Morfogenese

[tandem]

Tollend en rollend, werkzaamheid en ontvouwing

Het cruciale punt is wanneer de culturele evolutie en de morfogenese aanvaard moeten worden als een verklarend principe in de menselijke geschiedenis, vertonen ze dezelfde diepgaande bezwaren die voor de traditionalisten, de romantici en de liberaal-sociale theoretici nu juist aanleiding waren dit alles af te wijzen. Met andere woorden, hoe kunnen we Auschwitz verklaren als in het menselijke domein evolutie actief is ? Hoe zouden we het kunnen wagen te zeggen dat sommige culturele verschijnselen meer geëvolueerd zijn dan andere ? Hoe kunnen we het wagen een zo duidelijk waardeoordeel te vellen ? Wat is dat voor arrogantie?

De traditionalisten en de eeuwige filosofen van nu kunnen bijvoorbeeld niet in een culturele evolutie geloven tegen de achtergrond van gruwelen zoals Auschwitz, Hiroshima en Tsjernobyl. Hoe kunnen we zeggen dat er sprake is van evolutie als daardoor zulke monsters worden voortgebracht ? Het is beter de evolutie in haar totaliteit te ontkennen dan een verklaring te moeten zoeken voor dergelijke obsceniteiten.

De romantische critici van de evolutie daarentegen reageren op wat een universele menselijke sympathie lijkt te zijn voor de periode die aan het huidige tumult voorafging. Oermensen hadden over het algemeen niet te lijden onder de rampen van het moderne bestaan – geen industriële vervuiling, weinig slavernij, weinig ruzie over eigendomsrechten enzovoort. Zijn we, kwalitatief gezien, niet bergafwaarts gegaan ? Is het niet tijd terug te keren naar de natuur en naar de nobele wilde om een waarachtiger zelf, een eerlijker samenleving en een rijker leven te vinden?

Ook de liberale theoretici hebben alle reden om terug te schrikken voor het idee van een culturele evolutie. De ongelofelijk grove vormen daarvan, zoals het sociaal darwinisme, schieten niet alleen tekort in het mededogen, veel beangstigender is dat dit botte ‘evolutionisme’ in handen van morele tirannen juist die barbaarse en catastrofale ideeën van de Übermensch, het heersersras en de komst van menselijke halfgoden zou opleveren, die hun ijzingwekkende opmars in de geschiedenis zouden maken, hun opvattingen zouden voorschrijven aan het gefolterde vlees van miljoenen, hun ideologie zouden uitwerken tot gaskamers en het daarbij zouden laten. In reactie op dergelijke gruwelen zijn de liberaal-sociale theoretici automatisch geneigd elke vorm van ‘sociale hiërarchie’ te zien als een voorbode van Auschwitz.

Natuurlijk staat de bewustzijnsevolutie, wanneer ze als verklarend principe gebruikt wordt, voor een aantal zwaarwegende moeilijkheden. Daarom hebben we een aantal basisprincipes nodig die zowel vooruitgang als terugval kunnen verklaren, het goede en het slechte nieuws, de positieve en de negatieve kanten van een evolutionaire stuwkracht die niettemin in mensen actief is als in de rest van de Kosmos. Anders worden we geconfronteerd met de extreem bizarre situatie dat we een krachtige wig dwars door de Kosmos slaan – alles wat niet menselijk is, is aan evolutie onderhevig, alles wat menselijk is niet.

Wat zijn die principes die de culturele evolutie in een aanvaardbare vorm kunnen rehabiliteren en zo de mensheid kunnen herenigen met de rest van de Kosmos, maar tegelijkertijd rekening houden met de positieve en de negatieve kanten van de ontvouwing van het bewustzijn? (Ken Wilber)

[tandem]

Sommige delen willen enkel maar het geheel zijn, dikke miserie het gevolg

Het verschil tussen natuurlijke hiërarchie en pathologische hiërarchie

Tijdens het evolutieproces wordt dat wat in het ene stadium heel is, een deel van het geheel van het volgende stadium – hele atomen worden een deel van moleculen, hele moleculen worden een deel van cellen, hele cellen worden een deel van organismen … Alles in de Kosmos is zowel geheel als deel, een holon in een concentrische hiërarchie of holarchie, een orde van toenemende heelheid en holisme. Maar datgene wat overstijgt kan ook terugdringen en daarom kunnen normale en natuurlijke hiërarchieën degenereren tot pathologische hiërarchieën, tot tirannieke hiërarchieën. In dat geval wil een arrogant holon niet tegelijkertijd geheel en deel zijn, maar uitsluitend een geheel. Punt. Het wil geen deel zijn van iets dat groter is dan het zelf is, het wil geen deel uitmaken van een gemeenschap van zijn medeholonen en wil ze met zijn eigen activiteit domineren. Gemeenschap maakt plaats voor macht, communicatie maakt plaats voor dominantie, wederzijdsheid maakt plaats voor onderdrukking. En elke evenwichtige beschrijving van de geschiedenis is een kroniek van de uitzonderlijke groei en evolutie van normale hiërarchieën, een groei die jammer genoeg de degeneratie tot pathologische hiërarchieën toelaat, waarvan de wonden en littekens zijn achtergebleven in de gefolterde lichamen van talloze miljoenen, een pad van verschrikking in het spoor van het dier dat niet alleen kan overstijgen, maar ook kan onderdrukken. (Ken Wilber)

[marie daenen]

Dat is ergens op persoonlijk vlak de strijd tussen het ik, afgescheiden van de rest en het ik onderdeel van het geheel. In het eerste geval dreigt afstompende dominantie; in het tweede geval zelfdodend nihilisme. In feiten moeten we ons ik zo versterken dat het zelfbewust versmelt in het geheel wat een onmogelijke opgave lijkt.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Dat is ergens op persoonlijk vlak de strijd tussen het ik, afgescheiden van de rest en het ik onderdeel van het geheel. In het eerste geval dreigt afstompende dominantie; in het tweede geval zelfdodend nihilisme. In feiten moeten we ons ik zo versterken dat het zelfbewust versmelt in het geheel wat een onmogelijke opgave lijkt.

Wat zou er mis zijn om samen te werken? Misschien belangrijker, welke obstakels staan een dergelijke samenwerking in de weg? Vandaag zijn we zo ver gevorderd dat we economische basisbeginselen overboord kieperen om dan te zeggen dat het onmogelijk is om samen te werken. Op die manier wordt dat heel begrijpelijk, het is als hordenlopen in spreidstand, we weten ongeveer wel waar we naartoe willen maar we maken het onszelf bijzonder moeilijk, hordenlopen in spreidstand kan ook bijzonder pijnlijk zijn.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Wat zou er mis zijn om samen te werken? Misschien belangrijker, welke obstakels staan een dergelijke samenwerking in de weg? Vandaag zijn we zo ver gevorderd dat we economische basisbeginselen overboord kieperen om dan te zeggen dat het onmogelijk is om samen te werken. Op die manier wordt dat heel begrijpelijk, het is als hordenlopen in spreidstand, we weten ongeveer wel waar we naartoe willen maar we maken het onszelf bijzonder moeilijk, hordenlopen in spreidstand kan ook bijzonder pijnlijk zijn.

Er is totaal niets mis om samen te werken. Welke obstakels staan een dergelijke samenwerking in de weg? Hewel, het feit dat men denkt meer of beter te zijn zonder die samenwerking (wat hier ook voor groepen, landen, consortiums.... kan tellen).

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Er is totaal niets mis om samen te werken. Welke obstakels staan een dergelijke samenwerking in de weg? Hewel, het feit dat men denkt meer of beter te zijn zonder die samenwerking (wat hier ook voor groepen, landen, consortiums.... kan tellen).

Zou men zich daar bewust van zijn en/of is dat nu net een manifestatie van onbewustheid? De tol is wel zwaar voor de totale mensheid, bijna onwaarschijnlijk om dit in de 21ste eeuw waar te nemen.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Zou men zich daar bewust van zijn en/of is dat nu net een manifestatie van onbewustheid? De tol is wel zwaar voor de totale mensheid, bijna onwaarschijnlijk om dit in de 21ste eeuw waar te nemen.

Wat houdt de meeste mensen tegen om zichzelf daar bewust van te worden? Toch juist het ophemelen van de eigen soort. Kijk nu naar de Olympische spelen en hoor het commentaar van de verschillenden landen over hun winnende atleten; het straalt de grootheid van Rusland, Amerika, China, Frankrijk.... uit. Zo lang als men het pattriotisme, het chauvinisme, de eigen grootheid ophemelt, zo lang zal men de mensen blijven in de luren leggen en zullen alle samenwerkingsverbanden alleen worden aanvaard als ze de eigen grootheid dienen en anders zullen ze blijvend verworpen worden. Het ophemelen van zichzelf is in deze stadia de grootste struikelblok op de weg naar een algehele samenwerkende mensheid.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Wat houdt de meeste mensen tegen om zichzelf daar bewust van te worden? Toch juist het ophemelen van de eigen soort. Kijk nu naar de Olympische spelen en hoor het commentaar van de verschillenden landen over hun winnende atleten; het straalt de grootheid van Rusland, Amerika, China, Frankrijk.... uit. Zo lang als men het pattriotisme, het chauvinisme, de eigen grootheid ophemelt, zo lang zal men de mensen blijven in de luren leggen en zullen alle samenwerkingsverbanden alleen worden aanvaard als ze de eigen grootheid dienen en anders zullen ze blijvend verworpen worden. Het ophemelen van zichzelf is in deze stadia de grootste struikelblok op de weg naar een algehele samenwerkende mensheid.

Ja, hoe lang kan je denken dat je anderen in de luren legt en toch blijven denken dat het niet om zelfbedrog gaat?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Ja, hoe lang kan je denken dat je anderen in de luren legt en toch blijven denken dat het niet om zelfbedrog gaat?

Zolang dat de maatschappelijke verdraaiingsmolens draaien zonder al te veel tegenspraak komende van de individuele media zoals facebook.... Maar geef nu zelf toe, wie behorende tot een opgehemelde groep gaat tegen die ophemelening ingaan en hem absurd verklaren? Indien men kwaad spreekt van de groep zullen ze ertegen ingaan en trachten het te ontkennen, maar ik zie niemand ontkennen dat de eigen groep mooi, groot, schoon enz... is... of jawel het moeten de Vlamingen zijn en waar staan ze met steeds weer zichzelf te kleineren tegenover de grote francofonie? Inderdaad ze betalen het gelag.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Zolang dat de maatschappelijke verdraaiingsmolens draaien zonder al te veel tegenspraak komende van de individuele media zoals facebook.... Maar geef nu zelf toe, wie behorende tot een opgehemelde groep gaat tegen die ophemelening ingaan en hem absurd verklaren? Indien men kwaad spreekt van de groep zullen ze ertegen ingaan en trachten het te ontkennen, maar ik zie niemand ontkennen dat de eigen groep mooi, groot, schoon enz... is... of jawel het moeten de Vlamingen zijn en waar staan ze met steeds weer zichzelf te kleineren tegenover de grote francofonie? Inderdaad ze betalen het gelag.

Idd, mensen hebben een hemelse schrik van identiteitsverlies maar ze weten ook niet wat er dan in de plaats komt. Dat men hiermee allerhande nobel wetenschappelijk studiewerk veronachtzaamt is slechts een getuigenis van het onbegrip dat hierover bestaat. En dat betekent niet het verlies van de cultuur maar nu net de bekrachtiging en optimalisatie daarvan, de eenvoudige verderzetting van het evolutionaire proces waar we deel van uitmaken.