Scheiding der machten, een dikke farce?

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Ik ook, ma ja, daarmee hebben we nog altijd geen scheiding der machten...

Denk je niet dat een totale scheiding der machten een utopie is?

Macht zoekt andere macht op om die macht te consolideren of vergroten.
Bomen komen mekaar niet tegen, mensen (met macht) weldegelijk.
Scratch my back and I'll scratch yours......

Principes zijn mooi, maar de realiteit kan je niet tegenhouden.

[Tantist]

Misschien wel, maar daar hoef ik me niet bij neer te leggen.

En ga je er niet mee akkoord dat de werkelijke controle op het beleid niet vanuit het parlement moet komen, maar vanuit het volk? BROV is een heel goed instrument, dat de plaats van het parlement in kan nemen als dit volgens het volk teveel beïnvloed wordt door de uitvoerende macht.

Voeg daar nog afzettingsprocedures bij voor rechters en ministers, en je bent al heel ver.

Blijft de macht van de partijen, die toch zeer machtig blijven omdat hun uitgetekend beleid de "default" is, en de door hun uitgestippelde lijn gevolgd zal worden, tenzij het werkelijk de spuigaten uitloopt dat het geen minimale, maar een maximale "opstand" uitlokt...

[Nathan]

De scheiding tussen de wetgevende en de uitvoerende macht is op dit moment niet het geval omdat de uitvoerende macht het vertrouwen nodig heeft van de wetgevende macht. De partijen willen liefst de macht bekomen dus is het zeer belangrijk dat de parlementsleden stemmen zoals het gevraagd wordt door de regering.
Dus wat je moet doen is het vertrouwensband tussen uitvoerende en wetgevende macht doorknippen. Om toch nog genoeg controle te behouden stel ik een systeem voor als in Californië waar het mogelijk is door middel van referendum de wetgevende macht (de gouverneur) terug te fluitten (een zogenaamde recall).

Je kan dan twee mogelijke stelsels hebben: Een presidentieel stelsel (zoals in de Amerikaanse grondwet staat, de founding fathers waren grote 'fans' van Montesquieu). Dit is een echt e scheiding der machten, hoewel je nog altijd zit met de rechterlijke macht, hiervoor vind ik de Amerikaanse Grondwet dan weer minder goed, maar dat is een andere discussie.
In de Amerikaanse senaat zijn twee partijen aanwezig maar men stemt zeer zelden per fractie.

Een kondoranz stelsel, waarbij alle partijen in de regering vertegenwoordigt zijn en hierdoor het parlementaire spelletje van meerderheid tegen oppositie overbodig is.

Groeten,
Nathan

[Distel]

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Blijft de macht van de partijen, die toch zeer machtig blijven omdat hun uitgetekend beleid de "default" is, en de door hun uitgestippelde lijn gevolgd zal worden, tenzij het werkelijk de spuigaten uitloopt dat het geen minimale, maar een maximale "opstand" uitlokt...

Geheimhouding van stemming zou al een stap in de goede richting zijn.

[BMG]

België kent een spreiding der machten, geen exacte scheiding. Het "checks and ballances"-systeem is gewoon nodig. In feite berust alle uitvoerende macht nog bij de koning, maar de wetgevende macht bestaat uit de kamer, de senaat en ja, de koning! Alleen de Verenigde Staten en de Franse Republiek onder leiding van Robbespiere was echt volgens het trias politica-principe (Montesqieu). In België zouden we rechtstreekse verkiezingen voor de uitvoerende macht kunnen installeren, maar dan zijn we eigenlijk bezig aan een republiek. Nu heeft de regering in ons systeem eigenlijk grondwettelijk geen grondslag, het zijn in feite gewoon raadgevers van de koning.

De partijpolitiek werd in de eerste instantie trouwens gezien als iets democratisch. Individuele parlementsleden gingen zich achter een partij scharen om de wil van het volk door te drukken. Daarom dat particratie bij de socialisten als vanzelfsprekend wordt ervaren, in tegenstelling tot de liberalen.

[777]

Op gerechterlijk vlak spreekt men voortdurend over scheiding der machten, en het is juist daar dat het niet wordt toegepast.

Hoeveel magistraten en vooral rechters hebben geen kleur ??

[Judge]

Oorspronkelijk geplaatst door 777

Op gerechterlijk vlak spreekt men voortdurend over scheiding der machten, en het is juist daar dat het niet wordt toegepast.

Hoeveel magistraten en vooral rechters hebben geen kleur ??

Elke mens heeft een kleur. Het komt er op aan die te laten meespelen in de beoordeling.

De benoeming van rechters is tegenwoordig niet meer in handen van de uitvoerende macht maar gebeurt nu grotendeels door de Hoge Raad voor Justitie.

[Judge]

Oorspronkelijk geplaatst door Distel

Geheimhouding van stemming zou al een stap in de goede richting zijn.

Maar valt de ultieme controle weg. De controle van de volksvertegenwoordigers via verkiezingen.

[Judge]

Een echte scheiding der machten bestaat niet.

België kent eerder een interdependentie der machten.

De uitvoerende macht , de Koning, komt tussen in de wetgevende functie via wetsontwerpen en via de bekrachtiging. de Koning kan ook de wetgevende macht, Kamer en Senaat, ontbinden.

De wetgevende macht, komt tussen in de uitvoerende macht door het geven en ontnemen van het vertrouwen aan de regering. Bovendien kan de uitvoerende macht in de regel slechts akten van de wetgevende macht uitvoeren (via Koninklijke en ministeriële besluiten)

De rechterlijke macht werd traditioneel benoemd door de uitvoerende macht en wetgevende macht (Raadsheren voor het Hof van Cassatie werden voorgedragen door het Parlement). De rechters kunnen akten van de uitvoernde macht buiten toepassing laten indien ze strijdig zijn met de wetten uitgevaardigd door de wetgevende macht.

Bovendien zijn er in de jaren '50 en '80 nog twee nieuwe instellingen bijgekomen die dan wel een rechterlijke functie hebben maar toch niet tot de rechterlijke macht in organieke zin gerekend worden nl. het Arbitragehof die wetten controleert op hun grondwettelijkheid en de Raad van State die akten van de uitvoerende macht controleert op hun wettelijkheid.

Ook in Verenigde Staten dat een zogezegd een striktere scheiding der machten zou hebben bestaan zulke bruggetjes.

President benoemt leden Hooggerechtshof. Senaat benoemt hoge ambtenaren. Congress kan de President afzetten. Rechterlijke macht kan akten van President en Congress ongrondwettelijk verklaren....

Deze bruggetjes zorgen ervoor dat de ene macht altijd de andere macht nodig heeft om zijn hoofdfunctie te kunnen uitoefenen. Zo kan een machtsconcentratie vermeden worden. Al blijft dit allemaal theorie en is het syteem zo het oorspronkelijk is opgezet een beetje ondermijnd door de partijpolitiek.