'Orang-oetan Borneo over drie jaar uitgestorven'

[Edina]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Inderdaad. Ik vraag me trouwens af, moeten we het erg vinden dat diersoorten verdwijnen? Alé 'k bedoel in dat programma van Wim Helsen was er een kikkervriend die voor zijn vriendjes kwam pleiten en populaties wou beschermen door ze in een dierentuin onder te brengen, wat is het nut daarvan?

Er is natuurlijk wel een wezenlijk verschil tussen het proberen vermijden dat diersoorten in het wild verdwijnen en het proberen vermijden dat diersoorten op zich verdwijnen. Dat laatste heeft mi niets met natuurbehoud te maken, zeker niet wanneer het in dierentuinen gebeurt. In dat geval is het niets meer dan een marketinginstrument om zichzelf een bestaansreden te geven.

De orang-oetan is een symbool voor een heel habitat (en daarmee vele soorten planten en dieren) dat bedreigd wordt. En dat is ook niet in het belang van de mensen daar. De productie van palmolie kan misschien op korte termijn wel enkele mensen daar ten goede komen, op lange termijn is het nefast voor iedereen.

[Nr.10]

Kan er iemand de kost becijferen van het verdwijnen van het tropisch regenwoud van Borneo?

In de laat-kapitalistisch maatschappij waarin wij leven hebben de dingen enkel waarde als ze in cijfers om te zetten zijn.

Laat ze ons dan in cijfers omzetten, de biodiversiteit.

[Nr.10]

Ze hebben gewonnen, de kapitalisten.

Laat ze het nu maar berekenen.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Kan er iemand de kost becijferen van het verdwijnen van het tropisch regenwoud van Borneo?

In de laat-kapitalistisch maatschappij waarin wij leven hebben de dingen enkel waarde als ze in cijfers om te zetten zijn.

Laat ze ons dan in cijfers omzetten, de biodiversiteit.

Nr. 10, interessante kwestie, waar ik professioneel vaak mee bezig ben.

De zaak is echter heel bizar.

De kapitalisten van bij ons zijn volop voortrekkers om die regenwouden te beschermen. Dikke miljardairs hebben al gigantische stukken aangekocht. Recent is er een enorm fonds van miljardairs opgericht - een fonds dat naar de beurs gaat - om woud op te kopen om het te beschermen.

Daar ligt dus het probleem niet. Die ultra-kapitalisten zijn al lang overtuigd van de "waarde" van ecosysteemdiensten, in zoverre ze uit te drukken zijn in geldtermen.

Zij speculeren erop dat er binnenkort een internationaal raamwerk komt waardoor bossen als stock van carbonkredieten worden gezien.

Het kapitalisme springt hier dus op als een goede belegging.


Het échte punt, en zeer ironisch, is echter dat de mensen die van die wouden leven, de lokale bevolking, de zaak helemaal anders ziet. Die willen juist het pad van de klassieke moderniteit bewandelen. Voor hen is een dood bos meer waard dan een levend bos, precies omdat wanneer zij het exploiteren, ze zeker zijn van inkomen en welvaart.

Vele organisaties hebben al geprotesteerd tegen de groene tirannie van de Euro-Amerikaanse kapitalist die hun wouden opkoopt om ze te beschermen.

De lokale mensen worden gedwongen van hun eigen wouden af te blijven, omdat die wouden nu juist kapitaal vertegenwoordigen.

Soms gebeurt die dwang zelfs met de kalashnikov. Zie bijvoorbeeld dit artikel, over de terreur van schema's ter bescherming van wouden: "conservation refugees". Met de mitraillet verjaagd.

De "bescherming" van regenwoud is een nieuw groen imperialistisch kapitalisme. De mensen die van dat woud leven moeten zwijgen en worden de nieuwe sociale "externaliteit" die niet wordt meegerekend.

Brazilië heeft daarom een nieuw plan uitgewerkt, dat in plaats van aan woudbescherming te doen, de Amazone zal exploiteren. Klinkt verschrikkelijk gevaarlijk, maar dat is sociaal rechtvaardiger. En sociale rechtvaardigheid wordt in Brazilië gezien als een basisvoorwaarde om een ecologisch verantwoord maatschappelijk bestel te creëeren.


Het enige alternatief dat ik zie is de echte opportuniteitskost in rekening te brengen: wij moeten geld investeren om de mensen die van die wouden leven, en om de maatschappij waarin die wouden onder druk staan, te helpen ontwikkelen, zodat de aspiraties van die mensen (een verlangen naar moderniteit), kunnen worden ingevuld.

Maar dat is zeer duur (de moderniteit an sich kost pakken van mensen).

Zijt gij en ik bereid elke maand €100 af te staan om te investeren in onderwijs, infrastructuur, landbouw, economie, etc... om de mensen in Congo op zo'n manier te ontwikkelen dat hun eigen verlangens worden ingevuld, en tegelijkertijd de druk op regenwouden verdwijnt? Ik betwijfel dat.

Alleszins, de strategie van het groene imperialisme (de miljardairs die woud opkopen als belegging, en foert zeggen tegen de mensen die in die landen leven), lijkt me redelijk obsceen.