|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 9 september 2013
Berichten: 30.169
|
De drugsoorlog in Antwerpen
http://www.humo.be/humo-archief/2558...ntwerpse-haven
Citaat:
De poederstorm: drugstrafiek in de Antwerpse haven
HUMO-ARCHIEF Dinsdag 17 september 2013 - 05u18, door (rs)
Antwerpen is de Europese draaischijf van de internationale drugshandel. Elk jaar stromen er via de haven tonnen hasj, heroïne en vooral cocaïne het Europese vasteland binnen. In en rond de stad betrekken drugsorganisaties dure panden en chique villa’s.
Gangsters sluiten drugsdeals in de betere restaurants van de stad en kopen havenarbeiders, douaniers en computerspecialisten om. In Antwerpen-Noord en Borgerhout verdienen straatcriminelen een goed belegde boterham als havenhulpjes die de drugs in opdracht van de kartels uit de containers halen. En politie, justitie en douane? Die vechten tegen de bierkaai.
'In 2012 passeerde naar schatting 200 ton cocaïne door de Antwerpse haven. Meer dan er in heel Europa wordt gesnoven'
Eind augustus raakte bekend dat in de Colombiaanse havenstad Cartagena een ton cocaïne werd gevonden die klaarstond om naar Antwerpen verscheept te worden. Het witte poeder zat verstopt in met transparante tape dichtgeplakte limoenen. Op hetzelfde moment haalde de Ecuadoraanse politie in Guayaquil 4,3 ton cocaïne uit een container vol bananen met als bestemming Antwerpen.
Twee maanden eerder werden de broers Mohamed en Anass Z. opgepakt. Zij baatten in Borgerhout een bakkerij uit, die sindsdien gesloten is. De broers werden gearresteerd samen met een tiental andere verdachten. De Marokkaanse groep wordt ervan verdacht een paar honderd kilo cocaïne te hebben ingevoerd, en die vervolgens te hebben verkocht aan groothandelaars in Antwerpen.
Ze gebruikten de bakkerij ’s nachts als vergaderplaats. In dat onderzoek duikt ook de naam op van Abdellatif C., lokaal beter bekend als ‘den Tivo’. Hij is een agent van de federale gerechtelijke politie en was aan de slag als informantenrunner in Asse. Hij zou in ruil voor drugs politie-informatie hebben gelekt aan de Antwerpse smokkelaars.
In juni werd eveneens duidelijk dat een groep Nederlandse criminelen de communicatie via internet van een aantal grote Antwerpse containerterminals had gehackt. Op die manier was de bende erin geslaagd minstens drie ton cocaïne en heroïne uit de haven te recupereren. Door spyware te plaatsen in de computersystemen van onder meer de containerspecialist DP World, konden ze de locatie en de afhandeling van de containers met drugs in de geautomatiseerde terminals van de rederij op Linkeroever perfect volgen.
Bovendien konden ze de hand leggen op de vrachtbrieven en de unieke pincodes die nodig zijn om containers uit de beveiligde terminals te halen. De vrachtwagenchauffeurs van de bende konden op die manier de containers met drugs stelen vóór de chauffeurs van de eigenaars arriveerden. Op het moment dat de geviseerde terminalbedrijven onraad roken – de chauffeurs van de klanten merkten dat hun containers waren verdwenen; de criminele spyware op hun computers werd ontdekt – zetten de gangsters onmiddellijk een nieuw systeem op om de communicatie van de terminaluitbaters af te luisteren. Dat gebeurde met gespecialiseerde afluisterapparatuur die ’s nachts in de kantoren van de terminals werd geïnstalleerd.
Slechts één keer werkte dat uitgekiende systeem niet. In januari van dit jaar was een officiële chauffeur sneller dan de drugsbende en hij reed de container met drugs voor de neus van de gangsters weg uit de terminal. De bende ging in de achtervolging en reed de vrachtwagen klem in het Limburgse Meeuwen-Gruitrode, waar die met kalasjnikovs werd beschoten. De cocaïne werd uit de container gehaald, maar 110 kilo werd over het hoofd gezien. Dit is georganiseerde misdaad zoals die zich nog niet vaak heeft vertoond in België: een criminele organisatie die state of the art-technologie gebruikt.
Om in de computersystemen in te breken en de afluisterapparatuur te ontwikkelen deed een Nederlandse bende een beroep op hackers uit de entourage van een paar jonge Vlaamse technologieondernemers. Een aantal van hen werd in juni opgepakt.
Het zijn maar een paar recente voorbeelden uit een lange reeks van incidenten die aantonen hoe de cocaïnetrafiek de afgelopen jaren een hoofdrol is gaan spelen in de Antwerpse haven.
DE TWEE HAVENS VAN ANTWERPEN
'De haven van Antwerpen is internationaal een spil van de cocaïnehandel in Europa,' bevestigt Paul Van Tigchelt, woordvoerder en referentiemagistraat drugs van het parket van Antwerpen. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zei hetzelfde in maart 2010 in zijn International Narcotics Control Strategy Report. En de Antwerpse burgemeester Bart De Wever schreef eind 2012 in zijn formateursnota 'Respect voor A' dat Antwerpen 'het centrum van de drugshandel in Vlaanderen, maar ook in Europa' is.
In 2012 werd in Antwerpen een recordhoeveelheid cocaïne onderschept: bijna 19 ton. Volgens het Amerikaanse Office the National Drug Control Policy bedroeg de totale cocaïneproductie in Colombia, Peru en Bolivia in 2012 600 ton. Daarbij vergeleken is 19 ton niet zo veel. Maar als je de door de politiediensten gehanteerde vuistregel toepast die zegt dat gemiddeld 10 tot 15 procent van de smokkelwaar onderschept wordt, dan zou er in 2012 niet minder dan 200 ton cocaïne door de haven van Antwerpen zijn gegaan. Dat is méér dan er in heel Europa wordt gesnoven: eind 2011 schatte het United Nations Office of Drugs and Crime in zijn jaarlijkse World Drug Report de jaarlijkse consumptie van cocaïne in West- en Centraal-Europa op 123 ton. Je moet er uiteraard rekening mee houden dat een behoorlijk deel van die cocaïne van Europa naar de Verenigde Staten wordt gesmokkeld, want daar wordt jaarlijks gemiddeld 350 ton geconsumeerd.
Zelfs al zit je er met die vuistregel 50 of zelfs 100 ton naast, dan nog maken de cijfers één ding duidelijk: de haven van Antwerpen is het belangrijkste Europese invoerpunt voor cocaïne. Nederlandse, Marokkaanse en Surinaamse drugstrafikanten, die ondervonden dat de controles in de havens van Amsterdam en Rotterdam hen te veel geld begonnen te kosten, hebben massaal hun cocaïne-import naar Antwerpen verhuisd. Maar ook Italiaanse maffiabendes zoals de Calabrese 'ndrangheta maken al een tijd uitgebreid gebruik van de Antwerpse havenfaciliteiten.
De vraag is waarom al die trafikanten voor de haven van Antwerpen kiezen. De meeste importeurs zitten immers bij onze noorderburen, en het gros van de in Antwerpen binnenkomende cocaïne gaat linea recta door naar Nederland van waaruit het witte poeder verder wordt verdeeld over Europa.
Een veelgehoorde uitleg is dat Antwerpen traditioneel de belangrijkste Europese haven voor goederen uit Zuid-Amerika is, terwijl Rotterdam vooral de handel uit het Verre Oosten ontvangt. Een tweede verklaring is dat de Antwerpse haven een onoverzichtelijk, zich voortdurend uitbreidend gebied is dat niet deftig af te schermen en te controleren valt. In oppervlakte is Antwerpen nu al het grootste havencomplex ter wereld: maar liefst 130 vierkante kilometer. Het zwakke punt ontdek je meteen als je erin rondrijdt. Vanaf de snelweg kun je van alle kanten rechtstreeks het havengebied binnenglippen, zonder ook maar één enkele barrière tegen te komen. Het haventerrein wordt zelfs doorkruist door openbare wegen, die elke uithoek ervan vlot en en snel bereikbaar maken. In Rotterdam daarentegen is het zo goed als onmogelijk om op de zwaarbewaakte haventerreinen te raken als je er niks te zoeken hebt.
'Ons probleem is inderdaad dat de haven van Antwerpen geen ommuurd gebied is, zoals in Rotterdam of Hamburg,' zegt Stanny De Vlieger, de directeur van de federale gerechtelijke politie in Antwerpen. 'De douane in Rotterdam is in trechtervorm georganiseerd en alle containers moeten door die trechter. Hier is het andersom. De containers komen aan op de kaaien en de douane bepaalt vervolgens waar ze naartoe moeten om gescand of fysiek gecontroleerd te worden. Misbruik is mogelijk. Nieuwe technologie zoals de backscatter (geavanceerde x-raytechnologie die in luchthavens wordt gebruikt en die in de haven van Rotterdam in handige mobiele apparaten zit om containers te scannen, red.) zal daar niet veel aan veranderen.
HUMO Dat probleem wordt met de uitbreiding van de Waaslandhaven op Linkeroever dus alleen maar groter?
Stanny De Vlieger "Praktisch gezien is het verre van ideaal met die twee oevers, omdat in de Antwerpse haven twee provincies - Antwerpen en Oost Vlaanderen -, drie gemeenten -Anwterpen, Zwijdrecht en Beveren - en twee parketten - Antwerpen en Dendermonde - bevoegd zijn. In het buitenland maakt het niemand iets uit of een schip links of rechts van de Schelde aanmeert. Voor hen is het één haven, maar in feite zijn het er twee. Als er een illegale lading wordt aangetroffen, dan moeten we samenwerken met de collega's van de overkant en moet het dossier naar Dendermonde. Er zijn nu plannen om ons ook op Linkeroever te laten werken. Dat is een verbetering, maar het blijft een situatie die in het buitenland niemand begrijpt."
HUMO Valt de haven niet op één of andere manier beter af te sluiten?
De Vlieger "Die openheid en snelheid van afhandelinng is zowel een zwakte als een troef. Je kunt last minute met je container aankomen om hem te laten verschepen, zonder dat je eerst door een trechter van formaliteiten moet. Dat is aantrekkelijk voor bedrijven."
GATEN IN HET GAAS
De Antwerpse haven is dus zo lek als een zeef. Daar hebben de havenautoriteiten, het Gemeentelijk Havenbedrijf en de opeenvolgende havenschepenen zich tientallen jaren niets van aangetrokken. De roep om een betere beveiliging en controle werd zelfs met een voorbedachten rade genegeerd. Het enige wat telde, was de containers zo snel mogelijk van en op de schepen krijgen. Die politiek van wegkeijken trok uiteraard de aandacht van grote criminele organisaties.
De Vlieger "Maar nu heeft men wel maatregelen genomen om de kaaien en de terminals beter te beveiligen."
We namen even de proef op de som. Het werkterrein van de cocaïnesmokkelaars bevindt zich vooral op de zogenaamde fruitkaaien, waar de containerschepen met fruit aanmeren die door de Zuid-Amerikaanse kartels worden gebruikt om hun cocaïne naar Europa te brengen.
We rijden naar de fruitkaaien van het Albertdok, in handen van de stuwadoor Belgian New Fruit Wharf (BNFW), een onderdeel van de groep Sea-Invest. Hier en aan het Leopolddok wordt jaarlijks 2,1 miljoen ton fruit in containers en bulk behandeld. De grote ingang van de BNFW ziet er indrukwekkend uit: poorten, camera's, grote borden met teksten die onbevoegden de toegang verbieden, hoge omheiningen met prikkeldraad. Maar even verderop blijkt de beveiliging cosmetisch te zijn. Naast de ingang van dok 194 zie je hoe het gaaswerk van de afsluiting onderaan is opengesneden en hoe het gapende gat is 'hersteld' door een stukje nieuw gaaswerk over te vlechten. Hier hangen ook geen camera's meer. En als je via de Oosterweelsteenweg naar de achterkant van de BNFW-concessie rijdt, wordt het helemaal lachwekkend. Aan het water kun je met een sprongetje van geen halve meter zo het terrein van de fruitterminal op.
Bij BNFW was niemand bereid Humo hierover te woord te staan. 'Ik ken terminals war de afsluiting niet meer wordt hersteld omdat het gaaswerk elke nacht opnieuw opengeknipt,' zegt een anonieme politieman.
Ook de controle door politie en douane in de Antwerpse haven laat te wensen over.
HUMO Er worden omheiningen opengemaakt en containers opengebroken. Bedrijven in de haven vertellen ons dat er te weinig gepatrouilleerd wordt. Worden er genoeg middelen uitgetrokken om de problemen te lijf te gaan?
De Vlieger "Bij de douane werkten er voor kort maar acht mensen gericht op drugs, en die moesten af en toe ook andere taken uitvoeren. Als je dat vergelijkt met het buitenland, dan is dat om te lachen. Maar er is dus beterschap. Bij de politiediensten zijn de problemen van dezelfde orde. Het havengebied op beide oevers wordt gecontroleerd door de scheepvaartpolitie, die te water patrouilleert en ook controles op het land doet. Maar ze zijn met te weinig. Daarom hebben ze in Zwijndrecht met de gemeente afgesproken dat de lokale politie bepaalde taken overneemt, en ook in Antwerpen is dat het geval. Maar ook daar heb je hetzelfde verhaal: niet genoeg manschappen. Overdag wordt er gepatrouilleerd, maar 's nachts vrijwel niet."
HUMO Zijn er plannen om iets aan die onderbezetting te doen?
De Vlieger "Het ligt zoals altijd aan de budgetten. Elke overheidsinstantie onderkent dat er meer volk nodig is. Maar keer op keer wordt er in ons personeelsbudget gesnoeid. Wij hebben bij de gerechtelijke politie in theorie een bezetting van een kleine 350 man, maar we hebben veertig rechercheurs te kort: een deficit van meer dan tien procent, het zwaarste in het hele land. En bij de scheepvaartpolitie is dat niet anders. De gaten zijn amper te dichten. Zelfs als we mogen rekruteren, kunnen we de mensen die met pensioen gaan niet vervangen. Zo blijven we gehandicapt."
EEN HONGAARSE PAALDANSERES
Ook de geringe pakkans in de Antwerpse haven heeft een aanzuigeffect op drugscriminelen. De weinig efficiënte controle door de douanediensten is al lang geen geheim meer. De afgelopen jaren werd gereld de vinger op de wondegelgd: dure scanners worden door het personeelstekort amper of niet gebruikt, en het systeem van de elektronische aangifte werkt voor geen meter. Minder dan één procent van alle ingevoerde geoderen en amper 0,30 procent van de export wordt gecontroleerd. Er bestaat zelfs corruptie binnen de douane. Dat bleek op een spectaculaire manier uit het geval van Tim D
Die Stabroekse douanebeambte was niet tevreden met zijn job. Hij ambieerde een boeiender leven vol meisjes, champagne en cocaïne, maar dat kon hij zich met zijn salaris van 1500 euro per maand niet permitteren. Gelukkig waren er behulpzame figuren in de etablissementen als de paaldansbar Myo-o in de Oudemansstraat in Antwerpen, in het hart van de hoerenbuurt, die Tim zijn droom mee wilden helpen waarmaken. In geen tijd was D. door het drugsmilieu gerekruteerd en kreeg hij een hoofdrol in een netwerk dat in de haven drugsladingen uit containers moest recupereren. Hij werd er heel rijk mee en spendeerde elke nacht duizenden euro's in het nachtleven. In de Myo-o werd hij ook verliefd op een Hongaarse paaldanseres. Die was verrukt over de loft vol dure designmeubelen die hij haar aanbood.
Maar in oktober 2012 was het voorbij. Toen werd D. gearresteerd voor zijn aandeel in een aantal drugstransporten. Hij wordt ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij het 'binnentrekken' van tientallen tonnen cocaïne. Justitie ontdekte dat hij voor een groep Vlaamse en Marokkaanse drugstrafikanten werkte, onder wie de beruchte drugsbroers Z. Maar hij was vooral betrokken bij een vanuit Nederland opererende, zeer gewelddadige Turkse organisatie, die verantwoordelijk was voor het grootste cocaïnetransport dat ooit in beslag werd genomen in de haven van Antwerpen: 8 ton cocaïne.
Die lading uit Colombia werd in oktober van vorig jaar ontdekt in een container met 20.000 kilo bananen uit Ecuador. De in beslag genomen cocaïne, die makkelijk tot het dubbele - 16.000 kilo - kon worden versneden, had een straatwaarde van meer dan 800 miljoen euro, uitgaande van het gangbare consumententarief van 50 euro per gram.
'Acht ton coke is hallucinant veel,' zegt een anonieme politieman. 'Daarvoor moeten de criminelen toch 40 tot 50 miljoen euro contant op tafel leggen in Zuid-Amerika. Zo'n investering kan onmogelijk door één enkele drugsorganisatie worden gedragen. Het gerucht deed dan ook de ronde dat die zending mee was georganiseerd door Samir B., alias Scarface, een Marokkaan uit Amsterdam die de grootste cocaïnehandelaar in Europa wordt genoemd. Maar vermoedelijk hebben een aantal misdaadgroepen samen in het transport geïnvesteerd, zoals Italiaanse en Marokkaanse bendes uit Limburg en Antwerpen.' Het gerechtelijk onderzoek loopt nog steeds en Tim D. zit nog altijd in voorarrest.
Ondanks de vangst van acht ton coke, was de centrale rol van een douanebeambte in zo'n omvangrijke operatie een bijkomende smet op de zo al problematische reputatie van de Belgische douane. Francis Adyns, woordvoerder vand e FOD Financiën, waaronder de administratie van Douanen en Accijnzen valt, vindt echter dat de douane goed werk heeft geleverd: 'De aanhouding van de douanier en de ontdekking van de cocaïnelading is het resultaat van de goede samenwerking tussen de douane en de politiediensten.'
Op uitnodiging van Francis Adyns nemen we de tunnel naar Linkeroever voor een bezoek aan de douane. We rijden diep de Waaslandhaven in. Hier zal de haven van Antwerpen verder uitbreiden. Even voorbij het polderdorp Kallo, dat ligt ingeklemd tussen de haven en de E34, staan de gebouwen van de grensinspectiepost (GIP), die sinds 2010 onderdak biedt aan de douane, de scheepvaartpolitie en het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV). De GIP is de eerste en tot nu toe enige one-stop shop van de douane, waar verschillende diensten onder één dak samenwerken. Hier staat één van de vaste scanners van de haven, die sinds een kleine drie jaar containers doorlicht op niet-reguliere en illegale ladingen. 'Hier wordt er alles aan gedaan om smokkelwaar en niet-officieel aangegeven ladingen te detecteren,' zegt Adyns.
Sinds ex-minister van Financiën Steven Vanackere in maart vorig jaar aankondigde dat de douane 5 miljoen euro extra zou krijgen, en dit jaar nog eens 10 miljoen, heerst er een optimistische stemming in douanekringen. Het personeelsbestand wordt oo, met 385 extra krachten versterkt, waarvan 58 voor Antwerpen.
Francis Adyns "Terwijl de regering bij andere diensten het personeelsbestand afslankt, krijgen wij extra mensen. Dat is niet evident. Daardoor kunnen we in januari 2014 een systeem van twee tot drie shiften invoeren. Tot nu toe had menige douanier geregeld werkdagen van tien tot twaalf uur. In het nieuwe systeem zal de douane zeven dagen per week de klok rond werken, en met de extra mensen zullen we automatisch meer kunnen controleren."
HUMO Vorig jaar bevestigde u dat de Belgische douane haar eigen streefcijfers voor de fysieke controle van goederenstromen niet haalt, laat staan de Europese richtnorm. Zal de intensievere controle daar verandering in brengen?
Adyns "Ideaal zou zijn dat 100 procent van de containers wordt gescand en gecontroleerd, dus negen miljoen twintigvoetcontainers per jaar. Maar dan ligt de economie stil, dat kan ik u garanderen. In de praktijk wordt gewerkt met streefpercentages: de controle van 0,75 procent van de import en 1,1 procent van de export. Qua invoer gaat het de goede kant op, maar om de cijfers voor de uitvoer te verbeteren is er nog een mentaliteitswijziging nodig. We hebben ons veel te lang op de import gefocust.
We zullen ook werken op basis van verfijnde risicoanalyses, met betere selectiecriteria. Het is zinloos om willekeurig containers tegen te houden die geen enkel risico inhouden. Voorts investeren we in nieuwe en moderne apparatuur, zoals de backscatters, die dit jaar nog zullen worden ingezet. Met de klassieke scanner zie je enkel de inhoud van de container, terwijl je met de backscatter ook een beeld krijgt van wat er in de containerwand of in de koelinstallatie verstopt zit."
DOKWERKERS EN UITHALERS
Ook de havenbedrijven zijn de ellende meer dan beu.'Wij steunen de initiatieven van justitie en politie voor 200 procent,' zegt Eddy Bruyninckx, afgevaardigd bestuurder van het Gemeentelijk Havenbedrijf. 'We hebben een controlekorps opgericht met vijftien inspecteurs, en we pleiten ervoor om meer kleine scanners in te zetten. Als de douane daar onvoldoende middelen voor heeft, dan willen we onze verantwoordelijkheid nemen.'
Verder naar het noorden, ter hoogte van Stabroek, ligt kaai 730. Dat is de terminaal van het Zwitsers-Italiaanse MSC, de grootste rederij ter wereld na Maersk. Het bedrijf heeft in de Antwerpse haven zijn Europese hub gevestigd. Marc Beerlandt, managing director van MSC Belgium: 'Onze kaaien zijn nu helemaal omheind. We zetten ook drugshonden in op schepen uit risicogebiden. We zijn daarmee begonnen toen we merkten dat trafikanten onze werknemers aanspraken om mee te werken aan de cocaïnetrafiek, en dat ze daar vaak enorme sommen voor kregen aangeboden. Een aantal van hen is tegen de lamp gelopen: een dokwerker in Antwerpen, en enkele bemanningsleden van één van onze schepen. We voeren nu ook willekeurige inspecties uit op onze kaaien. Het zijn leine maatregelen, maar ze zijn wel effectief gebleken. Op deze manier maken we onze medewerkers duidelijk dat ze er beter niet aan beginnen: de kans dat ze worden gepakt is reëel.'
In mei van dit jaar investeerden MSC en de terminaloperator PSA ook 400.000 euro in een beveiligingssysteem voor computers, dat moet voorkomen dat hun informatiestroom nog wordt afgetapt door criminelen.
'Er is het afgelopen jaar één en ander in beweging gekomen,' zegt de anonieme politieman. 'In de haven van Rotterdam wordt de laatste tijd weer meer cocaïne onderschept. Wil dat zeggen dat een aantal trafikanten van Antwerpen naar Rotterdam is verhuisd? Zo makkelijk gaat dat natuurlijk niet. In Antwerpen hebben zij uitgebreide netwerken en systemen uitgebouwd. Dat kost uiteraard tijd en geld, en die netwerlen verhuis je niet zomaar.
In Antwerpen beschikken de drugsorganisaties inderdaad over uitgebreide netwerken van corrupte dokwerkers en 'uithalers', gespecialiseerd volk dat in de haven de drugs uit de containers moet recupereren. Die uithalers worden soms uit het buitenland overgebracht, maar veel vaker worden ze in de Antwerpse straten gerekruteerd.
De Vlieger "De informatie over de locatie van de containers krijgen de uithalers onder meer van corrupte havenarbeiders. Een havenarbeider kan ervoor zorgen dat een container zich op een toegankelijke plek bevindt, en niet ergens vijf hoog staat opgestapeld. Soms gebeurt het ook dat de havenarbeider zelf de drugs uit de container haalt en aan de crimininelen bezorgt."
HUMO Volgens bedrijven in de haven zou een havenarbeider daar tussen de 10.000 en 15.000 euro per keer mee verdienen.
De Vlieger "Ik ga niets zeggen over de hoogte van de bedragen. Dat zou bepaalde mensen alleen maar aanmoedigen."
De afgelopen jaren liepen meerdere havenarbeiders tegen de lamp. Eind 2009 werden vier dokwerkers aangehouden nadat ze hadden geprobeerd een partij van 80 kilo cocaïne die ze naar eigen zeggen hadden gevonden zelf te verkopen. Bij de huiszoekingen werd 600.000 euro aangetroffen en werd een aantal dure auto's in beslag genomen. In april 2011 werd een gewezen havenarbeider tot vijf jaar cel veroordeeld omdat hij voor een Colombiaanse opdrachtgever in Nederland 12 kilo probeerde vast te krijgen. Een maand later werden voor de Antwerpse correctionele rechtbank zware straffen geeist tegen een Albanees-Belgische bende die twee havenarbeiders in dienst had om de containers klaar te zetten. En in juni 2011 werden 11 arbeiders veroordeeld wegens het uithalen van 52 kilo cocaïne en kreeg een dokwerker uit Brasschaat 2,5 jaar voor het leeghalen van twee containers uit Ecuador.
GEFOLTERD BIJ DE VLEESMOLEN
De aanwezigheid van grote Nederlandse drugsorganisaties brengt nog een ongewenst misdaadproduct naar Antwerpen: extreem geweld. In de drugshandel in Nederland gaat enorm veel geld om en de professioneel uitgeruste cocaïne-en hasjverenigingen laten hun belangen beschermen door geweldenaars die zich hebben gespecialiseerd in terreur en liquidatie tegen betaling. Elk jaar worden er bij onze noorderburen tientallen drugsgerelateerde feiten uitgevoerd, meestal door ex-Joegoslaven, Turken en Russen uit het Nederlandse misdaadmilieu, maar nog vaker worden gespecialiseerde vaklui ingevlogen uit de Caraïben en Suriname. Hun buitensporige geweld tart alle verbeelding. En dat geweld is nu ook in Antwerpen te zien, onder meer dankzij de Marokkaanse drugsclan El Yousfi uit Borgerhout.
'De El Yousfi's zijn klein grut in het Antwerpse trafikantenmilieu,' zegt een anonieme Antwerpse magistraat. Die patsers waren aan de slag als straatdealers op en rond het Koxplein in Borgerhout. Maar ze konden promotie maken als 'uithalers' voor Amsterdamse drugsgroepen. Dat leverde goed geld op en de El Yousfi's konden zich opwerken in het milieu. Tot ze begin vorig jaar werden aangsproken door een dokwerker die opdracht had gekregen van een Amsterdamse drugstrafikant om 200 kilo cocaïne uit de Antwerpse haven op te halen. De El Yousfi's besloten de 200 kilo voor zichzelf te houden. Met de opbrengst van de verkoop kochten ze onder meer Porsches en Mercedessen, waarmee ze over de Bisschoppenhoflaan knalden, met een jetski boven op het imperiaal, om te laten zien hoe rijk ze wel waren.'
Maar in Nederland kon de getilde trafikant daar niet om lachen. Een bende Surinaamse enforcers kwam naar België en pakte de zaak met militaire doortastendheid aan. Leden van de clan en hun eigendommen werden beschoten, een kickbokser uit de entourage van de familie werd in elkaar geslagen en de jongste broer werd ontvoerd door als politieagenten vermomde huurmoordernaars. Ze foletrden de jongeman en de bezorgen de familie foto's van hem terwijl hij naast een vleesmolen stond. De El Yousfi's doken meteen onder in Marokko.
'Ze weken uit naar de stad Nador,' vertelt de magistraat. 'Daar duiken criminele Marokkanen uit Antwerpen wel vaker onder. Ze wassen er ook hun misdaadgeld wit. Ze zetten er bedrijfjes en wisselkantoren op en laten er dure villa's bouwen.'
Na een tijdje kwamen de El Yousfi's in groepjes terug naar Antwerpen afgezakt. Maar de Surinamers hielden hen in de gaten en in oktober 2012 werd een lid van de bende met veel spektakel en in aanwezigheid van een aantal getuigen doodgeschoten voor het Antwerpse Crowne Plaza-Hotel.
Vermoed wordt dat de Surinaamse moordbrigade ook verantwoordelijk is voor een ander staaltje van uitzinnig geweld. Begin april 2012 werden in een deelgemeente van Sint-Niklaas de lijken aangetroffen van een Roma-koppel, een autohandelaar en zijn vrouw, een zigeunerin uit het kampersmilieu in Eindhoven. Ze waren van dichtbij geliquideerd met een aantal schoten, maar er waren ook sporen van afgrijselijke foltering. Onderzoek bracht aan het licht dat de man contacten had met de El Yousfi's. En dus opende de politie het denkspoor dat ook het koppel het slachtoffer van de Surinamers is geworden. Maar daar zijn vooralsnog geen bewijzen voor op tafel gekomen.
NEPBEDRIJVEN
De strengere beveiligingsmaatregelen van de bedrijven maken het moeilijker voor de trafikanten en dus nemen die hun toevlucht tot nieuwe methodes. Soms halen ze de drugs niet meer in de haven uit de containers, maar laten ze de transporten de haven uitrijden en overvallen ze die onderweg. Soms mislukt dat en worden de drugs op de bestemming ontdekt: in juli werd 100 kilogram coke gevonden in een container bij het staalbedrijf Bekaert in Zwevegem.
Bendes misbruiken niet aleen containers van bonafide bedrijven, ze zetten ook steeds vaker hun eigen bedrijfjes op. De drugs in de containers op naam van de valse import- en exportmaatschappijen worden verborgen onder fruit of industriële halffabrikaten, en kunnen in alle rust worden uitgepakt in het eigen magazijn. Zo was het Antwerpse bedrijfje Royal Atlas in augustus 2012 betrokken bij een zaak van 2,1 ton cocaïne in een container cacaobonen uit Ecuador, bestemd voor een firma in het Nederlandse Emmeloord.
De bvba Royal Atlas werd in juli 2010 bij een Antwerpse notaris opgericht door twee Noord-Afrikanen uit Den Haag en kreeg een zetel in de Antwerpse Brederodestraat, in een leegstaand winkelpand. Een half jaar later waren de aandelen van Royal Atlas in handen van aan vennootschap in de Bulgaarse hoofdstad Sofia. En nog vier maanden later verhuisde de zetel van het bedrijf naar een adres in Sint-Truiden, waar ook een door Bulgaren gecontroleerde vennootschap zit. Vervolgens werden de aandelen van Royal Atlas overgenomen door een Surinaamse Nederlander. Om maar te zeggen hoe groot en internationaal de drugshandel in Antwerpen ondertussen is geworden. En de grote vraag is: wat gaat burgemeester Bart De Wever, zelfverklaard generaal van de oorlog tegen drugs, dáártegen beginnen?
|
  SCHOL Antwerpen!
Leve de corruptie!! LEVE HET GELD!!!
> MET GELD KOOPT MEN DE GOEDE VLAMING OM< 
 
Pschhhhiuwwwwwwwww!! stoute vreemdelingen!!!  
|
25 september 2013, 06:28
