn er altijd, of het nu is omdat je 2 ouders van hetzelfde geslacht hebt, of ros haar hebt, of te dik/dun/groot/klein bent... We gaan toch geen verbod op leggen aan dikkere/rosse/brildragende koppels om kinderen te verwekken, hoop ik...

Daarbij, als er maar 1 biologische/juridische ouder is dan discrimineert men niet het holebi-koppel door de mee-ouder niet te erkennen, maar het kind, want het kan maar van 1 ouder erven, de partner van de ouder hoeft niet bij te dragen tot de opvoeding (ook niet financieel), het kind krijgt maar via 1 ouder sociale rechten, etc...

Als kinderen van holebi's gepest worden, dan is dat de schuld van de pesters en hun ouders (die het kind onverdraagzaam hebben opgevoed). Bij pestgedrag moet het gedrag van de pester worden aangepakt, de schuld bij het slachtoffer (of zijn ouders) leggen is moreel verwerpelijk...

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

En welke conclusie trek je hier dan uit?

Dat alles wat niet aan de standaardnorm voldoet niet of in elk geval veel minder geaccepteerd wordt. Het is niet omdat het holebihuwelijk op papier erkend wordt, dat het gewone volk dat ook accepteert. Daarom dat kinderen van holebi - ouders of gemengde koppels een mindere mate van erkenning genieten. Het is wreed, verkeerd en walgelijk, maar het is zo. In die context heeft een holebi - gezin minder stabiliteit, omdat het door factoren van buitenaf niet voor vol wordt aangezien vanwege de onnatuurlijke aard ervan.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynikus

Dat alles wat niet aan de standaardnorm voldoet niet of in elk geval veel minder geaccepteerd wordt. Het is niet omdat het holebihuwelijk op papier erkend wordt, dat het gewone volk dat ook accepteert. Daarom dat kinderen van holebi - ouders of gemengde koppels een mindere mate van erkenning genieten. Het is wreed, verkeerd en walgelijk, maar het is zo. In die context heeft een holebi - gezin minder stabiliteit, omdat het door factoren van buitenaf niet voor vol wordt aangezien vanwege de onnatuurlijke aard ervan.

Dus, als ik u goed begrijp, zal er geen probleem meer zijn eens de "bevolking" holebihuwelijk/adoptie/wat dan ook, aanvaard zal hebben?

Zal een homorelatie dan "natuurlijk" worden?