Foto's opgedoken van executies in Nederlands-Indië

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

Waarom zouden Nederlanders anders dan Duitsers zijn?

Het was 1948 of 1949 en voor de meeste politici moet toch echt duidelijk zijn dat Indonesië klaar was voor de onafhankelijkheid. Dat speelde eigenlijk al voor de oorlog.
Wellicht hebben de ontberingen in WO II sommigen murf gemaakt. In mij "Handboek voor de Soldaat" staat in ieder geval duidelijk dat je zo'n bevel tot executeren dient te weigeren.
Maar My Lai en al die andere incidenten maken wel duidelijk dat wreedheid in ieder mens latent aanwezig is.
Bij de eerste treinkaping werd een Nederlandse soldaat neergeschoten door de Molukkers. In een bepaalde kazerne is toen het plan gemaakt om wraak te nemen op de Molukkers door een kamp van hen te doorzeven met hun Uzi's en zoveel mogelijk doden te maken.
Bij de tweede treinkaping hebben mariniers de trein bestormd, maar waren het dienstplichtigen die de trein doorzeefden met hun .50 machinegeweren vanuit hun DAF YP 408 panzerwagens.
Dat was een mooie test voor de legerleiding om de "schietbereidheid" van dpl's te testen.
Bij de invasie van Normandië bleek dat een deel van de Amerikanen, ondanks dat ze zwaar beschoten werden, daartoe niet bereid was en schoot niet of expres mis.
Later toen er vele maten waren gesneuveld en ze midden in gevechten zaten nam die schietbereidheid beduidend toe.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Pinda

Nee hoor!.
Als Indische Nederlander zijnde ken ik deze verhalen, en ook de verhalen die zijn gebeurt onder het vaandel van Indonesië zelf.

Maar jij gebruikt dit gewoon om voor de zoveelste keer lekker af te geven op Nederland en de Nederlanders, daar heb ik een probleem mee ja.

Jeff

Henry1 heeft geen idee waar hij het over heeft.
Foto’s zoals hier getoond vertellen niet zondermeer ook het verhaal er achter.

Henry gaat er blijkbaar vanuit dat bij zulke foto’s het zondermeer om verzetsstrijders tegen de Nederlanders gaat. Kan, maar hoeft niet zo te zijn.
Het barstte er van de benden "rampokkers". Die hadden niets met de vrijheidsstrijd van doen, ze plunderden en zaaiden dood en verderf.
Zowel onder de Nederlandse, Nederlands Indische bevolking, als wel onder de eigen bevolking

Het was daar één grote janboel, er werd overigens niet alleen tegen de Nederlanders gevochten, maar ook onderling tegen elkaar.


Het verhaal is Indië niet zwart / wit
Hier ziet men dezelfde foto’s van dit soort praktijken door Indonesische kant

Schokkende beelden uit Indonesië 1948

In 1948 bestond Indonesië nog niet. De onafhankelijkheid en de vrijheid of Merdeka was op 17 augustus 1945 uitgeroepen door Soekarno en dat moment markeerde een beslissende fase in de onafhankelijkheidstrijd maar niet de overwinning en daadwerkelijke onafhankelijkheid. Voordat de Nederlandse vlag werd gestreken en de souvereiniteit werd overgedragen zou er nog heel veel worden gevochten. De strijd was niet alleen een gevecht van de kolonisator tegen gekoloniseerden. De zaak was ingewikkelder.

De republikeinen van Soekarno en Hatta, de Islamieten van de Masjoemi, en de kommunistische partij PKI onder leiding van Moeso, de kommunisten onder Tan Malaka, de feodale en lokale machthebbers in Indonesia aan de ene zijde en de Nederlandse, Europese en Amerikaanse belangen aan de andere zijde vochten soms met en soms tegen elkaar.

Een volgende beslissende fase in de strijd werd bereikt toen de Amerikanen partij kozen voor Soekarno omdat zij zagen dat de Republikeinen zich keerden tegen de PKI van Moeso die op Moskou was geörienteerd. Dat bleek tijdens de Madioen-opstand of ook wel Madioen-affaire.

Op 18 september 1948 werd in Madioen de macht overgenomen door de PKI (Partai Kommunis Indonesia) onder leiding van Moeso. Communistische strijders traden hard op tegen feodale en Islamitische leiders. Voor de radio schold Moeso Soekarno uit voor collaborateur met de Japanse bezetter en beschuldigde Soekarno er van de revolutie te verkwanselen aan de USA. Soekarno gaf de Siliwangidivisie, de elite-eenheid van het nationale leger, opdracht de opstand tegen het Republikeins gezag neer te slaan.
Er werden naar schatting 10.000 mensen gedood en 30.000 gevangengenomen en daarna hadden de nationalisten de handen vrij om de strijd voort te zetten tegen het Nederlandse leger. Wie de slachtoffers en daders waren is niet goed gedocumenteerd.

Toch zijn er wel gegevens. Op 19 december 1948, overigens op dezelfde dag dat de tweede Nederlandse militaire actie tegen de Republiek begon, werden elf gevangen genomen PKI-ers voor een Republikeinse krijgsraad gedaagd en tot de doodstraf veroordeeld die nog dezelfde dag werd voltrokken.

Hun namen waren mr. Amir Sjarifuddin, Suropno, drs. Maruto, Darusman, Sardjono, Djokosajono, Hardjono, Kotambadi, Sukarno, Ronomasomo, en Manghu. Op 19 november 1950 werden zij herbegraven te Ngaligan in de buurt van Solo. (gegevens van Henri Alers "Om een groene of rode merdeka", pagina 197)
Ook het voormalig lid van de Tweede Kamer Raden Mas Setyadjit Soegondo of Setiajid, werd door de Republikeinen gedood.
Zie verder:
http://www.antenna.nl/~fwillems/nl/ic/pki/madioen.html


Er zijn daar meer dan 6000 militairen gesneuveld, niet meegeteld de honderden missed in action.
In verhouding tot wat er daar gediend heeft, komt het aantal slachtoffers flink in de richting van het aantal welke de Amerikanen in Vietnam verloren hebben (50.000).

Het was een vuile oorlog, waar vanuit ook Indonesische kant de wreedheid niet mis was.
Of onze militairen er later last van kregen? Vermoedelijk veel wel, maar denk zeker niet de eerste tijd en sommigen waarschijnlijk nooit.

Het is nooit goed te praten, maar is makkelijk oordelen gezien wat ze daar meemaakten en zagen gebeuren.
Let wel, ook Indonesische troepen schuwden evenmin een dorp plat te branden met bewoners en al.
Of ik ertoe in staat zijn om een mitrailleur op een dorp leeg te schieten? Geen idee?
Maar neem aan dat je ver zult kunnen gaan, als je je maat in stukken gesneden terug vindt.

Overigens zijn zulk soort foto’s oud nieuws. Niets bijzonders en al sinds jaar en dag bekend.
Niet iets waar we in Nederland plotseling wakker van schieten alsof we het niet zouden weten.
Evengoed als Belgen zich bewust zijn van Kongo, zijn wij ons bewust van Indië.

De kapitein Westerling commotie bijvoorbeeld is bij ons al zo oud als de weg naar Rome.
(Zie hem overigens anders, er is ook zijn verhaal, dan als hij wordt afgeschilderd)