Huisdieren lief & leed

[datri]

blijf met u twee voeten op de grond hé pieterjan

[Pieterjan]

Eén ding is zeker, als ik van de grond ga is het niet met u

no hard feelings

[Knuppel]

"Niet nuttige" dieren, dieren die dus niet bedoeld zijn om te nuttigen...

Is dat wel zo? Zijn dieren per definitie niet nuttig wanneer men ze niet eten kan?

Er zit een grond van waarheid in wat Superstaaf aanhaalt maar het is maar een deel van het plaatje als je het mij vraagt.
Er ZIJN nu eenmaal vereenzaamde mensen, oude mensen die hun partner verloren en door vrienden en kinderen "vergeten" werden. Wat is er fout aan dat zij zich een "huisdier" aanschaffen? En moet dat dan bij een kweker gehaald worden? Er zijn toch genoeg sukkelaars die eveneens door hun geliefde baasjes in de steek werden gelaten? Want d�*t moet je een hond nageven: hij is WEL zijn maatje/baasje trouw. Bovenal zijn ze inderdaad"gezelschap" voor elkaar. Vaak worden er zelfs nieuwe contacten gelegd via hen! Mensen grijpen de aanwezigheid van een huisdier aan om, tijdens bijvoorbeeld een wandeling, een praatje met elkaar te slaan. Een hondje bevordert dus heel vaak sociale contacten!

Bevordert een blindegeleidehond niet eveneens de sociale contacten tussen zijn baasje en de ziende wereld?

En wat te denken van een goeie vriendin van mij die zeven schitterende poezen heeft. Aan sociale contacten heeft ze nochtans geen gebrek en ze heeft een uitzonderlijk goed huwelijk, twee eigen kinderen en twee geadopteerde. Kan het niet gewoon de behoefte zijn aan een knuffeldier zoals anderen behoefte hebben aan uithuizigheid en/of alcohol?

Wat te denken van het koppel in As (Limburg)dat "het Felix project" opstartte en er zelfs een verwarmd deel van hun woning voor ter beschikking stelde? Zij hebben zeker geen behoefte aan extra sociaal contact. Ze houden de gevangen katten trouwens maar drie dagen bij zich. Tot ze wat bekomen zijn van hun sterilisatie. Daarna gaan ze terug naar "de vrijheid" en het plekje waar ze opgepakt werden. Naar de plek notabene waar ze terecht kwamen omdat hun eigenaars hun verantwoordelijkheid niet namen!!! Waar ze overlast voor andere mensen werden omdat ze "in volle vrijheid" konden kweken "zoals de konijnen"! Hebben die dieren misschien geen recht op leven omdat ze bij onverantwoordelijken terecht kwamen?
Lees eens het driemaandelijks blaadje, "Kattebelletje", dat dit koppel uitgeeft en dat te verkrijgen is via: [email protected]. Heel leerzaam. Vooral voor cynische huisdierenbecritiseerders. Dierenafkeer bestaat maar dierenliefde ook. Dierenliefde is vaak een wat bedekte vorm van mensenliefde, en ja, ook van het tekort eraan. Dat kan je toch de dieren niet verwijten?

Ikzelf heb nooit één dier gekocht maar heb er desondanks nog altijd vier.Twee honden en twee katten. Stuk voor stuk verworpen huisdieren. Ik had hen in een asiel kunnen droppen (waar ze zeker een spuitje krijgen na enige tijd) of ik kon hen een diervriendelijk (mensvriendelijk?) leven bezorgen. Eén goed baasje dat vier slechte vervangt. Geen enkel dier heeft nog jongen op de wereld gezet.
Het heeft mij inderdaad meer geld gekost dan goed was voor mijn budget maar ik heb er ook anderen, (die het niet verdienden), bespaard.
Hoe dan ook, voor de zorg van een huisdier krijg je veel terug. Je kan je geen trouwere companion bedenken dan een hond.

En denk nu niet dat ik zwaar om hen treur zoals ik om een geliefd mens zou treuren als hun tijd gekomen is. Ik help hen meestal nog een handje om naar de dierenhemel te verhuizen! De wetenschap dat ik hen een behoorlijk leven gaf helpt daarbij een heel stuk.

Wat het gevangen houden van vogels betreft, daar heb ik een hartsgrondige hekel aan. Vogels kregen het hele luchtruim om in te leven! Ze blijven ook niet bij hun baasje als je ze de vrijheid zou geven maar ze vliegen dan onmiddellijk en voorgoed weg. Daarom alleen al zou ik ze nooit "huisdieren" noemen en hun baasjes geen dierenvrienden. Het argument dat vogels niet zouden overleven omdat ze in gevangenschap gekweekt worden houdt geen steek. KWEEK ZE DAN NIET!
De enige vogels die ikzelf ooit hield waren kippen en ook die werden niet opgesloten in een hokje maar hadden zoveel vrijheid dat ze altijd weer vanzelf terug kwamen als ze al eens uitvlogen.

[Supe®Staaf]

@Knuppel
Dank voor je gefundeerde reactie.
Het is een invalshoek van de dierenliefhebber die ik niet kende, en waar ik zelfs nog in val.
Met mijn extreme visie heb ik blijkbaar toch iemand van het andere kamp kunnen bewegen tot een gematigde maar sterke reactie zonder aggressie op te wekken.
Niet steeds evident op internetfora................

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®

@Knuppel
Dank voor je gefundeerde reactie.
Het is een invalshoek van de dierenliefhebber die ik niet kende, en waar ik zelfs nog in val.
Met mijn extreme visie heb ik blijkbaar toch iemand van het andere kamp kunnen bewegen tot een gematigde maar sterke reactie zonder aggressie op te wekken.
Niet steeds evident op internetfora................

Leuk om uitgerekend van jou zo een deugddoend complimentje te krijgen, Superstaaf.

[Celebfin]

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®

Ik houd persoonlijk als huisdier een aantal zoetwatermossels
Ze heten Jean-Luc, Herman, Leo, Marc, Wilfried, en dan is er ook nog Stefaan en Pieter.
Je kan niet geloven hoeveel vriendschap ik van hen ondervind.
Maar als ze ooit volwassen worden, dan zal ik niet aarzelen hen als lekkere brokken te stoven in de witte wijn.
Ik wacht echter al heeeeeel lang.

Zoetwatermossels zijn bedreigde diersoorten, en mogen niet in België gehouden worden

[Calle]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Leuk om uitgerekend van jou zo een deugddoend complimentje te krijgen, Superstaaf.

En ik deel volledig jouw mening Knuppel.

Trouwens, is een hond geen "lid" van een gezin ? Waarom niet ? De hond zou nochtans zijn leven geven om zijn gezin te beschermen.

[Nynorsk]

Nog even iets over het 'nut' van huisdieren:

kinderen die de kans krijgen om intensief om te gaan met dieren (bijvoorbeeld omdat ze er thuis eentje hebben lopen) hebben betere sociale vaardigheden dan kinderen die 'dierloos' opgroeien.

Dieren worden ook ingezet in de behandeling van kinderen en volwassenen met medische of psychologische aandoeningen. Het gaat dan vooral om honden, paarden en dolfijnen.


De mens is in de Nederzettingentijd huisdieren beginnen houden: als gezelschap, waakdier, jager, kuddedrijver,...
De mens is één van weinige dieren die ook goed overweg kan met andere dieren, en die verantwoordelijkheid wil dragen voor andere dieren (daar tegenover staat wel dat diezelfde mens de hele fauna serieus om zeep heeft geholpen).

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Calle

En ik deel volledig jouw mening Knuppel.

Trouwens, is een hond geen "lid" van een gezin ? Waarom niet ? De hond zou nochtans zijn leven geven om zijn gezin te beschermen.

Ik twijfel eraan of elke huishond zijn leven zou geven om zijn gezin te beschermen. Honden zijn wel erg territoriumbewust. Hun baasje is gewoonlijk het belangrijkste deel van dat territorium. Daar gaat vanzelfsprekend mee samen dat een hond erg aan 'zijn' gezin gehecht is. Meestal wordt uit de 'gezinsroedel' één persoon als leider erkend. Net zoals dat in een wolvenroedel tewerk gaat. Een wolf is trouwens eveneens een zeer sociaal dier. De gruwelverhalen die tot bijna de volledige uitroeing van deze dieren hebben geleid kloppen niet. Er lijkt zelfs geen enkel bewijs te bestaan dat er ooit één wolf een mens heeft aangevallen. Wel zijn er aanwijzingen dat wolven mensenkinderen grootbrachten. (die, nadat ze weer in de mensenwereld belandden nooit meer leerden rechtop lopen of praten)

Ik heb zelden een hond geweten die zijn baasje niet hondstrouw was maar toch gebeurt ook dat wel eens, zij het zeer uitzonderlijk. Er zijn honden die op het graf van hun baas zouden treuren tot ze zelf doodgaan maar er zijn er ook die zélf leidersfiguren zijn en die NOOIT een lagere rangorde zullen aanvaarden. D�*t zijn de gevaarlijke. Noodgedwongen zullen ze zich bij de wil van hun baas neerleggen maar zien ze één kans om zelf de leiding over te nemen dan zullen ze zelfs hun baas aanvallen! Een kenner weet echter heel gauw wanneer hij met dergelijk dier te maken krijgt. Dan begint vaak pas de strijd om het leiderschap! Het is voor bepaalde hondenliefhebbers een uitdaging om zo'n hond de baas te kunnen, lees: klein te krijgen. Dat lukt af en toe ook, maar slechts zeer zelden. Het blijft een 'valse' hond waar je beducht voor moet blijven want hij kan op de meest onverwachte ogenblikken bijten.

Bepaalde hondenrassen werden gekweekt via een aantal rassen met uitgesproken agressieve eigenschappen. Van dat "mensenwerk" kan je moeilijk anders verwachten dan dat het soms tot drama's leidt. Deze honden worden echter vaak juist door dat soort mensen aangeschaft dat ze beter niet zou bezitten. Toch zijn ook deze beesten hun baas meestal hondstrouw. Zij hebben echter een ervaren hondenkenner als baasje nodig. Iemand die zich duidelijk van de gevaarlijkheid van deze dieren bewust is en er altijd en overal rekening mee houdt. Zoals ik al insinueerde is dat té vaak niet het geval en daar vloeien af en toe drama's uit voort.

De sterkste dieren, de liefste, zachtaardigste en aanhankelijkste vond in ik het Zuiden van Spanje. Verwaarloosde, uitgehongerde en door vlooien en teken geplaagde honden, soms zelfs met één of andere ziekte onder leden. Ziektes die hier niet voorkomen en die soms ongeneeslijk zijn. (Leishmaniosis bijvoorbeeld) Ik maakte het allemaal mee. Lukt het je echter om een hondje weer gezond te maken dan heb je er de liefste en dankbaarste vriend aan die je je maar wensen kan. Ze worden, eens verzorgd en opgefleurd, nog zelden ziek en bereiken een hoge hondenleeftijd.

[coosie]

Ik moet zeggen dat ik even naar adem moest happen toen ik de reacties zag.
Ik ben een zeer groot dierenliefhebber, sommigen mensen hebben mij al verweten dat ik meer om dieren geef dan om mensen (of henzelf), en als ik heel eerlijk ben is dat zo...
Het erge en het hypocriete aan mij is dat ik geen vegetariër ben. Ik kan niet zien hoe een koe wordt geslacht, en toch eet ik ze. Sinds ik in Schotland ben geweest eet ik al geen lam meer... En toch blijf ik vlees eten.
Hoedanook, ivm met het houden van de klassieke huisdieren, ik zie niet in wat daar slecht aan kan zijn. Mensen met huisdieren leven langer, en oudjes met een huisdier hebben dan dagelijks een reden om op te staan, hun dier verzorgen. En je krijgt daar zoveel liefde van, als je je beestje zelf met liefde behandelt tenminste. Ikzelf heb 2 poezen, daarnaast heb ik ook een sociaal leven, vrienden, familie, ik heb een vriend, dus ik heb mijn katten niet om een gemis te compenseren, integendeel ik zie ze als een extra in mijn leven. Ik woon op een appartement in de stad, dus ze lopen niet buiten, ze mogen wel op de koer, en die beestjes zijn gelukkig en gezond. Wanneer ik naar een huis verhuis met tuin, en er dus ruimte is voor een hond, dan ga ik naar het asiel en kom terug met een hond. Ik kan en wil mij geen leven meer voorstellen zonder dieren rondom mij. Ze doen ons lachen, ze knuffelen ons, ze zijn ondeugend, ze communiceren ook met ons.
Wat ik ook heel leuk vind is het ontwapenend effect dat dieren op vele mensen hebben. Mijn appartement kijkt uit op de straat, en de katten zitten veel voor het raam, en dan zie je een voetganger passeren, ernstig kijken, of triestig kijkend, en dan ziet hij mijn katten voor het raam zitten en dan zie je zo dat gezicht veranderen in een lieflijke glimlach, soms stoppen ze even aan het raam, tikken op de venster en trekken snoeten naar mijn poezen. (Dan krijg ik telkens goesting om opeens dat gordijn omhoog te trekken en boe te roepen !)
Het ergste vind ik, dat zoveel mensen die een huis verhuren geen huisdieren willen. Het is heel moeilijk om iets te huren als je huisdieren hebt, ik wou hier eigenlijk al eens een topic over openen. De schade die huisdieren kunnen aanrichten is toch op het meubilair en de schoenen, en er is toch een waarborg betaald, moest er schade aan het huis zijn. Dit vind ik soms echt schandalig. Ik pleit allezins voor het invoeren van een dierenpolitie, zoals in engeland, ik zou zeker solliciteren !

[Pink Terror]

Oorspronkelijk geplaatst door Swakke

Pieter-Jan;
Waarin verschillen de dieren van de mensen, hun uiterlijk buiten beschouwing gelaten?
Ik ben zeer nieuwsgierig naar je antwoord.

Eet jij dieren?

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pink Terror

Eet jij dieren?

@Pink Terror

Swakke was een interessante forumfiguur.
Jammer genoeg is hij reeds maanden met de noorderzon verdwenen.
Zelfs via zijn hotmail kon ik hem niet meer bereiken.
Spijtig: die mens wist veel te vertellen.
Zijn huisdierenstandpunt ken ik niet, en zijn eetgewoonten zullen dus voor immer in de nevelen van onze onwetendheid gehuld blijven.

[Pink Terror]

Ik vond die zin gewoon zo ongelooflijk mooi, en maakte er direct de bedenking bij of hij dat in staat zou zijn ook dieren op te eten
Mijn vraag kan ook naar andere mensen gericht worden.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door coosie

Ik moet zeggen dat ik even naar adem moest happen toen ik de reacties zag.

't Is uiteraard benauwd weer.
De ozon swingt de pan uit.

Ik ben een zeer groot dierenliefhebber, sommigen mensen hebben mij al verweten dat ik meer om dieren geef dan om mensen (of henzelf), en als ik heel eerlijk ben is dat zo...

En vind jij dat okay?

Het erge en het hypocriete aan mij is dat ik geen vegetariër ben. Ik kan niet zien hoe een koe wordt geslacht, en toch eet ik ze. Sinds ik in Schotland ben geweest eet ik al geen lam meer... En toch blijf ik vlees eten.

Zo hypocriet is dat niet.
Vleeseten is een patroon dat vastgeroest zit in onze gedragingen.
Eens het beest als koteletje of stoofvlees smakelijk op je versierd bord gedrappeerd ligt, met een groentenkrans en frietjes, kan je het nog moeilijk de kenmerken toeschrijven die je het levende exemplaar toedicht en waar je je dierenliefde mee voedt.

Hoedanook, ivm met het houden van de klassieke huisdieren, ik zie niet in wat daar slecht aan kan zijn.

Ik heb nergens op huisdierenbezit het etiket 'slecht' an sich geplakt.
Ik heb enkel een paar bizarre parallellen getoond tussen huisdierenbezit en eigen menselijk gedrag.
Bovendien schreef ik deze eigenschappen niet toe aan alle dierenliefhebbers. Ik maakte geen veralgemening, en als ik Knuppels relaas lees, dan kan ik grif toegeven dat er ook huisdieren gehouden worden, zonder dat dit op één of andere manier een compensatie betekent van eigen frustraties.
Ik veroordeelde zelfs evenmin die frustraties, de arme drommels kunnen er niet aan doen, ik wees enkel op de bizarre links.
Wanneer jij er alsnog een peioratieve inhoud wil aan toekennen, dan moet je dat op eigen conto schrijven...........

Mensen met huisdieren leven langer, en oudjes met een huisdier hebben dan dagelijks een reden om op te staan, hun dier verzorgen. En je krijgt daar zoveel liefde van, als je je beestje zelf met liefde behandelt tenminste. Ikzelf heb 2 poezen, daarnaast heb ik ook een sociaal leven, vrienden, familie, ik heb een vriend, dus ik heb mijn katten niet om een gemis te compenseren, integendeel ik zie ze als een extra in mijn leven. Ik woon op een appartement in de stad, dus ze lopen niet buiten, ze mogen wel op de koer, en die beestjes zijn gelukkig en gezond. Wanneer ik naar een huis verhuis met tuin, en er dus ruimte is voor een hond, dan ga ik naar het asiel en kom terug met een hond. Ik kan en wil mij geen leven meer voorstellen zonder dieren rondom mij. Ze doen ons lachen, ze knuffelen ons, ze zijn ondeugend, ze communiceren ook met ons.
Wat ik ook heel leuk vind is het ontwapenend effect dat dieren op vele mensen hebben. Mijn appartement kijkt uit op de straat, en de katten zitten veel voor het raam, en dan zie je een voetganger passeren, ernstig kijken, of triestig kijkend, en dan ziet hij mijn katten voor het raam zitten en dan zie je zo dat gezicht veranderen in een lieflijke glimlach, soms stoppen ze even aan het raam, tikken op de venster en trekken snoeten naar mijn poezen. (Dan krijg ik telkens goesting om opeens dat gordijn omhoog te trekken en boe te roepen !)

Wat je hier beschrijft is een ver doorgedreven antropomorfisering van de huisdieren.
Je projecteert menselijke eigenschappen als geluk, liefde, vreugde, communicatief vermogen etc. op je beestige vrienden.
Ik ga zeker niet ontkennen dat een paar van hun basisbehoeften (honger, paringsdrang, ....) min of parallel lopen met de onze, maar al de rest is interpretering van onzentwege.
Hoe kan je je immers verplaatsen in de denk- en ervaringswereld van de dieren?
Dat is puur speculatie vanuit ons eigen perspectief.

Het ergste vind ik, dat zoveel mensen die een huis verhuren geen huisdieren willen. Het is heel moeilijk om iets te huren als je huisdieren hebt, ik wou hier eigenlijk al eens een topic over openen. De schade die huisdieren kunnen aanrichten is toch op het meubilair en de schoenen, en er is toch een waarborg betaald, moest er schade aan het huis zijn. Dit vind ik soms echt schandalig. Ik pleit allezins voor het invoeren van een dierenpolitie, zoals in engeland, ik zou zeker solliciteren !

Het kan inderdaad vervelend zijn wanneer een huiseigenaar liever geen huisdieren in zijn eigendom wenst toe te laten.
Langs de andere kant is het zijn goede recht om zijn eigendom te proberen beschermen tegen de schade aangericht door neurotisch gedrag van een poes die het haar toegemeten 'lebensraum' toereikend acht (nu antropomorfiseer ik ook, verdoemme )

[Pink Terror]

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf®

Zo hypocriet is dat niet.
Vleeseten is een patroon dat vastgeroest zit in onze gedragingen.
Eens het beest als koteletje of stoofvlees smakelijk op je versierd bord gedrappeerd ligt, met een groentenkrans en frietjes, kan je het nog moeilijk de kenmerken toeschrijven die je het levende exemplaar toedicht en waar je je dierenliefde mee voedt.

Dus je berust je maar in je zelf-opgedrongen onwetendheid en verorberd je geliefde diertjes? Als dat niet de puurste vorm van hypocrisie is?!

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pink Terror

Dus je berust je maar in je zelf-opgedrongen onwetendheid en verorberd je geliefde diertjes?

Dieren zijn mijn geliefden niet.
Ik was niet diegene die hen een grotere liefde toedroeg dan aan mensen, weet je nog?
Ik ben liever onwetend, dan dat ik mezelf omtrent dierengevoelens iets wijsmaak.
Coosie was trouwens degene die zichzelf van hypocrisie incrimineerde, en dat probeerde ik te verschonen door er op te wijzen dat we een oeroud eetpatroon niet zomaar van ons af kunnen leggen. Vooral wanneer wat we op ons bord krijgen, in de verste verte geen reminders meer oproept aan het (knuffel)dier dat we beladen met antropomorfe eigenschappen (zonder dat daar zelfs enige reden toe is.
De enigen die munt slaan uit dit (recente) 'dieren als mensen behandelen'-gedrag, zijn de concerns die

• slavenhandel in huisdieren drijven
  pet-food produceren (terwijl hond of poes rustig op tafelafval kunnen bestaan)

Als dat niet de puurste vorm van hypocrisie is?!

Vind je het echt hypocriet van iemand die de dieren niet opvrijt, om ze zonder scrupules te verorberen?
Eet dan maar nooit een garnalencocktail: dat is genocide.
Wees ook voorzichtig met schimmelkaas: als je wist hoeveel kolonies lagere levensvormen je het hoekje omhelpt bij het verorberen van een brok Bleu d'Auvergne.........

[numarx]

Volgens mij eet ze garnalencocktails noch kaas.

[Pink Terror]

Waar heb ik ooit gezegd dat ik hypocriet was? Ik ben geen vegetariër, ik ben veganist. Ik eet dus géén garnalencocktail of kaas. Maar dit is volledig naast de kwestie.

Mijn post was niet naar jou gericht, het was gericht naar de persoon die wél om dieren geeft, maar ze wel opeet.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pink Terror

Waar heb ik ooit gezegd dat ik hypocriet was? Ik ben geen vegetariër, ik ben veganist. Ik eet dus géén garnalencocktail of kaas. Maar dit is volledig naast de kwestie.

Mijn post was niet naar jou gericht, het was gericht naar de persoon die wél om dieren geeft, maar ze wel opeet.

Je hebt gelijk.
Het was Coosie.
Ik pastte het in mijn tekst aan.
Je kwootte mijn tekst wel hoor.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pink Terror

Mijn post was niet naar jou gericht, het was gericht naar de persoon die wél om dieren geeft, maar ze wel opeet.

Toch vraag ik ook voor hen een beetje begrip.
Vlees eten werd ons aangeleerd en het is vaak een gemakkelijkheidsoplossing.
Voor sommigen betekent het inderdaad een dychotomie tussen wat ze enerzijds aanvoelen, maar anderzijds in realiteit uitrichten.