Medische (non)sens(e)

[Trixie]

Ik heb sinds 1987 - echt waar- last van zware clusterhoofdpijnen. De meeste mensen kennen dit helaas niet. In Amerika wordt dit "suicide-headache" genoemd. (sorry indien verkeer geschreven).
Dit is de zwaarste vorm van hoofdpijn met ondraaglijke pijnen in , boven en rondom het oog. Steeds aan 1 zijde.
Is niks aan te doen: gewoon de hel telkens weer beleven. Zelfs de meeste huisartsen kennen amper deze aandoening: ze hebben daarover tijdens hun studies- en passant- eens een hoofdstukje gelezen...
Het is wel zo dat de meeste patiënten mannen zijn. Zo'n 80 procent. Als vrouw word je dus zelfs door de dokters nauwelijks geloofd.
Er zijn patiënten die gebaat zijn met zuurstof. Dit wil zeggen: bij het begin van een aanval aan een zuurstoffles 7l/minuut inademen. Dit gedurende een 10-tal minuten.
Bij mij helpt dit dus niks, noppes. Ik ben verplicht op een spuit te zetten. Maar....dit mag maar 2x per 24u.
In hevige periodes kan ik wel 5 aanvallen krijgen. 2 kan ik dan "wegspuiten", de rest moet ik jankend uitzitten.....
helaas heeft 1 van mijn kinderen dit geërfd...
Voel mij kweet ni hoe slecht daarover....
Heb wel goede hoop: naarmate je ouder wordt, verminderen de aanvallen. Bij mij zijn ze de laatste 6-7 jaar wel ook verminderd, zelfs de pijn is niet meer ZO ondraaglijk. Hoop wel dat niemand dat hier ooit moet meemaken se.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door De Kwaadste Belg

is mysantropie een ziekte ?

lalalalalalalalalala

[eno2]

Ik heb nog wel drie of vier ziektebeelden. Voor de rest voel ik me gezond.

[Trixie]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

lalalalalalalalalala

Ik wil worst en servelaaaaaa!

[Mam]

Mijn rechterbovenheup doet de laatste tijd wel wat zeer tijdens het bewegen. Zou ik een spier hebben verrekt ?

[Distel]

Ik heb vorige maand mijn heffing op het kadastraal inkomen binnengekregen en nu doet mijn portefeuille pijn.

[bgf324]

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

Heb de ziekte van Meniëre maar gelukkig nog redelijk mild. Verder redelijk gezond

Ik heb de ziekte van slechte menieren.
Maar da's wat anders.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Trixie

Ik wil worst en servelaaaaaa!

De Kwaadste is er mee weg

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Nek zit vast. Al weken. Vermoedelijk gewoon te dik.

Osteo/kine?

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

e coli helicobacter 0125
Tien dagen antibiotica
zes maand beschermende medicatie, daarna nieuwe bloedanalyse

Goed verzorgen en wat lifestyle maatregelen nemen, kan hardnekkig zijn, die bacterie.

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Trixie

Ik heb sinds 1987 - echt waar- last van zware clusterhoofdpijnen. De meeste mensen kennen dit helaas niet. In Amerika wordt dit "suicide-headache" genoemd. (sorry indien verkeer geschreven).
Dit is de zwaarste vorm van hoofdpijn met ondraaglijke pijnen in , boven en rondom het oog. Steeds aan 1 zijde.
Is niks aan te doen: gewoon de hel telkens weer beleven. Zelfs de meeste huisartsen kennen amper deze aandoening: ze hebben daarover tijdens hun studies- en passant- eens een hoofdstukje gelezen...
Het is wel zo dat de meeste patiënten mannen zijn. Zo'n 80 procent. Als vrouw word je dus zelfs door de dokters nauwelijks geloofd.
Er zijn patiënten die gebaat zijn met zuurstof. Dit wil zeggen: bij het begin van een aanval aan een zuurstoffles 7l/minuut inademen. Dit gedurende een 10-tal minuten.
Bij mij helpt dit dus niks, noppes. Ik ben verplicht op een spuit te zetten. Maar....dit mag maar 2x per 24u.
In hevige periodes kan ik wel 5 aanvallen krijgen. 2 kan ik dan "wegspuiten", de rest moet ik jankend uitzitten.....
helaas heeft 1 van mijn kinderen dit geërfd...
Voel mij kweet ni hoe slecht daarover....
Heb wel goede hoop: naarmate je ouder wordt, verminderen de aanvallen. Bij mij zijn ze de laatste 6-7 jaar wel ook verminderd, zelfs de pijn is niet meer ZO ondraaglijk. Hoop wel dat niemand dat hier ooit moet meemaken se.

Jeetje, dat had een collega ook.
Moet verschrikkelijk zijn.

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Trixie

Ik heb sinds 1987 - echt waar- last van zware clusterhoofdpijnen. De meeste mensen kennen dit helaas niet. In Amerika wordt dit "suicide-headache" genoemd. (sorry indien verkeer geschreven).
Dit is de zwaarste vorm van hoofdpijn met ondraaglijke pijnen in , boven en rondom het oog. Steeds aan 1 zijde.
Is niks aan te doen: gewoon de hel telkens weer beleven. Zelfs de meeste huisartsen kennen amper deze aandoening: ze hebben daarover tijdens hun studies- en passant- eens een hoofdstukje gelezen...
Het is wel zo dat de meeste patiënten mannen zijn. Zo'n 80 procent. Als vrouw word je dus zelfs door de dokters nauwelijks geloofd.
Er zijn patiënten die gebaat zijn met zuurstof. Dit wil zeggen: bij het begin van een aanval aan een zuurstoffles 7l/minuut inademen. Dit gedurende een 10-tal minuten.
Bij mij helpt dit dus niks, noppes. Ik ben verplicht op een spuit te zetten. Maar....dit mag maar 2x per 24u.
In hevige periodes kan ik wel 5 aanvallen krijgen. 2 kan ik dan "wegspuiten", de rest moet ik jankend uitzitten.....
helaas heeft 1 van mijn kinderen dit geërfd...
Voel mij kweet ni hoe slecht daarover....
Heb wel goede hoop: naarmate je ouder wordt, verminderen de aanvallen. Bij mij zijn ze de laatste 6-7 jaar wel ook verminderd, zelfs de pijn is niet meer ZO ondraaglijk. Hoop wel dat niemand dat hier ooit moet meemaken se.

Ai ai ai, al van gehoord. Moet echt geen pretje zijn.

Heb je die zuurstof in huis? Verandert het als je bv op vakantie bent of dergelijke?
Niets gevonden dat het triggert?
Ik ken zo enkele mensen die hier last van krijgen, maar dit hebben kunnen linken aan bepaalde voedingsstoffen of andere externe factoren en die dit zo min of meer onder controle hebben gekregen. Daarbij is differentiaaldiagnostisch ook wel migraine een mogelijkheid, ook unilateraal, ook erg maar je bent er ook hondsellendig van en hebt licht- en geluidsaversie vaak geloof ik?

Nog een andere trigger die heel vaak niet gevonden is: hormonaal.
Eigenlijk zou je voor zo'n dingen dus echt al bijna een dagboek moeten bijhouden met echt alle mogelijke en onmogelijke medisch relevante informatie erin. Ben blij dat 'm afgenomen is wel.

Sterkte!

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

Heb de ziekte van Meniëre maar gelukkig nog redelijk mild. Verder redelijk gezond

Ik heb dat ook in milde vorm.
Gezond leven, op tijd naar bed en vooral op tijd opstaan.

[Groentje-18]

Ik heb dus een chronische ziekte die enkel vrouwen kunnen hebben. Het mag bijzonder komisch klinken, maar het weefsel dat iedere maand voor bloedingen zorgt, bevindt zich dan ook buiten de baarmoeder. Dit vooral in het kleine bekken, maar vermits een beetje pech kan het ook elders in je lichaam voorkomen (longen, bij je ogen, ...).
Een vrouw met dat, bloed dus tijdens haar regels op meerdere plekken en heeft extreem last van PMS, omdat de weefsels dan overal in haar lichaam (waar ze zitten) beginnen zwellen en uiteindelijk bloeden, wat natuurlijk tot overal overtollig en drukkend weefsel leidt omdat het bloed op andere plekken in je lichaam gewoon nergens wegkan.
Zo vormen zich dan allerlei plakkerige substanties rondom je organen, los in je buik (als het daar zit), wat de oppervlakkige vorm is. Maar er bestaat ook een "diepe" vorm, waarbij het gewoon in andere organen zit. Er vormen zich dan cystes gevuld met bloed, die dus bruin worden na een tijd (chocoladecystes ). Naast die cystes en het "oppervlakkige spul" wat dus gewoon "los" in je buik gaat zitten, komen er ook nodules voor, weefselproppen dus.
Dat geeft zo aanleiding tot vergroeiingen van allerlei organen (door het plakkerige spul) en overal druk en pijnklachten, maar ook andere klachten zoals vermoeidheid komen voor.
Het is blijkbaar moeilijk te diagnosticeren...
Toch heeft één op tien vrouwen prijs en is het een belangrijke oorzaak van onvruchtbaarheid. Van die 10% heeft slechts een klein percentage daarvan heeft het in heel ernstige vorm. Ik was één van de gelukkigen die het in allemaal vormen was.
Een diagnostische reden is extreme pijnklachten tijdens de... je kan het al raden. Dat had ik, maar dat stootten artsen altijd op mijn magerheid of ze dachten dat ik nogal kleinzerig was aangelegd.
Maar goed, na zeven jaar kwamen ze er dan achter, werd het geopereerd en zover ik weet is het overbodige spul nu verwijderd.

Het moet denk ik niet gezegd dat de pijnklachten daarvoor bijzonder extreme vormen aannamen. Overgeven, janken, schreeuwen, duizelig worden, niet meer kunnen stappen, dubbelgevouwen rondlopen en alle dagdagelijkse bezigheden moeten stoppen hoorde er toen gewoon bij. Pas toen ik buiten westen ging van de pijn, ging er een lichtje brandden.

[Groentje-18]

Na die operatie had ik trouwens denk ik een vorm van meniëre. Vraag me niet hoe of wat - ze hadden het in het ziekenhuis ook nog niet meegemaakt - maar ik kon niet meer lopen.
Van zodra ik nog maar vanuit platliggen rechtop wilde gaan zitten, begon de kamer al rond te draaien waarna iets lager mijn maag volgde en de inhoud prijsgaf ...
Rechtstaan en stappen waren helemaal geen optie want iets verder kon men mij van de vloer gaan rapen.
Dat was een hel. Het is langzaamaan overgegaan (terug moeten leren stappen en heel star recht vooruit kijken en je ogen vooral de bewegingen die je hersens willen maken door alles rond te laten draaien, niet laten volgen, moeilijk ) maar het heeft tot drie maanden geduurd.

Zelfs bij gewoon rechtstaan bleef ik rondtollen in mijn hoofd dus moest ik me ergens aan vasthouden en concentreren op niet-omvallen.
Dat begon trouwens al 's ochtends in mijn bed bij het draaien van mijn hoofd. Het tolde al als een gek met de bekende maag-effecten... je moet op zo'n manier maar eens 's nachts de lichtknop zoeken, de telefoon opnemen vanuit je bed of (dringend) naar het toilet gaan.

Het enge was dat niemand me kon zeggen wat het was of wat ik eraan kon doen. Het enige wat de verpleegkundigen konden zegen was: "dit hebben we nog nooit meegemaakt". :-/ Het enige waarmee ik het kan vergelijken is bijzonder extreme zattigheid, zo voelde ik me, alleen was er geen druppel alcohol aan vooraf gegaan: duizelig, alles draaide heen en weer, je maag voelen samentrekken en de zwaartekracht totaal niet kunnen weerstaan en overal tegen hangen/vallen.

(Het zou een bijwerking van de medicijnencocktail kunnen geweest zijn, omdat het een zware operatie was.)

[Dronkoers]

Droge lever, levenslang alkoholische medicijnen nemen

[Dronkoers]

O, en 4 uur slapen en klaarwakker zijn, is da normaal?

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Dronkoers

O, en 4 uur slapen en klaarwakker zijn, is da normaal?

Nee, 8 uur slaap is het beste.

[hurricane]

Oorspronkelijk geplaatst door Derk de Tweede

Ik heb dat ook in milde vorm.
Gezond leven, op tijd naar bed en vooral op tijd opstaan.

Vreemd. Dan ben ik niet de enige. Lang in bed blijven liggen is voor mij erg slecht. Meestal de trigger voor een nieuwe dag zwalpend rond lopen.
Krijg je medicatie ?

[hurricane]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Na die operatie had ik trouwens denk ik een vorm van meniëre. Vraag me niet hoe of wat - ze hadden het in het ziekenhuis ook nog niet meegemaakt - maar ik kon niet meer lopen.
Van zodra ik nog maar vanuit platliggen rechtop wilde gaan zitten, begon de kamer al rond te draaien waarna iets lager mijn maag volgde en de inhoud prijsgaf ...
Rechtstaan en stappen waren helemaal geen optie want iets verder kon men mij van de vloer gaan rapen.
Dat was een hel. Het is langzaamaan overgegaan (terug moeten leren stappen en heel star recht vooruit kijken en je ogen vooral de bewegingen die je hersens willen maken door alles rond te laten draaien, niet laten volgen, moeilijk ) maar het heeft tot drie maanden geduurd.

Zelfs bij gewoon rechtstaan bleef ik rondtollen in mijn hoofd dus moest ik me ergens aan vasthouden en concentreren op niet-omvallen.
Dat begon trouwens al 's ochtends in mijn bed bij het draaien van mijn hoofd. Het tolde al als een gek met de bekende maag-effecten... je moet op zo'n manier maar eens 's nachts de lichtknop zoeken, de telefoon opnemen vanuit je bed of (dringend) naar het toilet gaan.

Het enge was dat niemand me kon zeggen wat het was of wat ik eraan kon doen. Het enige wat de verpleegkundigen konden zegen was: "dit hebben we nog nooit meegemaakt". :-/ Het enige waarmee ik het kan vergelijken is bijzonder extreme zattigheid, zo voelde ik me, alleen was er geen druppel alcohol aan vooraf gegaan: duizelig, alles draaide heen en weer, je maag voelen samentrekken en de zwaartekracht totaal niet kunnen weerstaan en overal tegen hangen/vallen.

(Het zou een bijwerking van de medicijnencocktail kunnen geweest zijn, omdat het een zware operatie was.)

Nare ervaring...is het vanzelf terug over gegaan ?

[Groentje-18]

Neen, dat hangt ervan af. Voor de gemiddelde mens wel ja, maar slaapbehoefte is individueel.
In de regel geldt: hoe ouder je wordt, hoe minder slaap je nodig hebt. (REM-slaap neemt gedurende het leven af, mogelijk/waarschijnlijk verband met maturatie van het zenuwstelsel. - Ik kan daar nog dieper op ingaan maar ik zal zwijgen. )

Alcohol en slapen is problematisch: de slaap wordt oppervlakkiger en minder effectief.

"Suppressed parasympathetic nerve activity is the result of alcohol drinking. Thus, it is inferred that suppressed parasympathetic nerve activity is associated with insomnia, which includes difficulty getting to sleep, early-morning awakening, lack of a sense of deep sleep, and difficulty maintaining sleep."

http://www.sciencedaily.com/releases...0815162220.htm

Daarnaast heb je volgens mij geen bioritme dronkoers als ik me niet vergis (soms nachtshiften?) wat ook één en ander kan verklaren.