Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Debatclub > Algemeen
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Algemeen Hier kan een gesloten groep deelnemers debatteren over allerhande onderwerpen. Indien je wil deelnemen dan moet je toegang vragen bij de moderator via je control panel.

Antwoord
 
Discussietools
Oud 17 augustus 2002, 14:55   #1
FMisplon
Provinciaal Gedeputeerde
 
FMisplon's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 24 maart 2002
Locatie: (kot) Leuven | (thuis) Koolskamp
Berichten: 896
Stuur een bericht via MSN naar FMisplon
Standaard

Verkiezingsresultaat in Nederland : een voorafspiegeling of toch niet?

De verkiezingsuitslag in Nederland jaagt een aantal politici bij ons de daver op het lijf, en anderen halen voor het eerst sinds lange tijd opgelucht adem. De eersten situeren zich in de paarse zone, die - wat anders was in het verleden - niet graag meer linken met het Nederlandse poldermodel. De laatsten zijn voornamelijk de CD&V'ers, die via de vergelijkende methode voor het eerst sinds lang opnieuw regeringsdeelname in zicht menen te hebben. Niets is echter minder waar.

In tegenstelling tot mijn eerste reflex die inderdaad uitging van een gelijklopende evolutie in Nederland en België, moet ik na wat reflectie mijn mening bijstellen. Wat in Nederland gebeurde, een terugkeer van de christendemocraten als afwijzing van paars en bijgekruid met rechtse denkbeelden, zal niet op dezelfde manier in België gebeuren.

Vooreerst, Nederlands paars was uitgeteld. Niet alleen de oppositie was niet mild, zoals bij ons, maar wat meer is, de paarse regering had zichzelf opgegeven. Kok had aangekondigd er niet meer mee door te gaan, de klad zat duidelijk in de coalitie, en de regering viel over Srebreniza, een weinig inspirerende val gezien ze al met de knieën op de grond zat. In België kun je niet zeggen dat de regering-Verhofstadt is uitgezongen, ze heeft een zekere trendbreuk met 40 jaar CVP-compromissenbewind bewerkstelligd, ze heeft een aantal dossiers met een zeker succes afgewerkt, andere, toegegeven, met verve verneukt. En, ondanks dat groen en blauw vaak slaags geraken, zit de wens er nog in om er enkele jaren bij te doen, als het kan zonder groen, denkt blauw, als het moet met groen.

Extreem-rechts was in Nederland tot voor kort niet aanwezig. Het was wachten op een man als Fortuyn die ethisch eerder progressief is en die men perfect in de Nederlandse open moraal kan inpassen, maar die maatschappelijk duidelijk rechts is : die op een openhartige manier verklaart dat het land vol genoeg zit en dat allochtonen zich moeten aanpassen aan onze westerse samenleving, niet andersom. Een dergelijke "plotse" bewustwording kun je in Vlaanderen nooit krijgen omdat dit vreemdelingenthema en de aanverwante problemen met ondermeer onveiligheid naadloos kunnen ingebed worden in de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Vandaar dat het Vlaams Blok sinds jaren garen kon spinnen uit dit thema en zich als extreem-rechtse nationalistische zweeppartij met succes heeft uitgebouwd in Vlaanderen.

Bovendien kennen wij in Vlaanderen een stigmatisering van extreem-rechts, sinds jaren en nog steeds groeiend. Vorig jaar nog stelde de media zich regelrecht tegenover het Vlaams Blok bij monde van de VRT. Extreem-rechts zou bij ons geen forum krijgen in de media, koste wat kost. Alle andere partijen, zonder uitzondering, riepen zich uit tot democratische partijen en weigerden zelfs maar te debateren met mensen van het Blok, door hen tot ondemocratische partij uitgeroepen. Hier krijgen we opnieuw grote verschillen met Nederland, hoewel ook gelijkenissen. In zijn korte bestaan als politicus kreeg Fortuyn te maken met hevige slagen onder de gordel, waaronder vergelijkingen met Hitler en andere verwijzingen naar het kwaad. Uit de verkiezingsresultaten blijkt dat de enige partij die Fortuyn niet uitgesproken ruw heeft benaderd en dus mild heeft gecontesteerd, met name de christendemocraten, als overwinnaar uit de bus komt, samen met die lijst Fortuyn. Ik ben ervan overtuigd dat de grote winst van CDA deels te danken is aan haar niet-gefixeerde houding tegenover Fortuyn, aan haar weigering om een soort Nederlands cordon sanitaire toe te passen. In Vlaanderen zijn alle partijen, inclusief de christendemocraten, gekant tegen het Blok. Het cordon houdt nog steeds stand en enkel het doorbreken ervan door CD&V zou hen stemmenwinst kunnen opleveren.

Tot slot wil ik er nog op wijzen dat het Vlaams Blok in de voorgaande jaren bewust een imagowijziging heeft ondergaan. Zij heeft haar scherpste punten bijgesteld zonder haar principes te verloochenen. Tegelijk hiermee zijn steeds meer mensen openlijk partij gaan kiezen voor het Blok. Het taboe een Blok-kiezer te zijn is doorbroken. Het mag vandaag openlijk, en je gaat in een aantal kringen zelfs door voor een idioot als je niet extreem-rechts zou stemmen.

De uitslag van de verkiezingen in Nederland zal in België geen navolging krijgen. Paars is niet vanzelfsprekend, maar ook niet noodzakelijk ten einde. En christendemocratische winst zit er, tot mijn grote vreugde, niet noodzakelijk in. De grote winnaar van de volgende verkiezingen in Vlaanderen is opnieuw het Vlaams Blok. Zwarte zondag is niet langer zwart, als je het zwart van de verkiezingen 2003 zult gezien hebben.

Een Vlaamse Fortuyn, een kleurrijk figuur met een opgemerkte boodschap, zou kunnen uitkomst bieden. Willen de grote partijen winst boeken in 2003 dan zijn zij verplicht hun programma naar rechts bij te stellen. Mensen binnen de VLD pleiten hiervoor, maar ook mensen bij de CD&V. Het is duidelijk dat de partij die het meest de rechtse lijn kiest en niet vasthoudt aan het cordon, naast het Vlaams Blok, de volgende verkiezingen mee kan verzilveren. Een kanttekening toch : als paars de groeiende sociaal-economische onrust (onderwijs, overheidsbedrijven,...) niet kan compenseren, en er niet in slaagt om het imago van België als economisch welvarend land in stand te houden bij de eigen bevolking, wordt de kans groter dat mensen kiezen voor het verleden en dus voor de CD&V. Ook in Nederland is de economische terugval en het falen van publiek-private samenwerking en privatiseringen door paars mee verantwoordelijk voor de terugkeer naar de CDA.

Peter Timmerman
FMisplon is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:22.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be