Reïncarnatie bewezen?

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door stropke

Wat die kleuter vertelt kan wel waar zijn of gedeeltelijk waar maar komt niet door hemzelf of gereïncarneerd zijn maar door beïnvloeding en inspiratie van boze geesten die hem die verhalen influisteren.

Ik hoop dat je dit als een grapje bedoelt.
Ik zou het echt beangstigend vinden dat in deze tijd iemand nog dergelijke debiele onzin voor waar aanneemt, en daar ongegeneerd mee naar buiten komt.

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Een kleine correctie, er zijn honderden zulke verhalen bekend. Wilt men dat het meer wordt dan een verhaaltje moet die psychiater dit geval voorleggen aan een skeptische vereniging of aan James Randi en samen een onderzoek en bevragingsmethode uitstippelen waar men op kan vertrouwen. En zolang deze procedure niet gevolgd wordt blijven het verhaaltjes.

Bs'd

Ian Stevenson’s Case for the Afterlife: Are We ‘Skeptics’ Really Just Cynics?

http://blogs.scientificamerican.com/...y-just-cynics/

By Jesse Bering | November 2, 2013 | Comments66


If you’re anything like me, with eyes that roll over to the back of your head whenever you hear words like “reincarnation” or “parapsychology,” if you suffer great paroxysms of despair for human intelligence whenever you catch a glimpse of that dandelion-colored cover of Heaven Is For Real or other such books, and become angry when hearing about an overly Botoxed charlatan telling a poor grieving mother how her daughter’s spirit is standing behind her, then keep reading, because you’re precisely the type of person who should be aware of the late Professor Ian Stevenson’s research on children’s memories of previous lives.

Stevenson, who died in 2007, was a psychiatrist by training—and a prominent one at that. In 1957, at the still academically tender age of 38, he’d been named Chair of psychiatry at the University of Virginia. After arriving in Charlottesville, however, his hobbyhorse in the paranormal began turning into a full-grown steed. As you can imagine, investigating apparitions and reincarnation is not something the college administrators were expecting of the head of their mental health program. But in 1968, Chester Carlson, the wealthy inventor of the Xerox copying process who’d been introduced to Stevenson’s interests in reincarnation by his spiritualist wife, dropped dead of a heart attack in a Manhattan movie theatre, leaving a million dollars to UVA on the condition it be used to fund Stevenson’s paranormal investigations. That money enabled Stevenson to devote himself full-time to studying the minds of the dead, and over the next four decades, Stevenson’s discoveries as a parapsychologist served to sway more than a few skeptics and to lead his blushing acolytes to compare him to the likes of Darwin and Galileo.

Stevenson’s main claim to fame was his meticulous studies of children’s memories of previous lives. Here’s one of thousands of cases. In Sri Lanka, a toddler one day overheard her mother mentioning the name of an obscure town (“Kataragama”) that the girl had never been to. The girl informed the mother that she drowned there when her “dumb” (mentally challenged) brother pushed her in the river, that she had a bald father named “Herath” who sold flowers in a market near the Buddhist stupa, that she lived in a house that had a glass window in the roof (a skylight), dogs in the backyard that were tied up and fed meat, that the house was next door to a big Hindu temple, outside of which people smashed coconuts on the ground. Stevenson was able to confirm that there was, indeed, a flower vendor in Kataragama who ran a stall near the Buddhist stupa whose two-year-old daughter had drowned in the river while the girl played with her mentally challenged brother. The man lived in a house where the neighbors threw meat to dogs tied up in their backyard, and it was adjacent to the main temple where devotees practiced a religious ritual of smashing coconuts on the ground. The little girl did get a few items wrong, however. For instance, the dead girl’s dad wasn’t bald (but her grandfather and uncle were) and his name wasn’t “Herath”—that was the name, rather, of the dead girl’s cousin. Otherwise, 27 of the 30 idiosyncratic, verifiable statements she made panned out. The two families never met, nor did they have any friends, coworkers, or other acquaintances in common, so if you take it all at face value, the details couldn’t have been acquired in any obvious way.

This Sri Lankan case is one of Stevenson’s approximately 3000 such “past life” case reports from all over the world, and these accounts are in an entirely different kind of parapsychological ballpark than tales featuring a middle-aged divorcée in a tie-dyed tunic who claims to be the reincarnation of Pocahantas. More often than not, Stevenson could identify an actual figure that once lived based solely on the statements given by the child. Some cases were much stronger than others, but I must say, when you actually read them firsthand, many are exceedingly difficult to explain away by rational, non-paranormal means. Much of this is due to Stevenson’s own exhaustive efforts to disconfirm the paranormal account. “We can strive toward objectivity by exposing as fully as possible all observations that tend to weaken our preferred interpretation of the data,” he wrote. “If adversaries fire at us, let them use ammunition that we have given them.” And if truth be told, he excelled at debunking the debunkers.

I’d be happy to say it’s all complete and utter nonsense—a moldering cesspool of irredeemable, anti-scientific drivel. The trouble is, it’s not entirely apparent to me that it is. So why aren’t scientists taking Stevenson’s data more seriously? The data don’t “fit” our working model of materialistic brain science, surely. But does our refusal to even look at his findings, let alone to debate them, come down to our fear of being wrong? “The wish not to believe,” Stevenson once said, “can influence as strongly as the wish to believe.”

Stevenson’s magnum opus, published in 1997, was a 2,268-page, two-volume work called Reincarnation and Biology. Many of his subjects had unusual birthmarks and birth defects, such as finger deformities, underdeveloped ears, or being born without a lower leg. There were scar-like, hypopigmented birthmarks and port-wine stains, and some awfully strange-looking moles in areas where you almost never find moles, like on the soles of the feet. Reincarnation and Biology contained 225 case reports of children who remembered previous lives and who also had physical anomalies that matched those previous lives, details that could in some cases be confirmed by the dead person’s autopsy record and photos.

A Turkish boy whose face was congenitally underdeveloped on the right side said he remembered the life of a man who died from a shotgun blast at point-blank range. A Burmese girl born without her lower right leg had talked about the life of a girl run over by a train. On the back of the head of a little boy in Thailand was a small, round puckered birthmark, and at the front was a larger, irregular birthmark, resembling the entry and exit wounds of a bullet; Stevenson had already confirmed the details of the boy’s statements about the life of a man who’d been shot in the head from behind with a rifle, so that seemed to fit. And a child in India who said he remembered the life of boy who’d lost the fingers of his right hand in a fodder-chopping machine mishap was born with boneless stubs for fingers on his right hand only. This type of “unilateral brachydactyly” is so rare, Stevenson pointed out, that he couldn’t find a single medical publication of another case.

The psychiatrist found several patterns in his work on children’s memories of previous lives. First, he was convinced that there is only a brief window of time—between the ages of about two and five—in which some children retain these reminiscences of an earlier self. Importantly, their statements are, in principle at least, empirically falsifiable. If adults don’t automatically dismiss young children’s utterances as gibberish, any spontaneous comments suggestive of a past life can be carefully recorded, so researchers like Stevenson might later confirm or disconfirm their accounts. Also, as with the Sri Lankan girl, memories of previous lives tend to occur only when something in the child’s current life jars the recollections awake (in cognitive science terms, a form of recognition memory). In other words, it’s mostly useless to “interview” a child about his or her past life, since—like remembering one’s dream from the night before only while lying in bed tonight—recall can’t be forced on the spot. Stevenson also believed that although past lives may be common, only a small percentage of children retained any memories of their previous existence. Even in India, where nearly everyone believes in reincarnation and it’s nothing special, only about one in every 500 children fit the bill.

Stevenson, an expert on psychosomatic medicine, suspected strong emotions are (somehow) related to a child’s retention of past-life memories. Traumatic deaths, he thought, leave an emotional imprint. Indeed, most of the children he studied claimed that they had met a violent end previously. There was also a gap of a few years between lives; reincarnation is never immediate. And for the most part, souls seemed to stay local. That’s to say, the “previous personality” often lived in a distant village, but not quite so far away as to require a passport. Oftentimes, Stevenson observed, the child had habits and fears linked to the nature of death. Those who said they’d drowned in a previous life had an unusually intense fear of water; those who were stabbed displayed a crippling knife phobia, and so on. There were even three cases of children who’d reacted violently when they’d unexpectedly crossed paths with their own “murderers.” It’s bizarre to picture preschoolers lunging for the throats of adult strangers. Nonetheless, it made sense to Stevenson, since in his view, the children were attacking those who’d gotten away with their murders.

Interestingly, and contrary to most religious notions of reincarnation, there was zero evidence of karma. On the whole, it appeared to be a fairly mechanical soul-rebirthing process, not a moralistic one. What those mechanisms involve, exactly, is anyone’s guess—even Stevenson’s. But he didn’t see grandiose theorizing as part of his job. His job, rather, was simply to gather all the anomalous data, investigate them carefully, and rule out, using every possible method available to him, the rational explanations. And to many, he was successful at doing just that. Towards the end of her own storied life, the physicist Doris Kuhlmann-Wilsdorf—whose groundbreaking theories on surface physics earned her the prestigious Heyn Medal from the German Society for Material Sciences, surmised that Stevenson’s work had established that “the statistical probability that reincarnation does in fact occur is so overwhelming … that cumulatively the evidence is not inferior to that for most if not all branches of science.” Stevenson himself was convinced that, once the precise mechanisms underlying his observations were known, it would bring about “a conceptual revolution that will make the Copernican revolution seem trivial in comparison.” It’s hard to argue with that, assuming it ever does happen.

“The mind is what the brain does,” I wrote in The Belief Instinct. “It’s more a verb than it is a noun. Why do we wonder where our mind goes when the body is dead? Shouldn’t it be obvious that the mind is dead too?” Perhaps it’s not so obvious at all. I’m not quite ready to say that I’ve changed my mind about the afterlife. But I can say that a fair assessment and a careful reading of Stevenson’s work has, rather miraculously, managed to pry it open. Well, a tad, anyway.

[You can read more about Ian Stevenson's legacy to the field of parapsychology, as well as follow research currently underway by his former colleagues, including that of his protégé, Jim Tucker, by visiting the website for the (still very much alive) Division of Perceptual Studies.]

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Aangezien er geen denkbaar materialistisch mechanisme is waardoor geheugen, karakter etc. kunnen doorgegeven worden na de dood, is het op voorhand afwijzen de standaard reactie.

De kloof is zo groot dat het een groot mirakel zou zijn om ze te overbruggen.
Grote mirakels zijn nog nooit waargenomen sinds mensen hunogen goed opentrekken.

Bs'd

Dus omdat jij niet weet hoe het werkt, daarom bestaat het niet??

Dan bestaat evolutie zeker ook niet, want geen mens weet hoe het werkt.

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door stropke

Wat die kleuter vertelt kan wel waar zijn of gedeeltelijk waar maar komt niet door hemzelf of gereïncarneerd zijn maar door beïnvloeding en inspiratie van boze geesten die hem die verhalen influisteren. En die geestelijke machte heeft Jezus op het kruis openlijk tentoongesteld en over hen overwonnen.
"Hij (Jezus) heeft de overheden en de machten ontwapend en openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd" (Kolossenzen 2:15).
Reïncarnatie is een leugen van Gods tegenstander.

Waar zegt de Bijbel, dat reïncarnatie onjuist is?
1. In Heb.9:27 staat: "En zoals het den mensen beschikt is éénmaal te sterven en daarna het oordeel". Er is hier geen sprake van telkens opnieuw geboren te worden in een ander lichaam.
2. De Bijbel leert het tegengestelde van reïncarnatie: "De rechtvaardigen zullen opgewekt worden tot eeuwig leven en de verlorenen tot eeuwig oordeel. " (Mat.13:49,50). Opstanding omvat opstanding en verheerlijking van het oude lichaam, waarbij de ziel en het lichaam - in verheerlijkte toestand - herenigd worden. (1Kor.15:35-53)

Bs'd

En hoe zit het met Elia de profeet, die volgens het NT gereïncarneerd is als Johannes de doper?

"En terwijl zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun, zeggende: Vertelt niemand dit gezicht, voordat de Zoon des mensen uit de doden is opgewekt.
10 En de discipelen vroegen Hem en zeiden: Hoe kunnen dan de schriftgeleerden zeggen, dat Elia eerst moet komen? 11 Hij antwoordde en zeide: 12 Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is en zij hebben hem niet erkend, maar met hem gedaan al wat zij wilden. Zó zal ook de Zoon des mensen door hen moeten lijden. 13 Toen begrepen de discipelen, dat Hij over Johannes de Doper tot hen gesproken had."
Matt 17

[Havanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

En hoe zit het met Elia de profeet, die volgens het NT gereïncarneerd is als Johannes de doper?

Pfff, reincarnatie in een sprookje.
Moet je mijn SF boeken eens lezen. Heropstandingen aan de vleet.
Fantasy and Fiction. Welk woord begrijp je niet?

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

En hoe zit het met Elia de profeet, die volgens het NT gereïncarneerd is als Johannes de doper?

"En terwijl zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun, zeggende: Vertelt niemand dit gezicht, voordat de Zoon des mensen uit de doden is opgewekt.
10 En de discipelen vroegen Hem en zeiden: Hoe kunnen dan de schriftgeleerden zeggen, dat Elia eerst moet komen? 11 Hij antwoordde en zeide: 12 Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is en zij hebben hem niet erkend, maar met hem gedaan al wat zij wilden. Zó zal ook de Zoon des mensen door hen moeten lijden. 13 Toen begrepen de discipelen, dat Hij over Johannes de Doper tot hen gesproken had."
Matt 17

Vind jij het nieuwe testament een relevant document dat uitsluitend waarheid bevat?

[stropke]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

En hoe zit het met Elia de profeet, die volgens het NT gereïncarneerd is als Johannes de doper?

"En terwijl zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun, zeggende: Vertelt niemand dit gezicht, voordat de Zoon des mensen uit de doden is opgewekt.
10 En de discipelen vroegen Hem en zeiden: Hoe kunnen dan de schriftgeleerden zeggen, dat Elia eerst moet komen? 11 Hij antwoordde en zeide: 12 Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is en zij hebben hem niet erkend, maar met hem gedaan al wat zij wilden. Zó zal ook de Zoon des mensen door hen moeten lijden. 13 Toen begrepen de discipelen, dat Hij over Johannes de Doper tot hen gesproken had."
Matt 17

Men veronderstelde ook daar ten onrechte de reïncarnatie terwijl er echter een vergelijking gemaakt wordt.
Als mensen gelijkgesteld worden, kunnen we aannemen: 1. het zijn dezelfde personen; 2. er wordt een vergelijking gemaakt; 3. of er wordt een nakomeling bedoeld.
Wanneer in Markus 9 Mozes en Elia verschijnen, kunnen we vanuit het verband opmaken dat dit dezelfde personen zijn als in het Oude Testament. Mogelijkheid één is hier het waarschijnlijkst. In Ezech. 37:24 staat de belofte dat Gods Knecht David Koning zal zijn in de toekomst over Israël. Daarmee wordt niet David zelf, de oudtestamentische koning bedoeld, maar de Messias, de veel latere Zoon van David. Dit is dus mogelijkheid drie. Wanneer Jezus Johannes de Doper ‘Elias’ (de Griekse vorm van Elia) noemt, bedoelt Hij mogelijkheid twee: Hij maakt een vergelijking (zie Matt. 11:14; Matt. 17:11-13; Mark. 9:11-13). Bedoeld is: iemand die werkt in de geest en kracht van Elia, dus op soortgelijke wijze (Luk. 1:17). Dat Johannes de Doper niet Elia zelf is, blijkt uit zijn eigen uitspraak in Joh. 1:21 ”Zijt gij Elias? En hij zei: Ik ben die niet”.
Van reïncarnatie is überhaupt geen sprake.

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Vind jij het nieuwe testament een relevant document dat uitsluitend waarheid bevat?

Bs'd

Nee, maar de christen aan wie ik die post richtte wel.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Dus omdat jij niet weet hoe het werkt, daarom bestaat het niet??

Niet zeuren, maar een voorstel doen voor een materialistische manier waarop geheugen en karakter kunnen verhuizen van een dood lichaam naar een nieuw levend lichaam.

En begin niet met quantum-kwak he, daarvoor moet je er eerst een minimum van begrijpen.

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Dan bestaat evolutie zeker ook niet, want geen mens weet hoe het werkt.

Nee?
Jouw gebrek aan kennis is opmerkelijk en je tunnelvisie is fenomenaal.

Genetische variatie, genetische drift en natuurlijke selectie, ziedaar de bekende en beschreven materialistische mechanismen van evolutie, die je zelf kan onderzoeken, mocht je kunnen en willen.

http://evolution.berkeley.edu/evolib...e/0_0_0/evo_14

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Nee, maar de christen aan wie ik die post richtte wel.

Good for him...

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Niet zeuren, maar een voorstel doen voor een materialistische manier waarop geheugen en karakter kunnen verhuizen van een dood lichaam naar een nieuw levend lichaam.

En begin niet met quantum-kwak he, daarvoor moet je er eerst een minimum van begrijpen.

Bs'd

Verdiep je daar dan eens een beetje in, dan kunnen we het daar wel over hebben.

Nee?
Jouw gebrek aan kennis is opmerkelijk en je tunnelvisie is fenomenaal.

Genetische variatie, genetische drift en natuurlijke selectie, ziedaar de bekende en beschreven materialistische mechanismen van evolutie, die je zelf kan onderzoeken, mocht je kunnen en willen.

http://evolution.berkeley.edu/evolib...e/0_0_0/evo_14

Genetische drift, noch natuurlijke selectie, kan nieuwe soorten maken.

Wat dat wel kan, dat weet geen enkele evolutionist.

[Athelas]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Genetische drift, noch natuurlijke selectie, kan nieuwe soorten maken.

Wat dat wel kan, dat weet geen enkele evolutionist.

Zucht. Ik ben blij dat niet-evolutionisten het wel weten. Waarschijnlijk via wel een magisch deeltje, the god particle, dat eens heen en weer beweegt in onzichtbare dimensies en zo informatie toevoegd. Zit ik in de goede richting? Of is deze verklaring te veel informatie? Moet ik het mystieker houden zoals God werkt in mysterieuze wijze. Wie zijn wij om dat te begrijpen of in vraag te stellen? Zit ik in de buurt?

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Verdiep je daar dan eens een beetje in, dan kunnen we het daar wel over hebben.

Misschien eerst beginnen met de basics, Eliyahu
Wat er uit je posts valt uit te maken is dat zelfs een probleem.

Genetische drift, noch natuurlijke selectie, kan nieuwe soorten maken.

Allez ... da's nieuw een gelovige die dat komt te beweren

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Allez ... da's nieuw een gelovige die dat komt te beweren

Bs'd

Ongelovigen beweren dat ook hoor. Tenminste, diegenen die weten waar ze het over hebben.

Hier zijn er een paar:

Hoe ontstaan nieuwe soorten?

Darwins boek heette "Het ontstaan van de soorten", ondankst het feit dat hij deze vraag eigenlijk niet echt behandeld heeft; meer dan hondervijftig jaar later is het nog steeds grotendeels een mysterie hoe soorten precies ontstaan.

Chris Colby, The Talk Origens Archive, Introduction to evolutionary biology.



Huidige verkenningen van de nieuwe genetische en embryonale ontwikkelingsmechanismen - door gebruik te maken van de nieuwe technieken van de moleculaire biologie - zouden de lijst van potentiele mechanismen voor micro- en macro-evolutionaire verandering kunnen vergroten,. Misschien dat we dan zullen weten of het soort micro-evolutionaire onderscheiding dat optreedt als twee dochtersoorten van een groep reproductief geisoleerd raken,ook kan leiden tot nieuwe geslachten, families, of zelfs afdelingen.
Biology, N.K.Wessells (Stanford University) and J.L. Hopson, 1988, page 1074
A large volume with a distinct evolutionist slant. A textbook for biology students. setstats

Oftewel, nu weten we het niet, maar misschien weten we het dan.


Het is niet bekend of macro-evolutie plaatsvindt door niet-geledelijk sprongen, noch is het duidelijk of er unieke mechanismen nodig zijn voor of niet-geleidelijke sprongen of macro-evolutie.
Biology, blz 1075


Mutaties kunnen het in elk geval niet:

"Voor een belangrijk deel zijn puntmutaties verantwoordelijk voor wat soms aangeduidt wordt als micro- of moleculaire evolutie, dat wil zeggen: De gedurende de evolutie steeds verdergaande vervanging van basen in homologe genen en van aminozuren in de daarmee corresponderende eiwitten. Maar ze hebben waarschijnlijk weinig van doen gehad met het veel meer omvattende verschijnsel in de evolutie, dat geleid heeft tot het ontstaan van steeds complexere levensvormen. Puntmutaties schijnen tijdens de hele evolutie met dezelfde frequentie te zijn voorgekomen en vertonen geen correlatie met gebeurtenissen die op een bepaald ogenblik nogal abrupt hebben geleid tot het verschijnen van nieuwe soorten."

Prof Christian de Duve, Nobel Prize in Physiology or Medicine, "De Levende Cel", deel 2.


"Puntmutaties of chromosomale herschikking zijn op zichzelf maar een beperkte bron van variatie voor evolutie, omdat ze alleen maar een functie kunnen wijzigen, of één bepaalde soort functie kunnen veranderen in een andere."

An Introduction to Genetic Analysis, A.J.F. Griffiths, (university of Britisch Columbia) J.H. Miller, (university of California, Los Angeles) D.T. Suzuki, (university of Britisch Columbia) R.C. Lewinton, (Harvard University) W.M. Gelbart (Harvard University) 1996, blz 794



"Bewijs stapelt zich op, dat evolutie van eiwit-sequenties niet de enige of zelfs de belangrijkste basis is van de evolutie van organismes."

Biochemistry, D. Voet, (university of Pennsylvania) J.G. Voet, (Swarthmore College) 1995


http://www.weloennig.de/Loennig-Long...-Variation.pdf

"In accord with the law of recurrent variation, mutants in every species thoroughly examined (from pea to man) − whether naturally occurring, experimentally induced, or accidentally brought about − happen in a large, but nevertheless limited spectrum of phenotypes with either losses of functions or neutral deviations. Yet, in the absence of the generation of new genes and novel gene reaction chains with entirely new functions, mutations cannot transform an original species into an entirely new one. This conclusion agrees with all the experiences and results of mutation research of the 20th century taken together as well as with the laws of probability. Thus, the law of recurrent variation implies that genetically properly defined species have real boundaries that cannot be abolished or transgressed by accidental mutations."

[Havanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd
Ongelovigen beweren dat ook hoor. Tenminste, diegenen die weten waar ze het over hebben.

Heb je nu eigenlijk al één splinter bewijs van je voorhuid etende god?
Laat de wetenschap maar over aan zij die er kennis van hebben, deal?

[Eliyahu]

Oorspronkelijk geplaatst door Havanna

Heb je nu eigenlijk al één splinter bewijs van je voorhuid etende god?

Bs'd

Er is nu sterk onweerlegbaar wetenschappelijk bewijs dat God bestaat. Het heet "het antropisch principe".

De natuurwetten die het heelal besturen, en de opbouw van het heelal, die moeten om leven mogelijk te maken, extreem nauwkeurig afgesteld zijn. Zo vreselijk nauwkeurig dat het onmogelijk is om te zeggen dat het heelal door puur toeval gevormd is, door een ongeleide explosie.

Wetenschappers ontdekken steeds meer en meer waarden die extreem exact afgesteld moeten zijn om leven in het heelal mogelijk te maken.

In 1961 waren er nog maar twee van deze constanten bekend, waarvan de meest kritieke de verhouding was tussen de zwaartekracht en de electromagnetische kracht. Als die varieert voor slechts 1 deel in 10^40 (dat is 10 tot de macht 40, dat is een 1 met 40 nullen, dat is 10.000 triljoen triljoen triljoen) dan is er geen leven mogelijk.

Vandaag de dag staat het aantal waardes van kosmische constanten die zeer nauwkeurig afgesteld zijn op het mogelijk maken van leven, (elke vorm van leven) op 38.
Hiervan is de meest kritische de ruimte-energiedichtheid. De waarde daarvan kan niet meer variëren dan 1 deel op 10^120, want dan zijn de planeten en sterren die nodig zijn voor leven niet meer mogelijk.

Om enig idee te krijgen van de grootte van deze getallen, even iets over het universum wat wij kunnen waarnemen. Het heeft een doorsnede van zo'n 156 miljard lichtjaar, dat is ongeveer 1.500.000.000.000.000.000.000.000 km. Het bevat ongeveer 50.000.000.000.000.000.000.000 sterren, verdeeld over zo'n 80 miljard sterrenstelsels. Het totale aantal atomen hierin wordt geschat op 10^80.

De kans voor ons universum om te worden zoals het geworden is, zodat er leven in mogelijk is, ligt op ongeveer 1 op 10^173.

Voor meer engelstalige informatie over dat onderwerp kijk hier: http://www.reasons.org/scientists/an...-plan-humanity

Een wiskundige, Borel, heeft berekend dat een gebeurtenis die een kans heeft om te gebeuren van niet meer dan 1 op 10^50, dat dat nooit zal gebeuren, dit ongeacht de hoeveel tijd ter beschikking, en ongeacht het aantal pogingen.

Zoals iedereen kan zien, de kansen dat de afstemming van het heelal bij toeval zo is dat leven mogelijk is, is zeer vele malen kleiner dan die ondergrens van 1 op 10^50.

Betreffende dit antropische principe schreef één van de grootste wetenschappers die nu leven, Stephen Hawking: "De meeste waardes zouden universums veroorzaken die, alhoewel ze zeer mooi zouden zijn, niemand zouden kunnen bevatten om die schoonheid te bewonderen. Men kan dit zien als bewijs voor een goddelijk doel in de schepping van het heelal en de keuze van de natuurwetten, of als ondersteuning voor het sterke antropische principe."
"Een korte geschiedenis van de tijd", door Stephen Hawking, blz 139.

"Het is zeer moeilijk om te verklaren waarom het universum begonnen is op precies de manier waarop het begonnen is, behalve als de daad van een God die van plan was om wezens zoals ons te scheppen." Idem blz 140

Dus daar is het, het wetenschappelijke bewijs dat God bestaat.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Eliyahu

Bs'd

Er is nu sterk onweerlegbaar wetenschappelijk bewijs dat God bestaat. Het heet "het antropisch principe".

De natuurwetten die het heelal besturen, en de opbouw van het heelal, die moeten om leven mogelijk te maken, extreem nauwkeurig afgesteld zijn. Zo vreselijk nauwkeurig dat het onmogelijk is om te zeggen dat het heelal door puur toeval gevormd is, door een ongeleide explosie.

Wetenschappers ontdekken steeds meer en meer waarden die extreem exact afgesteld moeten zijn om leven in het heelal mogelijk te maken.

In 1961 waren er nog maar twee van deze constanten bekend, waarvan de meest kritieke de verhouding was tussen de zwaartekracht en de electromagnetische kracht. Als die varieert voor slechts 1 deel in 10^40 (dat is 10 tot de macht 40, dat is een 1 met 40 nullen, dat is 10.000 triljoen triljoen triljoen) dan is er geen leven mogelijk.

Vandaag de dag staat het aantal waardes van kosmische constanten die zeer nauwkeurig afgesteld zijn op het mogelijk maken van leven, (elke vorm van leven) op 38.
Hiervan is de meest kritische de ruimte-energiedichtheid. De waarde daarvan kan niet meer variëren dan 1 deel op 10^120, want dan zijn de planeten en sterren die nodig zijn voor leven niet meer mogelijk.

Om enig idee te krijgen van de grootte van deze getallen, even iets over het universum wat wij kunnen waarnemen. Het heeft een doorsnede van zo'n 156 miljard lichtjaar, dat is ongeveer 1.500.000.000.000.000.000.000.000 km. Het bevat ongeveer 50.000.000.000.000.000.000.000 sterren, verdeeld over zo'n 80 miljard sterrenstelsels. Het totale aantal atomen hierin wordt geschat op 10^80.

De kans voor ons universum om te worden zoals het geworden is, zodat er leven in mogelijk is, ligt op ongeveer 1 op 10^173.

Voor meer engelstalige informatie over dat onderwerp kijk hier: http://www.reasons.org/scientists/an...-plan-humanity

Een wiskundige, Borel, heeft berekend dat een gebeurtenis die een kans heeft om te gebeuren van niet meer dan 1 op 10^50, dat dat nooit zal gebeuren, dit ongeacht de hoeveel tijd ter beschikking, en ongeacht het aantal pogingen.

Zoals iedereen kan zien, de kansen dat de afstemming van het heelal bij toeval zo is dat leven mogelijk is, is zeer vele malen kleiner dan die ondergrens van 1 op 10^50.

Betreffende dit antropische principe schreef één van de grootste wetenschappers die nu leven, Stephen Hawking: "De meeste waardes zouden universums veroorzaken die, alhoewel ze zeer mooi zouden zijn, niemand zouden kunnen bevatten om die schoonheid te bewonderen. Men kan dit zien als bewijs voor een goddelijk doel in de schepping van het heelal en de keuze van de natuurwetten, of als ondersteuning voor het sterke antropische principe."
"Een korte geschiedenis van de tijd", door Stephen Hawking, blz 139.

"Het is zeer moeilijk om te verklaren waarom het universum begonnen is op precies de manier waarop het begonnen is, behalve als de daad van een God die van plan was om wezens zoals ons te scheppen." Idem blz 140

Dus daar is het, het wetenschappelijke bewijs dat God bestaat.

Misschien zijn er wel 10^200 universa rondom ons, met andere fine tuned parameters, waarin andere vormen van leven mogelijk zijn, en is ons universum slechts als een druppeltje in een oceaan van universa met leven.

Of misschien ontstaat elke microseconde een variant van een universum met een variatie van de parameters, waarbij de meerderheid onmiddelijk implodeert, maar elk miljoen jaar er succesvolle combinatie ontstaat die niet implodeert en waarin dan een sekte kan ontstaan van fundamentalisten die hun variant van dat universum als uniek en centraal beschouwen en speciaal voor hun ontworpen door een onzichtbare papa-figuur met slecht karakter.

Uw hypothese is dus waardeloos bij gebrek aan vergelijkingsmateriaal, bllsht.

[circe]

Ik was vroeger een Chinees die mee ingemetseld is in de chinese muur.

Maar niemand gelooft me. Dat is wel balen hé.

Het valt me altijd op dat de meeste van die gereïncarneerden altijd van die bekende figuren zijn, of hun entourage. "ik heb Marylin Monroe gekend"....

Als ik zeg dat ik Li Tsjang Kwak heb gekend, dan kijkt er niemand op. Li is ook in de muur mee begraven zie je.

[exodus]

Reïncarantie bestaat. Deze case van die kleuter is één van de zovele cases (honderden). Meestal als de kinderen ouder worden verwijnen de herinneringen, maar niet altijd.

Al de ervaringen van onze vorige levens liggen opgeslagen in ons onderbewuste. Bij sommige kinderen werkt dat voor een of andere reden nog niet goed, en ligt het recentste leven nog aan de oppervlakte van het bewustzijn.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door exodus

Reïncarantie bestaat. Deze case van die kleuter is één van de zovele cases (honderden). Meestal als de kinderen ouder worden verwijnen de herinneringen, maar niet altijd.

Al de ervaringen van onze vorige levens liggen opgeslagen in ons onderbewuste. Bij sommige kinderen werkt dat voor een of andere reden nog niet goed, en ligt het recentste leven nog aan de oppervlakte van het bewustzijn.

En dat gaan ze nu afschieten en als de grootste nonsens en fabeltjeskrant voorstellen want de zuivere god wetenschappen heeft daar nog geen kaas van gegeten.