Christendom gebasseerd op "verkeerde informatie" ?

[Godfried]

Beste Darwin,

Dank voor deze uitleg. Was zeer verhelderend en van een ander niveau dan het gros van de teksten die je hier op de fora te lezen krijgt.

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Mijn religieus gevoel heeft betrekking op al wat de cosmos uitmaakt. Het ontstaat door de verwondering over het zijn, over het leven, en dan is het onmogelijk een oplossing te vinden op de vraag : "Waar komt dat alles vandaan?". Want stel dat er een goddelijk wezen is dat het universum geschapen heeft. Waar komt dan deze Schepper op zijn beurt weer vandaan?

Zijn de begrippen "begin" en "einde" of "oorsprong" geen te beperkte begrippen? God is. Hij overstijgt de geschiedenis en alle menselijk begripsvermogen. Je kan God op verschillende manieren benaderen maar elk van deze manieren heeft haar specifieke tekortkomingen. Een van de Godsbeelden is God te zien als de Kosmos zelf, zoals u doet. Ik denk dat u hierin de lijn volgt van de bekende Jezuïtische theoloog en paleontoloog Teilhard de Chardin. Het gevaar met deze benadering - en deze kritiek heeft de Kerk dan ook op Teilhard de Chardin's stellingen geformuleerd - is dat God gezien wordt als een onpersoonlijk en puur theoretisch begrip. De stap naar God als nutteloze hypothese is dan snel gemaakt. Dit is uiteindelijk een impliciete ontkenning van de Goddelijke natuur van Christus, die toch zei dat Hij de Zoon van God was. De zoon, in zekere zin, van het Alles, de Kosmos. Het begrip van het Volmaakte, de Perfectie, is in de persoon van Jezus Christus mens geworden en heeft gesproken tot Zijn schepping.

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

De Cosmos, die voor zover de wetenschap het vandaag voor ons mensen op aarde kan weten, ons vertelt dat deze Cosmos een eeuwig pulserend fenomeen is dat begint in een dimensieloos punt met alle potentie in zich en dan uitdijnt en in een bijna eeuwigdurende evolutie steeds hogere vormen van integratie doorloopt, totdat er op het einde misschien wel één grote het heelal omvattende superintelligentie ontstaat, nét voor het heelal weer terug ineenklapt en nog net op tijd om een volgende grote Cosmische Cyclus in te zetten.

Net zoals Mark Eyskens, hecht u veel belang aan het wetenschappelijk aspect. Maar wat maakt het uit of het heelal nu pulseert, statisch is, of of het 6000 jaar of miljarden jaren oud is of wat dan ook? Misschien ontdekken we binnen 100 jaar weel heel andere zaken, die ons nopen andere hypotheses op te stellen. Dit mag geen invloed uitoefenen op het Godsbeeld. Het intuïtieve Godbewustzijn dat u koestert, het besef dat er, minstens conceptueel, een Perfecte bestaat: daar gaat het om. En deze persoon (zo u wil) heeft zich door de profeten en in Jezus Christus geopenbaard. Dat is de essentie.

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Jezus was in die zin de zoon van God en in die zin zijn de zoon en de Vader één, zoals wij zusters en broeders allen kinderen Gods zijn, omdat de Cosmos ons voortgebracht heeft en wij één met de Cosmos zijn.

Ik kan dit alleen maar beamen. U bent een heel eind op weg het mysterie van de Triniteit te ontrafelen.

[Supe®Staaf]

@Jos Verhulst
Om ideeën te formuleren bedienen we ons van begrippen. Dat heeft beperkingen.
Om echt objectief te kunnen vatten wat je schrijft zijn begrippen zoals waarheid (al dan niet met hoofdletter) door veel te veel mensen geïnterpreteerd en beladen met allerlei tegenstrijdige inhouden.
Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

[circe]

Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

Daar ga ik met je mee superstaaf.

Indien interesse hierbij volgende link naar de site van Rupert Sheldrake, een bioloog die daar wel een zeer specifieke benadering bij heeft.

http://www.intuition.org/txt/sheldrak.htm

Het boek "The presence of the past" heb ik via die link vorig jaar besteld en thuisgekregen, en als ik nu eens zou kunnen stoppen met op die forae te tetteren zou ik er eens aan kunnen beginnen sé! erg hé.

Maar ik zal hier al een stukje van de achterflap typen voor de geïnteresseerden:

Quote:
Rupert Sheldrake's theory of morphic resonance challenges the fundamental assumptions of modern science. An accomplished biologist, Sheldrake proposes that all natural systems, from crystals to human society, inherit a collective memory that influences their form and behavior. Rather than being ruled by fixed laws, nature is essentially habitual.

The "Presence of the Past" lays out the evidence for Sheldrake's controversial theory, exploring its implications in the fields of biology, physics, psychology and sociology. At the same time, Sheldrake delivers a stinging critique of conventional scientific thinking, which sees nature as a machine that, although constant and governed by eternal Laws, is nonetheless somewhat evolutionary. In place of the mechanistic, neo-Darwinian worldview he offers a new understanding of life, matter and mind.

Rupert Sheldrake, Ph.D is a former Research Fellow of the Royal Society and was a scholar of Clare College, Cambridge, and a Frank Knox Fello at Harvard University. His other books include: "A New Science of LIfe, The Rebirth of Nature and Seven Experiments That Could Change the World"

Unquote

Ik heb reeds een paar boeken van hem gelezen en moet zeggen dat bezien vanuit Sheldrake's zienswijze een hele hoop 'levensvragen' wel ineens heel logisch en duidelijk kunnen worden opgelost.

(Dus zonder die diepzinnige en toestanden op basis van een paar boeken uit de oudheid....die dan nog claimen dat ze door een "hogere macht" werden neergezonden).

Die hogere macht heeft volgens mij wel wat anders te doen dan tekstjes neer te zenden in talen die geen kat verstaat en dan nog telkens aan één persoon terwijl hij gewoonlijk aan het slapen is, of een of andere epileptische aanval krijgt.

Zeg nu zelf, als die hogere macht écht zijn boodschap aan alle homo sapiens sapiens (en waarom niet aan andere diersoorten?) had willen doorgeven, dan had hij zelf toch wel de TV en het internet uitgevonden zeker!

[Darwin]

Wat de "morfische resonantie" van Sheldrake betreft, daar heb ik zo mijn twijfels bij.

Maar ik voer wel wetenschappelijk onderzoek uit naar evolutie, en daar heb ik een stuk "waarheid" ontdekt, dat ik nog niet heb gepubliceerd heb, maar dat er op neer komt, dat de loop van de evolutie wel degelijk volgens welbepaalde regels van steeds hogere organisatie verloopt.


Anderzijds voer ik ook wetenschappelijk onderzoek uit naar wat je zou kunnen noemen de schemerzone tussen geest en materie.

En ook hier heb ik naar mijn overtuiging een belangrijke "sleutel tot de waarheid" ontdekt. Maar ook hier heb ik nog niets over gepubliceerd.

Wel kan ik zeggen dat de Joden en de Egyptenaren en de Hellenen veel meer wisten van de "waarheid" dan nu vermoed. Hoe ze tot die wetenschap of dat weten zijn gekomen, door empirisch onderzoek of door "goddelijke intuïtie" dat weet ik echter niet zeker. Ik vermoed echter dat het tweede in heel grote mate heeft meegespeeld.

[Jos Verhulst]

Om ideeën te formuleren bedienen we ons van begrippen. Dat heeft beperkingen.

Ik beschouw het denken als de waarneming van de ideële kant van de werkelijkheid. En iedere waarneming heeft inderdaad overkoombare beperkingen. Maar ik ben nog nooit een grond tegengekomen om te geloven in het bestaan van absolute en onoverkoombare beperkingen van de mogelijkheid tot waarneming. Esse est percipi, ook op het vlak van de begrippen.

Om echt objectief te kunnen vatten wat je schrijft zijn begrippen zoals waarheid (al dan niet met hoofdletter) door veel te veel mensen geïnterpreteerd en beladen met allerlei tegenstrijdige inhouden.

Het gaat mij niet over wat de waarheid is op het ene of het andere domein. Op dat vlak bestaan uiteraard alle mogelijke soorten meningsverschillen. De enige goede manier om de specifieke waarheid op één of ander gebied aan de oppervlakte te laten komen, is de vrije discussie en het vrij onderzoek; alle onderzoeks- en spreekverbod leidt onvermijdelijk naar leugen en bedrog. Het vrije woord is voor de waarheid, wat het water is voor de vis.

Maar iedere discussie over wat waar of onwaar is, op gelijk welk levensdomein, moet logischerwijs voorafgegaan worden door een consistent inzicht omtrent de aard van de waarheid als dusdanig. Eigenlijk heb je hier te maken met een bovenwetenschappelijke, en dus transcendente vraag; want wetenschap e d kan maar consistent worden aangevat indien je reeds over één of ander waarheidsbegrip beschikt. En ik loop al een groot deel van mijn leven rond met het alarmerend besef, dat de meeste mensen die zich op één of ander domein met waarheidsvinding bezighouden, zich toch geen consistent waarheidsbegrip proberen te verwerven.
Om één van mijn vragen nog eens in een notedop samen te vatten: hoe kan je op een consistente manier over het waarheidsgehalte van een uitspraak betreffende het verleden debatteren, indien dat verleden op geen enkele manier deel uitmaakt van de bestaande wereld, en zelfs niet reconstrueerbaar is vanuit de bestaande wereld? Was je op 1 januari 1995 in Antwerpen of niet? Wij menen intuïtief dat een juist antwoord (ja of nee) op die vraag in principe mogelijk is. Maar hoe kan zo’n antwoord gegeven worden, indien de stoffelijke situatie van 1 januari 1995 niet behoort tot de ons thans voorhanden zijnde stoffelijke werkelijkheid (en daaruit geenszins - zelfs niet in theorie - kan gereconstrueerd worden)? Voordat we bv gaan spreken over de waarheid van verleden toestanden, zouden we ons waarheidsbegrip door zorgvuldig nadenken zodanig moeten uitbouwen, dat dit spreken over het verleden op een consistente manier kan gebeuren. Dat is in wezen een religieuze (natuurlijk niet-confessionele), maar tegelijk ook een strikt rationele onderneming.

Dat het onmogelijk is om binnen een materialistische wereldbeschouwing consistent over waarheid te denken, lijkt mij dan weer - o boutade - een waarheid als een koe.

Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

Ik refereer in elk geval absoluut niet naar Sheldrake’s morfogenetische velden, of naar Jung of zo. In werkelijkheid sta ik erg skeptisch tegenover dit soort theorieën, omdat ik de empirische basis ervan ontoereikend vind.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Ik beschouw het denken als de waarneming van de ideële kant van de werkelijkheid. En iedere waarneming heeft inderdaad overkoombare beperkingen. Maar ik ben nog nooit een grond tegengekomen om te geloven in het bestaan van absolute en onoverkoombare beperkingen van de mogelijkheid tot waarneming. Esse est percipi, ook op het vlak van de begrippen.

Denken als waarneming. Geen probleem. Ik zou jouw boutade zelfs willen omkeren: waarnemen is (bewust?) zijn. Vaak beschrijf ik het heelal of de kosmos als een zichzelf waarnemend systeem. Al was het maar door de ogen van ons zelf, die hoe miniscuul ook, toch deel uitmaken van die kosmos die we beschouwen en waarnemen en overdenken.
Waarnemen kan echter zo verschillen van persoon tot persoon, en ook dezelfde mens kan op verschillende tijdstippen, in andere toestanden, onder druk van verscheiden omstandigheden op zoveel diverse manieren en vanuit zoveel verschillende invalshoeken een object of situatie waarnemen, en er begrippen op plakken die qua inhoud van mens tot mens zo danig verschillen, dat echte begripsvolle communicatie vaak uiterst moeilijk is. Dat bedoel ik met beperkingen.

[Nom@d]

Deze generatie, die meer heeft gedaan dan enige generatie om de oude pezen door te snijden die ons in leven en welzijn hebben gehouden; deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, karakterloos, koopziek en ijdel, die het vermogen is kwijtgeraakt zich te schamen, deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, het woord begraven, de rust vermoord en die er alles aan heeft gedaan om de wereld tot een tekenfilm te maken, is er van overtuigd dat ze op iets reusachtigs afstevent: convergentie, samenvoeging, theorieën van alles, onsterfelijkheid, volmaaktheid."

Wij definiërende taal als het middel wat ons ten dienste staat om onze gedachten te uiten. Maar een definitie is, als zij juist is, tevens ironisch, want zij sluit stilzwijgende reserves in en als men ze zo niet interpreteert dan leidt ze tot funeste gevolgen. Dit geldt ook voor deze definitie. Dat de taal ook dient om onze gedachten te verbergen, om te liegen, is nog wel het minste. De leugen zou onmogelijk zijn als het oorspronkelijke en normale spreken niet oprecht was. De valse munt kan alleen circuleren dank zij de echte. Tenslotte blijkt het bedrog toch slechts de nederige parasiet van de oprechtheid te wezen'.





En zo goochelen wij met begrippen, die wij eerst in onze eigen blackbox van onze eigen betekenis hebben voorzien, om ons eigenbelang en ons standpunt te verdedigen. Taal is en blijft een uiterst onbeholpen en verraderlijk instrument, waarmee wij elkaar vruchteloos proberen te bereiken en wat als een onneembare barrière tussen ons in blijft staan. Mensen die het met elkaar eens zijn hoeven niet meer te praten, zoals mensen die het met zichzelf eens zijn niet meer hoeven te denken.
In een maatschappij, waarin mensen denken dat ze zijn wat ze doen en denken, waarin mensen gewaardeerd worden naar de kunstjes die ze geleerd hebben, en de meest bizarre afwijkingen van de mens als normaal worden bestempeld, hebben mensen zelfs het idee gekregen dat er meerdere en mindere mensen zijn. Dat meten ze dan af naar de gecompliceerdheid van de kunstjes, hoe ver ze het geschopt hebben in de maatschappij, hoe hoog ze geklommen zijn op de maatschappelijke ladder en in de mate dat anderen naar hen opzien. All animals are equal, but some are more equal than others.
Zo is het begrip respect verworden van een elkaar als medemens zien, tot een rechtvaardiging van een wereld van meerderen en minderen, waarin iedereen eist dat de ander zijn afwijkingen respecteert. Ik mag er zijn, met al mijn eigenaardigheden, vooroordelen en andere franje, jij mag er zijn met de jouwe. Ik ben op mijn manier in de war, jij op de jouwe en laten we dat van elkaar respecteren.
Overigens zijn er nog veel meer meest misbruikte woorden, geluk, vrijheid, liefde, houden van, eerlijkheid en gezondheid, bijvoorbeeld. Misschien is de enige zinnige manier om taal te gebruiken, wanneer je dat doet om de taal overbodig te maken,
met andere woorden stilte zuivert je geest.
je hoeft niet zoveel woorden om iets te begrijpen.

[Pelgrim]

Enkele jaren geleden heb ik eens de uitleg gehoord van een ex-katholiek die er een heel eigen visie op had, hij noemde het anarcho-christendom. Ik ben geen gelovige maar het was toch iets dat me altijd is bijgebleven.

Hij was een Marxist/anarchist maar ook katholiek (of toch Christen) en dit vormde een dillema waar hij mee zat. Immers, anarchisme en godsdienstige devotie zijn niet echt de beste vrienden. Dus vond hij deze nieuwe visie uit.
"Revolutie mag zich niet enkel beperken tot het louter materiele en het politiek-theoretische, maar moet een religieuze zaak zijn. Wij kunnen niet een egalistische liberteinse samenleving handhaven als wij niet onze fundamentele visie op de cosmos veranderen. Daarom geloof ik niet in God als heer en meester die wij moeten aanbidden uit vrees voor zijn almacht of omdat hij de Schepper is. Nee, wij moeten hem als onze gelijke zien, als onze vriend, als onze kameraad, die onder ons is, met ons leeft. Hij wordt met ons geboren, hij maakt geluk en ongeluk mee met ons, hij sterft met ons, als een gelijke. Wij moeten van hem houden niet omdat hij de baas is maar omdat hij een vriend is op wie we kunnen vertrouwen. Hij geeft ons raad, maar het is onze keuze die raad te volgen of te negeren. Nooit zal hij ons bevelen, alleen maar inspireren. Hij is niet de baas der hemel en aarde maar hij is een van de bewoners ervan. Hoewel sterker en slimmer als wij, beschouw ik hem als mijn broeder en gelijke.
Christus is de essentie van die gelijkheid. In het oude testament was God de baas en de koning. Hij keek vanop zijn troon op zijn schepping neer alsof het een maquette was die hij gebouwd zat. Maar hij kon niet weten wat het is om een mens te zijn en zijn schepping als mens te ervaren als hij maar op die hoge troon zat toe te kijken op de arena, dus besloot hij zelf de arena te betreden en dat was Christus: God die één van ons werd, een gelijke die net als ons geboren werd, liefde en leed kende en stierf.
Wanneer alle mensen zo denken en God als gelijke zien, dan pas is de revolutie geslaagd."

Ik ben niet echt een gelovige dus vraag ik het eens aan de gelovigen hier. Wat vinden zij van deze visie? Ik vond het alleszins het meest zinnige dat een godsdienstige ooit heeft gezegt.

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Nomad

Deze generatie, die meer heeft gedaan dan enige generatie om de oude pezen door te snijden die ons in leven en welzijn hebben gehouden; deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, karakterloos, koopziek en ijdel, die het vermogen is kwijtgeraakt zich te schamen, deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, het woord begraven, de rust vermoord en die er alles aan heeft gedaan om de wereld tot een tekenfilm te maken, is er van overtuigd dat ze op iets reusachtigs afstevent: convergentie, samenvoeging, theorieën van alles, onsterfelijkheid, volmaaktheid."

Hoe je het ook draait of keert, de tijd waarin we nu leven is wel degelijk de "apocalyps".

Voor het eerst sinds het ontstaan van het leven op aarde zo'n 4 miljard jaar geleden heeft dat leven nu voor de eerste maal deze aarde op eigen kracht verlaten.

Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid is deze mensheid verenigd in een wereldomvattende organisatie (UNO) en netwerk (internet).

Ook zullen er hiervoor en hierna nooit zoveel mensen op aarde geleefd hebben als nu.

Wat achter de "apocalyps" komt, zal een nieuwe wereld zijn. Niet vergelijkbaar misschien met wat eraan voorafging.

[Pelgrim]

Ik weet wat er achter de apocalyps komt.




Mad Max 1,2 en drie!

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Ik weet wat er achter de apocalyps komt.

Mad Max 1,2 en drie!

Films zoals "Mad Max", "Terminator" en konsoorten waren erg populair in de jaren 1980 met zijn "No Future"-mentaliteit in volle koude oorlog. Het gaf goed die "No Future"-sfeer uit die tijd weer. Iedereen verwachtte toen dat er een kernoorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie zou uitbreken. En dank zij die idiote Reagan met zijn oorlogszuchtige uitspraken was het ook bijna zover. De Sovjetunie werd daar zodanig nerveus van dat ze bijna per vergissing een kernraket had afgevuurd. Daar was Reagan zodanig van geschrokken dat hij nadien zijn oorlogszuchtige taal temperde. We zijn dit pas jaren later te weten gekomen, toen enkele archieven werden vrijgegeven.

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Doomy

Films zoals "Mad Max", "Terminator" en konsoorten waren erg populair in de jaren 1980 met zijn "No Future"-mentaliteit in volle koude oorlog. Het gaf goed die "No Future"-sfeer uit die tijd weer. Iedereen verwachtte toen dat er een kernoorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie zou uitbreken. En dank zij die idiote Reagan met zijn oorlogszuchtige uitspraken was het ook bijna zover. De Sovjetunie werd daar zodanig nerveus van dat ze bijna per vergissing een kernraket had afgevuurd. Daar was Reagan zodanig van geschrokken dat hij nadien zijn oorlogszuchtige taal temperde. We zijn dit pas jaren later te weten gekomen, toen enkele archieven werden vrijgegeven.

Jaren '80 volle koude oorlog? En ik die altijd dacht dat dat de jaren '50 waren!

De jaren '80 dat waren toch die jaren dat de ene ziekelijke Breznjev door een al even erg bevende Andropov werd uitgewuifd?

Er was tussen 1945 en 1990 slechts één keer sprake van echte dreiging, en dat was tijdens de Cuba-crisis in 1962. De Russen moesten inbinden en hun kernkoppen uit Cuba terug weghalen.

Gekke Reagan was zo gek nog niet. Hij was het immers die de Russische communisten een genadeloze bewapeningswedloop opdrong die de communisten niet aankonden en die ervoor zorgde dat het hele communistische sprookje uiteindelijk zonder veel heibel uiteenspatte alsof het nooit bestaan had.

[Thomas Hx]

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®

Mijn indruk over de confrontatie was lichtelijk anders.
Voskuilens theorie werd letterlijk weggelachen door Peter Schmidt en hijzelf zat er als een valse geslagenhond venijnig naar te kijken.
Toen Voskuilen dan ook nog het gezagsargument van een paar illustere onbekende amerikaanse proffen aanhaald, had hij er wat mij betreft volkomen gelegen.

, jawel mijn paus

[Kotsmos]

Oorspronkelijk geplaatst door Otto

Ik ken uw bronnen niet, ik sluit niet uit dat Jezus blowde, al lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk, hij was immers "goddelijk", ik sluit het daarom inderdaad toch uit. Het tweede geloof op aarde heeft een pedofiel als inspirator, dat lijkt mij vele male erger.

In de beschaving die één van de grootste pijlers van onze cultuur is, was pedofilie ook doodnormaal. pfah.

[Pelgrim]

In nog zo'n beschaving die een van onze grote pijlers was, waren brandstapels en zeer verfijnde foltermechanismes ook doodnormaal.

[chr.wouters]

Oorspronkelijk geplaatst door democratsteve

.”

Dat, en dit volledig ter zijde, Jezus cannabis gebruikte voor z’n “wonderbaarlijke” genezingen is iets wat al lang algemeen geweten is door insiders.
Om begrijpelijke reden willen de katholieken daar natuurlijk liever niet aan herinnerd worden.
.

Toch wel. Het branden van wierook tijdens katholieke plechtigheden verwijst rechtstreeks naar het blowen van Jezus en de apostelen.

[Thomas Hx]

We zijn grappig chr. wouters

[chr.wouters]

Oorspronkelijk geplaatst door Thomas Heynderickx

We zijn grappig chr. wouters

Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena is een metafoor voor masturbatie.

[Pelgrim]

Waar slaat dat nu weer op. Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena kan evengoed geïnterpretteerd worden als een bewijs dat Jezus de vrouwen als minderwaardige slaven zag.

[Thomas Hx]

Oorspronkelijk geplaatst door chr.wouters

Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena is een metafoor voor masturbatie.

het is niet omdat jij daar opgewonden van wordt dat zij dat ook waren hé