Gedichten

[Praetorian]

W.B. Yeats - The Rose Tree

'O words are lightly spoken,'
Said Pearse to Connolly,
'Maybe a breath of politic words
Has withered our Rose Tree;
Or maybe but a wind that blows
Across the bitter sea.'

"It needs to be but watered,'
James Connolly replied,
"To make the green come out again
And spread on every side,
And shake the blossom from the bud
To be the garden's pride.' "But where can we draw water,'
Said Pearse to Connolly,
"When all the wells are parched away?
O plain as plain can be
There's nothing but our own red blood
Can make a right Rose Tree.'

[Praetorian]

Dave Lordan - Reflections on Shannon

This is the state
of the suicide
the suicidal state
Of life forgot
the state
Of life not lived
the state
Of life denied

Keep your mouth shut
Your hands clean
Your hands to yourself
Your eyes dry

Jesus was a suicide
Jesus chose his own death
Jesus killed himself
died so that you might live
the churches where the Christians go
to be cannibals and vampires
eating flesh and drinking blood
monuments to suicide
and the priests and nuns
are agents a universal suicide

The Irish revolution
that drove the British out
The one that silly anthem is about
began with the Easter Rising
an act of conscious martyrdom
a blood sacrifice
an act of suicide
Connolly and Pearse
McDonagh and Macbride
Ceannt and Plunkett MacDiarmuida
All suicides

The deformed states
Northern Ireland
and the Free State
founded on an act of suicide
a signature that was was suicide
for what did General Michael Collins say
after he had signed the Anglo Irish Treaty
only
I have signed my own death warrant

[vavli]

Geen reaktie....blijkbaar weinig vrienden van de poezie...

[lombas]

THE GODS AND THE PEOPLE.
by Voltairine de Cleyre

What have you done, O skies,
That the millions should kneel to you?
Why should they lift wet eyes,
Grateful with human dew?
Why should they clasp their hands,
And bow at thy shrines, O heaven,
Thanking thy high commands
For the mercies that thou hast given?
What have those mercies been,
O thou who art called the Good?
Who trod through a world of sin,
And stood where the felon stood
What is that wondrous peace
Vouchsafed to the child of dust
For whom all doubt shall cease
In the light of thy perfect trust?
How hast Thou heard their prayers
Smoking up from the bleeding sod,
Who, crushed by their weight of cares,
Cried up to thee, Most High God

***
Where the swamps of Humanity sicken
Read the answer in dumb, white scars!
You, Skies, gave the sore and the stricken
The light of your far- off stars!
The children who plead are driven,
Shelterless, through the street,
Receiving the Mercy of heaven
Hard-frozen in glittering Sleet!
The women who prayed for pity,
Who called on the saving Name,
Through the walks of your merciless city,
Are crying the rent, of shame!
The starving, who gazed till the plenty
In which they might not share
Have died in their hunger, rent by
The anguish of unheard prayer !
The weary who plead for remission,
For a moment only release,
Have sunk, with unheeded petition--
This the Christ-pledged Peace.
These are the mercies of heaven,
These are the answer of God
To the prayers of the agony-shriven,
From the paths where the millions plod!
The Silent scorn of the sightless!
The callous ear of the deaf!
The wrath of Might to the mightless!
The shroud and the mourning sheaf!
Light--to behold their squalor!
Breath --to draw in life's pain!
Voices to plead and call for
Heaven's help--hearts tip bleed--in vain!

***
What have you done, O Church,
That the weary should bless your name?
Should come with faith's holy torch
To light up your altered fane?
Why should they kiss the folds
Of The garment of your High Priest?
Or bow to the chalice that holds
The wine of your Sacred Feast?
Have you blown out the breath of their sighs?
Have you strengthened the weak, the ill?
Have you wiped the dark tears from their eyes,
And bade their sobbing be still?
Have you touched, have you known, have you felt,
Have you bent and softly smiled
In the face of the woman who dealt
In lewdness--to feed her child?
Have you heard the cry in the night
Going up from the outraged heart,
Masked from the social sight
By the cloak that but angered the smart?
Have you heard the children's moan,
By the light of the skies denied?--
Answer, O Walls of Stone,
In the name of your Crucified!

Out of the clay of their heart-break,
From the red dew of its sod,
You have mortared your bricks for Christ's sake
And reared a palace to God
Your painters have dipped their brushes
In the tears and the blood of the race
Whom, living, your dark frown crushes
And limned--a dead Saviour's face!
Ye have seized, in the name of God, the
Child's crust from famine's dole;
You have taken the price of its body
And sung a mass for its soul!
You have smiled on the man, who, deceiving,
Paid exemption to ease your wrath !
You have cursed the pour fool who believed him,
Though her body lay prone in your path !
You have laid the seal on the lip !
You have bade us to be content !
To bow 'neath our master's whip,
And give thanks for the scourge--"heaven sent."
These, O Church are your thanks :
These are the fruits without flaw,
That flow from the chosen ranks
Who keep in your perfect law !
Doors hard locked on the homeless,
Stained glass windows for bread !
On the living, the law of dumbness,
And the law of need, for-the dead!
Better the dead, who, not needing,
Go down to the vaults of the earth,
Than the living whose hearts lie bleeding,
Crushed by you at their very birth!

***
What have you done, O State,
That the toilers should shout your ways?
Should light up the fires of their hate
If a "traitor" should dare dispraise?
How do you guard the trust
That the people repose in you?
Do you keep to the law of the just,
And hold to the changeless true?
What do you mean when you say
"The home of the free and brave?"
How free are your people, pray?
Have you no such thing as a slave?
What are the lauded "rights,"
Broad-sealed by your Sovereign Grace?
What are the love-feeding sights
You yield to your subject race?

***
The rights?-Ah ! the right to toil,
That another, idle, may reap ;
The right to make fruitful the soil,
And a meager pittance to keep.
The right of a woman to own
Her body spotlessly pure,
And starve in the street--alone!
The right of the wronged--to endure !
The right of the slave--to its yoke,
The right of the hungry--to pray,
The right, of the toiler--to vote
For the master who buys his day !
You have sold the sun and the air,
You have dealt in the price of blood,
You have taken the lion's share
While the lion is fierce for food!
You have laid the load of the strong
On the helpless, the young, the weak!
You have trod out the purple of wrong;--
Beware where its wrath shall wreak!
"Let the voice of the People be heard!
O-- " You strangled it with your rope,
Denied the last dying word
While your Trap and your Gallows spoke!
But a thousand voices rise
Where the words of the martyr fell ;
The seed springs fast to the Skies
Watered deep from that bloody well !

***
Hark! Low down you will hear
The storm in the underground!
Listen, tyrants, and fear!
Quake at that muffled sound
"Heavens that mocked our dust,
Smile on, in your pitiless blue!
Silent as you are to us,
So silent are we to you!
"Churches that scourged our brains,
Priests that locked fast our hands!-
We planted the torch in Your chains:
Now gather the burning brands!
"States, that have given us law,
When we asked for the right to earn bread--
The Sword that Damocles saw
By a hair swings over your head!
What ye have sown ye shall reap :
Teardrops, and Blood, and Hate,
Gaunt gather before your Seat
And knock at your palace gate!
"There are murderers on your thrones,
There are thieves in your Justice halls!
White Leprosy cancers their stones,
And gnaws at their worm-eaten walls!
"And the Hand of Belshazzar's Feast
Writes over, in flaming light,
'Thought's kingdom no more to the Priest;
Nor the law of Right to the Might.'"

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

W.B. Yeats - The Rose Tree

Deze van Yeats is me altijd bijgebleven, ik las het enkele jaren geleden:


W.B. Yeats - Four ages of man

He with body waged a fight,
But body won; it walks upright.

Then he struggled with the heart;
Innocence and peace depart.

Then he struggled with the mind;
His proud heart he left behind.

Now his wars on God begin;
At stroke of midnight God shall win.

[TommyMax2]

Als ge geen ruzie wilt op dit forum zou ik maar snel een aantal vlaamse Dichters vinden. Het Engels zal nog wel meevallen, maar straks gaan ze hier nog Franstalige dichters plaatsen!! Dat is niet goed voor de bloeddruk voor die vlaams nationalisten....

Dit gezegd zijnde, citeer ik maar één van onze Grote Landgenoten, waar alle écht vlamingen zeker fier op zijn;

Les Flamandes dansent sans rien dire
Sans rien dire aux dimanches sonnants
Les Flamandes dansent sans rien dire
Les Flamandes ça n'est pas causant
Si elles dansent c'est parce qu'elles ont vingt ans
Et qu'�* vingt ans il faut se fiancer
Se fiancer pour pouvoir se marier
Et se marier pour avoir des enfants
C'est ce que leur ont dit leurs parents
Le bedeau et même Son Eminence
L'archiprêtre qui prêche au couvent
Et c'est pour ça et c'est pour ça qu'elles dansent

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

Les Flamandes dansent sans frémir
Sans frémir aux dimanches sonnants
Les Flamandes dansent sans frémir
Les Flamandes ça n'est pas frémissant
Si elles dansent c'est parce qu'elles ont trente ans
Et qu'�* trente ans il est bon de montrer
Que tout va bien que poussent les enfants
Et le houblon et le blé dans le pré
Elles font la fierté de leurs parents
Et du bedeau et de Son Eminence
L'archiprêtre qui prêche au couvent
Et c'est pour ça et c'est pour ça qu'elles dansent

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

Les Flamandes dansent sans sourire
Sans sourire aux dimanches sonnants
Les Flamandes dansent sans sourire
Les Flamandes ça n'est pas souriant
Si elles dansent c'est qu'elles ont septante ans
Qu'�* septante ans il est bon de montrer
Que tout va bien que poussent les petits-enfants
Et le houblon et le blé dans le pré
Toutes vêtues de noir comme leurs parents
Comme le bedeau et comme Son Eminence
L'archiprêtre qui radote au couvent
Elles héritent et c'est pour ça qu'elles dansent

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

Les Flamandes dansent sans mollir
Sans mollir aux dimanches sonnants
Les Flamandes dansent sans mollir
Les Flamandes ça n'est pas mollissant
Si elles dansent c'est parce qu'elles ont cent ans
Et qu'�* cent ans il est bon de montrer
Que tout va bien qu'on a toujours bon pied
Et bon houblon et bon blé dans le pré
Elles s'en vont retrouver leurs parents
Et le bedeau et même Son Eminence
L'archiprêtre qui repose au couvent
Et c'est pour ça qu'une dernière fois elles dansent

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

Les Flamandes
Les Flamandes
Les Fla
Les Fla
Les Flamandes

[jamás será vencido]

"The Partisan"

When they poured across the border
I was cautioned to surrender,
this I could not do;
I took my gun and vanished.
I have changed my name so often,
I've lost my wife and children
but I have many friends,
and some of them are with me.

An old woman gave us shelter,
kept us hidden in the garret,
then the soldiers came;
she died without a whisper.

There were three of us this morning
I'm the only one this evening
but I must go on;
the frontiers are my prison.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Les Allemands e'taient chez moi,
ils me dirent, "Signe toi,"
mais je n'ai pas peur;
j'ai repris mon arme.

J'ai change' cent fois de nom,
j'ai perdu femme et enfants
mais j'ai tant d'amis;
j'ai la France entie`re.

Un vieil homme dans un grenier
pour la nuit nous a cache',
les Allemands l'ont pris;
il est mort sans surprise.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Leonard cohen

[Txiki]

PALABRAS PARA JULIA


Tú no puedes volver atrás
porque la vida ya te empuja
como un aullido interminable.

Hija m�*a es mejor vivir
con la alegr�*a de los hombres
que llorar ante el muro ciego.

Te sentirás acorralada
te sentirás perdida o sola
tal vez querrás no haber nacido.

Yo sé muy bien que te dirán
que la vida no tiene objeto
que es un asunto desgraciado.

Entonces siempre acuérdate
de lo que un d�*a yo escrib�*
pensando en ti como ahora pienso.

La vida es bella, ya verás
como a pesar de los pesares
tendrás amigos, tendrás amor.

Un hombre solo, una mujer
as�* tomados, de uno en uno
son como polvo, no son nada.

Pero yo cuando te hablo a ti
cuando te escribo estas palabras
pienso también en otra gente.

Tu destino está en los demás
tu futuro es tu propia vida
tu dignidad es la de todos.

Otros esperan que resistas
que les ayude tu alegr�*a
tu canción entre sus canciones.

Entonces siempre acuérdate
de lo que un d�*a yo escrib�*
pensando en ti
como ahora pienso.

Nunca te entregues ni te apartes
junto al camino, nunca digas
no puedo más y aqu�* me quedo.

La vida es bella, tú verás
como a pesar de los pesares
tendrás amor, tendrás amigos.

Por lo demás no hay elección
y este mundo tal como es
será todo tu patrimonio.

Perdóname no sé decirte
nada más pero tú comprende
que yo aún estoy en el camino.
Y siempre siempre acuérdate
de lo que un d�*a yo escrib�*
pensando en ti como ahora pienso.

Als ik moet vertalen, zeg het dan he. Enne, les flamandes, dat heb ik altijd een prachtlied gevonden. Nooit gesnapt waarom Vlamingen daarover zo op hun teen getrapt kunnen zijn...

[Pelgrim]

er is 'les flammands' en er is 'les flamingants'

[Stratcat]

VERS 6 - Paul Van Ostaijen

Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwefoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
ik kan niets meer

ik kan niets meer

Waarom doof ik de lamp niet
en ga ik niet te bed

Ik wil beproeven
naakt te zijn
bloot wie weet wel gevroren purper
en bleekheid

Is zo niet het gans beginnende begin
Ik wil niets weten
ik wil niet vragen
waarom
ik niet werd een postzegelkollektioneur

Ik zal beginnen mijn débâcle te geven
ik zal beginnen mijn faljiet te geven
ik zal mij geven een stuk gereten arme grond
een vertrapte grond
een heidegrond
een bezette stad

Ik wil bloot zijn
en beginnen

[Stratcat]

John Lennon - Revolution

You say you want a revolution
Well, you know
We all want to change the world
You tell me that it's evolution
Well, you know
We all want to change the world
But when you talk about destruction
Don't you know that you can count me out?

Don't you know it's gonna be
Alright?

You say you've got a real solution
Well, you know
We'd all love to see the plan
You ask me for a contribution
Well, you know
We are doing what we can
But if you want money for people with minds that hate
All I can tell is, brother, you'll have to wait

Don't you know it's gonna be
Alright?

You say you'll change the constitution
Well, you know
We all want to change your head
You tell me it's the institution
Well, you know
You'd better free your mind instead
But if you go carrying pictures of Chairman Mao
You ain't gonna make it with anyone anyhow

Don't you know it's gonna be
Alright?

[Stratcat]

Gerard Reve - Paradijs

Ik was een heel erg grote beer die toch heel lief was.
God was een Ezel en hield veel van mij.
En iedereen was erg gelukkig.

[neetro]

zal ik maar ff de vlaams gezinden plezieren (maar je moet toegeven dat dit een groot dichter was...)
En zijn strijd tegen de verfransing is toch ook noemenswaardig

Guido Gezelle - JESU WAAR 'T DEN MENSCH GEGEVEN

Jesu, waar ‘t den mensch gegeven
eenen keer maar in zijn leven
U te bidden, eenen keer,
och hoe zoud' hij bidden, Heer!

Stond er eens een enkle kerke,
heel alleen en van den werke
weg, waar één mensch binnen kon,
och hoe zoud' hij bidden ton!

Maar gij wilt ons alle dagen
doen om hulpe en bijstand vragen,
en Gij luistert altijd voort
of Gij ons niet bidden hoort.

Gij gebiedt ons en wij moeten
met gebeden voor Uw voeten
komen, zegt Gij, iedren stond,
dat Gij ons het leven jont.

Waarom is ‘t dan, ach, zoo zelden
dat ik kom mijn plicht ontgelden?
Gij, die heel mijn herte ziet:
beter zeker bad ik niet?

Want ze zijn toch bitter kleene
mijn gebeden, bijkans geene
zijn de vragen, die ‘k U doe:
zeker zijt Gij ‘t lange al moê.

Ah, nochtans, o goedertieren
JESU, Gij betaalt zoo diere
voor dat luttel weerden heeft,
als m' het uit der herten geeft!

Dikwijls heb ik ‘t ondervonden
hoe Gij mij de bittre wonden
van mijn herte hebt toegedaan,
als ik kwam naar U gegaan.

Ja!... maar van de tien leproozen
waren negen schaamteloozen,
was maar één die wederkwam,
naar die hem zijn kwale afnam.

En ik heb mij naar de negen,
naar den tiensten niet, gedregen,
‘k heb vergeten, JESU mijn,
dat ik moeste U dankbaar zijn.

Wilt Ge mij, of is ‘t te late?
Kan ‘t bekeeren nu nog baten?
Hebt mij weer dan, JESU, en
maakt dat ik getrouwig ben.

‘k Wil van stonden aan, van heden,
U bestormen met gebeden,
JESU, weest getuige ervan,
helpt, dat ik U bidden kan!

Werken, rusten, lezen, leeren
zal ik, in den naam des Heeren:
bidden is ‘t dat leven doet,
bidden maakt het sterven zoet!

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

er is 'les flammands' en er is 'les flamingants'

neen, er is les flamandes en er is les f...

[Stratcat]

Fernando Pessoa - Autopsychografie

Ik ben niets, kan niets, volg niets na.
Ik draag mijn zijn, illusie, waar ik ga.
Begrip begrijp ik niet, kan nergens lezen
Of ik zal zijn, niets zijnd, wat ik zal wezen.

Hiernevens, wat niets is, onder 't azuur
Der wijde hemel, wekt me in ijdel uur
Een zuidenwind die siddert in het lover.
Gelijk hebben, winnen, in liefde geloven

Zijn aan illusie's dode mast verstard.
Dromen is niets, niet weten is onnut.
Slaap in de schaduw, o onzeker hart.

[Stratcat]

Nog één van Pessoa, als het niet zo lang was, mochten ze het op mijn graf zetten.



Er is metafysica genoeg in denken aan niets.

Wat ik denk van de wereld?
Weet ik veel wat ik van de wereld denk!
Als ik ziek werd zou ik daaraan denken.

Welk idee heb ik over de dingen?
Welke mening heb ik omtrent oorzaak en gevolgen?
Wat heb ik tot nu bespiegeld over God, de ziel,
Over de schepping van de Wereld?
Ik weet niet. Voor mij is daaraan denken de ogen sluiten
En niet denken. Het is de gordijnen dichtdoen
Van mijn raam (dat geen gordijnen heeft).

Het mysterie der dingen? Weet ik veel wat mysterie is!
Het enige mysterie is dat er zijn die denken over het mysterie.
Wie in de zon staat en de ogen sluit,
Begint met niet te weten wat de zon is
En heel veel dingen te denken vol van warmte.
Maar dan opent hij de ogen en hij ziet de zon,
En kan al nergens meer aan denken,
Want het zonlicht is meer waard dan de gedachten
Van alle filosofen en van alle dichters.
Het zonlicht weet niet wat het doet
En daarom faalt het niet en is het gemeengoed en goed.

Metafysica? Welke metafysica hebben die bomen?
Die van groen zijn en gekruind en takken hebben
En van vruchten geven op hun tijd,
hetgeen ons niet doet denken
Ons, die niet bij machte zijn ze echt te zien.
Maar welke metafysica is beter dan de hunne,
Die is: niet weten waartoe ze leven
Noch weten dat ze het niet weten?

'Innerlijke constitutie der dingen'...
'Innerlijke zin van het Heelal'...
Dat alles is onecht, dat alles wil niets zeggen.

Het is ongelooflijk dat men denken kan aan dat soort dingen.
Het is als denken aan redenen en doeleinde
Wanneer het eerste ochtendlicht straalt, en langs de rand der bomen
Een zacht en glanzend goud de duisternis verdrijft.

Denken aan de innerlijke zin der dingen
Is overtollig, zoals denken aan gezondheid
Of als een glas water dragen naar het water van de bronnen.

De enige innerlijke zin der dingen
Is dat ze geen enkele innerlijke zin hebben.

Ik geloof niet in God omdat ik hem nooit heb gezien.
Als hij zou willen dat ik in hem geloofde,
Zou hij ongetwijfeld met mij komen praten
En mijn kamer binnenstappen
En mij zeggen, Hier ben ik!

(Dit klinkt misschien lachwekkend in de oren
Van wie, niet wetende wat kijken naar de dingen is,
Ook niet begrijpt degene die erover spreekt
Op de manier van spreken die het waarlijk zien der dingen leert.)

Maar als God de bloemen en de bomen is
En de bergen en zon en het maanlicht,
Dan geloof ik in hem,
Dan geloof ik in hem op ieder uur,
En mijn hele leven is één gebed en één mis,
En een communie met de ogen en door de oren.

Maar als God de bomen en de bloemen is
En de bergen en het maanlicht en de zon,
Waarom dan noem ik hem God?
lk noem hem bloemen en bomen en bergen en zon en maanlicht;
Want als hij, opdat ik hem zou zien,
Zich zon gemaakt heeft en maanlicht en bloemen en bomen en bergen,
Als hij mij verschijnt zijnde bomen en bergen
En maanlicht en zon en bloemen,
Dan is het omdat hij wil dat ik hem ken
Als bomen en bergen en bloemen en maanlicht en zon.

En daarom gehoorzaam ik hem,
(Wat weet ik meer van God dan God van zichzelf?),
Ik gehoorzaam hem door te leven, spontaan,
Als wie de ogen openslaat en ziet,
En ik noem hem maanlicht en zon en bloemen en bomen en bergen,
En ik heb hem lief zonder aan hem te denken,
En ik denk mij hem door te zien en te horen,
En ik ga met hem op ieder uur.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Stratcat

John Lennon - Revolution

You say you want a revolution
Well, you know
We all want to change the world
You tell me that it's evolution
Well, you know
We all want to change the world
But when you talk about destruction
Don't you know that you can count me out?

Neem dan wel de goede, niet voor de VS censuurstaat bestemde versie, waar ze 'you can coun't me in' zingen.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Neem dan wel de goede, niet voor de VS censuurstaat bestemde versie, waar ze 'you can coun't me in' zingen.

Ik snap het probleem niet.
Ik hoor Lennon out en in zingen, eigenlijk.
Maar eerst out.
Ja, het was een complexe mens hé. Die kunstenaars, je weet er nooit van wat ze echt bedoelen. En ze brengen zelfs goede en slechte versies van hetzelfde nummer uit, de onverlaten.

[toccata]

Die Lösung-Bertolt Brecht
Nach dem Aufstand des 17. Juni
Ließ der Sekretär des Schriftstellerverbands
In der Stalinallee Flugblätter verteilen
Auf denen zu lesen war, daß das Volk
Das Vertrauen der Regierung verscherzt habe
Und es nur durch verdoppelte Arbeit
zurückerobern könne. Wäre es da
Nicht doch einfacher, die Regierung
Löste das Volk auf und
Wählte ein anderes?

Bertolt Brecht blijft mijn favoriet

[Txiki]

vamos a ver!

ugh!
El leon esta escondido en el callejon
sabe bien lo que le va a pasar
entonces saca su revolver y va a disparar;
la policia lo rodea sin tregua,
lo buscan por ajuste de cuentas
y ese sargento q sin bacilar abre fuego y le da

Lo curioso es q antes de morir,
el leon Santillan pronuncio palabras
a los oficiales q desconcertados miraban
Y les dijo:
Queridos enemigos de siempre dejo este mundo de dolor
nunca... se olviden
que el llanto de la gente va hacia el mar

VAN AL MAR
Lo dij el leon
VAN AL MAR
Llanto y dolor, sufrimiento de un pueblo
Se ahoga y se hunde en el mar
VAN AL MAR
Manuel Santillan
VAN AL MAR
Llanto y dolor, sufrimiento de un pueblo
Se ahoga y se hunde en el mar
LO DIJO EL LEON
Manuel Santillan
LO DIJO EL LEON
Viejo peleador de San Telmo
LO DIJO EL LEON
Manuel Santillan el leon
LO DIJO EL LEON


Los oficiales que vieron morir al Santillan,
Abandonaron la Institucion,
nunca mas se supo de ellos
del caso no se hablo mas;
sin embargo por el viejo San Telmo en un sucio bodegon dice q un borracho murmuró llorando las palabras q eren del leon
Y cuales fueron Manuel?

Van Fabulosos Cadillacs.

Brecht, Brel, Neruda, allemaal goeie zangers en dichters. Leve de artistieke vrijheid!