Notaris weigert opstelling homo-huwelijkscontract!

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Natuurlijk is dat geen discriminatie. Immers, nergens staat immers dat een notaris alle bij zich aandienende burgers moet bedienen. Indien bepaalde handelingen hem niet ethisch voorkomen, kan hij weigeren. Het is dan ook logisch dat dit in dergelijke gevallen ook doorgetrokken wordt. Hij discrimineert zeker niet wanneer hij vervolgens doorverwijst naar een notaris die de zaak wel wil klaren.

Dit is niet juist.

Notariswet van 1 januari 2000

Art. 1
Notarissen zijn openbare ambtenaren aangesteld om alle akten en contracten te verlijden waaraan partijen de authenticiteit van overheidsakten moeten of willen doen verlenen, de dagtekening ervan te verzekeren, ze in bewaring te houden en er grossen en uitgiften van af te geven.

Art. 3
Zij zijn verplicht hun dienst te verlenen wanneer zij daartoe worden verzocht.

Burgerlijk wetboek

Artikel 143
Een huwelijk kan worden aangegaan door twee personen van verschillend of van hetzelfde geslacht.

Artikel 1392
Alle huwelijksovereenkomsten opgemaakt voor de voltrekking van het huwelijk en alle bedongen wijzigingen van het huwelijksvermogensstelsel worden vastgesteld bij notariële akte.

Dus als het huwelijk rechtsgeldig is, moet de notaris zijn diensten verlenen voor wat zijn ambtsgebied betreft. Hier is dus geen keuzevrijheid wat betreft zijn ‘cliënten’ voor de hierboven omschreven taken waarvoor de wet een verplichte notariële tussenkomst eist.

Advocaten en artsen vallen hier niet onder want zij zijn geen openbare ambtenaren. Zij hebben die keuzevrijheid dus wel, rekening houdend met de eed die zij hebben afgelegd en de deontologie van hun beroep. Artsen kunnen dus inderdaad niet gedwongen worden tot het uitvoeren van een abortus of mee te werken aan een euthanasie, net zoals een advocaat rechtsgeldig morele bezwaren kan aanhalen om een bepaalde cliënt niet te verdedigen.

En dit principe is wat mij betreft heilig. Want als ambtenaren, die er enkel en alleen zijn om de correcte uitvoering van de wetten te verzekeren, toegestaan wordt om hun persoonlijke morele overwegingen boven de correcte en juiste uitvoering van hun taak te stellen, is het hek van de dam. Dit zou dan betekenen dat de uitvoering van de wet afhangt van de morele overtuiging van de verantwoordelijke ambtenaar?

Bijvoorbeeld : een ambtenaar die vanuit zijn diepe katholieke geloofsovertuiging beslist de wetten, die hij tegenstrijdig acht met zijn morele overtuiging, niet toe te passen, streeft er in feite naar de scheiding tussen kerk en staat op te heffen. Want als hij de geloofswetten stelt boven de bestuurlijke wetten die hij geacht wordt toe te passen, verzaakt hij aan zijn ambtelijke plicht en maakt dus voorbehoud omtrent zijn loyaliteit. In dat geval moet hij maar een functie opnemen bij de kerk i.p.v. de staat.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Om maar eens een alternatieve draai aan dit topic te geven: burgerlijke ongehoorzaamheid.

Dit doet hier niet terzake. De persoon in kwestie treedt hier op in zijn hoedanigheid van ambtenaar, niet als burger.

Nogmaals, als men ambtenaren gaat toestaan om te verzaken aan de toepassing van de wet in die gevallen waarin men hem verplicht op te treden en dit omwille van persoonlijke overtuigingen, kunnen we elke rechtszekerheid definitief in de kast opbergen.

Misschien een nog duidelijker voorbeeldje:
Wat als een politieman (ook een ambtenaar) op morele gronden (gij zult niet doden) weigert zijn wapen te gebruiken in een situatie waarin burgers met de dood bedreigd worden en er daardoor doden vallen? Gaat men dan respect opbrengen voor de morele overtuiging van die man/vrouw of gaat men hem/haar disciplinair aanpakken omdat hij/zij zijn job niet deed?

En zou u dan nog vertrouwen hebben in de politie als uw leven ervan afhing?

[Fozzie]

Thanks Morduk,

gewoon de wet citeren zal al die Vlaams Blokkers wel de mond snoeren, en zo niet, dan is dat enkel een bewijs dat Vlaams Blokkers denken dat ze boven de wet staan...

[democratsteve]

Oorspronkelijk geplaatst door Sofietje

Niet God heeft de sigaret geschapen, dit heeft de mens gedaan, ook de kondoms, de auto, drugs, wapens, afgoden,... en dankzij de evolutie, milieuvervuiling , medicijnen, rokende ouders p

Je vergeet erbij te vertellen dat het ook de mens was die God heeft geschapen.
Jawel, naar z'n eigen evenbeeld.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Die problemen, mijn beste, zijn helemaal niet vermeend. Of wat zou u vinden dat als uw partner komt te overlijden, zijn familie jou uit het huis zet omdat ze jullie relatie kon kon aanvaarden én dat ze dat ook kunnen doen omdat jullie niet gehuwd waren (of niet konden huwen, iets wat nu gelukkig is opgelost). Die "oplossingen" zijn verre van algemeen gekend, ik heb er toevallig iets opgevangen over "tontine" door mijn studies, maar niet iedereen studeert verder. Met het burgerlijk huwelijk is "alles" eenvoudig geregeld, zonder dat er veel "achterpoortjes" moeten gezocht worden.
Er zijn in de loop der eeuwen heel wat rechtssystemen aangepast aan de veranderingen in de maatschappij. Tot voor 1850 was slavernij (buiten Europa) algemeen aanvaard, tot 1948 hadden vrouwen in België geen stemrecht... Er zullen dan ook wel heel wat mensen geweest zijn die slavernij wilden behouden of vrouwen alle inspraak wilden ontzeggen, maar nu zijn het verworven rechten, zoals hoogstwaarschijnlijk ook binnen 50 jaar onze kleinkinderen het even vanzelfsprekend zullen vinden dat een holebi-koppel mag huwen.

Ik snap trouwens niet hoe het homo-huwelijk in druist tegen de waarden en normen. Volgens mij streven holebi's die elkaar trouw, bijstand, zorg en steun beloven (voor de rest van hun leven) delen trouwens dezelfde (familie-)waarden en normen na als heel wat hetero-koppels...

M.a.w. trouwen of niks... Weinig creatief nagedacht dan toch. Toen wij ons huis bouwden waren we nog niet gehuwd en één enkel bezoekje aan de notaris volstond om een formule vast te leggen die het soort inmenging door de "schoonfamilie" (in spe) volstrekt onmogelijk maakte. Je moet daar niet voor gestudeerd hebben, enkel bereid zijn om advies in te winnen. Maar ik geef toe dat ons erfrecht al decennia lang aan een grondige herziening toe is. Dat heeft overigens ook specifiek met de situatie van homoseksuele koppels niks te maken maar snijdt een heel stuk dieper.

Jij snapt niet hoe een homohuwelijk indruist tegen gangbare normen. Ben jij zo zeker dat een meerderheid van de bevolking er geen punt van zou maken als je hen de vraag vlakaf zou stellen? Da's uiteraard een kwestie die we nooit zullen kunnen opklaren, maar ik zou er alvast niet zo zeker van zijn dat het homohuwelijk ooit een "evidentie" zal worden. Zoals de kaarten nu liggen zeer zeker niet zelfs. En dan staan we daar binnen de internationale gemeenschap alleen met ons "grote gelijk". Net zoals we alleen stonden ten tijde van de genocidewet. We zijn er toen ook niet ver mee gesprongen.

Trouwens, het homohuwelijk is vandaag zowat de slechtst denkbare manier om je samenwonen te organiseren. Als je ooit van plan zou zijn om iets in het buitenland te gaan doen (een zaak beginnen, een vakantieverblijf kopen, op reis gaan zelfs...), dan kan je voor bijzonder lelijke verrassingen komen te staan. En het wordt nog erger als je weet dat je achteraf nooit meer een buitenhuwelijkse regeling met je partner kan treffen die ook in die andere rechtsordes erkend kan worden. Informeer je dus bijzonder goed vooraleer onherstelbare stommiteiten te begaan!

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

M.a.w. trouwen of niks... Weinig creatief nagedacht dan toch. Toen wij ons huis bouwden waren we nog niet gehuwd en één enkel bezoekje aan de notaris volstond om een formule vast te leggen die het soort inmenging door de "schoonfamilie" (in spe) volstrekt onmogelijk maakte. Je moet daar niet voor gestudeerd hebben, enkel bereid zijn om advies in te winnen. Maar ik geef toe dat ons erfrecht al decennia lang aan een grondige herziening toe is. Dat heeft overigens ook specifiek met de situatie van homoseksuele koppels niks te maken maar snijdt een heel stuk dieper.

Jij snapt niet hoe een homohuwelijk indruist tegen gangbare normen. Ben jij zo zeker dat een meerderheid van de bevolking er geen punt van zou maken als je hen de vraag vlakaf zou stellen? Da's uiteraard een kwestie die we nooit zullen kunnen opklaren, maar ik zou er alvast niet zo zeker van zijn dat het homohuwelijk ooit een "evidentie" zal worden. Zoals de kaarten nu liggen zeer zeker niet zelfs. En dan staan we daar binnen de internationale gemeenschap alleen met ons "grote gelijk". Net zoals we alleen stonden ten tijde van de genocidewet. We zijn er toen ook niet ver mee gesprongen.

Trouwens, het homohuwelijk is vandaag zowat de slechtst denkbare manier om je samenwonen te organiseren. Als je ooit van plan zou zijn om iets in het buitenland te gaan doen (een zaak beginnen, een vakantieverblijf kopen, op reis gaan zelfs...), dan kan je voor bijzonder lelijke verrassingen komen te staan. En het wordt nog erger als je weet dat je achteraf nooit meer een buitenhuwelijkse regeling met je partner kan treffen die ook in die andere rechtsordes erkend kan worden. Informeer je dus bijzonder goed vooraleer onherstelbare stommiteiten te begaan!

Allemaal lulkoek, je richt gewoon een bedrijf op, in Luxemburg bvb, in tegenstelling tot België kan je daar wel aan het juiste advies komen. En klaar is kees, naar gelang de constructie en natuurlijk het geld dat je er voor neerlegt kan je er zelf voor zorgen dat je naam er nergens in voorkomt, zeer handig. En perfect legaal.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door AyneRand

Allemaal lulkoek, je richt gewoon een bedrijf op, in Luxemburg bvb, in tegenstelling tot België kan je daar wel aan het juiste advies komen. En klaar is kees, naar gelang de constructie en natuurlijk het geld dat je er voor neerlegt kan je er zelf voor zorgen dat je naam er nergens in voorkomt, zeer handig. En perfect legaal.

Correctie, je richt een vennootschap op. Die formule is genoegzaam bekend, maar enkel voor gefortuneerde koppels weggelegd. Voor het gros van de mensen ligt zoiets wel buiten de mogelijkheden. Overkill dus. En voor grote vermogens bestaan er nog véél interessanter formules dan de vennootschap naar Luxemburgs recht, maar dat is dan weer een heel ander paar mouwen. En overigens ook volstrekt legaal (incluis die interessante "double dips", die u ongetwijfeld kent).

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Om maar eens een alternatieve draai aan dit topic te geven: burgerlijke ongehoorzaamheid. Volgens mij is de vraag niet of de notaris dat huwelijk mag weigeren te registreren. Nee. Hij mag dat niet volgens mij. Maar is hij bereid de gevolgen van zijn daad te dragen? Maw, als hij burgerlijk ongehoorzaamheid pleegt, is hij bereid de sancties te dragen?
Kijk, ik ben al verschillende keren op Bomspotting mee over de draad gekropen en opgepakt. Dat waren bewuste burgerlijke ongehoorzaamheid, maar geen haar op mijn hoofd denkt erover te klagen dat ik werd opgepakt. Ik ben benieuwd of onze notaris even consequent zal zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Dit doet hier niet terzake. De persoon in kwestie treedt hier op in zijn hoedanigheid van ambtenaar, niet als burger.

Nogmaals, als men ambtenaren gaat toestaan om te verzaken aan de toepassing van de wet in die gevallen waarin men hem verplicht op te treden en dit omwille van persoonlijke overtuigingen, kunnen we elke rechtszekerheid definitief in de kast opbergen.

Misschien een nog duidelijker voorbeeldje:
Wat als een politieman (ook een ambtenaar) op morele gronden (gij zult niet doden) weigert zijn wapen te gebruiken in een situatie waarin burgers met de dood bedreigd worden en er daardoor doden vallen? Gaat men dan respect opbrengen voor de morele overtuiging van die man/vrouw of gaat men hem/haar disciplinair aanpakken omdat hij/zij zijn job niet deed?

En zou u dan nog vertrouwen hebben in de politie als uw leven ervan afhing?

Ik vrees dat hier een grondig misverstand optreedt. Burgerlijke ongehoorzaamheid houdt altijd een overtreding van de wet in. Burger of ambtenaar speelt hier geen rol. En als dusdanig heeft niemand het recht om deze actiemethode toe te passen. Alleen zijn er een aantal situaties waarin actievoerders zich deze methode toe-eigenen, en aanvaarden dat er repreailles komen.
In het voorbeeld dat ik hierboven stelde (de acties van Bomspotting) betrad ik meermaals een militair domein (wat een overtreding is) en aanvaardde ik hiervoor te worden opgepakt. Er zijn aantal voorwaarden vereist alvorens burgerlijke ongehoorzaamheid 'aanvaardbaar' is (let wel aanvaardbaar, het ios nooit eenn recht). Een ervan is dat men de mogelijkheid aanvaardt om te worden vervolgd voor de gestelde daden. Mijn vraag blijft: aanvaarden de verdedigers van onze notaris wel of niet een mogelijke vervolging?

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Ik vrees dat hier een grondig misverstand optreedt. Burgerlijke ongehoorzaamheid houdt altijd een overtreding van de wet in. Burger of ambtenaar speelt hier geen rol. En als dusdanig heeft niemand het recht om deze actiemethode toe te passen. Alleen zijn er een aantal situaties waarin actievoerders zich deze methode toe-eigenen, en aanvaarden dat er repreailles komen.
In het voorbeeld dat ik hierboven stelde (de acties van Bomspotting) betrad ik meermaals een militair domein (wat een overtreding is) en aanvaardde ik hiervoor te worden opgepakt. Er zijn aantal voorwaarden vereist alvorens burgerlijke ongehoorzaamheid 'aanvaardbaar' is (let wel aanvaardbaar, het ios nooit eenn recht). Een ervan is dat men de mogelijkheid aanvaardt om te worden vervolgd voor de gestelde daden. Mijn vraag blijft: aanvaarden de verdedigers van onze notaris wel of niet een mogelijke vervolging?

Ik beschouw die nuance toch als belangrijk.

Als je een openbare ambtenaar wil zijn, maar toch de mogelijkheid om de wet te overtreden wilt voorbehouden, probeer je water en vuur te verzoenen. Ambtenaren moet een neutrale rol spelen in de uitvoering van wetten, of je hebt totaal geen zekerheid meer of dat een wet die gestemd wordt nog wel uitgevoerd wordt.

Als je niet meer kan rekenen op de loyaliteit van de ambtenarij en iedereen naar eigen inzichten laat handelen, zie je binnen de kortste keren het verschil niet meer tussen moreel gerechtvaardigde ongehoorzaamheid en ordinaire corruptie.

De notaris weigert hier in feite zijn werk te doen. Hij moet hiervoor in de eerste plaats disciplinair aangepakt worden. Vervolging gebeurt door rechtbanken en dat laat ik hier over aan de partijen die in deze benadeeld zijn door het optreden van de notaris.

Pas dit even toe op het voorbeeld dat jij geeft:
Stel dat je een militair bent die tewerkgesteld is op dat militair domein, dan kan je er de donder op zeggen dat je uit het leger gezet wordt door middel van een interne strafprocedure en terecht ook. Want dan komt je hoedanigheid als ambtenaar in conflict met je hoedanigheid als burger en zal je moeten kiezen. Men kan geen twee meesters dienen.
Als je dit als burger doet, moet de beoordeling in de eerste plaats gebeuren door een rechtbank (in het geval het leger klacht wenst in te dienen). Maar dan zal je ook de gelegenheid krijgen om je zaak te bepleiten in een openbare zitting en de motieven van je burgerlijke ongehoorzaamheid uiteen te zetten. En het draait dan toch ook eerder om de motieven, dan om de wetsovertreding op zich (afhankelijk of je de wet of een toestand wilt aanklagen), niet?

[driewerf]

Beste Morduk, eerst enkele nuances invoeren, oké?
ik ben persoonlijk voorstander van hyet homohuwelijk laat daar geen misverstand over zijn.

Ik beschouw die nuance toch als belangrijk.

Als je een openbare ambtenaar wil zijn, maar toch de mogelijkheid om de wet te overtreden wilt voorbehouden, probeer je water en vuur te verzoenen. Ambtenaren moet een neutrale rol spelen in de uitvoering van wetten, of je hebt totaal geen zekerheid meer of dat een wet die gestemd wordt nog wel uitgevoerd wordt.

Voor mij bestaat dat verschil nu net niet. Mischien moet daar in een ander topic over uitgeweid worden.

Als je niet meer kan rekenen op de loyaliteit van de ambtenarij en iedereen naar eigen inzichten laat handelen, zie je binnen de kortste keren het verschil niet meer tussen moreel gerechtvaardigde ongehoorzaamheid en ordinaire corruptie.

Ik denk dat er toch wel een heel groot verschil is tussen (gerechtvaardigde)n (gerechtvaardigd volgens wiens normen?) ongehoorzaamheid en corruptie. Immers, bij corruptie gaat het om persoonlijke verrijking, terwijl mijn insziens verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid meer gaat rond het aanklagen van (wan)toestanden of wetten. Ik denk dat die nuance belangrijk is.

De notaris weigert hier in feite zijn werk te doen. Hij moet hiervoor in de eerste plaats disciplinair aangepakt worden. Vervolging gebeurt door rechtbanken en dat laat ik hier over aan de partijen die in deze benadeeld zijn door het optreden van de notaris.

Je komt daar zeer dicht tegen de kwestie van het stakingsrecht. (Ja, ik weet het, het is een moeilijk onderscheid, maar let op voor uitschuivers.) Maar vergeet niet, ik heb gesteld dat wie zich op het pad van de burgerlijke ongehoorzaamheid begeeft zich blootstelt aan repressie en straffen, en die volgens mij ook moet kunnen aanvaarden. Daar draaide mijn eerste tussenkomst in deze discussie rond.

Pas dit even toe op het voorbeeld dat jij geeft:
Stel dat je een militair bent die tewerkgesteld is op dat militair domein, dan kan je er de donder op zeggen dat je uit het leger gezet wordt door middel van een interne strafprocedure en terecht ook. Want dan komt je hoedanigheid als ambtenaar in conflict met je hoedanigheid als burger en zal je moeten kiezen. Men kan geen twee meesters dienen.

Idem als hierboven. Alleen dit nog: als actievoerder moet je uiteraard de evaluatie maken over de strengheid en de gevolgen van de straffen. Mocht er de doodstraf staan op die daden zou ik toch wel tweemaal nadenken. Hoewel, hoeveel sufragettes zijn er niet in de gevangenis gevlogen, of omgekomen voor het vrouwenkiesrecht? Nou ja, da's ook een aparte discussie zeker?

En het draait dan toch ook eerder om de motieven, dan om de wetsovertreding op zich (afhankelijk of je de wet of een toestand wilt aanklagen), niet?

Een vreemd standpunt dat je hier aanneemt. Ik zie geen onderscheid tussen toestanden en wetten, eerlijk gezegd. Want wetten die niet tot toestanden leidden, wat voor wetten zijn dat?
Als in de jaren zestig de Seggregatiewetten (in de VS) niet tot effectieve discriminatoire toestanden van de negers leidden, zouden er dan burgerrechtne bewegingen zijn ontstaan? Net het feit dat ze bepaalde reële, materiële gevolgen hadden brachten de zwarten in verzet.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Voor mij bestaat dat verschil nu net niet. Mischien moet daar in een ander topic over uitgeweid worden.

Ik wil enkel maar stellen dat als jouw loyaliteit t.a.v. je persoonlijke morele principes in conflict komt met de loyaliteit aan de openbare functie die je geacht wordt uit te oefenen, je een overweging moet maken welke primeert.

Als dan jouw persoonlijke principes primeren, moet je daaruit je conclusies trekken omtrent het verder vervullen van die functie en het kamp van de tegenstanders vervoegen.

Anders spreek je niet van burgerlijke ongehoorzaamheid, maar van ambtelijke ongehoorzaamheid. En dat laatste valt onder het tuchtrecht.

Ik denk dat er toch wel een heel groot verschil is tussen (gerechtvaardigde)n (gerechtvaardigd volgens wiens normen?) ongehoorzaamheid en corruptie. Immers, bij corruptie gaat het om persoonlijke verrijking, terwijl mijn insziens verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid meer gaat rond het aanklagen van (wan)toestanden of wetten. Ik denk dat die nuance belangrijk is.

Ik neem corruptie hier in zijn algemene betekenis: bedorvenheid. Verrijking kan daarin meespelen, maar niet noodzakelijk. Men kan zijn functie namelijk ook misbruiken om de eigen vriendjes te bedienen in weerwil van een wettelijke regeling, terwijl anderen wel conform de wettelijke regeling behandeld worden.

En dan kan je inderdaad de vraag stellen waar de grens nu ligt met iemand die dit doet omwille van zijn morele overtuiging. Want als men het persoonlijk normenstelsel gaat laten meespelen, wordt de beoordeling van het ambtelijk optreden volkomen subjectief. Daarom de eis voor objectiviteit, neutraliteit en loyaliteit die aan ambtenaren gesteld wordt bij hun aanwerving.

Los van de bedenkingen die men bij onze Belgische democratie kan maken, het democratisch systeem komt in gevaar als men geen zekerheid heeft over de uitvoering van democratisch tot stand gekomen wetten.

Je komt daar zeer dicht tegen de kwestie van het stakingsrecht. (Ja, ik weet het, het is een moeilijk onderscheid, maar let op voor uitschuivers.) Maar vergeet niet, ik heb gesteld dat wie zich op het pad van de burgerlijke ongehoorzaamheid begeeft zich blootstelt aan repressie en straffen, en die volgens mij ook moet kunnen aanvaarden. Daar draaide mijn eerste tussenkomst in deze discussie rond.

Het stakingsrecht is in de eerste plaats een collectief recht. Als de notaris in kwestie geen steun vindt bij anderen, staat hij alleen.
Je legt een bedrijf ook niet plat omdat er slechts één werknemer ontevreden is met de situatie. In dat geval zal het probleem eerder bij de werknemer liggen dan bij het bedrijf.

Een vreemd standpunt dat je hier aanneemt. Ik zie geen onderscheid tussen toestanden en wetten, eerlijk gezegd. Want wetten die niet tot toestanden leidden, wat voor wetten zijn dat?
Als in de jaren zestig de Seggregatiewetten (in de VS) niet tot effectieve discriminatoire toestanden van de negers leidden, zouden er dan burgerrechtne bewegingen zijn ontstaan? Net het feit dat ze bepaalde reële, materiële gevolgen hadden brachten de zwarten in verzet.

Vreemd dat je dat zegt. Wat eerder in dezelfde reactie maakte je ook dit onderscheid:

...terwijl mijn insziens verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid meer gaat rond het aanklagen van (wan)toestanden of wetten.

En ik denk dat je hetzelfde bedoelt als ik, nl. dat een (wan)toestand kan ontstaan door een gebrek aan wettelijke regeling, terwijl een wettelijke regeling evengoed een (wan)toestand in het leven kan roepen.

In beide gevallen is er een (wan)toestand, maar is de onderliggende oorzaak verschillend. Zo kunnen ambtenaren het gebrek aan of de onduidelijkheid van een wettelijke regeling aanklagen omdat dit de uitvoering van hun taken bemoeilijkt of onmogelijk maakt.

Maar dan verzaken ze ook niet aan hun functie, maar proberen ze juist de middelen te verkrijgen om hun functie adequaat uit te voeren. Dit is in het geval van de notaris duidelijk niet het geval.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Jij snapt niet hoe een homohuwelijk indruist tegen gangbare normen. Ben jij zo zeker dat een meerderheid van de bevolking er geen punt van zou maken als je hen de vraag vlakaf zou stellen? Da's uiteraard een kwestie die we nooit zullen kunnen opklaren, maar ik zou er alvast niet zo zeker van zijn dat het homohuwelijk ooit een "evidentie" zal worden. Zoals de kaarten nu liggen zeer zeker niet zelfs. En dan staan we daar binnen de internationale gemeenschap alleen met ons "grote gelijk". Net zoals we alleen stonden ten tijde van de genocidewet. We zijn er toen ook niet ver mee gesprongen.

Trouwens, het homohuwelijk is vandaag zowat de slechtst denkbare manier om je samenwonen te organiseren. Als je ooit van plan zou zijn om iets in het buitenland te gaan doen (een zaak beginnen, een vakantieverblijf kopen, op reis gaan zelfs...), dan kan je voor bijzonder lelijke verrassingen komen te staan. En het wordt nog erger als je weet dat je achteraf nooit meer een buitenhuwelijkse regeling met je partner kan treffen die ook in die andere rechtsordes erkend kan worden. Informeer je dus bijzonder goed vooraleer onherstelbare stommiteiten te begaan!

1) Correctie, het druist in tegen jouw normen, niet iedereen deelt die. Er is een enquete gehouden waaruit blijkt dat 60% van de vrouwen voor de openstelling van het huwelijk was (50 % van de mannen), 25% was tegen en de rest had er geen mening over (het kon hen niet schelen of het nu wel of niet werd opengesteld). Hoe jonger de ondervraagde hoe meer ze er voor waren. In Vlaanderen waren er trouwens iets meer voor dan in Wallonië...
We staan trouwens niet alleen in de internationale gemeenschap. Het huwelijk is al opengesteld in België, Nederland, Spanje, Canada en in 1 staat van de USA, in Noorwegen en Zuid-Afrika denkt men er aan om het open te stellen. In Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, een aantal staten in de USA, Brasilië en nog anderen die ik vergeet bestaat er een partnerregeling met min of meer dezelfde rechten als het huwelijk met uitzondering van adoptie, maar dat is een andere discussie (hetzij enkel voor holebi-koppels, hetzij voor alle samenwonende koppels). Gelijkberechtiging van holebi's vindt meer en meer opgang, zelfs in landen waar je het niet direct zou verwachten (Brasilië, Spanje, Zuid-Afrika). West-Europa heeft ook het voortouw moeten nemen bij de afschaffing van slavernij, in jouw logica moesten we dus slaverij legaal houden, omdat de rest van de wereld nog niet zo ver was? Dan moet je het parlement af schaffen, want dat wetten veranderen mag niet volgens jou... Stel dat er eens een wet zou tussen zitten dat ze in een buurland of aan de andere kant van de wereld nog niet zouden kennen!!!

2) Ik ben blij dat je mij de keuze laat om stommiteiten te begaan. Maar dan zal het ook mijn keuze zijn, niemand anders (buiten mijn partner natuurlijk) moet in mijn plaats beslissen of ik al dan niet wil of ga huwen. Het "hetero-huwelijk" heeft ook nadelen, maar daar zie ik je niet tegen pleiten?