massaal protest tegen sociale afbraakpolitiek duitsland

pros de sos · 18 augustus 2004, 21:23

Tienduizenden betogers willen het ontslag van kanselier Schröder

Maagdenburg, 9 augustus 2004. Hier, zoals in 50 andere steden en gemeenten, komen duizenden mensen op straat tegen Hartz IV, het eerste pakket van anti-sociale maatregelen van de regering van socialisten en groenen. Wij willen geen antisociale maatregelen maar werk, zegt een betoger. (Foto Belga -AFP, Michael Urban)

Op de eerste betoging op 28 juli in Maagdenburg waren ze met 600, twee weken later waren het er 15.000. Maagdenburg gaf het signaal. Vanuit deze stad breidde het protest tegen de regeringspolitiek van sociale afbraak zich uit in heel Duitsland.

De organistoren en de deelnemers verwijzen voortdurend naar de maandagbetogingen die in 1989 leidden tot de val van de Berlijnse Muur. Nu willen ze ook iedere maandag betogen, tot de intrekking van de Hartz-wet.

In Leipzig waren er op 9 augustus 10.000 betogers. Het actiecomité riep voor maandag 30 augustus op tot een grote nationale betoging in Leipzig met deelname uit heel de bondsrepubliek. "We komen terug", scandeerden de betogers in lang aanhoudende spreekkoren.

Dergelijke betogingen vonden plaats in talloze steden: Halle, Dresden, Dessau; Rostock, Gera, Jena, Nordhausen, Suhl, Weimar, Pößneck en heel wat gemeenten in Thüringen. In het stadje Senftenberg (in Brandenburg) betoogden op 2 augustus één op de tien inwoners.

In de inmiddels 50 steden en gemeenten waar er maandagbetogingen gehouden worden, eisen de betogers met borden en in spreekkoren de intrekking van wat zij de 'verarmingswetten' noemen en het vertrek van de regering van socialisten en groenen onder leiding van kanselier Schröder.

Vanwaar die woede?

De Hartz-IV-wet is een onderdeel van een globale hervorming van de sociale zekerheid die Agenda 2010 genoemd wordt. Agenda 2010 moet er mee voor zorgen dat Europa, zoals op de Europese top van Lissabon in 2000 is beslist, "tegen het jaar 2010 de competitiefste, meest dynamische op kennis gebaseerde economische macht in de wereld wordt". Dat is uiteraard niet mogelijk zonder een hele reeks maatregelen tegen de arbeidersklasse en tegen de zieken, gepensioneerden, invaliden, werklozen...

De Hartz-IV-wet gaat op 1 januari 2005 in voege. Ze verkort de periode waarin je een werkloosheidsuitkering op basis van je laatste loon trekt van 32 maanden naar 12 maanden. Na die 12 maanden krijgen de werklozen enkel nog een lage, vaste som. Die uitkering zal Arbeitslosengeld II heten. In West-Duitsland zal ze 345 euro (13.800 frank) per maand bedragen, in Oost-Duitsland 331 euro (13.240 frank). Daarbovenop komt een kleine huurvergoeding en een extra bijdrage voor kinderen tot 14 jaar.

Er zijn 4,36 miljoen werklozen in Duitsland. Dat is 10 procent van de beroepsbevolking. In het westen bedraagt ze 8 procent, in het oosten 20 procent.

Aanvraagformulier steekt vuur aan de lont

In de maand juli kregen 2,2 miljoen werklozen al een aanvraagformulier van 16 bladzijden toegestuurd dat ze moesten invullen om het Arbeitslosengeld II aan te vragen. De administratie wil zich zo voorbereiden om tegen begin 2005 klaar te zijn. De mensen beseften opeens hoe ze financieel uitgekleed dreigen te worden en hoe dicht ze bij de armoede staan. Op dat formulier moesten ze gegevens invullen over alle mogelijke inkomsten (uit arbeid of andere vervangingsinkomens, interesten, huurgelden, kindergeld, onderhoudsbetalingen, afdankingvergoedingen, enz...). Ze moesten hun spaargeld aangeven: als het hoger is dan 4.850 euro per persoon (man en vrouw) en 750 euro per persoon voor andere inwonende personen (kinderen), moeten ze dat inleveren. De woede om dat formulier zorgde eind juli voor een eerste maandagbetoging in Maagdenburg.

Na drie weken moest kanselier Schröder woensdagavond 11 augustus een crisisberaad samenroepen. De crisisvergadering besliste twee kleine correcties: het Arbeitslosengeld II, zal vanaf januari en niet februari 2005 uitbetaald worden. Verder mogen de Arbeitslosengeld II-trekkers per kind onder de 15 jaar een bedrag van 4.100 euro (en niet 750 euro) behouden.

Jutta Reinders, regionaal secretaris van de vakbondskoepel DGB in Rostock reageert daar zo op: "Deze wijzigingen zijn maar cosmetische correcties. In Rostock zit één op vijf mensen officieel zonder werk. Velen hebben het formulier gekregen en zien geen toekomst meer voor zichzelf en hun gezin. Daarom beginnen ze zich nu te weren en dat is heel goed."

Ook de initiatiefnemer van de betoging in Maagdenburg, Andreas Ehrholdt laat geen twijfel bestaan: "Wij gaan door tot Hartz IV weg is en er jobs komen."

peter75 · 18 augustus 2004, 21:38

Vaststelling 1) De mensen die de afgelopen dagen betoogden, waren vooral mensen uit het voormalige Oost-Duitsland. De mensen aldaar hebben relatief weinig ervaring met het democratische proces. Hoeveel jaren democratie hebben die mensen al gehad in de voorbije 150 jaar? Van 1989 tot nu en dan misschien nog een paar jaren tussen 1918 en 1933. En dat is het dan. Uiteraard is het dan moeilijk te aanvaarden dat "de staat" hervormingen door-voert die niet zo populair zijn.

Vaststelling 2) De hervormingen die Schröder voorstelt, zijn al bij al niet zo extreem als je weet wat voor een economische puinhoop Duitsland momenteel is. Werkloosheid, concurrentiekracht, onvoorstelbaar royaal SZ-systeem, enz... Zijn voorstellen zij het minste wat je kan doen als je binnen twintig jaar nog IETS van economische groei wilt overhouden om je systeem betaalbaar te houden.

Vaststelling 3) De Duitse oppositie (ter rechterzijde) wil zelfs nog verder gaan dan hetgeen de regering momenteel uitvoert.

Besluit: betogen zal weinig uithalen want de hervormingen die er in Duitsland aan zitten te komen zijn onvermijdelijk en zullen zich in België binnen niet al te lange tijd ook wel opdringen. De vraag is alleen of er voldoende politici de moed zullen hebben om ze ook werkelijk uit te voeren en ze uit te leggen aan de bevolking.

solidarnosc · 18 augustus 2004, 22:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door peter75

Vaststelling 1) De mensen die de afgelopen dagen betoogden, waren vooral mensen uit het voormalige Oost-Duitsland. De mensen aldaar hebben relatief weinig ervaring met het democratische proces. Hoeveel jaren democratie hebben die mensen al gehad in de voorbije 150 jaar? Van 1989 tot nu en dan misschien nog een paar jaren tussen 1918 en 1933. En dat is het dan. Uiteraard is het dan moeilijk te aanvaarden dat "de staat" hervormingen door-voert die niet zo populair zijn.

Vaststelling 2) De hervormingen die Schröder voorstelt, zijn al bij al niet zo extreem als je weet wat voor een economische puinhoop Duitsland momenteel is. Werkloosheid, concurrentiekracht, onvoorstelbaar royaal SZ-systeem, enz... Zijn voorstellen zij het minste wat je kan doen als je binnen twintig jaar nog IETS van economische groei wilt overhouden om je systeem betaalbaar te houden.

Vaststelling 3) De Duitse oppositie (ter rechterzijde) wil zelfs nog verder gaan dan hetgeen de regering momenteel uitvoert.

Besluit: betogen zal weinig uithalen want de hervormingen die er in Duitsland aan zitten te komen zijn onvermijdelijk en zullen zich in België binnen niet al te lange tijd ook wel opdringen. De vraag is alleen of er voldoende politici de moed zullen hebben om ze ook werkelijk uit te voeren en ze uit te leggen aan de bevolking.

1)Tegen het stalinisme mogen ze protesteren zoveel ze willen maar in een ''democratie'' moeten ze hun mond houden. Nja liberale logica zal ik nooit goed begrijpen.

2) Gedurende de jaren 50,60,70,80 en 90 was Duitsland de moter van de Europese economie en werd het Duits model door alle kapitalistische commentatoren geroemd en geprezen. Idem met het Nederlands Poldermodel in de jaren 80 en 90. Nu staan dezelfde cheerleaders in de rij om de boel weer af te breken zodat ze nog een grotere Mercedes kunnen kopen.

3) Dat klopt en dat is een probleem voor het Duitse establishment. Wie zal het ongenoegen in de samenleving kanaliseren? Zelfs de ex-communisten van de PDS zullen niet in staat zijn om dat te doen. De vakbonden? Die staan nu al onder enorme druk om de protesten op te voeren. De SPD, één van de fundamenten van Duitsland, is nog nooit zo onpopulair geweest en is aan het leeglopen.

18 augustus 2004, 21:23	#1
pros de sos Vreemdeling Geregistreerd: 18 augustus 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 70	massaal protest tegen sociale afbraakpolitiek duitsland Tienduizenden betogers willen het ontslag van kanselier Schröder Maagdenburg, 9 augustus 2004. Hier, zoals in 50 andere steden en gemeenten, komen duizenden mensen op straat tegen Hartz IV, het eerste pakket van anti-sociale maatregelen van de regering van socialisten en groenen. Wij willen geen antisociale maatregelen maar werk, zegt een betoger. (Foto Belga -AFP, Michael Urban) Op de eerste betoging op 28 juli in Maagdenburg waren ze met 600, twee weken later waren het er 15.000. Maagdenburg gaf het signaal. Vanuit deze stad breidde het protest tegen de regeringspolitiek van sociale afbraak zich uit in heel Duitsland. De organistoren en de deelnemers verwijzen voortdurend naar de maandagbetogingen die in 1989 leidden tot de val van de Berlijnse Muur. Nu willen ze ook iedere maandag betogen, tot de intrekking van de Hartz-wet. In Leipzig waren er op 9 augustus 10.000 betogers. Het actiecomité riep voor maandag 30 augustus op tot een grote nationale betoging in Leipzig met deelname uit heel de bondsrepubliek. "We komen terug", scandeerden de betogers in lang aanhoudende spreekkoren. Dergelijke betogingen vonden plaats in talloze steden: Halle, Dresden, Dessau; Rostock, Gera, Jena, Nordhausen, Suhl, Weimar, Pößneck en heel wat gemeenten in Thüringen. In het stadje Senftenberg (in Brandenburg) betoogden op 2 augustus één op de tien inwoners. In de inmiddels 50 steden en gemeenten waar er maandagbetogingen gehouden worden, eisen de betogers met borden en in spreekkoren de intrekking van wat zij de 'verarmingswetten' noemen en het vertrek van de regering van socialisten en groenen onder leiding van kanselier Schröder. Vanwaar die woede? De Hartz-IV-wet is een onderdeel van een globale hervorming van de sociale zekerheid die Agenda 2010 genoemd wordt. Agenda 2010 moet er mee voor zorgen dat Europa, zoals op de Europese top van Lissabon in 2000 is beslist, "tegen het jaar 2010 de competitiefste, meest dynamische op kennis gebaseerde economische macht in de wereld wordt". Dat is uiteraard niet mogelijk zonder een hele reeks maatregelen tegen de arbeidersklasse en tegen de zieken, gepensioneerden, invaliden, werklozen... De Hartz-IV-wet gaat op 1 januari 2005 in voege. Ze verkort de periode waarin je een werkloosheidsuitkering op basis van je laatste loon trekt van 32 maanden naar 12 maanden. Na die 12 maanden krijgen de werklozen enkel nog een lage, vaste som. Die uitkering zal Arbeitslosengeld II heten. In West-Duitsland zal ze 345 euro (13.800 frank) per maand bedragen, in Oost-Duitsland 331 euro (13.240 frank). Daarbovenop komt een kleine huurvergoeding en een extra bijdrage voor kinderen tot 14 jaar. Er zijn 4,36 miljoen werklozen in Duitsland. Dat is 10 procent van de beroepsbevolking. In het westen bedraagt ze 8 procent, in het oosten 20 procent. Aanvraagformulier steekt vuur aan de lont In de maand juli kregen 2,2 miljoen werklozen al een aanvraagformulier van 16 bladzijden toegestuurd dat ze moesten invullen om het Arbeitslosengeld II aan te vragen. De administratie wil zich zo voorbereiden om tegen begin 2005 klaar te zijn. De mensen beseften opeens hoe ze financieel uitgekleed dreigen te worden en hoe dicht ze bij de armoede staan. Op dat formulier moesten ze gegevens invullen over alle mogelijke inkomsten (uit arbeid of andere vervangingsinkomens, interesten, huurgelden, kindergeld, onderhoudsbetalingen, afdankingvergoedingen, enz...). Ze moesten hun spaargeld aangeven: als het hoger is dan 4.850 euro per persoon (man en vrouw) en 750 euro per persoon voor andere inwonende personen (kinderen), moeten ze dat inleveren. De woede om dat formulier zorgde eind juli voor een eerste maandagbetoging in Maagdenburg. Na drie weken moest kanselier Schröder woensdagavond 11 augustus een crisisberaad samenroepen. De crisisvergadering besliste twee kleine correcties: het Arbeitslosengeld II, zal vanaf januari en niet februari 2005 uitbetaald worden. Verder mogen de Arbeitslosengeld II-trekkers per kind onder de 15 jaar een bedrag van 4.100 euro (en niet 750 euro) behouden. Jutta Reinders, regionaal secretaris van de vakbondskoepel DGB in Rostock reageert daar zo op: "Deze wijzigingen zijn maar cosmetische correcties. In Rostock zit één op vijf mensen officieel zonder werk. Velen hebben het formulier gekregen en zien geen toekomst meer voor zichzelf en hun gezin. Daarom beginnen ze zich nu te weren en dat is heel goed." Ook de initiatiefnemer van de betoging in Maagdenburg, Andreas Ehrholdt laat geen twijfel bestaan: "Wij gaan door tot Hartz IV weg is en er jobs komen."

18 augustus 2004, 21:38	#2
peter75 Vreemdeling Geregistreerd: 17 augustus 2004 Berichten: 1	Vaststelling 1) De mensen die de afgelopen dagen betoogden, waren vooral mensen uit het voormalige Oost-Duitsland. De mensen aldaar hebben relatief weinig ervaring met het democratische proces. Hoeveel jaren democratie hebben die mensen al gehad in de voorbije 150 jaar? Van 1989 tot nu en dan misschien nog een paar jaren tussen 1918 en 1933. En dat is het dan. Uiteraard is het dan moeilijk te aanvaarden dat "de staat" hervormingen door-voert die niet zo populair zijn. Vaststelling 2) De hervormingen die Schröder voorstelt, zijn al bij al niet zo extreem als je weet wat voor een economische puinhoop Duitsland momenteel is. Werkloosheid, concurrentiekracht, onvoorstelbaar royaal SZ-systeem, enz... Zijn voorstellen zij het minste wat je kan doen als je binnen twintig jaar nog IETS van economische groei wilt overhouden om je systeem betaalbaar te houden. Vaststelling 3) De Duitse oppositie (ter rechterzijde) wil zelfs nog verder gaan dan hetgeen de regering momenteel uitvoert. Besluit: betogen zal weinig uithalen want de hervormingen die er in Duitsland aan zitten te komen zijn onvermijdelijk en zullen zich in België binnen niet al te lange tijd ook wel opdringen. De vraag is alleen of er voldoende politici de moed zullen hebben om ze ook werkelijk uit te voeren en ze uit te leggen aan de bevolking.