Extreem-links: een overzicht

Rechtsliberaal · 11 juli 2004, 16:40

Böhler

De uit Duitsland afkomstige advocate Britta Böhler verdedigde samen met haar kantoorgenoten Franken en Koppe de extreem-linkse moordenaar Volkert van der Graaf. Al in haar jeugd toonde ze bewondering voor linkse idealen. Zo las Böhler op jeugdige leeftijd de publicaties van Ulrike Meinhoff van de Rote Armee Fraktion (RAF), de terroriste die met bloedige aanslagen het wereldnieuws haalde. "Meinhoff was buitengewoon intelligent, schreef als journaliste schitterende essays", zei Böhler in 2000 in een interview. "Ze zag geen andere weg meer dan die van het geweld. Zoiets intrigeert me. Maar mijn belangstelling stopte toen haar bommen ontploften." De betrokkenheid bij links werd de advocate met de paplepel ingegoten. Haar ouders bekogelden de Duitse defensie-minister Franz Josef Strauss met tomaten, omdat ze tegen de bewapening van de Bondsrepubliek waren (De Telegraaf, 11.05-2002).

Boogers

Jack Bogers (GroenLinks) was ten tijde van de moord op Fortuyn loco-burgemeester in Wageningen. Kort na de arrestatie van Volkert van der Graaf kreeg Bogers van de Wageningse burgemeester Sala een telefoontje. Sala vertelde - onder strikte geheimhouding - dat een medewerker van Vereniging Miillieu-Offensief (VMO) werd verdacht van de moord op Fortuyn. Bogers informeerde onmiddellijk zijn goede vriend Sjoerd van de Wouw van VMO, die weer naar het huis van Volkert belde, waar diens vriendin Petra de telefoon opnam. Toen de politie de volgende dag Van der Graafs woning doorzocht, bleken 200 bestanden op de computer te zijn gewist. Ook op het kantoor van VMO waren digitale sporen uitgewist.

Brigate Rosse

In 1970 werd in Italië de Brigate Rosse ('Rode Brigaden') opgericht, een netwerk van links-radicale groeperingen. Vanaf het begin was deze organisatie gewelddadig en financierde haar bestaan door middel van bankovervallen. Tussen 1970 en 1973 werden er bij 52 aanslagen 5 mensen gedood. De twee daaropvolgende jaren waren nog gewelddadiger: bij 36 aanslagen werden 17 mensen vermoord. Toen de jonge Brigate Rosse-terrorist Walter Alasia in december 1976 door agenten werd doodgeschoten ontstond er in Italiaanse steden zoiets als een burgeroorlog. In de periode 1977-1979 werden er bij 1541 aanslagen van de Rode Brigaden 58 mensen vermoord. Daarnaast werden honderden mensen gewond. Een andere geliefde bezigheid van de Brigate Rosse was overigens het kapot schieten van de benen van politici en journalisten.

CPN

De Communistische Partij van Nederland (CPN) kwam in 1935 voort uit de Communistische Partij Holland. Nogal wat CPN'ers waren tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in het verzet tegen de Duitse bezetter, met als doel het ene totalitair (nationaal-socialistisch) regime in te ruilen voor een ander totalitair (communistisch) regime. Vervolgens functioneerde de CPN het grootste deel van de Koude Oorlog als een vijfde colonnne van de staatsvijand: de Sovjet-Unie. In de jaren zeventig kreeg de CPN geld uit de Sovjet-Unie om acties tegen de Amerikaanse bewapening te organiseren. In 1991 werd de CPN opgeheven, nadat de partij al in 1989 met drie andere partijen was samengegaan in GroenLinks.

Duyvendak

GroenLinks-Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak was in de jaren tachtig een van de belangrijkste redacteuren van het actieblad Bluf!, een extreem-links tijdschrift. Het blad zette onder andere uiteen hoe brandbommen konden worden gemaakt, hoe bijbehorende tijdmechanismen werkten, hoe ingebroken kon worden en hoe gas- en elektriciteitsmeters konden worden gesaboteerd. Ook werd via Bluf! 15.000 gulden uitgeloofd voor het vermoorden van de paus.

Duyvendak was bovendien lid van de antimilitaristische groep Onkruit. Deze radicale groepering ontvreemdde bij diverse inbraken geheime documenten van de krijgsmacht. In oktober 1984 werd Duyvendak aangehouden na een inbraak in het militaire MIBO-complex in Dubbeldam. De Dordtse rechtbank veroordeelde hem tot zes weken gevangenisstraf. Ook zijn er aanwijzingen dat Duyvendak mogelijk betrokken is geweest bij RaRa, een terroristische organisatie die onder andere voor brandstichtingen bij Makro-vestigingen verantwoordelijk is.

Wijnand Duyvendak - in die tijd fulltime actievoerder (levend van een uitkering) - heeft nooit ontkend dat hij redacteur was van Bluf! en actief betrokken was bij de radicale actiegroep Onkruit. Wel ontkent hij dat hij opriep tot geweld en deel uitmaakte van RaRa. De ontkenningen van Duyvendak zeggen overigens niet zo veel. Hij blijkt namelijk wel vaker flexibel met de waarheid om te gaan. In De Groene Amsterdammer van 23 oktober 1996 zei hij bijvoorbeeld: „Ik heb me altijd verzet tegen ondergrondse structuren en geweld.” In 2003 liet hij in Vrij Nederland noteren „extra gekrenkt” te zijn over de belastende publicaties „omdat ik me indertijd in de actiebladen juist tegen het geweld van RaRa heb gekeerd.” Beide uitspraken zijn leugens, aangezien Bluf! juist opriep tot harde acties, sabotage, het plunderen van winkels en inbraak bij overheidsinstellingen. Ook gaf het instructies voor het gebruik van valse legitimatiebewijzen en grossierde het in recepten voor explosieven en brandbommen.

Fischer

Joschka Fischer is de leider van Die Grünen (de Duitse zusterpartij van GroenLinks) en minister van Buitenlandse Zaken in het rood-groene kabinet van bondskandelier Schröder. In de jaren zestig en zeventig was hij betrokken bij een zogenaamde 'Putzgruppe', een extreem-linkse knokploeg die bij krakersacties en demonstraties tegen de politie optrad. Hij heeft inmiddels toegegeven dat hij in die tijd met stenen gooide en agenten sloeg, maar ontkend nog steeds dat hij met molotov-cocktails naar de politie heeft gegooid. Ook was hij bevriend met RAF-terrorist Hans-Joachim Klein. Die laatste deed in 1975 mee aan de aanslag op OPEC-ministers in Wenen, waarbij drie doden vielen. Klein zou overigens twee jaar eerder in een van Fischer geleende auto wapens hebben vervoerd, waarmee de zogenaamde 'Revolutionaire Cellen' later een minister van Economische Zaken van de deelstaat Hessen hebben vermoord.

Graaf, van der

De links-radicaal Volkert van der Graaf werd geboren in Middelburg, als tweede kind van een biologieleraar en een Britse moeder. Hij studeerde van 1987 tot 1990 milieuhygiëne in Wageningen. Van der Graaf deed daar een mislukte zelfmoordpoging, maar vond vervolgens zijn draai als dierenactivist bij radicale milieugroepen als Lekker Dier, De Ziedende Bintjes en de door hem in 1992 (mede) opgerichte Vereniging Milieu-Offensief (VMO). Medio 1996 besloot Van der Graaf een pistool aan te schaffen. Want hij voelde zich naar eigen zeggen bedreigd door boeren die woedend waren omdat ze hun bedrijf door tegenwerking van VMO niet konden uitbreiden. Zes jaar later kwam dat wapen van pas: op 6 mei vermoordde Van der Graaf LPF-lijsttrekker Pim Fortuyn. Net die ochtend had onderzoeksbureau Intomart gemeld dat Fortuyn de negen dagen later te houden verkiezingen met grote overmacht (38 zetels) zou gaan winnen. Dankzij de milieuactivist verloren honderdduizenden Nederlanders de man die hun zorgen en wensen verwoordde. Van der Graaf kreeg achttien jaar gevangenisstraf, waarvan hij slechts tweederde van de straf daadwerkelijk hoeft uit te zitten. In 2014 zal hij dus uit de gevangenis ontslagen worden.

GroenLinks

Groen Links ontstond mei 1989 door de fusie van vier extreem-linkse partijen: de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP), de Politieke Partij Radikalen (PPR), de Communistische Partij van Nederland (CPN) en de Evangelische Volkspartij (EVP).

Hoesel, van

Luciën van Hoesel (1950-2000) was landelijk secretaris van de in 1966 opgerichte Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De groep was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. De methoden van de Rode Jeugd leken sprekend op die van de Duitse Rote Armee Fraktion (RAF), met als enig verschil dat hier wonderwel geen dodelijke slachtoffers vielen. In 1972 werd Van Hoesel gearresteerd wegens bezit van wapens en explosieven en veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Na zijn vrijlating liet hij zich in 1976 - met enkele medestanders - in Zuid-Jemen door Palestijnse terroristen in guerrillatactieken trainen. Niet lang daarna nam Van Hoesel afscheid van zijn revolutionaire denkbeelden; hij sloot zich aan bij de PSP en werd, in de jaren tachtig, actief in het jeugdwerk. De Rode Jeugd was toen al ter ziele.

Hoogendijk

Een van de vrienden van Volkert van der Graaf is Caroline Hoogendijk, die ook bij VMO heeft gewerkt. Op dit moment is zij voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Veganisten en werkzaam bij de stichting Alle Dieren Vrij!, die onder meer acties tegen de bontindustrie voert. De stichting noemt zich officieel 'anarchistisch', hetgeen ook in het logo (de A met de cirkel) is verwerkt (HP/De Tijd, 4 juli 2003).

Jansen & Janssen

Het 'onderzoeksbureau' Jansen & Janssen is een in 1984 uit de krakerswereld voortgekomen collectief dat linkse activisten tips geeft hoe ze opsporingsmethodes kunnen omzeilen en wat ze moeten doen bij arrestatie. Jansen & Janssen zegt in zijn publicaties ronduit tegen al te grondig onderzoek naar terrorisme te zijn (Reformatorisch Dagblad, 15 februari 2003).

Lievense

Petra Lievense is de vriendin van Volkert van der Graaf. Zij was vroeger redactrice van het actie-blad van Lekker Dier. De taal in dat blad was soms opruiend. In maart 1990 viel over reclamemakers voor poeliers te lezen: "Wanneer worden de boodschappers geslacht?"

NCPN

De Nieuwe Communistische Partij Nederland (NCPN) ontstond in 1992. Slechts een klein deel van de vroegere CPN-leden heeft zich aangesloten bij de NCPN, de meesten zijn tegenwoordig lid van GroenLinks en de SP.

NOVIB

De NOVIB is een Nederlandse hulporganisatie die zich inzet voor de armen in de wereld. Van de belastingbetalers ontvangen de weldoeners zo'n 50 miljoen euro per jaar. Daarvan worden niet alleen acties in de Derde Wereld bekostigd maar ook politieke acties in Nederland. Zo was de NOVIB een van de organisatoren van de geplande demonstratie tegen Fortuyn op 11 mei 2002. Na 6 mei 2002 werd deze uiteraard afgelast. Overschrijdt de organisatie met dit soort activiteiten niet de grenzen van haar doelstellingen? En is het niet vreemd dat Fortuyn-aanhangers zo betalen voor een demonstratie die gericht is tegen hun politieke partij? Zo vreemd is het niet als men bedenkt dat de NOVIB sterk socialistische ideeen koestert (Meervrijheid.nl, 29.08-2003).

RAF

De extreem-linkse terroristische organisatie Rote Armee Fraktion (RAF) ontstond eind jaren zestig en kostte veel mensen het leven. De bekendste daden van de RAF zijn de moorden op Hanns-Martin Schleyer (1977) en Alfred Herrhausen (1989). De RAF werd onder andere ondersteund door de PLO van Yasser Arafat. In de HP/De Tijd van 19 maart 2004 stond overigens een artikel van Roelof Bouwman waarin hij een bezoek van de RAF-top aan een Palestijns trainingskamp in El Fatah in Jordanië beschreef (dat bezoek vond plaats in 1970). Andreas Baader en zijn kameraden werden tot hun grote ontsteltenis geconfronteerd met het besluit de Duitse delegatie in aparte mannen- en vrouwententen te laten overnachten, waarna ook nog eens een gigantische rel uitbrak toen de streng-islamitische kampleiding zag dat enkele vrouwelijke RAF-stadsguerrillero's bloot lagen te zonnen. Eind jaren negentig hief de RAF zich zelf op. In totaal werden er ruim 50 mensen door deze links-radicale organisatie vermoord.

Velzen, van

SP-Kamerlid Krista van Velzen heeft in Schotland in de cel gezeten. Zij had geprobeerd het communicatiesysteem van een kernonderzeeër onklaar te maken. Zij woont overigens in een kraakpand in Den Haag, gelegen aan de Waldeck Pyrmontkade. Daarvoor woonde zij in een ander berucht kraakpand in diezelfde stad: 'De Blauwe Aanslag'.

Vermolen

Sinds 22 april 2002 is PvdA'er Arnold (Nol) Vermolen rechter te Amsterdam. Vermolen heeft in het verleden als bestuurslid van Vluchtelingenwerk Nederland meegewerkt aan het vervalsen van paspoorten voor Koerden. Ook is hij een actief PvdA-lid, opererend op de linkervleugel van die partij. Vermolen was één van de drie rechters die in eerste instantie 'recht spraken over Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn.

Wolff

In 1977 kregen de fractieleiders van de grote partijen in de Tweede Kamer (die deel uitmaakten van de commissie voor inlichtingen- en veiligheidsdiensten) een zeer gedetailleerd vertrouwelijk CIA/BVD-rapport in handen met betrekking tot de Nederlandse Vredesbeweging. Een gedeelte daarvan had betrekking op de actie "Stop de Neutronenbom". CPN-Tweede Kamerlid Joop Wolff - die in het bestuur van de actiegroepp zat - werd daarin veelvuldig genoemd. Hij had via Oostduitse Stasi-agenten geregeld dat de 'vredes'-actie door de Sovjet-Unie werd gefinancierd.

Bronnen:
http://www.geocities.com/fortuynisti...d/weetjes.html
http://www.geocities.com/fortuynisti...erweetjes.html
http://www.geocities.com/fortuynisti.../dossier9.html

Pat · 11 juli 2004, 18:18

Citaat:

Boogers

Jack Bogers (GroenLinks) was ten tijde van de moord op Fortuyn loco-burgemeester in Wageningen. Kort na de arrestatie van Volkert van der Graaf kreeg Bogers van de Wageningse burgemeester Sala een telefoontje. Sala vertelde - onder strikte geheimhouding - dat een medewerker van Vereniging Miillieu-Offensief (VMO) werd verdacht van de moord op Fortuyn. Bogers informeerde onmiddellijk zijn goede vriend Sjoerd van de Wouw van VMO, die weer naar het huis van Volkert belde, waar diens vriendin Petra de telefoon opnam. Toen de politie de volgende dag Van der Graafs woning doorzocht, bleken 200 bestanden op de computer te zijn gewist. Ook op het kantoor van VMO waren digitale sporen uitgewist.

Zulke gewiste bestanden kan men normalerwijze recupereren.

11 juli 2004, 16:40	#1
Rechtsliberaal Lokaal Raadslid Geregistreerd: 10 mei 2004 Berichten: 350	Böhler De uit Duitsland afkomstige advocate Britta Böhler verdedigde samen met haar kantoorgenoten Franken en Koppe de extreem-linkse moordenaar Volkert van der Graaf. Al in haar jeugd toonde ze bewondering voor linkse idealen. Zo las Böhler op jeugdige leeftijd de publicaties van Ulrike Meinhoff van de Rote Armee Fraktion (RAF), de terroriste die met bloedige aanslagen het wereldnieuws haalde. "Meinhoff was buitengewoon intelligent, schreef als journaliste schitterende essays", zei Böhler in 2000 in een interview. "Ze zag geen andere weg meer dan die van het geweld. Zoiets intrigeert me. Maar mijn belangstelling stopte toen haar bommen ontploften." De betrokkenheid bij links werd de advocate met de paplepel ingegoten. Haar ouders bekogelden de Duitse defensie-minister Franz Josef Strauss met tomaten, omdat ze tegen de bewapening van de Bondsrepubliek waren (De Telegraaf, 11.05-2002). Boogers Jack Bogers (GroenLinks) was ten tijde van de moord op Fortuyn loco-burgemeester in Wageningen. Kort na de arrestatie van Volkert van der Graaf kreeg Bogers van de Wageningse burgemeester Sala een telefoontje. Sala vertelde - onder strikte geheimhouding - dat een medewerker van Vereniging Miillieu-Offensief (VMO) werd verdacht van de moord op Fortuyn. Bogers informeerde onmiddellijk zijn goede vriend Sjoerd van de Wouw van VMO, die weer naar het huis van Volkert belde, waar diens vriendin Petra de telefoon opnam. Toen de politie de volgende dag Van der Graafs woning doorzocht, bleken 200 bestanden op de computer te zijn gewist. Ook op het kantoor van VMO waren digitale sporen uitgewist. Brigate Rosse In 1970 werd in Italië de Brigate Rosse ('Rode Brigaden') opgericht, een netwerk van links-radicale groeperingen. Vanaf het begin was deze organisatie gewelddadig en financierde haar bestaan door middel van bankovervallen. Tussen 1970 en 1973 werden er bij 52 aanslagen 5 mensen gedood. De twee daaropvolgende jaren waren nog gewelddadiger: bij 36 aanslagen werden 17 mensen vermoord. Toen de jonge Brigate Rosse-terrorist Walter Alasia in december 1976 door agenten werd doodgeschoten ontstond er in Italiaanse steden zoiets als een burgeroorlog. In de periode 1977-1979 werden er bij 1541 aanslagen van de Rode Brigaden 58 mensen vermoord. Daarnaast werden honderden mensen gewond. Een andere geliefde bezigheid van de Brigate Rosse was overigens het kapot schieten van de benen van politici en journalisten. CPN De Communistische Partij van Nederland (CPN) kwam in 1935 voort uit de Communistische Partij Holland. Nogal wat CPN'ers waren tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in het verzet tegen de Duitse bezetter, met als doel het ene totalitair (nationaal-socialistisch) regime in te ruilen voor een ander totalitair (communistisch) regime. Vervolgens functioneerde de CPN het grootste deel van de Koude Oorlog als een vijfde colonnne van de staatsvijand: de Sovjet-Unie. In de jaren zeventig kreeg de CPN geld uit de Sovjet-Unie om acties tegen de Amerikaanse bewapening te organiseren. In 1991 werd de CPN opgeheven, nadat de partij al in 1989 met drie andere partijen was samengegaan in GroenLinks. Duyvendak GroenLinks-Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak was in de jaren tachtig een van de belangrijkste redacteuren van het actieblad Bluf!, een extreem-links tijdschrift. Het blad zette onder andere uiteen hoe brandbommen konden worden gemaakt, hoe bijbehorende tijdmechanismen werkten, hoe ingebroken kon worden en hoe gas- en elektriciteitsmeters konden worden gesaboteerd. Ook werd via Bluf! 15.000 gulden uitgeloofd voor het vermoorden van de paus. Duyvendak was bovendien lid van de antimilitaristische groep Onkruit. Deze radicale groepering ontvreemdde bij diverse inbraken geheime documenten van de krijgsmacht. In oktober 1984 werd Duyvendak aangehouden na een inbraak in het militaire MIBO-complex in Dubbeldam. De Dordtse rechtbank veroordeelde hem tot zes weken gevangenisstraf. Ook zijn er aanwijzingen dat Duyvendak mogelijk betrokken is geweest bij RaRa, een terroristische organisatie die onder andere voor brandstichtingen bij Makro-vestigingen verantwoordelijk is. Wijnand Duyvendak - in die tijd fulltime actievoerder (levend van een uitkering) - heeft nooit ontkend dat hij redacteur was van Bluf! en actief betrokken was bij de radicale actiegroep Onkruit. Wel ontkent hij dat hij opriep tot geweld en deel uitmaakte van RaRa. De ontkenningen van Duyvendak zeggen overigens niet zo veel. Hij blijkt namelijk wel vaker flexibel met de waarheid om te gaan. In De Groene Amsterdammer van 23 oktober 1996 zei hij bijvoorbeeld: „Ik heb me altijd verzet tegen ondergrondse structuren en geweld.” In 2003 liet hij in Vrij Nederland noteren „extra gekrenkt” te zijn over de belastende publicaties „omdat ik me indertijd in de actiebladen juist tegen het geweld van RaRa heb gekeerd.” Beide uitspraken zijn leugens, aangezien Bluf! juist opriep tot harde acties, sabotage, het plunderen van winkels en inbraak bij overheidsinstellingen. Ook gaf het instructies voor het gebruik van valse legitimatiebewijzen en grossierde het in recepten voor explosieven en brandbommen. Fischer Joschka Fischer is de leider van Die Grünen (de Duitse zusterpartij van GroenLinks) en minister van Buitenlandse Zaken in het rood-groene kabinet van bondskandelier Schröder. In de jaren zestig en zeventig was hij betrokken bij een zogenaamde 'Putzgruppe', een extreem-linkse knokploeg die bij krakersacties en demonstraties tegen de politie optrad. Hij heeft inmiddels toegegeven dat hij in die tijd met stenen gooide en agenten sloeg, maar ontkend nog steeds dat hij met molotov-cocktails naar de politie heeft gegooid. Ook was hij bevriend met RAF-terrorist Hans-Joachim Klein. Die laatste deed in 1975 mee aan de aanslag op OPEC-ministers in Wenen, waarbij drie doden vielen. Klein zou overigens twee jaar eerder in een van Fischer geleende auto wapens hebben vervoerd, waarmee de zogenaamde 'Revolutionaire Cellen' later een minister van Economische Zaken van de deelstaat Hessen hebben vermoord. Graaf, van der De links-radicaal Volkert van der Graaf werd geboren in Middelburg, als tweede kind van een biologieleraar en een Britse moeder. Hij studeerde van 1987 tot 1990 milieuhygiëne in Wageningen. Van der Graaf deed daar een mislukte zelfmoordpoging, maar vond vervolgens zijn draai als dierenactivist bij radicale milieugroepen als Lekker Dier, De Ziedende Bintjes en de door hem in 1992 (mede) opgerichte Vereniging Milieu-Offensief (VMO). Medio 1996 besloot Van der Graaf een pistool aan te schaffen. Want hij voelde zich naar eigen zeggen bedreigd door boeren die woedend waren omdat ze hun bedrijf door tegenwerking van VMO niet konden uitbreiden. Zes jaar later kwam dat wapen van pas: op 6 mei vermoordde Van der Graaf LPF-lijsttrekker Pim Fortuyn. Net die ochtend had onderzoeksbureau Intomart gemeld dat Fortuyn de negen dagen later te houden verkiezingen met grote overmacht (38 zetels) zou gaan winnen. Dankzij de milieuactivist verloren honderdduizenden Nederlanders de man die hun zorgen en wensen verwoordde. Van der Graaf kreeg achttien jaar gevangenisstraf, waarvan hij slechts tweederde van de straf daadwerkelijk hoeft uit te zitten. In 2014 zal hij dus uit de gevangenis ontslagen worden. GroenLinks Groen Links ontstond mei 1989 door de fusie van vier extreem-linkse partijen: de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP), de Politieke Partij Radikalen (PPR), de Communistische Partij van Nederland (CPN) en de Evangelische Volkspartij (EVP). Hoesel, van Luciën van Hoesel (1950-2000) was landelijk secretaris van de in 1966 opgerichte Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De groep was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. De methoden van de Rode Jeugd leken sprekend op die van de Duitse Rote Armee Fraktion (RAF), met als enig verschil dat hier wonderwel geen dodelijke slachtoffers vielen. In 1972 werd Van Hoesel gearresteerd wegens bezit van wapens en explosieven en veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Na zijn vrijlating liet hij zich in 1976 - met enkele medestanders - in Zuid-Jemen door Palestijnse terroristen in guerrillatactieken trainen. Niet lang daarna nam Van Hoesel afscheid van zijn revolutionaire denkbeelden; hij sloot zich aan bij de PSP en werd, in de jaren tachtig, actief in het jeugdwerk. De Rode Jeugd was toen al ter ziele. Hoogendijk Een van de vrienden van Volkert van der Graaf is Caroline Hoogendijk, die ook bij VMO heeft gewerkt. Op dit moment is zij voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Veganisten en werkzaam bij de stichting Alle Dieren Vrij!, die onder meer acties tegen de bontindustrie voert. De stichting noemt zich officieel 'anarchistisch', hetgeen ook in het logo (de A met de cirkel) is verwerkt (HP/De Tijd, 4 juli 2003). Jansen & Janssen Het 'onderzoeksbureau' Jansen & Janssen is een in 1984 uit de krakerswereld voortgekomen collectief dat linkse activisten tips geeft hoe ze opsporingsmethodes kunnen omzeilen en wat ze moeten doen bij arrestatie. Jansen & Janssen zegt in zijn publicaties ronduit tegen al te grondig onderzoek naar terrorisme te zijn (Reformatorisch Dagblad, 15 februari 2003). Lievense Petra Lievense is de vriendin van Volkert van der Graaf. Zij was vroeger redactrice van het actie-blad van Lekker Dier. De taal in dat blad was soms opruiend. In maart 1990 viel over reclamemakers voor poeliers te lezen: "Wanneer worden de boodschappers geslacht?" NCPN De Nieuwe Communistische Partij Nederland (NCPN) ontstond in 1992. Slechts een klein deel van de vroegere CPN-leden heeft zich aangesloten bij de NCPN, de meesten zijn tegenwoordig lid van GroenLinks en de SP. NOVIB De NOVIB is een Nederlandse hulporganisatie die zich inzet voor de armen in de wereld. Van de belastingbetalers ontvangen de weldoeners zo'n 50 miljoen euro per jaar. Daarvan worden niet alleen acties in de Derde Wereld bekostigd maar ook politieke acties in Nederland. Zo was de NOVIB een van de organisatoren van de geplande demonstratie tegen Fortuyn op 11 mei 2002. Na 6 mei 2002 werd deze uiteraard afgelast. Overschrijdt de organisatie met dit soort activiteiten niet de grenzen van haar doelstellingen? En is het niet vreemd dat Fortuyn-aanhangers zo betalen voor een demonstratie die gericht is tegen hun politieke partij? Zo vreemd is het niet als men bedenkt dat de NOVIB sterk socialistische ideeen koestert (Meervrijheid.nl, 29.08-2003). RAF De extreem-linkse terroristische organisatie Rote Armee Fraktion (RAF) ontstond eind jaren zestig en kostte veel mensen het leven. De bekendste daden van de RAF zijn de moorden op Hanns-Martin Schleyer (1977) en Alfred Herrhausen (1989). De RAF werd onder andere ondersteund door de PLO van Yasser Arafat. In de HP/De Tijd van 19 maart 2004 stond overigens een artikel van Roelof Bouwman waarin hij een bezoek van de RAF-top aan een Palestijns trainingskamp in El Fatah in Jordanië beschreef (dat bezoek vond plaats in 1970). Andreas Baader en zijn kameraden werden tot hun grote ontsteltenis geconfronteerd met het besluit de Duitse delegatie in aparte mannen- en vrouwententen te laten overnachten, waarna ook nog eens een gigantische rel uitbrak toen de streng-islamitische kampleiding zag dat enkele vrouwelijke RAF-stadsguerrillero's bloot lagen te zonnen. Eind jaren negentig hief de RAF zich zelf op. In totaal werden er ruim 50 mensen door deze links-radicale organisatie vermoord. Velzen, van SP-Kamerlid Krista van Velzen heeft in Schotland in de cel gezeten. Zij had geprobeerd het communicatiesysteem van een kernonderzeeër onklaar te maken. Zij woont overigens in een kraakpand in Den Haag, gelegen aan de Waldeck Pyrmontkade. Daarvoor woonde zij in een ander berucht kraakpand in diezelfde stad: 'De Blauwe Aanslag'. Vermolen Sinds 22 april 2002 is PvdA'er Arnold (Nol) Vermolen rechter te Amsterdam. Vermolen heeft in het verleden als bestuurslid van Vluchtelingenwerk Nederland meegewerkt aan het vervalsen van paspoorten voor Koerden. Ook is hij een actief PvdA-lid, opererend op de linkervleugel van die partij. Vermolen was één van de drie rechters die in eerste instantie 'recht spraken over Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn. Wolff In 1977 kregen de fractieleiders van de grote partijen in de Tweede Kamer (die deel uitmaakten van de commissie voor inlichtingen- en veiligheidsdiensten) een zeer gedetailleerd vertrouwelijk CIA/BVD-rapport in handen met betrekking tot de Nederlandse Vredesbeweging. Een gedeelte daarvan had betrekking op de actie "Stop de Neutronenbom". CPN-Tweede Kamerlid Joop Wolff - die in het bestuur van de actiegroepp zat - werd daarin veelvuldig genoemd. Hij had via Oostduitse Stasi-agenten geregeld dat de 'vredes'-actie door de Sovjet-Unie werd gefinancierd. Bronnen: http://www.geocities.com/fortuynisti...d/weetjes.html http://www.geocities.com/fortuynisti...erweetjes.html http://www.geocities.com/fortuynisti.../dossier9.html __________________ Voor vooruitstrevend en weerbaar liberalisme! www.geocities.com/mediacontrole