Néerlandais spreken? Berk, ça non!

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Waarde mijnheer Hollander,

Hoewel deze draad over taal gaat, eerder dan over gastronomie, zet de taalvaardige fraaiheid van uw stelling in citaat mij aan tot een ogenblik verder bomen. Ik hoop dat de forumpolitie mij dit wangedrag kan vergeven.

Zoals u ongetwijfeld weet is de oppervlakkigheid van de gedachte de beste garantie op het gestand koesteren van mettertijd vastgeroeste misvattingen. Als dit bovendien gepaard gaat met de stellige overtuiging van een in vermeende alwetendheid gemarineerd eigen gelijk, kan inderdaad – zoals dat bij het door u bedoeld klein deel van uw zuider- en mijn noorderburen het geval is - de louter in de eigen geest bewezen idee ontstaan dat alles wat niet uit de beperktheid van de eigen volksstam voortkomt, risicoloos als minderwaardig kan worden aanzien.

U en ik, en allen wier eigenheid een minimum aan openheid van geest en ruimheid van gedachte inhoudt, weten echter dat de natuur in de menselijke genen geen plaats heeft voorzien voor eigenschappen die het ene ras, laat staan de ene nationaliteit, meer- of minderwaardig maakt aan alle anderen. Dat geldt niet enkel voor alles wat tot het domein der menswaardigheid behoort, maar evenzeer voor universeel minder belangrijke zaken zoals het vermogen tot bereiden van voedsel op een wijze die resulteert in een streling der smaakpapillen.

Reeds ten tijde van de koffie-en-thee-inquisitie van onze belgicistische forumvriend, die als Vermeend Genie van Limburg zowat de voortrekker is van het bedoeld deel onzer gezamenlijke buren, was ons reeds duidelijk dat zowel de “Ollandse” als de Franse eet-en drinkgewoonten geen genade konden en mochten vinden, en als bewijs gelden van onze aperte minderwaardigheid ten aanzien van de Belgen, die uiteraard zowat alle kwaliteiten des mensheid in zich hebben verenigd.

Vermits onder andere ikzelf niet door die perfectie word geleid, kan ik u met stelligheid verzekeren dat er naar mijn overtuiging geen enkele reden is om aan te nemen of zelfs maar te vermoeden dat een Hollandse kok van nature minder en/of een Franse kok méér kwaliteiten bezit dan eender welke andere, en/of dat Nederlanders een goede keuken minder goed weten te waarderen dan eender wie anders. Of men het als gastronomie of warrem eete omschrijft maakt daarbij weinig verschil, al klinkt het eerste een beetje smakelijker dan het andere.

Dat alles kan evenwel niet beletten dat ik sommige Nederlandse culinaire “specialiteiten”, overigens evenzeer als sommige Franse, eenvoudigweg niet te vreten vind. Maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak, nietwaar.

Over de Belgische culinaire specialiteiten wens ik mij hier niet uit te laten, behoudens misschien dat de Belgische keuken zonder meer een (niet altijd flauw) afkooksel is van de Franse, zij het met een paar culinaire misverstandjes doorspekt. Zo zult u in mijn land bijvoorbeeld nooit een kwak mayonaise op uw bord uitgesmeerd krijgen om de vettigheid daaronder wat te verdoezelen, maar goed, dat ligt vanzelfsprekend aan het totaal cultuurgemis der Fransen.

Tenslotte zal het u misschien verbazen dat zowel het Ollands als het Frans totaal gebrek aan savoir vivre tevens overduidelijk blijkt uit het feit dat wij hier sinds enige tijd in de Lidl Hollandse koekjes en ander smakelijks uit uw land in de rekken vinden, in een verpakking met Nederlandse tekst bovendien. Laat dit voor ons beiden en elk in onze eigen negorij een troost wezen.

Hartelijke groeten,


G.

Waarde Gwylan,

Het is gewoonweg een ondeugd dat u mij, ten tijde dat ik geteisterd wordt door een milde influenza, op dergelijke subtiele wijze met de gevoelige neus op de feiten drukt dat uw dienaar zich nimmer met uw taalvirtuositeit zal kunnen meten.

Welnu, dat belet mij uiteraard niet op deze mistroostige zaterdagmorgen de aangeboden handschoen node te aanvaarden wetende dat betere mensen dan ik hier al hebben gefaald. Het is dan ook met grote weemoedigheid dat ik mijzelf tooi met de kroon van Koning Sisyphos.

Daarom kan ik alleen maar gniffelen in leedvermaak dat uw zwerk de nederlaag heeft gesmaakt te beschikken over koekjes met Nederlands opschrift. Dat moet toch wel pijn doen.

Dat het leven al zwaar is in contreien nog zuidelijker dan de mijne is genoegzaam duidelijk gemaakt door een welbekende Franse postbeambte, dus ik kunt zich wellicht voorstellen hoe verschrikkelijk het hier bij mij moet zijn. Eigenlijk is een goede kwak mayonaise het enige wat ons hier nog op de been houdt, al is het kantje boord.

Oh, konden wij maar de geneugten smaken die onze van nature goed bedeelde zuiderburen als manna op zich zien nederdalen. Als goed volger van Calvijn moet ik echter bekennen dat dergelijke weelde door ons geheel onverdiend zou zijn en daarmee onze situatie slechts kortstondig en hedonistisch zou verbeteren. De echte prijs zouden wij vermoedelijk later moeten betalen.

Terwijl wij hier langzaam in ons ellendig gebrek wegkwijnen, gaan onze laatste sprankjes vreugde en ijdele hoop uit naar de koekjes met Nederlands opschrift in het zuidelijk zwerk.

[Gwylan]

Oorspronkelijk geplaatst door Hollander

Waarde Gwylan,

Het is gewoonweg een ondeugd dat u mij, ten tijde dat ik geteisterd wordt door een milde influenza, op dergelijke subtiele wijze met de gevoelige neus op de feiten drukt dat uw dienaar zich nimmer met uw taalvirtuositeit zal kunnen meten.

Welnu, dat belet mij uiteraard niet op deze mistroostige zaterdagmorgen de aangeboden handschoen node te aanvaarden wetende dat betere mensen dan ik hier al hebben gefaald. Het is dan ook met grote weemoedigheid dat ik mijzelf tooi met de kroon van Koning Sisyphos.

Daarom kan ik alleen maar gniffelen in leedvermaak dat uw zwerk de nederlaag heeft gesmaakt te beschikken over koekjes met Nederlands opschrift. Dat moet toch wel pijn doen.

Dat het leven al zwaar is in contreien nog zuidelijker dan de mijne is genoegzaam duidelijk gemaakt door een welbekende Franse postbeambte, dus ik kunt zich wellicht voorstellen hoe verschrikkelijk het hier bij mij moet zijn. Eigenlijk is een goede kwak mayonaise het enige wat ons hier nog op de been houdt, al is het kantje boord.

Oh, konden wij maar de geneugten smaken die onze van nature goed bedeelde zuiderburen als manna op zich zien nederdalen. Als goed volger van Calvijn moet ik echter bekennen dat dergelijke weelde door ons geheel onverdiend zou zijn en daarmee onze situatie slechts kortstondig en hedonistisch zou verbeteren. De echte prijs zouden wij vermoedelijk later moeten betalen.

Terwijl wij hier langzaam in ons ellendig gebrek wegkwijnen, gaan onze laatste sprankjes vreugde en ijdele hoop uit naar de koekjes met Nederlands opschrift in het zuidelijk zwerk.

Waarmee uiteindelijk, naar mijn bescheiden mening, elk mogelijk misverstand inzake de knoflookvreters is uitgeklaard.

Rest mij, waarde heer Hollander, u oprecht een zeer spoedig een algeheel herstel te wensen van de milde influenza die momenteel de aangenaamheid van uw noordelijk bestaan tempert. Een dagelijkse portie knoflook had u misschien van bedoeld euvel kunnen vrijwaren, maar laat ik geen zout in een open wonde wrijven en hopen dat de ongetwijfeld stronger medicine die uw dokter u heeft voorgeschreven in geen tijd het zaakje weet te klaren.

Hartelijke groeten,

G.