Verkiezingen: samenwerking CAP-PvdA nodig

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door sancho

Syntaxicaal onduidelijk : een punt is een statisch gegeven, een verschuiving is per definitie een dynamisch gegeven.

Ergo, een punt kan nooit "verklaard worden" (?) als een verschuiving.

Goed, beetje onduidelijk misschien, maar we wijken wat af. Ben je vertrouwd met Phillips-curves? Dat zou de uitleg namelijk een stuk makkelijker maken.

[sancho]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Goed, beetje onduidelijk misschien, maar we wijken wat af. Ben je vertrouwd met Phillips-curves? Dat zou de uitleg namelijk een stuk makkelijker maken.

Totaal niet mee bekend. Iets te maken met werkloosheid vs. belastingsvoet ofzo? We wijken inderdaad ietske af van de thread.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door sancho

Totaal niet mee bekend. Iets te maken met werkloosheid vs. belastingsvoet ofzo? We wijken inderdaad ietske af van de thread.

Werkloosheid en inflatie. Héél kort samengevat: in 1958 dacht Phillips dat er een mooi verband bestond tussen die twee (enfin, hij gebruikte niet inflatie maar veranderingen in de nominale lonen) zodat elk paar gegevens (loonwijziging + werkloosheid) op de Phillipscurve paste.

Daar is later fameus veel rond te doen geweest, vooral eind de jaren zestig, toen Friedman en Phelps kritiek begonnen te leveren. Zij voegden er de verwachtingen aan toe: er zijn dus meerdere Phillips-curves, afhankelijk van de verwachte inflatie. Maar nu kan je dus gelijk wat verklaren: een punt ligt nu ofwel op dezelfde Phillipscurve als de vorige vaststelling, ofwel op een 'augmented Phillips-curve', een verschuiving van de Philipscurve door veranderde inflatieverwachtingen. Dat betekent eigenlijk dat je eender wat kunt verklaren door gewoon de woorden "Phillips-curve", "augmented", en "expectations" te combineren in een zin. Enorm leuk om papers mee te vullen, maar niet echt leerrijk denk ik.

Nu ja, ik ben al vergeten waarom we daarover bezig waren eigenlijk.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door sancho

Point of the matter is, wat je ook wilt aantonen over wiskundige modellen in 't algemeen, je voorbeeldje is slecht gekozen om als basis of bewijsstuk te dienen. Want het heeft totaal niets te maken met regressie. Het toont ook niets aan over mathematische modellen in 't algemeen, aangezien het nu eenmaal juist om zijn "spectaculaire verandering" uitgeselecteerd is. Ik denk niet dat je een "echt" econometrisch model op een dergelijke bokkensprong zult betrappen.

Om eerlijk te zijn, zou zo'n model ook moeten vermelden wat de foutenmarges zijn op de gegevens die ze gebruiken. Het is allemaal goed en wel om multiple-regression los te laten op een boel cijfers, maar wat als er bijvoorbeeld een foutenmarge van één procent zit op de BBP-cijfers die je als te verklaren variabele gebruikt? Wat als die meetfouten niet 'willekeurig' zijn maar 'systematisch'? Wat als het niet om één procent maar om tien procent gaat? Enzoverder... Dat wiskundig voorbeeldje is bedoeld om ons waakzaam te houden. Hoe 'zeker' zijn je uitspraken, als je niet weet hoe 'zeker' de inputs zijn? Voor �*lle statistische modellen geldt: "garbage in, garbage out". Alleen zijn economen bijzonder lui als het erop aankomt om te zeggen of ze garbage of kwaliteit in de Machine gestoken hebben.

Maar zoals ik al zei: dat is allemaal bijzonder oninteressant eigenlijk. Goed, je laat een regressie lopen en je ontdekt dat over de periode 1980-1990 het verband tussen defensie-uitgaven en het BBP van volgende vorm is:
Y = a. (defensie-uitgaven) + (een hoop andere dingen) met die a een concreet getal, bijvoorbeeld 2,247. Wat zijn we daarmee? Is dat een interessant getal? Leren we daar iets uit?

Het antwoord is neen, we leren daar eigenlijk niets uit. We leren dat er een wiskundig verband bestaat tussen reeksen cijfers, waarvan we verwachten dat ze iets zeggen over De Wereld. Dat volstaat niet. Het is in de eerste plaats geschiedenis - je kan geen statistieken verzamelen over periodes die nog moeten komen, natuurlijk - en dus zijn die conclusies steeds tijdsgebonden en niet veralgemeenbaar. Het is een wiskundig verband dat zeer weinig vertelt.

Dat is allemaal zeer mager in vergelijking met de indrukwekkende theorieën die men vanuit de klassieke en de Oostenrijkse school heeft opgebouwd. Op het eerste zicht zou je denken dat er weinig heil te verwachten valt van een zuiver 'deductieve' aanpak. Maar er is geen enkele reden waarom de methode van de fysica toevallig ook goed zou werken in de sociale wetenschappen, en in het bijzonder in de economie. Daartegenover staat, dat het bestuderen van bewuste handelingen van denkende mensen een eigen manier van onderzoeken vereist. En het is helemaal niet zo gek om je rede te gebruiken om denkende mensen te onderzoeken.
Dat betekent helemaal niet dat een theorie niet onjuist bevonden kan worden. Ze kan dan misschien niet gefalsifieerd worden door de empirie, maar ze kan zeer zeker wél verworpen worden op basis van logische inconsistentie. En dat gebeurt aan de lopende band: er worden voortdurend werken geschreven waarin men interesttheorieën vergelijkt en bekritiseert. Ik vind dat de apriorische manier van kijken naar de economie zeker niet moet onderdoen voor de 'natuurwetenschappelijke'- integendeel zelfs.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door sancho

Wel, dat zou een mooie vraag zijn voor een thesis. Wie dat kan oplossen is geslaagd.

Niet voor mij, alleszins. Het valt niet te berekenen. Het is niet onwetenschappelijk om toe te geven dat je sommige dingen niét kunt weten, dat sommige vragen zinloos zijn, dat sommige problemen niet kwantitatief aangepakt kunnen worden.

"When the only tool you have is a hammer, every problem will start resembling a nail."

[vlijmscherp]

en wat heeft dit allemaal met de samenwerking tussen CAP en PVDA te maken??

[vavli]

Allez, snapde gij da dan nie? Als CAP en PvdA de Philipscurve hanteren en het systeem om de oren slaan met de boeken van Friedman en Phelps dan zouden ze kunnen samenwerken. Toch niet moeilijk?

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Allez, snapde gij da dan nie? Als CAP en PvdA de Philipscurve hanteren en het systeem om de oren slaan met de boeken van Friedman en Phelps dan zouden ze kunnen samenwerken. Toch niet moeilijk?

aaaaaaaaaaah, nu ben ik mee zè!

[vavli]

Dankzij het Percalionisme zulen CAP en PvdA een gemeenschappelijke ideologie vinden. Sidder en beef...een nieuw spook waart door Europa.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Allez, snapde gij da dan nie? Als CAP en PvdA de Philipscurve hanteren en het systeem om de oren slaan met de boeken van Friedman en Phelps dan zouden ze kunnen samenwerken. Toch niet moeilijk?

Friedman en de Philipscurve gaan niet samen, denk ik.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Friedman en de Philipscurve gaan niet samen, denk ik.

ok, nu ben je mij kwijt, ik snap er niets meer van

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

ok, nu ben je mij kwijt, ik snap er niets meer van

Milton Friedman was er vooral mee bezig dat de Philipscurve dikke nonsens was (is ze ook) en hoe dat aan te pakken.

David Friedman vindt natuurlijk dat de Philipscurve als toiletpapier moet gebruikt worden, maar ja, die is nét dat iets cooler dan wijlen zijn vader.

[Percalion]

Zo is dat.

[Praetorian]

Who cares, niemand luistert toch naar hen.

CAP & PvdA was dus het onderwerp.

[sancho]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Om eerlijk te zijn, zou zo'n model ook moeten vermelden wat de foutenmarges zijn op de gegevens die ze gebruiken. Het is allemaal goed en wel om multiple-regression los te laten op een boel cijfers, maar wat als er bijvoorbeeld een foutenmarge van één procent zit op de BBP-cijfers die je als te verklaren variabele gebruikt? Wat als die meetfouten niet 'willekeurig' zijn maar 'systematisch'? Wat als het niet om één procent maar om tien procent gaat? Enzoverder... Dat wiskundig voorbeeldje is bedoeld om ons waakzaam te houden. Hoe 'zeker' zijn je uitspraken, als je niet weet hoe 'zeker' de inputs zijn? Voor �*lle statistische modellen geldt: "garbage in, garbage out". Alleen zijn economen bijzonder lui als het erop aankomt om te zeggen of ze garbage of kwaliteit in de Machine gestoken hebben.

Maar zoals ik al zei: dat is allemaal bijzonder oninteressant eigenlijk. Goed, je laat een regressie lopen en je ontdekt dat over de periode 1980-1990 het verband tussen defensie-uitgaven en het BBP van volgende vorm is:
Y = a. (defensie-uitgaven) + (een hoop andere dingen) met die a een concreet getal, bijvoorbeeld 2,247. Wat zijn we daarmee? Is dat een interessant getal? Leren we daar iets uit?

Het antwoord is neen, we leren daar eigenlijk niets uit. We leren dat er een wiskundig verband bestaat tussen reeksen cijfers, waarvan we verwachten dat ze iets zeggen over De Wereld. Dat volstaat niet. Het is in de eerste plaats geschiedenis - je kan geen statistieken verzamelen over periodes die nog moeten komen, natuurlijk - en dus zijn die conclusies steeds tijdsgebonden en niet veralgemeenbaar. Het is een wiskundig verband dat zeer weinig vertelt.

Ooit gehoord van het beursprincipe "een trend blijft geldig tot zolang hij duidelijk ontkend wordt"? Hetzelfde is dus hier van toepassing. Je komt mij toch een tikkeltje wetenschapspessimistisch over.

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat is allemaal zeer mager in vergelijking met de indrukwekkende theorieën die men vanuit de klassieke en de Oostenrijkse school heeft opgebouwd. Op het eerste zicht zou je denken dat er weinig heil te verwachten valt van een zuiver 'deductieve' aanpak. Maar er is geen enkele reden waarom de methode van de fysica toevallig ook goed zou werken in de sociale wetenschappen, en in het bijzonder in de economie. Daartegenover staat, dat het bestuderen van bewuste handelingen van denkende mensen een eigen manier van onderzoeken vereist. En het is helemaal niet zo gek om je rede te gebruiken om denkende mensen te onderzoeken.
Dat betekent helemaal niet dat een theorie niet onjuist bevonden kan worden. Ze kan dan misschien niet gefalsifieerd worden door de empirie, maar ze kan zeer zeker wél verworpen worden op basis van logische inconsistentie. En dat gebeurt aan de lopende band: er worden voortdurend werken geschreven waarin men interesttheorieën vergelijkt en bekritiseert. Ik vind dat de apriorische manier van kijken naar de economie zeker niet moet onderdoen voor de 'natuurwetenschappelijke'- integendeel zelfs.

Ik zou eraan toevoegen dat men empirische toetsing toch een complement is van de "deductieve methode". Jij kunt perfect met een theorie afkomen die intern logisch consistent is, en toch je reinste kwatsch is.