Opstelling van Geert Wilders is immoreel

[rikus]

Opstelling van Geert Wilders is immoreel
Ds. Edward van der Kaaij (ND29 december) Verdient bijval als hij Wilders niet buiten de discussie wil plaatsen, maar hij mag als moreel voorganger niet naïef zijn over de manier waarop Wilders gevoelens mobiliseert.
Niet de opvattingen van Wilders zijn het probleem en evenmin zijn achterban, maar zijn houding. Hij daagt het establishment voortdurend uit door het doen van controversiële en politiek incorrecte uitspraken. Toch is het niet zozeer de inhoud van die opmerkingen dat het echte probleem vormt, maar eerder de achterliggende mentaliteit.
Van de opvattingen van Wilders lig ik niet echt wakker. Ook al zijn sommige daarvan extreem, over de meeste valt nog wel een zinnige discussie aan te gaan.

Zo bezien valt Edward van der Kaaij bij te vallen. Maar trekt Wilders zijn kiezers wel met zijn opvattingen? Of is het veeleer de manier waarop hij het onbehagen van mensen bespeelt dat zijn succes verklaart? Volgens mij zijn het niet zozeer de gevoelens van onbehagen zelf die het grootste gevaar vormen; de politiek doet er verstandig aan ze serieus te nemen. Het gevaar schuilt hem in de wijze waarop politici als Wilders die gevoelens mobiliseren. En daaraan mogen predikanten, die toch ook morele voorgangers zijn, niet naïef voorbijgaan.

De reden waarom Wilders zoveel stemmen trekt, is zijn strooptocht tegen het politieke, sociale en culturele establishment. Veel mensen voelen zich door dit establishment gemanipuleerd, bedrogen, in de kou gezet en miskend. En niet ten onrechte: het establishment is inderdaad te vaak met zichzelf en met de eigen posities bezig. Wilders verdient volgens mij bijval in het feit dat hij het establishment met de eigen morele houding confronteert.
Maar het door Wilders gemobiliseerde onbehagen heeft ook een minder onschuldige kant. Dat onbehagen is ook een uiting van onmacht en woede. Politici moeten die gevoelens serieus nemen, maar er ook verantwoord mee omgaan. De manier waarop Wilders die gevoelens mobiliseert, acht ik bedreigend voor de stabiliteit van de samenleving.

Wilders maakt volgens mij twee grote fouten. Hij miskent dat hij zelf (onvermijdelijk) onderdeel uitmaakt van het door hem bekritiseerde establishment en hij miskent dat een stabiele samenleving het niet zonder establishment (elites) kan stellen. Ik wil daar twee voorbeelden van noemen.
Wilders spreekt stelselmatig over de ‘linkse kerk’ en ‘linkse hobby’s’. Leuk en vermakelijk hieraan is dat er een grond van waarheid in zit. Maar gevaarlijker is het wanneer je er op let wat Wilders ermee wil bereiken.
Neem het multiculturalisme. Wilders stelt het voor als een dogma van de linkse kerk. Daar valt iets voor te zeggen. Tegelijk beseft iedereen dat het van groot belang is voor de leefbaarheid van onze samenleving dat mensen uit verschillende culturen en met verschillende godsdiensten vreedzaam samenleven. Aan die belangrijke doelstelling levert Wilders geen bijdrage. Integendeel, hij ondergraaft het.
Een ander voorbeeld: Wilders heeft veel kritiek op de rechtspraak en betwijfelt publiekelijk de onpartijdigheid en integriteit van de rechterlijke macht. Iedere politicus weet dat openlijke kritiek op de rechtspraak en de rechterlijke macht vanuit de scheiding der machten bezien onbehoorlijk is. Een politicus mag het rechtssysteem door wetgeving proberen te beïnvloeden. Rechters mogen politici alleen voor wetsovertredingen veroordelen. Maar verder moeten de verschillende machten zich van oordelen over elkaars functioneren onthouden. Het gehele optreden van Wilders maakt zichtbaar dat hij lak heeft aan deze morele codes. Volgens mij opzettelijk. Daarom heeft zijn verontwaardiging altijd iets dubbels. Wilders is oprecht zeer verontwaardigd dat hij wegens het doen van discriminerende uitlatingen voor de rechter is gedaagd. Maar tegelijk geniet hij ervan en maakt hij van de rechtszaak een politiek spektakel.

Daarmee mobiliseert hij opnieuw het onbehagen dat in de samenleving leeft.
Wat Wilders valt aan te rekenen is dat hij als representant van het establishment niet het bijpassende verantwoordelijkheidsbesef toont. Ook hij is er mede verantwoordelijk voor dat de rechtstaat beschermd wordt en dat bevolkingsgroepen niet nodeloos tegen elkaar worden opgezet.

Over de manier waarop dat moet, mag je fundamenteel met elkaar van mening verschillen. Maar je moet je er wel verantwoordelijk voor maken. Wilders definieert zich echter als buitenstaander, die het establishment zowel bespottelijk maakt als de kastanjes uit het vuur laat halen. Zo’n houding is immoreel en gevaarlijk voor de leefbaarheid van onze samenleving.
Jan Hoogland is bijzonder hoogleraar christelijke filosofie Universiteit Twente
• geplaatst:
• 03-01-2011 - 5.41

[Snerror]

Dus concreet?

[the_dude]

volgens mij ligt het succes van een Wilders bijlange niet zozeer in de eigen bijdrage doch eerder in het gedrag van de restpartijen, u kent ze wel zij die continu beloven en nooit iets bijbrengen.
We hebben hier opnieuw zo'n voorbeeld vandaag in de krant de nota VDL waarin, zogezegd staat dat die exuberante lonen van politiekers aan banden wordt gelegd en het aantal profiteursfuncties zal dalen, en daar zal uiteindelijk niets van terecht komen en het kiesvee mag dan opnieuw op diezelfde mensen gaan stemmen.
Zij die verkozen geweest zijn de afgelopen decennia zijn de hoofdverantwoordelijken voor zwarte zondagen en allerlei andere figuren en/of dagen.